Parwowirus u psów - objawy, przyczyny i leczenie

Częste choroby wirusowe obejmują parwowirus u psów. Zakażenie jest uważane za jedną z najcięższych, ma wysoką zaraźliwość, a przy braku odpowiedniej terapii może powodować śmierć zwierzęcia.

Co to jest parwowirus

Pies Parvowirus nazywany jest mikroflorą patogenną zdolną do wpływu na komórki ciała. Wirus ma jedną spiralę DNA, do reprodukcji używa ciała gospodarza. Po wprowadzeniu szczepów wirusowych.

Charakterystyka parwowirusa

W ciele psa, Patogenne bakterie uruchamiają złożone procesy, oprócz patologicznych zmian w kobietach w ciąży, może rozwinąć się ściągacz ściągacza płodu.

Z czasem zmutowane parwowirus i nowoczesne badania diagnostyczne wykazały, że około 80 % spowodowanych przez nich zmian jest związanych z dostosowanym do CPV-2B DNA-duchowym.

Wspólne formy infekcji parwowirusa

Zakażenie parwowirusa u psów przez specjalistów jest podzielone na kilka podgrup.

Kształt jelit

Charakteryzuje się ostrym i podostrej przepływem, głównymi objawami jego rozwoju jest niepowodzenie zwierząt z jedzeniem i wody. Wirus jest zlokalizowany na błonach śluzowych jelita, podczas głębokiego wdrożenia w PET występuje krwawa biegunka. Próbując mierzyć psa, są poważne bóle, przez kilka dni cierpi w wymioty.

Kilka dni później od momentu infekcji pies często prosi o toaletę lub idzie prosto na miejsce. Brązowy ciekłek w kształcie w kształcie ilości w kształcie w oczyszczaniu śluzu, cząstki krwi, cząstki krwi. W stópach zapachu złośliwego oprogramowania organizm stopniowo przegrywa płyn i przesuwa się na etap odwodnienia.

Najtrudniejszy okres wynosi 2-3 dni od samego początku. W tym czasie departament żołądkowo-jelitowy jest uszkodzony. Aby przywrócić normalną funkcjonalność trawienia, potrzebujesz około 72 godzin. Ciało jest przywracane niezależnie - jeśli nie ma wtórnych komplikacji.

Forma serca

Często dzieci występują w ciągu 1-2 miesięcy, szybki rozwój negatywny wpływa na pracę serca.

Puppy Parvowirus przypomina objawy patologii u dorosłego. Młody człowiek odmawia posiłków, mleka matki. Wzmocnione bicie serca, problemy z oddychaniem i niewydolność serca prowadzą do śmierci drugiego dnia.

Mieszany kształt

Obejmuje objawy kliniczne typu serca i jelit. Wirus aktywnie rozprzestrzenia się przez dział trawienia, serca i płuc. Problemy pojawiają się po osłabieniu układu odpornościowego i niewystarczającej produkcji przeciwciał.

Patologia występuje w pierwszych miesiącach po urodzeniu - matka bez szczepień służy jako źródło infekcji. Czasami bakterie patogenne przenikają w innych chorobach, gdy ciało nie jest w stanie jednocześnie wytrzymać kilka infekcji.

W jaki sposób infekcja parwowirusem

Parwowirusowe zapalenie jelit u psów występuje częściej od młodych ludzi w wieku od 1,5 do 6 miesięcy. U osób dojrzałych seksualnie odporność na infekcję, która rozwinęła się w odpowiedzi na szczepienie lub wcześniej cierpiała na chorobę.

W poszczególnych rasach czynniki zdolne do uruchomienia mechanizmu choroby są dziedziczone. Lista obejmuje Terriers, Rottweilers, Labradors-Retrievers itp. Gatunki te mają wysokie ryzyko choroby, nawet gdy szczepienie prowadzone.

