Pterodaktyl

Pterodaktyls zostały dystrybuowane na całym świecie około 150 milionów lat temu. Naukowcy odkryli swoje szczątki na prawie każdym kontynencie. Istniało wiele różnych rodzajów pterodaktyl. Niektóre z nich nie były już kruki, a inne są większe niż współczesne latające ptaki. Pterodactili mieszkał w stadach, gniazdach na skałach, w ciągu dnia przeleciał w poszukiwaniu jedzenia i spał w nocy.

Cechy struktury dinozaurów:

• Z tyłu głowy dorosłych pterodacles był grzebień, jego młody nie był.
• Główna część długiej głowy zajmowała wąskie proste szczęki, idealnie pasują do łapania ryb z wody.
• W dziobie dorosłych było około 90 stożkowych: krawędzie były długie, a na głębokości nagrobków.
• Tors płuc pterodaktyla był bardzo mały w porównaniu do skrzydeł.

Znalezienie naukowców

Paleontolodzy udało się znaleźć więcej niż 30 pozostałości kopalnych pterodaktylów. Należały głównie do młodych osób lub malutkich młodych. Szkielety wielu z nich są dobrze zachowane, więc naukowcy dobrze się nauczyli styl życia tych starożytnych jaszczurek.

Powinieneś to znać

• Słynne siedliska: Europa, Azja, Afryka, Australia, Ameryka Północna.
• Czas: Koniec okresu jurajskiego.
• Wartość nazwy: „Wingowany palec”.
• Długość: do 2 m.
• Wysokość: do 1,5 m.
• Waga: do 75 kg.

Jak pterodaktyl unosił się w powietrze

Oderwać się od ziemi, pterodaktyl rozwinął się w stronę wiatru. Kiedy poczuł silny przepływ powietrza, położył skrzydła i złapał go, jak to robią współczesne nietoperze. Podnieś z ziemi, pterodactyl Paris i oszukiwane skrzydła. Strumienie powietrzne wspierały go w locie. Im bardziej energicznie skrzydła fali pterodaktylowej, wyższa róża.

Odżywianie

Małe pterodaktyle zjadły owady, takie jak obecne ptaki. Szybkie jaszczurki mogłyby je złapać w locie. Duże pterodaktylowe ryby, płaz i małe jaszczurki. Mieli doskonałą wizję, więc zauważyli potencjalną produkcję nawet z dużej odległości.

Latanie na lądzie

Na ziemi pterodaktyli były powolne i niezdarne, więc często stały się ofiarą drapieżników. Latające jaszczurki spokojnie poruszały się na cztery kończyny, obalając z boku. Skrzydła podczas jazdy zostały złożone, główna waga ciała stanowiła trzech palców na przedwierzbieniach.