Pioderma u psów: objawy i leczenie

Pioderma nazywana jest chorobą skóry spowodowaną przez mikroorganizmy pyogeniczne. Należy do kategorii zoontropozy, zwierząt i ludzi mogą ich skrzywdzić. Pyoderma u psów może być spowodowana przez pneumokocci, Streptococci, pseudonaukowy kij, w większości przypadków jego rozwój jest prowokowany przez Staphylococci. Przede wszystkim dotknięto działek z krótką wełną lub cienką skórą: obszar brzucha, twarzy, wahów i pachów. Specjalną formą choroby jest ropne zapalenie podseksualne - interpaliczna pyoderma.

Przyczyny rozwoju

Staphylococci należą do warunkowo patogennych mikroorganizmów, są one prawie stale obecne na powierzchni ciała zwierząt, ale ropne zapalenie może powodować uszkodzenie skóry lub gdy funkcja ochronna skóry jest zakłócona.

Przyczyny rozwoju pyodermii u psów mogą służyć:

• Obecność zadrapań, ran, nacisków na skórze.
• Niekorzystne warunki życia, słaba opieka.
• Niezrównoważone odżywianie.
• Choroby wraz z wysypkami skórnymi (żywność, kontakt, inna alergia).
• Choroby pasożytnicze.
• Autoimmunologiczny dermatozes.

Psy jakiegokolwiek wieku mogą uzyskać Pioderma, ale niektóre rasy są bardziej skłonne do tej choroby. Grupa ryzyka obejmuje mopsy, Sharpei, Mastino neapolitano, bokserki, angielskie buldogi. Są to psy z dużą liczbą fałd skórnych, więc grzebienie i wysypka pieluchy na ich ciele występują częściej.

Objawy

Piedmia jest podzielona na powierzchowne i głębokie. Z głęboką formą, z wyjątkiem skóry właściwej, podskórne włókno i mięśnie są dotknięte. Kliniczny obraz tej choroby skóry jest zwykle wyrażony dość jasno. Na zdjęciu umieszczonym w sieci psy są wyraźnie widoczne, czerwona skóra, nie ma wysypki w postaci guzków, wrzodów, rusztowań lub pęcherzy z ropnym wysięk. Często widać ślady grzebieni.

Inne objawy choroby mogą być:

• Pojawienie się dużej ilości łupieżu;
• Ciężkie swędzenie (pies ciągle swędzi, liże lub gryzie skórę);
• Utrata wełny w oddzielnych obszarach;
• Obrzęk lub pogrubienie skóry w miejscach zmiany;
• Putrefactive lub cudzołóstwo, emanujące ze skóry;
• Utrata aktywności;
• Zły apetyt.

Ważny! Ponieważ wiele opisanych objawów jest również charakterystyczne dla innych chorób skóry, nie traktuj psa samodzielnie. Odpowiednie metody leczenia, w tym te, które można prowadzić w domu, mogą być przepisane przez lekarza dopiero po diagnostyce różnicowej.

Diagnostyka

Aby postawić diagnozę, weterynarz przede wszystkim przeprowadzi badanie wizualne psa pod kątem uszkodzenia skóry, a także zbadał anamnezę dostarczoną przez właściciela:

• Warunki zatrzymania;
• karmienia diety;
• tendencja do reakcji alergicznych;
• obecność chorób towarzyszących (w tym niedawno przeniesiona);
• Terminy szczepień.

Następnie zwierzę zostanie wyznaczone niezbędne ankiety. Rozważane są standard:

• Testy krwi i moczu.
• Badanie bakteriologiczne i / lub cytologiczne skrawków skóry z dotkniętych obszarów (jest to wymagane do identyfikacji patologicznej mikroflory lub pasożytów skóry). W niektórych przypadkach, oprócz skrawków powierzchniowych, wymagana jest próbka tkaniny biopsji.
• Analiza testu dla grzybów z lampą drewnianą (limdiagnosis).

Antybiotykogram może być przeprowadzony dla właściwego wyboru leku - analizę, która pozwala na ocenę czułości szczepu staphylococus lub inne w wyniku badań przez patogen do penicyliny i cyklosporyny.

Leczenie

Schemat leczenia obejmuje przede wszystkim przetwarzanie dotkniętej skóry antyseptykami, antyprurytyczne i rany gojenie się antyprurytyczne i. Wełna wokół ognisk Pioderki jest odcięta przed przetwarzaniem skóry.

Jako środki objawowe stosować leki zewnętrzne:

• Iodez (lek weterynaryjny na bazie jodu);
• Zoododem (środek przeciwdrobnoustrojowy i anty -Inflamary, zawiera Dimedrol i dioksydynę);
• Vedinol (zawiera olejek sosnowy i substancję grzybobójczą-bakteriobójczą silanbiol, ma przeciwzapalne, uzdrowienie ran i efekt przeciwbakowy);
• roztwór diamentowych zieleni (antyseptyczny i dezynfekujący);
• Maść Streptomycyna (substancja czynna - antybiotyk grupy aminoglikozydów, ma efekt bakteriobójczy i bakteriostatyczny).

