Spitsbergen

Spitsbergen - Arkipelag Położony w Arktyce między norweskimi, Grenlandią i BARENTS MORS, w odległości 1200 km. na północ od brzegów Półwyspu Skandynawii. Całkowita powierzchnia Spitsbergen 61022 metrów kwadratowych. Populacja 2 939 osób, z czego 2 417 osób. Żyj w Longyir - centrum administracyjne Svalbard .

Oficjalnie Spitsbergen należy do Norwegii i nazywa się Svalbard, ale na konferencji w Paryżu w 1920 r. 50 krajów, w tym Rosja, ma prawo korzystać z zasobów naturalnych.

Pola śnieżne

Lotnisko Swalbard

Góry Svalbard

Ostrożnie nosi

Archipelag Svalbard znajduje się w arktyce 700 mil na północ od Europy, w połowie drogi do bieguna północnego Ziemi. Svalbard - Drugi, po Grenlandii, Wielkość Ziemia w północnym Oceanie Arktycznym i ogólnie wśród wszystkich wysp na świecie. Całkowita powierzchnia wynosi ponad 61 tysięcy kilometrów kwadratowych z rozległymi wyspami, podczas gdy populacja Spitselgen nie przekracza 3 tysięcy ludzi. Gospodarka Spitsbergen opiera się na wychwytywaniu skał rybackich ryb, górnictwa węgla i turystyki. W oparciu o Traktat Wersalowy z 1920 r. Svalbard należy do Norwegii, jest uważany za strefę demilitaryzowaną, a Norwegia jest gwarantem 50 stanów świata, uczestników umowy, na ich wykorzystaniu na terytorium archipelagu zasobów naturalnych i wdrażanie działań komercyjnych i naukowych. Rosyjska część Svalbard wynosi 251 kilometrów kwadratowych na wyspie Zachodnich Spitsbergen, gdzie znajdują się trzy depozyty węgla kamiennego, kopalni i wiosek mieszkaniowych: BARENTSBURG, PIRAMID I GRUMMAN.

Gdzie jest spitsbergen

Archipelag Svalbergen składający się z ponad 100 wysp znajduje się 1200 km na północ od brzegów Półwyspu Skandynawii, w połowie bieguna północnego, na skrzyżowaniu trzech morza: Morze Grenlandii z zachodu, morza norweskiego od południa i Barents Sea od wschodu. Współrzędne Spitsbergen: Od południa na północ od 76 ° 26 "do 80 ° 50" Szerokość Północna, z Zachodu na wschód od 10 ° do 32 ° Długościodawcy East. Tak wygląda Spitsbergen na mapie. Tutaj możesz zobaczyć główne wyspy archipelagu, wieżowce sushi, cieśniny i fiordy, a także duże osady.

Który otworzył Spitsbergen

Historia odkrycia Spitsbergen jest osobliwa. Pomimo jego oddaleń i niedoboru warunków naturalnych, Spitsbergen od dawna przyciąga uwagę Europejczyków. Po raz pierwszy o Spitsbergen został wymieniony w jednej islandzkiej sagi, około 1194. Jednak kraina ta była uważana za owoc wyobraźni przez długi czas i dopiero w 1596 r. Uderzyła ją. Villem Barents, słynny holenderski podróżnik, jeden z pierwszych badaczy północy.

W 1596 r. Barentowie próbowali znaleźć drogę morską z Atlantyku na Oceanie Spokojnym wzdłuż północnego wybrzeża Eurazji i zobaczył nieznaną ziemię po drodze. Zbliżające się, skaliste brzegi i wysoko spiczaste góry stały się wyraźnie widoczne. W magazynie statku ta ziemia została oznaczona jako spitsbard, czyli "ostre góry". Chociaż rosyjskie sukienki, które mieszkały tutaj od środka XVI w. Brumenant o nazwie tej ziemi, a w językach rosyjskich w tym czasie, nazywała "Święte Rosyjskie wyspy", a później nazwa tego barentów - "Spitsbergen" była zakorzeniona.

Opis, natura i klimat Svalberena

Archipelag Spitsbergen składa się z różnych wysp. Trzy największe: zachodnie spitsbergen, północno-wschodnia ziemia i wyspa krawędzi, siedem mniejszych: Biała wyspa, kraina księcia Karla, wyspa Barents, wyspa Wilhelma, wyspa Bear, Congseya, Svenskoya i około stu nie wielkich.

