Wirusowa brodawczona u psów: objawy i leczenie

Papillomy nazywane są łagodnymi nowotworami utworzonymi na skórze lub błonach śluzowych. Choroba jest spowodowana przez rodzinny wirus Papovaviridae Papovaviridae. U psów wirusowa brodawczona jest zwykle rejestrowana w wieku poniżej 3 lat lub starszych niż 8 lat. Wyjaśnia to słabszy układ odpornościowy zwierząt „nastolatków” i starszych. Rotwehellers, Labradors, Shepherds, Terriers, Cocker Spaniel mają genetyczne predyspozycje do choroby.

Sposoby infekcji i mechanizmu rozwoju

Pies może zostać zarażony brodawczakiem z bezpośrednim kontaktem z nośnikiem wirusa (podczas chodzenia, sukienek), a także przez przedmioty opieki, odzieży lub rąk osoby, która przed nią w kontakcie z chorym zwierzęciem. Istnieje kilkanaście gatunków wirusa Papovawiridae, jednym z nich jest tylko zwierzęta, inne - tylko osoba. Dlatego osoba nie może zostać zarażona tą chorobą od psa.

Wirus wchodzi do ciała psa poprzez uszkodzenie skóry - mikrokracki lub grzebienia. Penetrujący jądro komórek, nie może pokazać aktywności przez jakiś czas i być w stanie "spania" od jednego do kilku miesięcy. Przyczyną odporności wywołującej rozwój choroby może być przyczyną ze względu na stres, chorobę lub stosowanie leków kortykosteroidowych, które tłumią układ odpornościowy. Obecność tych czynników wywołuje proces replikacji (rozmnażanie się) wirusa.

Komórki w DNA, którego agent obcych osadzony jest "Program", zaczynają niekontrolowanie podziału, powodując skórę lub śluzę, pojawiają się w postaci brodawek, przypominającego kapustę zebraną w pęczek lub kwiatostan. Neoplazmmy są łagodne w naturze, ale z częstym uszkodzeniem mogą zdegenerować się w formie złośliwej.

Formy i objawy brodawczaka

Ciężkie sześć form choroby, które różnią się wyglądem i obrazem klinicznym. W zależności od lokalizacji brodawek dzieje się papillomatoza:

• Doustny. Rozwija się na błonie śluzowej warg, dziąseł, języka. Na początku choroby nowotwór ma postać płytek lekkich, a następnie przekształcają się w brodawki papillarne, a po 1-2 miesiącach są one zwykle wchłaniane i zniknęły. Objawy kliniczne mogą być trudne do otrzymania karmienia i śliny.
• Exofite skóry. Strefy uszkodzeń - kończyny i obszar głowy (najczęściej powieki). Takie guzy nabłonkowe to małe gładkie okrągłe formacje na nogach, bezbarwne lub pigmentowane. Pa o obawy psa zwykle nie jest dostarczane, w rzadkich przypadkach, zapalenie spojówek może rozwinąć się.
• Odwrócony skórę. Takie brodawczaki wyglądają jak uniesione nad skórą skóry formacji w kształcie miseczki z pobrytą centralną częścią. Mogą być pojedyncze lub wielokrotne i zwykle są zlokalizowane w brzuchu, pachwinie i pachach.
• Pigmentowane. Rozwija się na dnie ciała, papillomy mają formę okrągłych płytek o 1-2 cm pomiaru, pomalowane w kolorze różowym lub brązowym.
• Paski brodawczakowe. Brodawki tego typu to suche stałe wzrost keratyny, czasami mającesz łotr. Ich rozwój może powodować kulawiznę u psa, a jeśli taki brodawczak zostanie uszkodzony, penetracja wtórnej infekcji bakteryjnej.
• Narząd narządów płciowych (weneryczne). Formacje wyglądają jak lekko podniesione płaskie płytki i jest zlokalizowany na genitaliach - penisa mężczyzny lub pętli i bitch pochwy.

