Dysplazja dla psów: objawy i leczenie

Choroby układu mięśniowo -szkieletowego często występują u psów o dużych rasach. Z masową konstrukcją i dużą wagą na tle o wysokiej aktywności fizycznej u zwierząt, często pojawiają się problemy ze stawami. Jedną z najczęstszych patologii tego typu jest dysplazja. Natomiast dysplazja u psów nie ma zastosowania do chorób wrodzonych, ale rozwija się w wieku szczeniaka i jest określona przez dziedziczną predyspozycję. Zapobiegaj poważnym powikłaniom tej choroby, w tym całkowitą bezruchu psa, może być tylko przy pomocy terminowej traktowania i odpowiednich środków zapobiegawczych.

Cechy choroby

Dysplazja - nieuleczalna choroba, która może prowadzić do częściowego lub całkowitego zniszczenia stawów w psie. Problem jest znaczącym wzrostem luki między głową a zagłębieniem przegubu stawowego, w wyniku którego zmniejsza się gęstość dopasowania kości. Ciągłe tarcie i nadmierne ciśnienie prowadzą do zniszczenia tkanek kostnych, relaksacji lub spłaszczenia stawów.

Ponieważ stawy biodrowe są poddawane największym obciążeniu podczas ruchu, najczęściej dysplazja wpływa na nich. Znacznie mniej istnieją uszkodzenia stawów łokciowych i rzadkich przypadkach - kolano.

Istnieje 5 stopni rozwoju dysplazji u psów:

• A - to norma;
• B i C - zaobserwowano pewne zaburzenia, w których mogą wystąpić przemieszczenie;
• D i e - poważne zniszczenie połączeń.

Pojawienie się choroby jest możliwe, jeśli szczeniak ma predyspozycje genetyczne. W Rosji grupa ryzyka obejmuje przedstawicieli wszystkich głównych ras, ponieważ psy z dysplazją zaczęły być wydawane przez stosunkowo niedawno hodowlę. Najbardziej nieprzyjemne, że w obecności predyspozycji dysplazja może się rozwijać, nawet jeśli szczeniak jest prawidłowo zasilany i narażony na normalne obciążenia.

Przyczyny wyglądu

Początek choroby w obecności tendencji genetycznej może wywołać wiele różnych czynników, z których najczęstsze to:

1. Niewłaściwe odżywianie: niezrównoważona dieta (przewaga mięsa lub jego całkowita nieobecność, sucha żywność z niską jakością)- wprowadzenie dużej liczby suplementów diety fosfor-calcium- ciągłe przejadanie się i otyłość rozwijająca się w rezultacie.
2. Naruszenia aktywności motorycznej: nadmierne trening- obrażenia, siniaki, inne uszkodzenia kończyn.

Niebezpieczeństwo dysplazji jest najwyższe u psów o dużej masie ciała, znacznie przekraczając normę, które są narażone na zwiększony trening.

Oznaki dysplazji u psów

Możliwe jest rozpoznanie procesów patologicznych w stawach za pomocą obrazu X -ray już w połowie - lat -old szczeniąt. Ale zauważanie wszelkich zewnętrznych naruszeń w tym okresie jest prawie niemożliwe. Dopiero z bliską uwagą pierwotne objawy dysplazji u psów stają się widoczne:

• nieistotna kulawizna, która pojawia się na początku biegu lub po obciążeniach;
• Sztywność podczas budzenia, chęć „osiedlenia się” lub „rozbieżności” po długim trwałym;
• Brak poruszania się wzdłuż schodów w jednym lub w jednym z kierunków;
• okresowo powstały pragnienie relaksu podczas spaceru.

Niezwykle ważne jest, aby zauważyć chorobę w odpowiednim czasie i jak najszybciej rozpocząć leczenie. Jeśli masz co najmniej jeden ze znaków, musisz natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii, ponieważ z wiekiem, aby leczyć patologia będzie znacznie trudniejsza. Ponadto widoczne objawy dysplazji u psów zwykle pojawiają się tylko o 1-1,5 roku, gdy system muskularny jest w pełni utworzony. Jednocześnie uszkodzenie różnych stawów ma kilka charakterystycznych cech.

