Vlavoeders u psów: znaki i leczenie

Triphodekktekoza - choroba pasożytnicza u psów, której czynnikiem przyczynowym jest małymi owadami na ropach (wypoczynek, zatwierdzony). W przeciwieństwie do pcheł i kleszczy aktywowanych latem i wiosną, są one zdolne przez cały rok. Charakterystyczną cechą obecności pasożytów jest obecność "żywych" gramów koloru jasnego, przypominającego łupież. Leczenie choroby jest przeprowadzane zgodnie z receptami medycznymi i nasileniem zmiany.

Charakterystyka pasożytów i warunków infekcji

VLADEDY - owady spółki, zewnętrznie podobne do wszy. Średni rozmiar osoby dorosłej na zwiększonym zdjęciu nie przekracza 2-2,5 mm. Ciało jest pokryte grubą skorupą chitine i ma spłaszczony formularz. Struktura jamy ustnej jest wytwarzana zgodnie z typem gryzącym, a sama głowa przekracza szerokość ciała o około półtora razy. Kolorystyka owadów - jasnobrązowy lub beżowy, który pozwala im praktycznie scalić się ze skórą zwierząt.

Należą do kategorii ektoparazytów. Żyj tylko na ciele żywych istot, aktywnie mnożąc się na ich skórze. Kobieta Valvenedov położyła jaja na strefie korzeni futra, a po 6-10 dniach później larwy wykluwają się i przejdź do następnego etapu rozwoju. Etap dorastania trwa około 4 tygodni. Ponadto, dojrzałe seksualnie pasożyty są ponownie gotowe do reprodukcji.

Zakażenie pochodzi z chorego psa, najczęściej w miejscach dużej akumulacji zwierząt - szkółek, schronisk, obszarów do chodzenia i tak dalej. Ryzyko jest szczególnie duże w celu odebrania "zakażenia" w surowych pokojach, które nie spełniają standardowych standardów sanitarnych i higienicznych.

Ważne: stopień podatności na psa do uzyskania triceporozy wzrasta, jeśli jest zawarty w niehigienicznych warunkach, nie karmi się dobrze i osłabia odporność.

Pożywkę składników odżywczych dla kleszczy to cząstki naskórka skóry i suszonej krwi, wełny, produkty wydzielania gruczołów łojowych i podświetlenie chłonnych z rany.

Dla osoby niebezpieczeństwo zainfekowanego jest minimalne, jednak w przypadku kęsu psa przewoźnika, istnieje możliwość uzyskania larw do krwi i tworzenia podskórnych ognisk infekcji. Dzięki temu rozwojowi skrypt może potrzebować opieki medycznej.

Objawowe

Gdy na skórze szloch szybko zaczynają się „opanować” - aktywnie składają jaja i zostawiają życie na wełnie. Oznaki obecności pasożytów do identyfikacji nie jest trudne:

• Pies ciągle zarysowuje, jęczy, wykazuje niepokój.
• W obszarze szyi pojawiają się biodra, ogon i uszy, charakterystyczne łysiny, a skóra w obszarach problemowych jest zapalny i rumieni.
• Łomówki zamieniają się w rany, a te z kolei są przekształcane w zwalczanie i słabo lecznicze skorupy.
• Wełna staje się nudna, nieporządna.
• Zwierzę cierpi bezsenność, traci apetyt i doświadcza ciągłego pragnienia.

Leczenie lub nieobecność bez terminowego rozpoczęcia może prowadzić do różnych rodzajów powikłań: zapalenie skóry, alergie, zakażenia grzybów i t.D. Najbardziej niebezpieczną rzeczą jest to, że zwierzę czeka na niekorzystny przebieg choroby jest rozwój leptospirozy. W takich przypadkach istnieje duże prawdopodobieństwo śmierci, szczególnie jeśli chodzi o szczeniaki lub młode psy.