Doustna brodawczona

Poszalej brodawczak Exofite

Pigmentowane

Paski brodawczakowe

Diagnostyka

Diagnoza jest postawiona na podstawie objawów klinicznych wykrytych w kontroli i wynikach badań laboratoryjnych. Ponieważ można stosować metody diagnostyczne:

• Mikroskopia bioptanowa - badanie histologiczne struktury zmodyfikowanych komórek nabłonka w analizowanej próbce.
• Analiza immunohistochemiczna jest identyfikacją białek w próbce specyficznej dla określonego rodzaju guza.
• Metoda PCR. Materiał do analizy może być rozmazany błonami śluzowymi lub krwią. Reakcja typu polimerazy umożliwia identyfikację rodzaju patogenu i jego numer.

Bakteriologiczne metody badania bioptanu na Papovawiridae nieskuteczne, ponieważ ten wirus w hodowlach komórkowych nie mnoży się.

Uwaga! Podobne z objawami brodawczaka mają wiele poważnych i niebezpiecznych chorób skóry. Dlatego każdy podejrzany guz na ciele twojego zwierzaka powinien być powodem odwołania się od weterynarza.

Leczenie

W wielu przypadkach, w brodawczaniu, psy mają spontaniczne lekarstwo. Jednakże, jeśli brodawki są dostarczane do dyskomfortu zwierząt, zakłócają żywność, powodują laminę lub znajdują się w takich miejscach, które są łatwo ranne i krwawiące, psa jest przepisywany do leczenia lekami przeciwdrobnoustrojowymi. Zwykle stosowane antybiotyki grupy azytromycyny makrolidów. Można również wyznaczyć immunostymulanty - fosprenyl, anflurron lub maxidin.

Chirurgiczne leczenie brodawczaka jest wykazane, jeśli stosowanie terapii przez 3-5 miesięcy nie daje wyników. Brodawczaki można usunąć w znieczuleniu miejscowym za pomocą skalpela. Bardziej nowoczesne, mniej bolesne i minimalnie inwazyjne metody usuwania brodawek obejmują:

• Kriodestruction - zamrażanie nowotworów z ciekłym azotem;
• Radioshurgery jest metodą nieinwazyjnej chirurgii, radioterapii na podstawie wpływu na nowotworów przez wąską wiązkę silnego promieniowania jonizującego (tzw nóż gamma);
• Odparowanie laserowe - zniszczenie wzrostów promieniami elektromagnetycznymi zakresu światła;
• Diaterermocoagulation - zniszczenie tkanek nowotworów poprzez kaking przez zmienne prądy o wysokiej częstotliwości;

Ważne jest, aby wiedzieć! Po lekarstwie brodawczym lub niezależnym zniknięciem brodawek u psów powstaje immunitet, który zapobiega ponownemu rozwinięciu choroby. Ale ponieważ część DNA wirusowego w komórkach zwierzęcia jest zachowana, pies pozostaje niebezpieczny dla innych osób przez długi czas.

Zapobieganie

Jest to absolutnie niezawodny sposób zapobiegania brodawczości. Wielu lekarzy weterynarii doradza właścicieli psów, aby być zaszczepiani, do pewnego stopnia mogą chronić zwierzęta przed chorobą. Jako szczepionka, surowica uzyskana z tkaniny papillomatowej, surowica podawana jest podskórnie, 2-3 razy tygodniową przerwą.

Standardowym sposobem zapobiegania jakiejkolwiek chorobie zakaźnej jest utrzymanie dobrej odporności: nawet zakażony wirusem brodawczaka, pies nie zachoruje, jeśli jego odporność na ciało jest wystarczająco wysoka. I ważne jest, aby pamiętać, że zwierzęta na ciele, które mają wzroście boryków, powinny być trzymane osobno od zdrowych psów.

Dlaczego papilki u psów: wideo

https: // youtu.BE / 8VBW4FDVHM