Morze chukchi

Morze Chukotka znajduje się na wschodzie północnego wybrzeża Rosji. W Zachodniej granicy ze wschodnim Syberyjskim Morzem, na wschodzie z morzem Beaufort, na południu z morzem Bering, otwartym na północnym Arktycznym Oceanie.

Plac Morza Chukchi 582 tys.kv.KM. Tom 45,4 tysiąca. sześcian. KM. Średnia głębokość 77 m. Duże zatoki - Lip Cocebu i Kolyuchinskaya. Wyspy - Wrangel, Herald i Spiny.

Nazwał morze w narodzie ludu Chukchi, żyjąc na półwyspie Chukotka.

Nasienie Dezhnew

Polowanie na fotografię

Icebreakers Taimyr i Vaigach

Łowienie ryb na Chukotce

Morze Chukchi to ostatni etap Wielkiego Północnego Morza, z którego można udać się do morza Oceanu Spokojnego na południe od Cieśniny Beringa. Morze stało się żeglowne po serii wypraw prowadzonych przez rosyjskich badaczy. Uważa się, że odkrycie tej ścieżki jest wynikiem pierwszej wyprawy Kamczatki w 1728 roku. Te prowadzone przez słynną rosyjską wodę morską, Drany Vitus Bering, na cześć, którego cieśnina, łącząca Chukotka, a następnie Morze Kamchatka, później zwane Beringiem. Jest to jednak daleko od zgodnego z rzeczywistą historią. Przez długi czas, w 1648 r., Od ujścia rzeki Kolyma do ujścia rzeki Anadyr, wzdłuż północnego wybrzeża, odbudowa półwyspu Chukotka była ważnym odkrywcą tej ścieżki Semyon Dezhnev.

Yakut Cossack Semyon Dezhnev był kolekcjonerem Yasak z miejscowej populacji. W celu pobrania podatków nieustannie jechał po dzielnicy. W 1642 r. Na rzece Indigirka dotarł do Oceanu Arktycznego, a następnie pieszo do ujścia rzeki Kolyma. Był dolny Ostrog, który stał się centrum handlowym. Nauczycie się od miejscowych, że rzeka Anadyr jest uważana za bardzo bogatym, wraz z Clerk Fedot Popov 20 czerwca 1648 r., Na siedem głowach z zespołem, poszedł nad morzem wzdłuż wybrzeża, która ma nadzieję dotrzeć do usta Anadyr Rzeka. Dla Dezhneva celem było przyniesienie lokalnych plemion do obywatelstwa rosyjskiego i zebranie od nich Yasaka. Popov poszukuje nowych miejsc do handlu.

Na początku kampanii, pogoda towarzyszyła im, a dzięki jednoczesnym wiadomości mogli szybko dotrzeć do Chukotki. Ale, nie docierając i cieśnina, dwa Koch zostali zmiażdżonym przez lód, a dwa przeniesione do oceanu. Trzy korzy pod drużyną Dezhneva, Popov i Ankudinov spełnił Extreme East Cape dużego kamiennego nosa, który został później o imieniu Cape Dezhnev.

Silny wiatr Ankudinova pękł na nadmorskich skałach, a dwa ocalałe Koch mogło trzymać się brzegu. Po krótkim parkingu, podzielonym na dwa pozostałe Koche, przeprowadzili się na południe. Burza rozegrała Kocha Popova w morze, a Koch Dezhnev rzucił na brzeg gdzieś na południe od ujścia Anadyr. Przez dwa tygodnie zespół Dezhnev był w stanie dotrzeć do ujścia Anadyr, gdzie musieli się osiedlić zimą.

Podczas ciężkiej zimy zmarł połowa drużyny. Wiosną 1649. Z 25 osób pozostało tylko 12 osób. Zbudowane łodzie, wzniósł się do środka rzeki i były uzasadnione Anadyr Ostrog.

Po kampanii z. Dezhnev zadał mapę i opisał opis puli rzeki Anadyr. Potem służył jako kolekcjoner Yasak przez kolejne 19 lat. A kiedy przybył do Moskwy, wręczył ponad 289 funtów morsu w wysokości 17 340 rubli do skarbca władcy, za które otrzymał 126 rubli dla Yasaka i Zeal w służbie. 20 Kop. Srebrny i został przyznany na atamans. Podany z. Dezhnew w Olekkeuku, w Vilia i Jakuck do 1670g. Po tym został ponownie wysłany, aby dostarczyć Yasak do Moskwy, gdzie dostał w 1671 roku. Tam, w Moskwie w 1673 r., Dezhnev i zmarł.