Dyplazja stawów biodrowych

Negatywne procesy w stawie biodrowym powodują naruszenie pozycji fizjologicznej głowy bioder w odniesieniu do depresji stawowej. Charakterystyczne cechy zachowania psa z takimi obrażeniami są ciągłe poleganie na przednich kończynach, niechęć do wejścia po schodach, zboża, machając się do tyłu podczas chodzenia.

Wygląd objawów choroby jest określony przez nasilenie takich naruszeń:

• W przypadku niewielkich non -relaying, objawy dysplazji biodrowej u psów zwykle nie pojawiają się w ogóle lub pojawiają się tylko w starości;
• Ze znaczącą niedopasowaniem określonych części złącza, oznaki choroby szybko będą zauważalne nawet przy zapewnieniu odpowiednich warunków szczeniaka.

Dysplazia Staw łokciowych

Jeśli choroba uszkadza stawy łokciowe, obserwuje się inne objawy:

• Oświetlenie na przednich kończynach;
• odmowa wydania łapy na polecenie;
• pojawienie się na stawach łokciowych o zagęszczeniach lub dodatkowych fragmentach;
• Zapisz łap podczas przyjmowania nowotworu;
• Niechęć do schodów.

Niektóre oznaki tego rodzaju dysplazji zależą od cech patologii, ponieważ kości stawu można spłaszczyć, tworząc zwiększone tarcie lub, odwrotnie, zmniejszając, tworząc nadmierny prześwit.

Dypasia stawu kolanowego

Zmiany stawu kolanowego u psów są rzadkie i zwykle są spowodowane urazem lub przekraczaniem dopuszczalnego obciążenia tylnych kończyn. W takich przypadkach pozycja kości stawowych zmienia się zgodnie z typem subluxtacji. Można to ustalić na podstawie następujących funkcji:

• pojawienie się widocznego deformacji stawów kolanowych;
• bolesne doznania podczas uczucia tych miejsc;
• zauważalna kulawizna na tylnych nogach.

Że to się nie dzieje, duży szczeniak rock musi zapewnić odpowiednie warunki zatrzymania, z wyłączeniem możliwości obrażeń.

Metody diagnozy

Po wstępnym badaniu psa na dysplazję weterynarz prowadzi kilka manipulacji:

• ocenia poprawność ruchów ogólnych;
• dotknie stawu do wykrywania deformacji;
• Wykonuje zginanie - rozszerzenia kończyn, aby określić, w jaki sposób stawowe ruchy, a także widzą reakcję zwierzęcia.

Następnie przepisano badanie x -rajowe. Po spełnieniu pies musi znajdować się w znieczuleniu ogólnym, co pozwala określić lokalizację kości stawowych bez wsparcia mięśni. Jeśli X -ray nie daje pełnego obrazu uszkodzenia, wykonywane jest artroskopia - wprowadzenie komory mikroskopowej przez nakłucie tkanek. Taka ankieta jest jak najbardziej informacyjna, ale droga i nie jest spełniona we wszystkich klinikach.

Deloing Dysplazia leczenie

Dysplazja u psów traktuje się lekami lub ścieżką chirurgiczną. Wybór sposobu leczenia zależy od specyfiki choroby, indywidualnych cech organizmu i zdrowia zwierzęcia. W większości przypadków leczenie dysplazji stawów łokciowych u psów można wykonać zarówno metodami zachowawczymi, jak i chirurgicznymi. Patologie stawów biodrowych są zwykle eliminowane tylko chirurgicznie.

Terapia konserwatywna

Kiedy dysplazja u psów leczenie leków obejmuje cel leków z kilku grup o różnych skutkach:

• chondrostryczny - dla regeneracji stawów;
• Antypasmodyczne - w celu zmniejszenia bólu;
• Anty -Flamarmy - Aby złagodzić zapalenie otaczających tkanek.

Biologicznie aktywne dodatki z glukozaminy i chondroityny są również używane do przyspieszenia procesów odzyskiwania w stawach. Wraz z przyjmowaniem narkotyków i suplementów diety, przepisywana jest specjalna dieta w celu zmniejszenia wagi z jednoczesnym stosowaniem kompleksów witaminowo-mineralnych.

