Paramanalne gruczoły u psów: leczenie stanu zapalnego, czyszczenie

Opieka zwierząt domowych i utrzymanie zdrowia zwierząt zapewnia regularne oczyszczanie uszu, zębów, pazurów, ugniatania oczu. Ale nie zawsze właściciele psów zwracają uwagę na inne, równie ważne narządy. Mówimy o gruczołach Paraanal, które również wymagają opieki systematycznej. Ważne jest, aby wiedzieć, jak i kiedy zwierzę musi pomóc sobie, a w jakich przypadkach lepiej się skontaktować weterynarii.

Jakie są gruczoły para-analne?

Paramanalne gruczoły - worki specjalne, symetrycznie położone po bokach odbytnicy w obszarze przejścia do otworu analogicznego. Są odpowiedzialni za rozwój specjalnego sekretu o ostrym zapachu, z którym:

• Zwierzęta oznaczają terytorium lub przyciągnąć płeć przeciwną;
• Występuje rodzaj smaru w celu ułatwienia procesu defekacji.

W normalnym stanie worki są samodzielne z powodu mas kałowych podczas defekacji, więc niektórzy właściciele nawet nie podejrzewają obecności takiego narządu u psa. Ale czasami ich zablokowanie występuje i regularne usuwanie tajemnicy staje się niemożliwe, co wymaga interwencji właściciela lub weterynarza. Jego powody mogą być:

• nieregularne lub rzadkie spacery, które wymagają oddzielenia;
• Siedzący tryb życia;
• niezrównoważone odżywianie (w tym karmienie kości lub nadmiar białka w diecie);
• obecność niektórych pasożytów w organizmie;
• częste zaburzenia stołka;
• Obrażenia otwór analny;
• Czynniki dziedziczne.

Jak określić potrzebę czyszczenia?

Jeśli tajemnica gromadzi się przez długi czas, pies ma nieprzyjemne uczucie w odpowiednim miejscu i próbuje pozbyć się zawartości worków. W takich sytuacjach zwierzę może:

• Jedź kapłanem na podłodze (zwłaszcza na podłych powierzchniach), aby ścisnąć zawartość torby i pozbyć się dyskomfortu;
• Lizanie i gryzienie obszaru pod ogonem (aż do wełny)
• Nagle podskocz i zrzuć się do ogona w poszukiwaniu nieistniejących pcheł.

Rozszerzanie gruczołów paraanalskich należy wyróżnić z obecności robaków, przepukliny lub alergii.

Nieprzyjemny zapach może również pojawić się z otworu odbytu, którego wcześniej nie zaobserwowano.

Jeśli zwierzak wymienił wyżej wymienione objawy, prawdopodobne jest, że musi oczyścić gruczoły paraanalne. Jeśli w obszarze odbytu nie ma stanu zapalnego, a pies nie doświadcza bolesnych wrażeń po naciśnięciu, procedura może być przeprowadzana niezależnie. Ta procedura nie wymaga specjalnych umiejętności, ale nie należy do najprzyjemniejszych, więc obrzydliwi ludzie lepiej szukają pomocy od weterynarza.

Ogólne zalecenia

Jeśli właściciel PSA jest w stanie przenieść ostry i nieprzyjemny zapach sekretny, możesz spędzić czyszczenie w domu. Wcześniej ważne jest, aby upewnić się, że zwierzę uderzy dokładnie w zamknięte worki, dla których konieczne jest wybaczenie wewnętrznej przestrzeni odbytu. Aby to zrobić, załóż rękawiczki, wprowadź palec wskazujący do odbytu i starannie wypróbuj go w obszarze wyjścia:

• Jeśli torby są miękkie, bez uszczelnień, nie ma potrzeby ich czyścić;
• Jeśli nawet z lekkim naciśnięciem, uszczelki są testowane, musisz rozpocząć czyszczenie.

Za to będziesz potrzebować:

• gumowe rękawiczki;
• wazelina;
• serwetka lub kawałek tkaniny;
• Tazik.

Procedura nie zapewni psu żadnej przyjemności, więc musisz przyciągnąć asystentów. Zachęci zwierzę w określonej pozycji, aby nie pękło podczas manipulacji. W tym procesie powinieneś porozmawiać z zwierzakiem, spokój i pochwał.

Jak czyścić?

Poniżej znajdują się dwie metody, które pozwalają wyczyścić torby zgromadzonego wydzielania w domu.

Pierwsza metoda.

1. Umieść zwierzę w kąpieli lub baskijskiej.
2. Poproś asystenta, aby utrzymać tułowia zwierząt domowych i twarzy, aby nie wydzieł się i nie obróci.
3. Załóż rękawiczki i kutas z pieczęci na zewnątrz.
4. Podnieś bazę ogona, jak to możliwe, aby rozluźnić zwieracz, nie powodując bólu zwierząt.
5. Z wolną ręką w rękawicy lub z serwetką, ścisnąć boczne części odbytu z kciukiem i palcem wskazującym.
6. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, lepki płyn w kolorze beżowym zostanie zwolniony z torb z nieprzyjemnym zapachem.

Jeśli po wszystkich działaniach nie można zwolnić worków analnych, a następnie nie można zwiększyć nacisku na nich. Możliwe, że są tak zatkane, że nie można ich wyczyścić w domu i powinieneś skontaktować się z weterynarzem.

Drugi sposób.