Bardzo długo nie znałem losu zespołu Popov. I dopiero po 80 latach członkowie rosyjskiej wyprawy lokalnych mieszkańców odkryli, że Koch Popov przyniósł na brzegi Kamchatki, gdzie mieszkali przez pewien czas. Jednak z powodu głodu i trudnych warunków, nikt nie przetrwał.

Po tych pierwszych próbach przejścia z północnego Oceanu Arktycznego do Oceanu Spokojnego przez wodę nikt nie próbował przez długi czas, w każdym razie nie ma oficjalnych informacji. W 1728 roku Vitus Bering odbył się od Beringu Beringu, aw 1779 r. Kapitan James Cook.

Pierwszym wzdłuż trasy Morza Północnego w latach 1878–1879 od Atlantyku do Oceanu Spokojnego na parowcu „Vega” był szwedzki nawigator zerolu Adolf Eric Nordencheld. Wyjście w lipcu 1878 roku. Od Troms przeszedł przez całe Morze Północne do Morza Chukotki. Ale z powodu sytuacji z lodem, 28 września, został zmuszony do zatrzymania się w pobliżu.Pitleki w wardze Kolyuchinsky i tam, aby stać na zimę. W przyszłym roku odłożył Chukotka, przez cieśninę przeszedł do Morza Beringa, a następnie przez cichego i indyjskiego oceanu, zachęcając do całego kontynentu Eurazjatyckie przez kanał Suezu wrócił do Szwecji.

Potem było kilka prób pójścia na tę ścieżkę. W latach 1914-15. B.W. Wilkitsky na lodówce Taimyr "i" Vaigach "powtórzył kampanię a. Nordenchelda w przeciwnym kierunku z Władywostoku do Arkhangelsk.

W 1932 r. Icebreaker Sibiryakow był pierwszym, który pójdzie przez jedną drogę do jednej nawigacji, udowodniającym możliwość transportu towarów wzdłuż północnej drogi morskiej.

W 1933 roku łódź statku „Chelyuskin” z tą samą próbą została zmiażdżona przez lód na Morzu Chukchi i Save the Crew został zmuszony do bycia z pomocą lotnictwa.

I tylko wraz z nadejściem potężnych lodołamaczy udało się ustanowić wysyłkę tej ciężkiej i niebezpiecznej ścieżki. Teraz jest to w kolejności rzeczy, kiedy karawany naczyń, w towarzystwie atomowych lodołamaczy, przechodzą na tę trasę w niecały miesiąc.

Morze Chukotka jest bardzo zimne, temperatura wody nie jest stabilna i zależy od zimnych wód Arktyki i bardziej ciepłych wód przechodzących przez piwo cieśniny z Oceanu Spokojnego, latem odbywa się w odległości 4-12 ° C, zimą nie wyższą niż 1,6-1,8 ° C. Dlatego pływający lód tutaj jest stały obraz. Zatykanie wody od 28 do 32%. Dno morskie jest głównie żwir i luźny muł. W morzu Chukotsk jest kilka rzek, największych to Amghauba i Noatak. Duże porty morskie to rosyjskie wellen i amerykańskie barrow. Łowiska rybne jest ograniczone tylko kilkoma gatunkami, to jest Navaga, Harius, dorsz polarny i gotet. Łowienie ryb, głównie na Walrus, pieczęć i pieczęć.

Pomimo wielkiego niebezpieczeństwa, niektóre śmiałe nie boją się polowania wielorybów, której ludność znacznie wzrosła w ostatnich latach.

Duże rezerwy ropy naftowej zostały zbadane na morzu Chukchitskoye. Ale ofiara nie jest jeszcze w celu uniknięcia naruszenia ekologii, chociaż American Company Royal Dutch Shell, wbrew wymaganiom międzynarodowym, robi to od kilku lat.

Główne wyspy Wrangel i Herald nie są zaludnione, są obszarami chronionymi, przez wiele lat są miejscem reprodukcji niedźwiedzi polarnych i smażenia mors. Wrangel Island leży około dwustu kilometrów od wybrzeża kontynentu. Jednak w pewne wyraźne dni wysokie góry, prawie łączące się z mgiełką powietrzną, są widoczne z kontynentu.