Przyczyny powodujące infekcję parwowirusową

Źródła rozwoju parwowicjozy obejmują następujące warunki:

• Słabe warunki zatrzymania - stałe brudu w obudowie, mała gęsto zaludniona obudowa;
• obecność robaków i brak regularnych zapobiegania robakom;
• Bezpośredni kontakt z nośnikiem wirusa.

Rodzaj transmisji może być bezpośredni i pośredni

Eksperci dzielą infekcję psów parwowirusa w dwóch kierunkach:

• Dzięki bezpośredniemu zakażeniu - czynnik przyczynowy przenika do ustnie-kału, przez ślinę lub odchody chorego zwierzęcia. Pet może je wprowadzić i lizać łapy.
• Z pośrednim - problem wiąże się z wysoką odpornością na patogenną mikroflorę. Może trwać na każdej powierzchni, w tym naczynia i zabawki. Każdy kontakt z membranami śluzowymi doustnymi doprowadzi do rozwoju patologii.

Znaki parwowirusa w psie

Okres inkubacji wynosi 2-14 dni, jeśli odporność jest osłabiona, wówczas termin ten jest znacznie zmniejszony. Przy przenikaniu do jamy ustnej czynnik przyczynowy wpływa na węzły chłonne, po odtworzeniu wniknięte w dziale Krwobiernym i jest dystrybuowany na tkankach z przyspieszonym podziałem komórek:

• w mięśniu sercowym;
• Szpik kostny;
• Wewnętrzna warstwa nabłonka jelitowego.

Głównym objawem choroby jest biegunka z krwią. Uszkodzenia błon śluzowych jelit prowadzi do ogólnej infekcji układu krążenia, rozwój sepsa i naruszenie funkcjonalności wszystkich ważnych narządów.

Przedstawiono objawy wtórne choroby:

• wymiociny;
• stan gorączkowy;
• zmęczenie i apatia;
• odmowa jedzenia;
• wysoka temperatura.

Diagnoza parwowirusa u psa

Podczas pierwszej wizyty w klinice weterynarz zbiera anamnezę, na podstawie której dokonuje wstępnej diagnozy. Jego potwierdzenie odbywa się w badaniu laboratoryjnym i diagnostycznym, przy przyjmowaniu Kala i badaniach krwi. Testowanie jest przeprowadzane na podstawie ELISA.

Metody leczenia parwowirusa

Leczenie parwowirusowego zapalenia jelit u psów oznacza agresywne metody tłumienia zakażenia i powiązanej terapii wspierającej. PET jest przepisywany całkowitą izolację i regularne przetwarzanie powierzchni, z którymi kontaktuje się.

Kierunek medyczny wymaga następujących procedur:

• Krople oparte na soli fizjologicznej i glukozy - pomóż przywrócić równowagę po długoterminowej biegunce i wymiotach, są wykonywane do momentu zwrócenia apetytu u zwierzęcia;
• Transfuzje krwi - zalecane dla szczeniąt z ciężką utratą krwi;
• Terapie antybiotykowe - Narkotyki pozwalają na zniszczenie bakterii rozprzestrzeniających się przez śluzę jelitową.

Immunostymulatory i środki przeciwwiarygodne są przypisane przez świadectwo. W pierwszym przypadku są one zalecane dla zwierząt domowych z grupy ryzyka i są podawane zgodnie z określonym schematem.

Żywność podczas infekcji

Wróć do standardowej metody karmienia zwykle przechodzi przez 3 dni - z odpowiednim pomocy. Pies może jęczeć i spróbować poprosić o jedzenie, ale nie powinieneś tego robić przed pozwoleniem lekarza, że ​​zmiana błony śluzowej jelit może się pogorszyć.

