Świerzby u psów: objawy i leczenie

Plajeki u psów - choroba zapalna związana ze zmianą organizmu za pomocą mikroskopijnych kleszczy z kurczaka. Istnieje kilka odmian, które różnią się typem patogenu i objawów. Silne swędzenie i pokrewne objawy powodują poważny dyskomfort dla zwierząt, a przy braku leczenia świece są niebezpieczne dla rozwoju wtórnych infekcji. Zdolność do identyfikacji oznak choroby i czasowo odwołania do lekarza weterynarii znacznie ułatwi proces benzyny.

Objawy i odmiany

Głównym objawem świerzbowym jest zwiększenie swędzenia, co wiąże się z podrażnieniem receptorów nerwowych skóry uszkodzonych przez kleszcze. Inne objawy choroby zmienią się nieznacznie w zależności od rodzaju patogenu.

Na notatce! Kleszcze, które mieszkają na skórze psów, nie są w stanie rozwijać i rozmnażać się na ludzkiej skórze, ale mogą powodować pseudo-kunic - alergiczna reakcja ludzkiego ciała do obecności pasożytów, co może objawiać się w postaci swędzenia. Specyficzne leczenie w takich przypadkach nie jest wymagane, oprócz leków na objawowe usuwanie swędzenia.

Cheletioza

Inna nazwa choroby jest wędrującą lub branymi świerzami jest jedną z zaraźliwych odmian. Cheyletielasguri kleszcze najczęściej osiadły na powierzchni szyi szyi, uszu, (czasami pleców), karmiąc ciecz tkaniny i komórki matrycy. Charakterystyczne objawy:

• silne zapalenie dotkniętych obszarów;
• Wełna, często strzępy;
• Wygląd wysypki lub ULUSES, które z czasem są przekształcane w skale solidne i skórki.

Na notatce! Z Cheiletiozą pojawia się pojawienie się łupieżu, ale w rzeczywistości są to kleszcze, które poruszają się przez ciało psa i wyglądają jak cząstki łupieżu. To wyjaśnia nazwę "wędrujące świerzb".

Sarcoptoza

People`s Title of Diseases - Wpis SPAB. Jednocześnie najczęściej dotknięte są wykresy z krótką wełną: nos, obszary ścierania, uszy, stawy kończyn. Sarcoptescanis Tick
penetruje głębokie warstwy podskórne, gdzie skanuje ruchy w celu układania jaj.

Pierwszy objaw sarkoptozy - małe kropki, które po 10-14 dniach zamieni się w małe yasery świerkowe. Takie świerzb przypomina zakażenie pchłami z odpowiednimi charakterystycznym gryzącym. Ponadto obserwuje się:

• Niespokojne zachowanie psa z powodu ugryzień pasożytów;
• przeczesanie dotkniętych obszarów krwi z późniejszym tworzeniem skorup i farszu;
• Odruch uszu, kiedy, gdy dotykając aurek, pies natychmiast próbuje zarysować dotknięty ucho za łapą;
• Opad wełny w ogniskach zmiany;
• Być może tworzenie wysypki, frytki.

Sopektydział

Choroba jest spowodowana przez kleszka OtodectScynotis, która wpływa na wewnętrzną powierzchnię uszu, więc zwane także świecącymi ścierami. Jest przenoszony z jednego zwierzęcia na drugie z przedłużonym kontaktem i najczęściej występuje w długich rasach psów. Klejnik żywi się krwi zwierzęcia i jest wzmocniony, gdy dojrzewa w górnych warstwach skóry, powodując ciężkie swędzenie. Określone objawy:

• Brązowy łańcuch lepki w uszy (marnotrawstwo kleszcza);
• Często szokuje twoją głowę i przechylają się w kierunku dotkniętego ucha;
• Stałe próby utraty głowy dotyczące właściciela i otaczających przedmiotów.

Uwaga! W przypadku braku terminowego leczenia, uszna ilość wchodzi do środkowego i wewnętrznego ucha, a następnie wpływa na skorupy mózgu, które są pełne głuchoty, zapalenia opon mózgowych, a nawet śmierci.

Notodrosk

Kleszcz, który powoduje, że świeci osiada w głębokich warstwach naskórka psa. Potrafi łatwo poruszać się, więc szybko wpływa na otaczające zwierzęta, zwłaszcza młode osoby. Następujące objawy wskazują zakażenie:

• nieustanne swędzenie i podrażnienie;
• Małe bąbelki i guzki na twarzy, uszy, plecy, brzuch;
• "Składanie" dotkniętych sekcji skóry;
• Utrata wełny.

Niebezpieczeństwo choroby

Chesoccal Ticks - agresywne pasożyty, z których niemożliwe jest pozbyć się interwencji nieelektowskiej. Przedłużony pobyt w ciele powoduje większe uszkodzenie ciała. Wśród negatywnych konsekwencji:

• Ogólne zatrucie. Wraz ze wzrostem liczby kleszczy, objętość ich strata ważnych aktywności zwiększa się, co wchodzi do krwiobiegu i powodują reakcje toksyczne.
• Rosnąca patogenna mikroflora. Dotknięte obszary zapalone w czasie są pokryte skorupą w czasie, w którym aktywnie rozwijają się mikroorganizmy Putrefactive.
• Choroba zakaźna. Silne swędzenie prowadzi do głębokich guzków o zapalonych obszarach, a osłabiona integralność skóry tworzy korzystne środowisko do rozwoju infekcji.
• Osłabienie odporności. Ze względu na ciągłe swędzenie zwierzę staje się niespokojne, traci nastrój i apetyt. W rezultacie nastąpi wyczerpanie ciała, co prowadzi do osłabienia układu odpornościowego.