Dobry efekt daje dodatkowe procedury fizjoterapii. Najbardziej popularne są:

• terapia parafinowa lub ozokeryt;
• Magneto i terapia laserowa;
• Masaż uszkodzonego stawu.

W okresie leczenia psa aktywność motoryczna nie jest wykluczona, ale powinna być umiarkowana - pływanie, lekkie bieganie, chodzenie.

Należy pamiętać, że konserwatywne leczenie przemieszczeń stawów biodrowych u psów daje jedynie tymczasową poprawę - usunięty zespół bólu, a chromotyp zostaje wyeliminowany, ale zniszczone artykulacje nie są przywrócone. Dlatego eksperci zalecają natychmiastową korekcję operacyjną.

Operacje chirurgiczne

Leczenie chirurgiczne dysplazji u psów ma na celu zmianę kształtu głowy uda, aby nadaje się do parametrów jamy stawowej. Złożoność działania zależy od stopnia choroby. Przy drobnych naruszeniach procedura może polegać jedynie na usunięciu niewielkiego fragmentu chrząstki. W trudniejszych przypadkach takie operacje są wykonywane:

1. Endoprostytyka - Pełna wymiana stawu biodrowego za pomocą protezy tytanowej. Po okresie rehabilitacji pies przesunie normalnie bez dyskomfortu.
2. Osteotomia - zmiana lokalizacji napadu stawowego i dając wspólną formę fizjologiczną. Działanie można przeprowadzić tylko przy braku obciążenia dysplazji zapalenia stawów.
3. Usuwanie głowy szyi i udowej - technika nie przewiduje wszczepiania żadnych implantów, ale wiąże się z bardzo długim okresem odzyskiwania. Ale po wyzdrowieniu pies nie będzie miał oznak choroby, będzie mogła biegać i skakać bez ograniczeń.

Decyzja o sposobie leczenia chirurgicznego odbywa się przez lekarza na podstawie diagnozy i stanu zwierzęcia. Każda operacja podczas dysplazji jest bardzo dobra dzieła, że ​​tylko chirurg z rozległymi doświadczeniami i głęboką wiedzą w anatomii jest zdolna do jakości. Dlatego niezwykle ważne jest znalezienie właśnie takiego specjalisty.

Zapobieganie chorobie

Istota środków zapobiegawczych zapobiegania dysplazji u psów zależy od tego, na jakim etapie są wymagane. Pomyśl o braku choroby w szczenicu, jest konieczna przed nabyciem. Wybierając psa o dużej rasie, musisz upewnić się, że jego rodzice zostali przetestowani pod kątem dysplazji i wykazali negatywne wyniki (stopień A). Pomoc na ten temat zapewnia hodowca wraz z innymi dokumentami. Chociaż nie da to pełnej gwarancji, że choroba nie pojawi się w przyszłości.

Określanie dysplazji w szczenicu poniżej 6 miesięcy (a czasami starsze) jest po prostu niemożliwe. Ale jeśli pies ma predyspozycje, choroba z pewnością zadeklaruje się później. Dlatego dalsze zapobieganie jest zminimalizowanie ryzyka jego wystąpienia lub rozwoju konsekwencji. Przydatne środki obejmują zrównoważoną dietę i odpowiednie obciążenia. Dzięki takiemu podejściu jest całkiem możliwe powstrzymanie rozwoju choroby, nawet jeśli proces patologiczny rozpoczął się w stawach szczeniaka.

Jeśli pies dużej rasy z dzieciństwa zaczyna wykopać się, co prowadzi do szybkiego przyrostu masy ciała, a jednocześnie podlega nadmiernego treningu, to wszystko to znacznie zwiększa obciążenie obolałych stawów i jest w stanie wyrządzić nieodwracalną szkodę dla tego zwierzę. Każdy pies wymaga uwagi i opieki, zwłaszcza jeśli jest przedstawicielem dużej rasy, która jest zagrożona chorobami wspólnych. Musisz jednak wiedzieć, że dysplazja nie jest zdaniem. Możesz zapisać swoje zwierzę, jeśli zauważysz problem w odpowiednim czasie i zapewniasz to właściwe leczenie.

Możesz także zadać pytanie regularne weterynarza naszej witryny, które w możliwie najkrótszym czasie odpowie w poniższym polu komentarza.