Dzienna dieta to zrównoważona żywność dietetyczna sprzedawana w dowolnym sklepie zoologicznym. Naturalne jedzenie jest zabronione - będzie bardziej szkodliwe niż dobre. Dotknięte powierzchnie błony śluzowej to powierzchnia rany, a gruba pokarm może stać się źródłem masywnego krwawienia lub próbkowania jelit. Istnieje dobrowolne pragnienie psa, aby zjeść główną zasadę - próby siłą karmienia doprowadzą do poważnych konsekwencji.

Ścisła dieta trwa aż do całkowitego uzdrowienia - do jednego miesiąca kalendarzowego. Są przypadki, gdy zwierzę zostało przeniesione do żywności dietetycznej do końca życia. Menu codzienne opiera się na następujących zasadach:

• jedzenie serwowane jest posiekane, w puree;
• do karmienia bardziej odpowiedniej puszki i nie suchej diety.

Powikłania parwowirusowego zapalenia jelit

Większość zwierząt jest przywrócony po chorobie, zwłaszcza z odpowiednio przepisaną terapią. Drugi - umiera kilka godzin po pojawieniu się pierwotnych objawów. Przyczyną śmierci jest rozległy obrzęk tkanki płucnej lub zapalenia pęcherza - rozproszone uszkodzenia pęcherzyków płucnych (pęcherzyki).

Prognoza życia parwowirusa u psa

Ostateczny scenariusz wydarzeń jest niemożliwy do przewidzenia. Wyniki zależą od wieku psa, poziomu jego odporności i formy patologii:

• Z łagodnym wyzwaniem niezależnym od kursu następuje po 24-72 godzinach;
• ze średnimi 3-5 dniami, z intensywną ostrożnością;
• z ciężkim (z długotrwałym wymiotami i krwawą biegunką) - fatalny wynik, aktywny leczenie rzadko daje pozytywne wyniki.

Zapobieganie Parvowirusowi u psów

Dobrze przenoszona choroba powoduje tymczasową ochronę ciała-1,5-2 lata, PET. Immunitet przez całe życie występuje w przypadkach wykluczenia. Najlepsza miara zapobiegania chorobie jest uważana za szczepienie.

Aby zapobiec rozwojowi choroby, właściciel musi zapewnić elementarne warunki higieny dla PET:

• Osobiste przedmioty gospodarstwa domowego - miski, zabawki, śmieci itp.;
• Zmniejsz częstotliwość kontaktów z innymi zwierzętami - reguła dotyczy nie tylko bezpańskich, ale także domowych kawałków mieszkających w błocie;
• Regularnie dezynfekować rzeczy osobiste PSA: umyć naczynia i zabawki z detergentem, regularnie umyć warstwę;
• Nie ignoruj ​​harmonogramu szczepień.

Czy choroba innych zwierząt jest niebezpieczna

Problem infekcji wirusowej jest długotrwałą aktywnością na jakichkolwiek powierzchniach. Zagraża tylko szpilkami - dla innych zwierząt patologia nie jest niebezpieczna ani zaraźliwa.

Jeśli w domu są inne psy, wówczas pacjent przechodzi do kwarantanny, wszelkie kontakty są przerywane. Terminowe przetwarzanie według składu chloru wszystkich dostępnych powierzchni zmniejszy ryzyko choroby w innych psach.

Weterynarze przypominają, że po śmierci z wirusa poprzedniego zwierzaka, następnego można rozpocząć nie wcześniej niż rok później. Przed zakupem wymaga wstępnego przetwarzania całego mieszkania, nie powinno być pojedynczej rzeczy w domu z zmarłego psa. Takie podejście pomoże uniknąć infekcji szczeniąt.

Parwowirusy w PSOV nie są przekazywane osobie lub innych zwierzętach domowych. Wyniki choroby zależą od zestawu wskaźników oraz u słabych i chorych zwierząt, praktycznie nie ma szans na przeżycie. Najlepszym sposobem na uniknięcie problemu są terminowe szczepienia i zgodność z zasadami higieny, odmawianie używania starych śmieci, zabawek, wody i misek z jedzeniem.