Przez wiele lat Spitsbergen był po prostu niezamieszkany ze skalistą ziemią prawie w połowie pokrytych lodowcami. Wcześniej na archipelagu tylko białe niedźwiedzie i pieczęcie, a teraz ludzie do nich dołączyli.

Brzegi wysp archipelagu są w większości strome i odcięte wąskimi fiordami i cieśninami, które mają swoje imiona: Horsund, Is-Fjord, Belsunn, Kongs Fjord, Wood Fjord. Duży półwysep ma również nazwy: Earth Nordenchelda, Land New Frinnna, Dixon Land, Lust Study i T.D.

Klimat Spitsbergen, dzięki przechodzącym przez Gulfstream w pobliżu ciepłego kursu, sprawia, że ​​jest całkiem umiarkowany. Temperatura zimowa jest rzadko niższa - 25 s. Ponadto archipelag ma niewielką ilość opadów, a nie wysokiej wilgotności i dużej liczby słonecznych dni w roku.

Natura Spitsarenena, pomimo arktycznej pustyni, zróżnicowanego i na swój sposób piękny. Wiele wskazanych gór, lodowców, lodowcowych jezior i wodospadów. Większość archipelagu i otaczającego morza jest strefą rezerwy bezpieczeństwa.

Flora archipelagu Spitbergen jest dość zróżnicowana, ponad 160 rodzajów roślinności rośnie tutaj. Oczywiście jest to głównie roślin tundry: karłowata brzozy, wierzby i wiele roślin kwitnących, dzięki czemu krótki lato obejmuje kamienną tundrę z zieleniami. Na wiosnę w wielu miejscach, polarne maki, biały i żółty.

Animal World of Spitsbergen

Świat zwierząt archipelagu nie jest bardzo zróżnicowany. Najczęściej jest biały, który tu nie tylko mieszka, ale także propaguje. Niedźwiedzie czują się całkiem swobodnie i często wchodzą do wiosek lub baz turystycznych. Te zwierzęta są podstępne i mogą atakować osobę.

Na Svalbard jest dużo północnego jelenia. Jest to krótkotrwały jelenie spitsbergen. Jednocześnie zostały zniszczone prawie wszystkie, ale po zakazie na polowaniu populacja wzrosła do około 10 000 celów. Teraz możesz uzyskać licencję na strzelanie.

Przez długi czas byli owce, dostarczone tutaj z Grenlandii w 1929 roku. Wstaliście dobrze, ale kilka dekad temu, ze względu na częste odwilżenia i pojawienie się grubej skorupy lodowej w śniegu w tundrze, nie mogli przetrwać, a teraz jest bardzo niewiele, chociaż próbuje uratować populację. Dwóch z nich, które nazywali niedźwiedź, a Mashka często pojawiają się w pobliżu obwodu.

W dużych ilościach mieszkają tutaj polarne lisy, którzy czują się świetnie w zimnym klimacie arktycznym. Często arktyczne lisy idą w wioski do zysku z czegoś jadalnego.

Istnieje dość duża liczba dużych zwierząt morskich: pieczęć Grenlandii, pieczęć, Sea Hare, Walrus, które organizują ich korzeń.

Fjordy często pochodzą z otwartego morskiego wielorybów i Beluga.

W wodach otaczających morzów obfitość ryb, reklamami są halibut, dorsz, szczupak. Ponadto połowów krewetek jest tutaj powszechny. W rzekach znajduje się hotel, tak-Called Spitsbergen Salmon.

Świat jest wystarczająco bogaty. Są to głównie ptaki morskie: Kaira, ślepe zaułki, środki czyszczące, gagary, knebel, tony, które rozkładają bazary ptaków na skałach. Wszyscy przyciągają tu potomstwo i latają na południe na zimę. Tylko sowa polarna i biała kuropatra pozostają na zimę. Są tu i małe ptaki - wiązki, które latają wiosną przed wszystkim.

Historia rozwoju Spitsbergen

Przez długi czas Spitsbergen nie należał konkretnie do żadnego stanu. Uważano, że archipelag położony dla koła polarnego nie ma praktycznej wartości. W wieku XVII i XVIII wyspy Spitsbergen służyły jako tymczasowe schronienie wielorybników z różnych krajów. W 1614 r. Holenderski uzasadniał pierwszą osadę Smerienburga, która stała się podstawą wielorybów. Więc aż do tej części arktycznych wielorybów oceanicznych prawie całkowicie zniszczył.

