Struchiomim

Wyobraź sobie Eksticha bez piór z sztywnym długim ogonem i trójdzielnymi pazurami - tak jak to wyglądało. Z jego małą głową, bezzębnym dziobem, kurczakami i lekkim ciałem, jest uderzająco podobny do współczesnych ptaków nieliberalnych. Dlatego Strutiomim otrzymał swoje imię, które w tłumaczeniu z greckiego oznacza „fałszywy struś”.

Długie przednie kończyny z wytrąconymi pazurami na palcach Stretiomim mogły wykopać małe zwierzęta z płytkiej Nu i przerywają roślinność z gałęzi drzew. Ciągnięcie szyi, czas mógł osiągnąć bardzo zlokalizowane gałęzie drzew.

Powinieneś to znać

• Słynne siedlisko: Ameryka północna.
• Czas: Późny okres kredy.
• Oderwanie: Linema.
• Podstaw: Terokodi.
• Wartość nazwy: "Fałszywy struś".
• Długość: 3-4 M.
• Wysokość: 2 M.
• Waga: 150 kg.

Nimble Runner

Długie nogi pozwoliły dinozaura na szerokie kroki i rozwinąć dużą prędkość podczas biegania. Zgodnie z obliczeniami naukowców, czas może biegać z prędkością do 80 km / h - jest to tak wytrawnie! Mógł konkurować z nowoczesnym strusią. Zdolność do szybkiego krężenia stracomim w dążeniu do zdobyczy i uratowani z głównych drapieżników. Długi i muskularny ogon pomógł zachować równowagę podczas biegania.

Oszczędza prędkość

Paleontolodzy uważają, że strotyomowie żyli z grupami. Warto przynajmniej jeden z nich, aby zauważyć niebezpieczeństwo, gdy całe stado natychmiast się odkurzyło. Tylko opóźnione za jego krewnymi, jako ostatni ośrodek, może bronić się z pazurami na łapach, dziób był całkowicie bezużyteczny.

Odżywianie

Street był wszystkożernym dinozaurem. Jego wąski dziób bezzębny doszedł do jedzenia małych rozmiarów żywności: owady, owoce, nasiona, mięczaki, rośliny, jaszczurki. Podobnie jak współczesny struś, strotomia zmieniła szyję w różnych kierunkach, szukając jedzenia. Cienkie palce na przedni łapy, które mógł złapać i trzymać gałęzie krzewów lub plasterki jedzenia.

Taktyka polowań

Niektórzy paleontolodzy sugerują, że grupy Strutiomimów mogłyby zaatakować młode innych dinozaurów. Po odkryciu ofiary, jaszczurki starannie się do niej zakradli z różnych stron. Potem wyruszyli z zasadzki i zaatakowali. Jeśli dinozaur nie zauważył podejścia wrogów na czas, niewiele szanse na zbawienie.