Gruczoły paraanaalne u kotów

Dławiki parametalne w kotach są organami systemu wydalniczego, przy czym zwierzę może pozostawić konkretny zapach do wyznaczenia terytorium i przyciągnięcie płci przeciwnej. Zapalenie gruczołów paraanaalnych u kotów - problem jest dość powszechny. Przynosi znaczny dyskomfort i ból zwierząt. Właściciel jest ważny na czas, aby podejrzeć rozwój alarmu i podjąć odpowiednie środki, w przeciwnym razie choroba może szybko przejść i prowadzić do poważnych powikłań.

Praca gruczołów paraanowych

Dławiki parametalne znajdują się w odbyciu zwierzęcia, dla których dostali imię. Wraz z nimi zwolnione jest specyficzny płyn - sekret. Ma grubą konsystencję ze złośliwym żajemnym zapachem, który jest nieprzyjemny, aby poczuć osobę i jest słyszany w dużej odległości dla innych zwierząt.

Sekret kotów służy do oznaczenia ich terytorium lub podczas "małżeństwa", aby przyciągnąć partnera. Sekret może również wyróżniać się w procesie konfliktu między zwierzętami.

Zwykle worki analne są oczyszczane za pomocą defekacji lub podczas procedur higienicznych, które kot wykonuje niezależnie (to znaczy traci). W przypadku naruszenia wszelkich naturalnych procesów, gruczoły parametralne w kotach można zatkać, co wywołało zapalenie.

Przyczyny naruszenia

Zatknięcie gruczołów paraanaalnych u kotów najczęściej rozwija się u młodych mężczyzn, którzy prowadzą siedzący tryb życia. Przedstawiciele ras długoterminowych są bardziej narażeni na rozwój tej patologii. Przyczyny choroby mogą być następujące czynniki:

• irracjonalne odżywianie, co prowadzi do naruszenia pracy jelitowej i prowokuje zaparcia lub biegunkę;
• obfitość karmienia chrząstki zwierząt i kości (kurczak, ryby i t.D.) mogą również naruszyć akt defekacji;
• zaburzenie metaboliczne, które wywołało otyłość;
• naruszenie integralności tkanek odbytu w wyniku obrażeń i późniejszego niewłaściwego przetwarzania rany;
• pasożyty jelitowe;
• ciąża.

W przypadku naruszenia odpływu tajemnicy w workach odbytu występuje nadmierne gromadzenie się płynu. W rezultacie zwiększają rozmiar i zaczynają powodować silny dyskomfort kota.

Objawy stanu zapalnego

Aby zapewnić zwierzaka, należy zwrócić uwagę na pierwsze objawy patologii. Kot ma zachowanie, staje się niespokojny, traci apetyt, zaczyna jeździć na podłodze, pochodzi z niego nieprzyjemny zapach, który nie przechodzi po kąpieli. Może to wskazywać na rozwój stanu zapalnego worków analnych.

Aby upewnić się, że diagnoza jest poprawna, możesz skontaktować się ze specjalistą lub przeprowadzić niezależne wstępne badanie zwierzęcia. Aby to zrobić, zobacz odbyt zwierzaka. Torby analne będą miały zapalenie. W przypadku nieostrożnego wyciskania, mleko lub jasnożółty płyn z nieprzyjemnym zapachem zostaną z nich uwolnione. Im więcej zostanie uruchomiona choroba, tym bardziej grubsze i ciemne będą uwalnianie gruczołów parowych z kota.

Bez leczenia choroba będzie się rozwijać, powodując zwierzęta coraz bardziej nieprzyjemne odczucia. Wysoce powiększone torby analne utrudniają poruszanie zwierząt domowych i powodowanie bólu podczas defekacji.