Po 1906 r. Amerykanin John Longyir odkrył tu kamienny węgiel i otworzył pierwszą kopalnię węgla, holenderski, norweski, Amerykanów, Brytyjczyków i Rosji Industrialists, którzy zaczęli nawiązać górnictwo przemysłowe. To wzbudziło wiele kontrowersyjnych pytań. W celu rozwiązania konfliktów, w 1907 r. Norwegia zaproponowała określenie statusu Spitsbengen. W 1910 roku - 1912. Na konferencjach w Oslo Rosji i Norwegii opracowali projekt Międzynarodowej Konwencji o Spitsbergen. Jednak pierwsza wojna światowa zawiesiła tę pracę.

Praca została wznowiona dopiero w 1919 roku. Następnie na konferencji Versailles w Paryżu, po zakończeniu traktatu pokojowego, rozważono również porozumienie Svalbard, zgodnie z którym oficjalnie Spitsbergen otrzymał suwerenność Norwegii, ale w ograniczony sposób. Wszystkie stany, które podpisały umowę, otrzymały prawo do utrzymania działań gospodarczych i naukowych na archipelagu, wraz z Norwegią. 39 państw podpisało umowę. Rosja nie została zaproszona na konferencję, dołączyła do umowy dopiero w 1935 roku.

Badanie i rozwój Spitsbergen było w większym stopniu dokonane przez rosyjscy naukowców prowadzone przez.Rusanov. W 1912 r. Eksperacja Rusanova zbadała rozległy terytorium, a w wyniku czego osady węgla zostały otwarte w objętości 40 milionów ton, które zostały ustalone przez posty aplikacyjne. Rozwój rozpoczął się wspólne społeczeństwo anglo-rosyjsko-rosyjskiego "Grumant", który trwał do 1931 r.KM. Następnie Arcticugol Trust został zorganizowany w przyszłości, opanowując Svalbard. Zbudowano trzy kopalnie: "Grumant" "Barentsburg" i "Pyramid".

Po początku II wojny światowej faszystowskie Niemcy zwróciły również uwagę na Svalbard, przyciągnęły korzystną strategiczną lokalizację archipelagu. Aby zapobiec planom Rea jesienią 1941 r. Bez prądu i ciepła Spitsbergen nie mógł stać się Niemcami bazy wojskowej, dlatego też wykorzystali te miejsca do lokalizacji stacji pogodowych i punktów korygujących działań niemieckich. Ssany w 1942 r. Norweski lądowanie jednego po drugim zostało zastrzelone przez Niemców na wyspie, ale nie mogli całkowicie zniszczyć. W 1943 r. Niemcy wysłali kilka statków, aby zniszczyć norweski oddział. Mózgi sztuki, które zniszczyli LongiereBuen, Barentsburg i Grumman. Jedna kopalnia zapaliła się, a ogień rozprzestrzenił się na warstwach węglowych, aby wydać to dopiero w 1960 roku. Niemcy prawie całkowicie eksterminowali oddział norweski. Przetrwanie Norwegów pod koniec 1943 roku. Brytyjczycy ewakuowali się, ale mały norweski garnizon pozostał na Spitsbergen do końca wojny. Jedna niemiecka stacja meteorologiczna pracowała do września 1945 r. Meteorolog tej stacji Wilhelm Deghe był ostatnim niemieckim żołnierzem, poddanym 4 września 1945 r.

Po wojnie w 1948 r. Kopalnie węgla zaczęły przywracać na Svaldbergen. W 1950 r. Na Grumanie wydobywano 88,8 tysiąca ton węgla. Po ponownym poszukiwaniu depozytów w 1981 r. Rezerwy węgla na Svalbard oszacowano ponad 10 miliardów. mnóstwo. Około 300 tysięcy węgla jest wydobywane rocznie na Svalben. Tylko Norwegijczycy i Rosjanie prowadzą produkcję. Górnictwo węgla jest teraz w trakcie najbardziej nowoczesnego poziomu przy użyciu mechanizacji i automatyzacji, a zatem liczba osób wydobywczych węgla znacznie zmniejszyła się znacznie.

Po ustawie o ochronie środowiska na Spitsbergen wydobycie węgla jest zmniejszone. Kopalnie „piramida” i „brudne” są rzucane, tylko „Barentsburg” pozostały działające. Olej i gaz nie znaleziono daleko od tych depozytów, ale rozwój nie jest prowadzony w celu utrzymania ekologii archipelagu.

Obecnie Rosjanin w Spitsbergen to wioska Barentsburg, że tak powiem, stolica rosyjskiego Spitbergen, terytorium kopalni Grumante i Kolsbey, wioska Pyramid i Tundra Boheman.