Diagnoza choroby

Pomimo faktu, że w Internecie możesz zobaczyć wiele zdjęć świeckich w psach, aby dokonać dokładnej diagnozy, powinieneś zbadać zwierzaka przez weterynarza. Ale wcześniej właściciel powinien zwrócić uwagę na:

• Zachowanie zwierząt domowych, częstotliwość i zadrapanie;
• stan skóry i obecność reakcji zapalnych na skórze;
• wygląd i stopień utraty wełny.

Ze względu na mikroskopowe rozmiary kleszcza nie należy rozważać tego na ciele. Jedną z możliwych opcji jest spróbowanie skóry z końcówkami palców. Obecność najmniejszych guzków. Kliniki weterynaryjne stosują lampę ultrafioletową, w świetle których ślady istotnej aktywności pasożytów są dobrze widoczne. Ale główną metodą diagnozy jest skrobanie z dotkniętego obszaru, który jest umieszczony w roztworze glicerolu i jest badany pod mikroskopem.

Ważny! Ściśnięcia mogą podać wyniki fałszywie dodatnich, jeśli próbka zostanie przyjęta zbyt blisko powierzchni naskórka lub z miejsca, w którym kleszcz już się poruszył. W przypadku prawidłowej diagnozy ważne jest, aby wziąć kilka zadrapań z różnych obszarów skóry.

Zabieg do próby

Leczenie świerzbami prowadzi się w domu z obowiązkową izolacją psa z innych zwierząt i ludzi. Ale najpierw ważne jest skontaktowanie się ze specjalistą w celu dokładnego ustalenia patogenu i uzyskania niezbędnych zadań. Niezależnie od rodzaju świerzb u psa, leczenie jest wybierane w dwóch kierunkach:

• Pozbycie się zwierzęcia z pasożytów;
• Eliminacja towarzyszących objawów.

Dla tych celów stosuje się środki użycia zewnętrznego i wewnętrznego. Schemat terapii jest określany z uwzględnieniem rodzaju patogenu, stopień uszkodzenia ciała i ogólnego stanu psa.

Na notatce! Aby poradzić sobie z psem, użyj rękawiczek jednorazowych, a po zakończeniu procedur - umyj ręce mydłem.

Leczenie świecącymi obejmuje:

1. Usuwanie wełny z dotkniętych obszarów ciała.
2. Bathing Antearbores Szampon. Szczenięta mogą być przetwarzane tylko przez dotknięte obszary, dorosłe osoby kąpieli całkowicie.
3. Stosowanie środków przeciwpoślizgowych (do stosowania wtryskowego i zewnętrznego) jest głównym kierunkiem leczenia. Preparaty oparte na Selamektin, ivermectin, imidaklopinie i moksydektynie są przepisywane (STRONGHOLD, MILBEMAX, prawnik, Ivoek, ivermektyna). Wygodne w użyciu będzie europejskie środki - CIDE, Demison, Cyodine, AKRUDEX. W przypadku korzystania z zewnętrznych preparatów akaricydowych konieczne jest zapewnienie, że pies je nie lizuje. Możesz użyć specjalnego kołnierza lub kufy. W obecności innych psów lub kotów leczenie zapobiegawcze odbywa się za pomocą środków zewnętrznych stosowanych dla zainfekowanego zwierzaka.
4. Przetwarzanie roztworów olejowych (wraz z tworzeniem dużej liczby strupów). 4% koloidalna siarka lub 1% kapci (aktywator tkanki plazminogenu), które są mieszane z olejem wazeliny lub słonecznika i ogrzewane do 30-35 ° C przed użyciem.
5. Usuwanie skorupów. Można je zmiękczyć ciepłą wodą mydła lub 0,2% roztworu sody kaustycznej.
6. Przetwarzanie przedmiotów gospodarstwa domowego (przez gotowanie lub za pomocą chlorofos) i obudowy jako całości (środki promowe lub owadobójcze).

Uwaga! IMERMECTIN jest kategorycznie przeciwwskazanym collie, terierami, półkami i bobtails, ponieważ prowokuje wzrost ciśnienia śródmózgowego i rozwój efektu neurotoksycznego, który jest obligowany śmiercią.

Kombinacje smoły z wazeliną (1 do 9) i Creolain z zielonym mydłem i alkoholem (1/1/10) są uważane za środki pomocnicze.

Ponadto możliwe jest użycie glukokortykoidów (deksametazonu, clobetazol, deksametazonu) ze zwiększonym swędzeniem, szarym lekami, aby przywrócić płaszcz (DET, DEMO), środki uspokajające i antybiotyki.

Czas leczenia jest określany przez weterynarza, a w uruchomionym przypadkach może potrwać do 8 tygodni. Jednym z błędów w leczeniu świeccy jest brutalna siła ze środkami antyparasetycznymi. Jeśli pies nadal ukrywa się pod koniec kursu standardowego (zwykle 4 tygodnie), nie powinieneś przekazać ponownie terapii. Zachowanie swędzenia przez 1 tydzień jest uważane za normalne, aby odpowiedzieć na ciało na martwe kleszcze. Zastosowanie nowych leków może wywołać wzmocnienie swędzenia i rozwój alergicznego zapalenia skóry.