Tłoczenie pozbawione kotów: znaki, leczenie
Strigeous porost lub dermatomycosis (w latynoskim grzybicy) nazywa się chorobą skóry, której patogeny są dermatofitami, które mogą dzielić włosy i keratynę skóry. Obecnie znana jest do czterech tuzinów odmian takich eukarariotów, w kotów dermatomycosis najczęściej powodują MicroPorum Canis, MicroPorum Gypsum i Trichophyton. Choroba jest bardzo zaraźliwa, może być przekazana osobie i wymaga długiego leczenia.
Czynniki ryzyka i ścieżki infekcji
Spory patogennego eukaryotow będą w stanie utrzymać żywotność przez wiele lat, będąc w stanie „śpiącej”, a kiedy dojdziesz do korzystnego środowiska, zaczynają aktywnie się rozmnażać. Zasadniczo koty są zarażone krewnym: zwierzęta uliczne są bardzo często nosicielami infekcji grzybiczej.
Ważne jest, aby wiedzieć! "Podnieś" zakażenie grzybów kota może i bez wychodzenia z domu. Mikroskopijne nasiona Grzyby może dostać się do mieszkania z zakurzonym powietrzem, na brudnych butach, aby być na daniach kotów, śmieci, a nawet w wodzie.
Czynniki, które predysponują do rozwoju kotów dermatomicosis, weterynarze rozważa:
- Zmniejszona odporność. W kociach, do roku, układ odpornościowy jest nadal niewystarczająco rozwinięty, aw dorosłych kotach może być osłabiona przez każdą chorobę.
- Gorsze odżywianie, zmniejszając zdolność zwierzęcia do oporu choroby.
- Uszkodzenie skóry. Grzyby celu są łatwiejsze do przenikania do skóry, jeśli naruszone zostaną jej naturalne bariery ochronne.
- Genetyczne predyspozycje. Ustalono, że koty perskie są pozbawione częściej: ta sztucznie pochodna rasa jest pozbawiona genu odpowiedzialnego za zwalczanie niektórych rodzajów infekcji, w tym grzybów.
Objawy
Choroba rozwija się stopniowo, najpierw wychwytując małe strefy skóry. Jak wygląda cięcie, jest wyraźnie widoczne na zdjęciu: wełna na dotkniętych obszarach spada, jak z Mollingiem, skóra jest zapalna i zmiękczona. Głównymi miejscami początkowej lokalizacji porostu są głowa i uszy, boki i podstawa ogona. Następnie plamy porostowe rosną, aw zaawansowanych przypadkach mogą obejmować prawie całe ciało zwierzęcia. Wygląda na to, że kot został ogolony u kota, skąd pochodzi nazwa choroby.
Jednym z mocno tolerowanych objawów dermatomykozy jest ciężkie swędzenie. Formy tłuszczowe skorupy w skórze uszkodzone przez grzyb. Kot nieustannie je przebija, przenosząc zarodniki dermatofitu w mikro -tarapin utworzonych w sąsiednich obszarach.
Choroba może wystąpić w różnych postaciach:
- Powierzchnia (zewnętrzna) - objawiana ogniskowym łysieniem (wypadanie włosów w oddzielnych miejscach).
- głęboko - charakteryzuje się uszkodzeniami wszystkich warstw skóry, zdolny do wywołania silnego, czasami ropne, zapalenie.
- wymazane - charakteryzuje się faktem, że spory grzybicze są skoncentrowane w małych, ale licznych strefach lokalnych, więc niezwykle trudno je zniszczyć.
Chociaż objawy dermatomikozy są dość jasne, podobne objawy mają inne choroby skóry: alergiczne zapalenie skóry, wyprysk, łysienie różnych pochodzenia. Dlatego tylko weterynarz może przepisać prawidłowe leczenie po przeprowadzeniu różnicowej diagnozy choroby.
Diagnostyka
Diagnozę "Lichen Strigerating" jest wykonany zgodnie z wynikami badań mikroskopowych, bakteriologicznych i fluorescencyjnych próbek wełny i skrapania pobranych ze skóry chorego zwierzęcia.
Podczas badania materiału pod mikroskopem, grzyby dermatofitowe można wykryć w 50-70% przypadków choroby. Inna wspólna metoda diagnostyczna jest pozbawiona - użycie drewna UV Lampa. Zdjęcie pokazuje, że pod promieniami spory grzybów, które powodują porosty, są fluorescencyjne z jasnozielonym kolorem. Jednak skuteczność tej metody nie przekracza 60%, ponieważ niektóre rodzaje mikrosporum canis i absolutnie wszelkiego rodzaju mentagrophyty Trichophyton na promieniach ultrafioletowych nie reagują.
Najbardziej dokładny sposób wykrywania zarodników pozbawionych pierścienia - siew kultury grzybowej w pożywce odżywczej. Wzrost kolonii mikrosporii występuje w ciągu dwóch do trzech dni, dlatego badanie bakteriologiczne nie dotyczy metody ekspresowej. Daje jednak najdokładniejsze wyniki i pozwala określić rodzaj Eukariota, który jest ważny przy wyborze leku przeciwdimsykotycznego.
Leczenie
Z lekką postacią choroby, zwłaszcza jeśli kot jest rasą krótkowłosy, można użyć maści przeciwgałkowej lub sprayów:
- Mikonazol,
- Tiaabendazol,
- Bodziec,
- Sanoderm,
- Fukurcin,
- Maść dołów.
Dobry wynik wynika z kombinacji leków zewnętrznych z kąpielami z roztworu wapna siarki. Prawda, wełna zwierzęca po takiej kąpieli nabywa żółtawy kolor, a zapach tego leku jest bardzo nieprzyjemny.
Z ciężką dermatomikozą, jeśli kąpiele i leczenie zewnętrzne nie dały wyników, weterynarz może zarejestrować leki doustne kota. Najbardziej skuteczne leki od lekarzy weterynarii dermatomycozy rozważają antybiotyczne narzędzia antybiotykowe wewnątrznowo-antybiotyk lub terbinafin. Dawkowanie i długoterminowe leczenie są obliczane indywidualnie.
Uwaga! Właściciel kota powinien pamiętać, że leczenie jego zwierzaka z resztek wiosłowania może potrwać do półtora miesiąca. Wynika to z wysokiej żywotności dermatofiaku grzybowego, trudno jest całkowicie zniszczyć swoje spory, a nawet minimalna liczba ocalałych jest szanse na nawrót choroby.
Środki zapobiegania
Wiarygodnym sposobem zapobiegania rozwojowi dermatomikozy jest szczepienie, można to zrobić w dowolnej klinice weterynaryjnej. Aby Twoje zwierzę były mniej podatne na infekcje, powinieneś zająć się wzmocnieniem swojego układu odpornościowego: zorganizować odpowiednie odżywianie, a jeśli to konieczne, okresowo daje preparaty witaminowe kota.
Mikroskopowe spory grzybowe można łatwo wprowadzić z ulicy z kurzem. Aby uniknąć zakażenia zwierząt domowych z porostem do cięcia, czyszczenie pomieszczeń musi być przeprowadzane regularnie, a ponadto, przynajmniej raz w tygodniu metodą mokrą.
Jeśli w domu jest kot, bolesne pozbawienie, wszystkie manipulacje niezbędne w procesie jego leczenia powinny być przeprowadzane w jednorazowych rękawiczkach medycznych, ponieważ choroba ta jest niebezpieczna i osoba. Obserwuj ten wymóg, jest wymagany, dopóki Twój zwierzak jest całkowicie wyleczony.