Wcześniej wyspa Wrangel służyła jako miejsce, w którym kłusownicy zostały rządzone bezkarnością, teraz jest to rezerwa stanowa. Oczywiście tego rodzaju zjawisko, choć bardzo rzadko, ale wciąż wydarzyło się wcześniej. Pozwolili im dowiedzieć się o istnieniu wyspy, zanim ludzie naprawdę go odwiedzili i zastosowali na mapie.

Na wschód od wyspy Wrangel, na granicy limitów widoczności, znajduje się mała wyspa Kolyukhin. Ta wyspa Skalist, ma strome i prawie wszędzie, gdzie nie jest dostępna na lądowanie wybrzeża. Jedynymi mieszkańcami go są drób, zdziwiony przez bezowocne klify wyspy. Ale jest tam kilka dziesiątek tysięcy.

W książkach opublikowanych około dwudziestu lat temu jest wzmianka o jednej kolejnej wyspie w środkowej części morza. Otrzymał nawet nazwę wyspy „chłopa”, o imieniu szkuner, który ją otworzył. Ale minęło kilka lat - a wyspa „chłopa” była „zamknięta”. Okazało się, że otwarcie był błędem geograficznym.

Wybrzeże Chukotka więcej history niż wybrzeże Alaski. Jednak tutaj góry są dalekie od wszędzie blisko brzegu. W wielu miejscach stoją za zwykłą przybrzeżną, za łańcuchem laguny i warkoczom przemyto prądy i wyłaniając się z wody z powodu podnoszenia ziemi.

Na brzegu Alaski znajdują się te same warstwy lodu i gleby, jak na morzu Laptev i Wschodniej Syberyjskiej. Na wybrzeżu Zatoki, która była po raz pierwszy badana przez rosyjskich żeglarzy - na cześć szefa wyprawy ekspedycji, zatoka otrzymała nazwę Kotceb, w sierpniu 1816 roku wyprawa. Kotseba znajdowała się pod warstwą warstwy gleby lodu kopalnego, a w nim - pozostałościami starożytnych zwierząt.

Oto zdjęcie mamuta znalezionego na chukotce. To odkrycie uderzyło naukowców w różnych krajach, ponieważ do tego czasu nie musieli widzieć czegoś takiego.

W Cape Dezhnev zbieżne brzegi kontynentów tworzą lejek, który mija „gardło” w południowej części, to jest cieśnina Beringa, przejście od Chukotsky`ego do Beringa Sea. Tutaj związane są dwa oceany - Arktyka i Pacyfik.

Jak już wskazaliśmy, Rosjanie dowiedzieli się o istnieniu Cieśniny około trzystu lat temu, kiedy nasi rodakowie Fedot Popov i Semyon Dezhnev szli wzdłuż północnych obrzeży kraju i otworzyli Cieśninę na wschód od niego i za nim - ” Big Earth ” - Ameryka - Ameryka. Według pewnych założeń część satelitów f. Popova i s. Dezhneva wylądował na tej "dużej ziemi" i założył pierwszą rosyjską osadę na Alasce.

Na cześć trzech setnej rocznicy wspaniałej kampanii Dezhneva i jego towarzyszy, którzy ukorowali tak ważne odkrycie geograficzne w obszarze stawu dwóch oceanów, rząd radziecki postanowił ustanowić pomnik tej wyjątkowej ziemi. Miejsce pomnika - na wysokim przylądku Dezhnev. Popiersie podróżnika jest wzmocniony na granitowym piedestale, a na metalowej płycie pod biustem wygrawerował mapę, którą pokazuje ścieżkę wykonaną przez Dezhnev w 1648.

W ten sposób rosyjscy ludzie utrwalali wspomnienie tych, którzy ryzykowali swoje życie wydane na wzmocnienie państwa rosyjskiego na rozbudowę swoich granic.

Pomimo bardzo trudnych warunków klimatycznych mieszkańcy tego regionu są dość zadowoleni ze swojego życia. Daleko od cywilizacji żyją swoje ustalone zamówienia. Dillins są hodowane, łapane są ryby, polują na foki i foki, w skrócie dla ich przyjemności. Co więcej, taki styl życia i niezwykłe warunki północne przyciągają tutaj dużą liczbę turystów.