Niedźwiedź gobiy

Niedźwiedź Gobai, Lat. Ursus arctos gabiesis lub maguli „Mazalay” jest bardzo rzadki, obecnie prawie znikający widok brązowego niedźwiedzia. Jest to stosunkowo małe rozmiary niedźwiedzia, długości nie więcej niż półtora metra i waży około 120 kg. Wełna gobi nosi długi brązowy brązowy kolor z lekkim paskiem na piersi, ramionach i otworze. Większość młodej ciemnej wełny ma wiązki starych, faulowych włosów, dlatego wyglądają na kudłaty. Łapy są dość długo, pazury są lekkie, kufa jest wydłużona, średnie zęby i kły. Bestia jest bardzo mobilna, łatwo wspina się po skałach i szybko porusza się po płaskim terenie, aktywnie zarówno w ciągu dnia, jak i nocy.

Niedźwiedź Gobi, chociaż należy do drapieżników, jest karmiony głównie żywnością roślinną. Ich głównymi pokarmami są kilka rodzajów azotanów, krzewów z jadalnymi jagodami, pędy Efedry, różne owady, gad i małe kręgowce. Jesienią Mazalay, korzeń rabarba Gobi. Zimą niedźwiedzie gobic leżą w jaskiniach, ich zimowy sen trwa nie więcej niż 2-3 miesiące. Ze względu na ich małe rozmiary nie atakują zwierząt gospodarskich, starają się unikać spotkań z ludźmi.

Niedźwiedź Gobi jest dobrze przystosowany do życia w zimnych obszarach pustyni Gobi, mieszka tylko na terytorium Mongolii. Długi czas Mazalaj w tych krawędziach był największym drapieżnikiem. Jednak wraz z nadejściem broni palnej niedźwiedź ten stał się przedmiotem intensywnych polowań, a ze względu na mięso i skórki został masowo wystrzelony przez miejscową populację. W połowie ubiegłego wieku prawie wszyscy byli eksterminowani przez niedźwiedzie Gobi. Pozostałe niedźwiedzie próbowały żyć ukrycie, nie pokazując ludziom.

W ostatnich latach niedźwiedzie gobic próbują oszczędzać jako widok. W 1953 r., Przyzdaniem się z Mongolskiego Narodowego Wielkiego Khural, polujące na Mazalay, jako znikający gatunek zwierzęcia, był zabroniony, ale to niewiele dało, ich populacja szybko zmniejszyła się. Chociaż były przypadki, że same wyczerpane niedźwiedzie przybyły do ​​ludzi po pomoc.

W 1966 roku. Wojsko w górach Segs Tsagaan Botd przyszedł na żywo Bear Gobów. Przez pewien czas mieszkał z żołnierzem w sklepie granicznym, a następnie otrzymał go w cyrku metropolitalnym, ale żył tam długo i z nieznanego powodu zmarł. Obecnie wypchany tego niedźwiedzia znajduje się w Muzeum Historii i Natury. Zachowane zdjęcie tego niedźwiedzia, kiedy mieszkał na kociołce.

Przez długi czas w Europie nie widzieli nawet tego, jak wygląda, że ​​niedźwiedź Gobi, pierwsze fotografie Gobi Bear zostały opublikowane tylko w 1998 roku. W 1987 r. Mazalai został wymieniony w pierwszej czerwonej książce mongolskiej pod nagłówkiem reliktowego zwierzęcia, propagując raz na dwa lata.

Teraz prawie wszystkie ocalałych niedźwiedzi gobic żyją w wielkiej rezerwatu Goby, w górach Atas-Bogdo i Tsagan-Bogdo. Mieszkają na skalistych wzgórzach u podnóża gór w miejscach z krzewami na suchych dywanikach i rzekach. Latem pozostają blisko oazę, gdzie najbardziej zróżnicowaną osłoną roślinności jest zawsze woda i jedzenie.

Jednym z powodów wyginięcia niedźwiedzi Gobi jest globalne ocieplenie, zmniejszenie opadów i zmniejszenia zapasów wody i zasilania. Dlatego zachowanie niedźwiedzia Gobi jako rodzaju wyginięcia stało się nie tylko kwestią jednej Mongolii, ale także problemem międzynarodowym.

Zgodnie z najnowszymi danymi, dziś liczba niedźwiedzia Gobi to: Kobiety 8 i mężczyźni 14 celów. Naukowcy uważają, że proporcja płci jest tracona i z tej reprodukcji jest niestabilna. Ale mimo że mniej rząd Mongolii podejmuje wysiłki na rzecz ochrony, bezpieczeństwa i reprodukcji. Aby to zrobić, w rezerwacie Goby`ego siedlisko Gobi nie ma całkowitej powierzchni prawie 15 tysięcy. KM2 zadeklarował pełną strefę odpoczynku, w której nie wolno wejść do samochodów.

Woda dla niedźwiedzia

Na tylnych nogach

Kudłaty niedźwiedź

Niedźwiedź mongolski