Z zmniejszeniem produkcji węgla, wielu mieszkańców wyspy pozostał bezczynności. Wydaje się, że kto zgodzi się żyć przy Biegunie Północnym, gdzie prawie przez cały rok zima. Tutaj słońce świeci przez sześć miesięcy, a drugie sześć miesięcy wszystko jest tak, jakby na zmierzchu. Wiosna i lato są tak krótkie, że nie masz czasu, aby naprawdę zrozumieć, co się dzieje. Ale jeszcze ludzie mieszkają tutaj, a miasto jest dość nowoczesne: supermarket, poczta, bank, biblioteka, istnieją przedszkole, hotele, kawiarnie z małymi restauracjami, a także szpital i redaktorów wyspy gazety. A gospodarka wyspy zaczyna reorientować turystykę.

Turystyka na Spitsbergen

Tutaj nadal nie jest tak zimno, dzięki ciepłym wiatrze i Golfranch, który przechodzi nieco z dala od wyspy. Od jakiegoś czasu nie ma nawet śniegu. Ziemia nie jest tutaj prosta, jest ograniczona przez wieczną zmarzlinę. Nie jest daleko od miasta Mount Sarcophagen, możesz się na nią wspinać, a następnie przewodnik, który musisz zdecydowanie zatrudnić w hotelu, powie ci, że jest to wiosna, ale przez krótki czas.

W szczególności piękne kwiaty dorastają na stokach górskich, głównie maki i kamień. Ze świata zwierząt można spotkać na wyspie pisarza, północnego jelenia i białego niedźwiedzia. Od ptaków - tylko kuropat nie opuszcza wyspy, wszyscy inni migrują na południe.

Jeśli chodzi o turystów, są tutaj zawsze szczęśliwi i przychodzą ... niedługo. W końcu jest zimno!

Najbardziej atrakcyjne miesiące dla odważnych podróżników to czerwiec i sierpnia. Turystów Manit tutaj nietknięta Arktyczna natura. Ale nawet latem wysp jest całkowicie pokryte śniegiem. Jednocześnie pogoda jest bardzo wygodna, a natura kwitnie, próbując w pełni położyć się na krótki czas. Rozszerzenia śniegu zaczynają kwitnąć w jasnych kolorach, ptaki śpiewają wszędzie, zwierzęta morskie organizują role na brzegu, a na spacerze wzdłuż wysp można napotkać północne jelenie i białe niedźwiedzie. To z powodu białych niedźwiedzi, że zabronione jest opuszczenie wsi nieuzbrojonych. Nie można jednak bezmyślnie stosować broń, ponieważ morderstwo niedźwiedzia nawet z powodu samoobrony może zakończyć proces i dwuletnie wnioski. Dlatego każdy turysta jest zobowiązany ostrzec administrację o tym, gdzie i dlaczego poszedł, aby mogła zorganizować wyprawę ratunkową. Niezależne spacery bez dyrygenta są zabronione.

Co musisz wiedzieć i zrobić, po przybyciu do Spitsbergen każdego turysty:

1. Zarejestruj się władzom archipelagu.
2. Dokładnie pomyśl o wszystkich niuansach wyjścia poza wioskę, wybierz niezbędne ubrania i sprzęt.
3. Wszelkie ślady pobytu - rysunki kamieni, śmieci i odpadów są opodatkowane poważną grzywną.
4. Konieczne jest ominięcie smażenia zwierząt morskich i stad ptaków, aby ich nie przeszkadzać.
5. Nie możesz iść na spacery bez ostrzeżenia administracji o swojej trasie. Natura Arktyki jest surowa dla człowieka. Zawsze pozostaw sobie szansę na zbawienie.
6. Nie możesz zbierać kwiatów ani krzywdy w żaden sposób na roślinność Spitzbergen.
7. Zatrudnij dyrygenta, to jest niedrogie, więc będziesz bezpieczny.

Hotele Spitsbengen można nazwać drogą przyjemnością, a poziom hoteli daleko od najwyższego. Najbardziej „nowoczesnym” hotelem jest hotel, zbudowany w latach 80. Ale zwykle goście Spitzberena nie przychodzą tu po wygodę.

Kuchnia tutaj jest również bardzo osobliwa, owoce i warzywa są tutaj rzadkie. Dlatego żywność składa się głównie z produktów w puszkach, mrożonych lub suszonych. Chociaż lokalni rzemieślnicy nauczyli się gotować z tego smacznego. Ale w lokalnych restauracjach możesz skosztować niesamowitych win!