Ta metoda jest odpowiednia tylko dla przedstawicieli dużych ras.

1. Umieść zwierzę w basenie lub łazience i poproś o inną osobę.
2. Załóż rękawiczki i smaruj palcem wskazującym prawą ręką galaretką naftową.
3. Lewa ręka analogicznie z pierwszym sposobem podniesienia podstawy ogona na górę.
4. Powoli wprowadza smarowany palcem wskazujący wazelinę w otworze analnym. Jednocześnie dłoń powinna być prostopadła do podłogi.
5. Zmiel żelazo wewnątrz odbytu palcem wskazującym.
6. Ściśnij sekret, naciskając jednocześnie palcem wskazującym od wewnątrz i kciuka na zewnątrz odbytu.

Po zakończeniu wszystkich manipulacji, musisz umyć zwierzaka, aby pozbyć się ostrego zapachu tajemnicy. Średnio maksimum wystarczy przez sześć miesięcy, ale częstotliwość zachowania jest wybrana dla określonego zwierzęcia w zależności od prędkości zatkania. Ale jeśli płacisz wystarczająco dużo uwagi na imprezy prewencyjne, czyli w ogóle nie będzie takich działań w przyszłości.

Nawet jeśli udało Ci się niezależnie oczyścić, wskazane jest poszukiwanie inspekcji i doradztwa weterynarii do identyfikacji i wyeliminowania przyczyn tego zjawiska.

Komplikacje

Jeśli w czasie nie czyści gruczołów paraenalnych, to znaczy ryzyko rozwoju powikłań, które wymagają dłuższego i złożonego leczenia. Obejmują one procesy zapalne, które są spowodowane gniciem nagromadzonym w workach analnych w tajemnicy pod działaniem bakterii. W takim przypadku wymienione powyżej funkcje są ponownie dodawane:

• obrzęk i zaczerwienienie odbytu;
• wysypka i podrażnienie w pobliżu odbytu;
• Mokry i utrata wełny wokół podstawy ogona;
• Wyraźny ból podczas defekacji w pozie siedzącej

Zapalenie występuje częściej u młodych zwierząt, ale nie ma wzorów związanych z cechami rasy.

W przypadku stanu zapalnego nie zaleca się uciekać się do samoczyszczenia. Powinieneś skontaktować się z weterynarzem, który utrzyma właściwe leczenie.

Proces leczenia obejmuje:

• mechaniczne czyszczenie worków zapalnych;
• mycie zatok;
• przetwarzanie skóry z antyseptycznym;
• wprowadzenie antybiotyków;
• Dalsze obserwacje i środki zapobiegawcze.

Jednym z elementów leczenia może być świece do odbytnicy, które są uważane za bardziej wydajne w porównaniu z środkami użytkowania zewnętrznego lub tabletek. Pomimo możliwego dyskomfortu dla psa, użycie świec nie stanowi specjalnej złożoności: świeca jest starannie wkładana do odbytu psa, po czym otwór jest zaciśnięty przez kilka sekund z ogonem lub palcem. Dla przedstawicieli małych ras należy przeciąć świecę wzdłuż ciśnienia ostrym nożem przed użyciem.

Uwaga: jeśli nie zwrócisz uwagi na stan zapalny w dziedzinie odbytu, mogą wystąpić nieodwracalne konsekwencje, a wystrzelone przypadki nie wykluczają śmiertelnego wyniku!

Potrzeba usunięcia

Niektóre zwierzęta mają regularną blokadę, a nawet regularne czyszczenie nie pozwalają na wyjście. Jeśli musi to robić dość często (prawie co tydzień), weterynarz może zalecić operację usuwania gruczołów para -anal jako jedyną możliwą opcją, aby uniknąć nawrotów. Ponieważ nie jest to organ ważny, operacja będzie bardziej humanitarnym wynikiem w porównaniu ze stresem, że zwierzęcy doświadczeni podczas czyszczenia.

Chirurgia usuwania nazywana jest Sakulektomią i należy do kategorii nie -complex. Weterynarz robi płytkie cięcia skóry w obszarze gruczołów, a następnie wyrzuca je i odcina, zszywając rany. Podczas operacji, odbytnicy lub odbyt nie ma wpływu, więc następnego dnia pies może niezależnie pusty i czuje się jak zwykle. Aby uniknąć rozbieżności i rozciągania, weterynarze polecają lekką dietę i częste spacery. Do pełnego gojenia się ran, zwierzę nie powinno tolerować pragnienia.

Zapobieganie

Aby nie spotykać się z zatkaniem gruczołów para i unikanie zmartwień związanych z leczeniem ich stanu zapalnego, zaleca się wykonanie następujących zaleceń zapobiegawczych:

• aktywnie i długi spacer, najlepiej z wysiłkiem fizycznym;
• utrzymać optymalną wagę dla rasy;
• szukać regularnych stołków (zaparcia i biegunka zwiększają ryzyko stanu zapalnego);
• Regularnie monitoruj stan gruczołów i wizualnie sprawdź obszar odbytu (szczególnie w rasach dekoracyjnych);
• przeprowadzać do degelmintingu;
• Dbaj o utrzymanie higieny i ogólnego stanu zdrowia PET.

Możesz także zadać pytanie regularne weterynarza naszej witryny, które w możliwie najkrótszym czasie odpowie w poniższym polu komentarza.