Pies jest również przepisywany kąpiele z infuzją ziół leczniczych, a do mycia - specjalne szampony z antyseptyką benzoil z nadtlenkiem lub chlorheksydyną. Wymagane jest również co najmniej jedno czasowe przetwarzanie skóry z ektoparazytów, nawet jeśli takie podczas badania nie zostało wykryte.

Specjalne instrukcje. Pyoderma jest zakaźna, osoba może się z tym zachorować. Dlatego przetwarzanie skóry psa o maściach leczniczych i rozwiązań powinno być prowadzone w rękawicach ochronnych, a po wymuszonym kontakcie z chorymi zwierzętami dokładnie umyć ręce z mydłem.

W leczeniu pyodermii u psów prawie we wszystkich przypadkach stosuj leki do stosowania wewnętrznego. Stosuje się leki z działaniem przeciwwirusowym, bakteriobalnym lub bakteriostatycznym, są one wybierane przez lekarza, koncentrując się na naturze choroby. Mogą to być produkty grupy sulfonamidów (sulfametoksazol), grupy makrolidów (tilosin) lub antybiotyków działających na bakterie:

• Amoksycylina (półsyntetyczna grupa antybiotyków penicylin);
• Baitril (antybiotyk weterynaryjny o szerokim zakresie działania);
• Gentamycyna (antybiotyk aminoglikozyd);
• Cefaleksyna (grupa antybiotyków cefalosporyny);
• Lincomicin (grupa antybiotykowa Lincosamid);
• Amoksyklav (połączony środek łączący antybiotyk grupy penicyliny i inhibitor beta-laktamazu, który ma dodatkowe działanie bakteriostatyczne).

Przebieg terapii antybiotykowej jest zwykle przepisywany przez 2-3 tygodnie lub więcej.

W celu wzmocnienia odporności i zwiększenia odporności organizmu wobec zwierzęcia można przypisać immunostymulanty. W medycynie weterynaryjnej najczęściej używane leki Anfluron, Maxidin, Gamavit Forte, Nutre-Vet, Canina Dog Immun Chronić.

Jeśli przyczyna rozwoju skóry stała się alergiami pokarmowymi, zwierzę jest przepisane specjalną dietę. Z diety psów wykluczają profationurę produktową i w ciągu 1-2 tygodni tłumaczą go na delikatny tryb zasilania. Pasza musi zawierać nie tylko wymaganą ilość składników odżywczych (białka, węglowodany i tłuszcze), ale także witaminy, które przyspieszają procesy regeneracji skóry.

Według statystyk prognoza Pioderki jest korzystna w przytłaczającej większości. Ale po wyzdrowieniu, zwłaszcza jeśli choroba przebiegała w twardej postaci, z ropnym zmianą dużych stref, wady kosmetyczne mogą pozostać na ciele zwierzęcia: sekcje łysienia ze zmienioną skórą lub bliznami. Można to zobaczyć na zdjęciu, że właściciele głębokiej formy PosoDermy psów są umieszczone w sieciach społecznościowych i na forach o zwierzętach z podpisami "przed i po chorobie".

Zapobieganie

Ogólne zalecenia zapobiegające rozwojowi Pyodermy u psów:

• Tworzenie korzystnych warunków życia: ciepły pokój, sucha ściółka.
• Właściwa pielęgnacja skóry i wełna dla psów. Kąpiel jest zalecany, przynajmniej okresowo, stosując szampony antybakteryjne. Szampony do mycia zwierząt ludzkich nie nadają się. Po każdym spacerze musisz umyć łapy psa. Będzie to chronić twoje podłogi przed brudnymi śladami, a twoje zwierzak będzie chronić przed piodermą.
• Gdy rana lub zarysowanie na skórze, pies należy natychmiast leczyć je zielonym i wodorem nadtlenek.
• Jeśli twoje zwierzak ma wiele fałd skóry na ciele, zaleca się, aby były wytarte roztworem chlorheksydyny. Wełna musi okresowo czesać, długowłose psy w lecie.
• Ogromne znaczenie dla zapobiegania chorobom skóry jest karmienie wysokiej jakości. Jeśli jest to jedzenie, większość z nich powinna być mięso, 2-3 razy w roku w diecie psa, musisz zawierać dodatki witaminowo-mineralne.

Zapobieganie pyodermii obejmuje terminowe szczepienie psów i ochronę przed pasożytami skóry za pomocą sprayów, żeli, kropel i specjalnych kołnierzy. Ważne jest również, aby zapobiec kontaktowi swojego psa ze zwierzętami, które mają oznaki choroby skóry.

Podermi w psach: wideo