Aby nie znudzić się, możesz jeździć na wycieczkę trwającą od jednej do dwunastu godzin, jeździć na sankach psów i skuterów śnieżnych. Podczas nocnej wycieczki można zobaczyć zapierające dech w piersiach północnych światłach. Tutaj możesz również zbadać jaskinie lodowe lub wspinać się na szczyty spitsbergen. Latem jest więcej rozrywki - możesz jeździć konno, piesze wycieczki, kajakarstwo i safari na quad rowery.

Bez względu na to, jak postanowiłeś spędzić czas, nie można zawracać sobie głowy na Svalbard!

Ciekawe fakty o Spitsbergen

Cechą archipelagu Spitbergen jest jego bardzo czysta atmosfera. W powietrzu nie ma praktycznie żadnego pyłu, bakterii i mikrobów, w wyniku czego aktywność biologiczna medium jest bardzo niska. W rezultacie dowolne, sztuczne i organiczne obiekty od dłuższego czasu nie pogarszają się i utrzymują w normalnej formie. Warzywa, owoce, ryby, mięso, nawet bez lodówki, nie pogarszają się przez długi czas i opuszczone przedmioty, rzeczy, przedmioty i struktury pozostają i po kilkudziesięciu latach, jak pozostały. Dlatego nie ma cmentarza na Spitsbergen, zmarłych są zabierane na kontynent.

Na Spitsbergen niezwykły rytm biologiczny jest prawie całkowicie nieobecny, więc mieszkańcy środkowej taśmy, a jeszcze bardziej, więc południe, dostosowują się przez bardzo długi czas, a ktoś nie może dostosować się w ogóle i po chwili może być zmuszony do wyjazdu.

3 kilometry od Londyir, stolicy Spitbergen, jest przechowywanie nasion wszystkich roślin istniejących na Ziemi. Odbywa się to w przypadku światowej katastrofy świata, aby utrzymać zdolność do rozmnażania martwych roślin. World Semeni Storage lub Sądowy Dzień Sądu jest wyposażony w 2006 r. W skałie na głębokości 120 metrów. Sztuczne postawy klimatyczne i warunki naturalne permofrostu będą zachować nasiona w stanie kiełkowania. Projekt kosztuje 9 milionów. Dol. Każdy kraj otrzymał swój przedział. Repozytorium jest obliczane przez 4,5 miliona. gatunki nasion.

O Spitsbergen dla ochrony flory i fauny powstało siedem parków narodowych, w których zwierzęta żyją w zwykłych warunkach. Ale dość często dzikie zwierzęta, odczuwając bezkarność, swobodnie poruszają się po wyspie, a nawet wchodzą do wiosek. Miejsca, w których mogą pojawić się nie ostatni goście, świętuj specjalny znak drogowy, który nie istnieje już w żadnym kraju.

Transport na archipelagu jest niewielką liczbą samochodów, prawie wszystkich crossover i jeepów, ale stosuje się więcej skuterów śnieżnych, które można zobaczyć tutaj w każdym domu lub na wspólnym parkingu. Latem wiele preferuje łodzi.

Spitsbergen jest jedyną strefą wizową w Europie. Kierując się tutaj, będziesz musiał wziąć wizę tylko wtedy, gdy latasz z transferem. Longyir ma nowoczesne lotnisko dla archipelagu. Nawiasem mówiąc, lotnisko Svalbard jest północnym lotniskiem cywilnym na świecie.

Kolejna funkcja, która nie powinna być zaskoczona. Wszystkie przewodniki na wyspie są uzbrojeni, a także wielu mieszkańców. Jest to dozwolone w przypadku spotkania z białymi niedźwiedziami, które czasami wykazują agresję. Według szacunków Svalbard żyje około 4000 niedźwiedzi polarnych, a mieszkańcy to nie więcej niż 3000 osób.

Na Spitsbergen, jak na kontynencie, policja obsługuje zamówienie. PRAWDA, jest tu tylko pięciu funkcjonariuszy policji, ale grają w rolę policji, strażników granicznych i celników i mają najszersze uprawnienia. Krótko mówiąc, jest to moc, którą należy szanować.

W różnych krajach archipelag jest nazywany inaczej, więc nie powinieneś być zaskoczony, że zarówno spitsbergen, jak i Grumant i Svalbard, który można wysłać od turystów, którzy rosną co roku. Radzimy poświęcić jedną z wakacji do znajomego w tym niesamowitym miejscu w Arktyce.