Diagnostyka

Diagnoza triogelectitis jest ograniczona jedynie przez inspekcję wizualną PSA. Ponieważ szloch są bardzo gorące, można je łatwo „oszukać”, zwabiając się na dwa sposoby:

• Umieść psa na otwartym słońcu, trzymając go tam przez chwilę, aby wełna dobrze się rozgrzewa. Alternatywnie wymień opalanie na zwykłej lampie.
• Zakryj ciało zwierzęcia gęstym, dobrze pocieszonym szmatką ciemnego koloru. Wanna parowa przyczynia się do faktu, że pasożyty powstały, bliżej ciepła i stają się widoczne dla oczu.

Aby zobaczyć larwy, jest również dość proste. Wizualnie mają podobieństwo do łupieżu, ale w przeciwieństwie do łożyska one są słabo usuwani z kosmków. Czasami wydaje się, że wełna pędzi z małym piaskiem.

Leczenie

Pozbyć się psa z triogelekozy. Ponieważ cykl życia pasożytów wynosi około 4 tygodni, procedura musi być powtarzana kilka razy częstotliwości raz na 2 tygodnie, aż do linii i ich larwy całkowicie zniknęli.

Możliwości leczenia:

• Szampony. Zastosowany na mokrą wełnę, zmyty obfitą wodą po 5-7 minutach. Po zabiegu wełna jest czesana do grzebienia lub grzebienia dużymi, a następnie małymi zębami. Odpowiednie dla psów wszystkich ras, dorosłych i szczeniąt. Opcje: Meadow, Phytooeeliis, Licegard, Demos Luxe.

• krople. Zastosowane na Withers. Dawkowanie oblicza się na podstawie wagi zwierzęcia. Zawierają toksyczne substancje aktywne, które szybko i skutecznie zabijają pasożyty. Opcje: Dana, Institute, Irbis, Bars.
• Spraye. W większości przypadków jest to identyczne z kroplami, różnica tylko w metodzie przetwarzania. Fundusze są spryskiwane w miejscu zmiany (brzuch, uszy, ogon, tył), unikając błon śluzowych. Opcje: Frontline, Akrodex, Decor-1, Defentog.
• kołnierz. Na szyję do ciągłego noszenia. Skuteczne tylko na początkowym stadium choroby, a także jako zapobieganie i ochronę przed infekcją. Opcje: Doctor-Zoo, Strong Hall.

Specjalna dieta w procesie działalności terapeutycznej nie jest przepisana. Wyjątkiem jest tylko obecność powikłań lub pogorszenia chorób przewlekłych. Aby wspierać immunitet, zaleca to wprowadzenie w diecie z kompleksów witaminowych i mineralnych dla psów.

WAŻNE: Jeśli na skórze rosyjskiej Akademii Nauk i grzebieni jest konieczne, konieczne jest wstępne przetwarzanie dotkniętych miejsc przez dowolne antyseptyczne - na przykład nadtlenek wodoru lub zielony. Pozbyć się swędzenia pomaga aerozolu stop-swędzi.

Ludowe środki zaradcze

W przypadku braku terapii narkotykowej nie jest bezcelowa nadziei na skuteczność leków ludowych. Aby ułatwić stan zwierzęcia i częściowo pozbyć się go z pasożytów, możesz wypróbować w następujący sposób:

• Kąpiel w odważnej serii lub zbiór ziołowych z rumianku i pianka. Metoda przygotowania rozwiązania jest klasyczna: 1 t. L Zioła przy 150 g wody.
• Mydło degtyar. Dokładnie mydło wełnę, odczekaj 5-10 minut, spłucz z wielką ilością wody.

Szczególną uwagę należy zwrócić na przetwarzanie miejsca do spania psa. Ściółka jest traktowana terpentynem lub roztworem nafty z prędkością 3-4 t. l na wiadrze wody.

Zapobieganie

Środki profilaktyczne opierają się głównie na ogrodzeniu ze stykami z bezdomnymi psami i kotami, które potencjalnie mogą być przewoźnikami pasożytów. Regularne przetwarzanie sanitarne pokoju, w którym mieszka zwierzę i regularne mycie łóżka.

Pomimo faktu, że Valvelas nie mieszkają poza „gospodarzem”, podczas leczenia zaleca się dezynfekcję potraw, mebli i wszystkich powierzchni, z którymi w ten czy inny sposób kontaktuje się z psem. Wymagana jest regularna kontrola weterynarza.

PWISISEA u psów: wideo