Powikłania stanu zapalnego

Jeśli nie dokonujesz żadnych środków, w dotkniętym obszarze bakterie patogenne zaczynają się gromadzić, które aktywnie się rozmnażają. W rezultacie pojawiają się ściany gruczołu parametalnego, a ropień kota się rozwija. Jest to bardzo poważna sytuacja, która znacznie pogarsza stan zwierząt domowych.

Ropień para -anal gruczołów u kotów prowadzi do wzrostu temperatury, zwierzę odmawia jedzenia i picia, staje się powolne. Ropień - niebezpieczny stan, który komplikuje leczenie i może wymagać interwencji operacyjnej. Zaawansowane zapalenie w przyszłości nabywa przewlekły kurs i nie można już go całkowicie wyleczyć.

Ważny! Patologiczne bakterie mogą przeniknąć do ropnej rany do krwi, powodując zakażenie całego ciała, co prowadzi do śmiertelnego wyniku.

Leczenie

Leczenie stanu zapalnego gruczołów paraanaalnych u kotów najlepiej powierzono weterynarzowi. Specjalista przeprowadzi badanie zwierzęcia, określ stopień uszkodzenia tkanki i przepisać odpowiednie leczenie. Lekarz udzieli również zaleceń dotyczących opieki nad zwierzętami w domu. Dzięki niezależnemu leczeniu możesz pominąć ważne punkty i rozpocząć proces zapalny.

Podstawą leczenia jest mechaniczne czyszczenie gruczołów paranalskich. U kotów ręcznie ściska się płyn patologiczny z zapalonego obszaru w pobliżu odbytu. Po tym, jak płyn wychodzi całkowicie, region traktuje się roztworem antyseptycznym (na przykład, chlorheksydyna) i stosuje się maść przeciwdrobnoustrojowo. W przypadku ulgi w bólu można użyć zastrzyków z Novocaine.

Liczba procedur będzie zależała od prywatnego przypadku: czasami jeden czyszczenie będzie wystarczające, w innych okolicznościach może być konieczne wykonywanie kilku procedur dziennie. Należy przestrzegać dla stanu zwierzęcia i działać pod względem sytuacji.

Z skomplikowanym przebiegiem choroby konieczne jest głębokie czyszczenie gruczołów paraanowych. Co będzie wymagało penetracji do otworu analogicznego. W przypadku rozwoju ropnia, jego autopsja i mycie rany, wprowadzając do niego rozwiązanie antyseptyczne. Zaawansowane antybiotyki (podskórnie lub domięśniowe) można wyznaczyć. Procedury te są zalecane jako wykonywane wyłącznie ze specjalistą, ponieważ istnieje szansa na uszkodzenie tkanek z tyłu.

Czyszczenie w domu

Jeśli Petholders nie mają okazji codziennie odwiedzać kliniki weterynaryjnej, czyszczenie gruczołów para -anal u kotów można wykonać w domu.

Procedura powinna być przeprowadzona w łazience lub pokoju, która jest łatwa do czyszczenia. Konieczne jest zmiana ubrań w ubrania, które nie wyrzucają umysłu, ani nie nakładać fartucha ochronnego. Faktem jest, że tajemnica patologiczna ma niezwykle nieprzyjemny zapach (znacznie silniejszy niż normalny rozładowanie), aw procesie czyszczenia jest posypane w różnych kierunkach, więc trudno jest wyprowadzić.

Lepiej jest robić manipulację razem, abyś mógł niezawodnie naprawić zwierzę. Procedura jest wykonywana w czystych rękawicach lateksowych. Konieczne jest usunięcie obszaru w pobliżu odbytu jako wskaźnika i kciuka i ściskanie nagromadzonego tajemnicy.

Po oczyszczeniu do odbytu wkłada się świeca przeciwdrobnoustrojowa lub maść. Aby zwierzę nie lizało leku, możesz użyć stożek lub postawić bandaż na ranie.

Zapobieganie

Działania, aby zapobiec tej sytuacji, są dość proste:

1. Konieczne jest regularne wizualne sprawdzenie stanu gruczołów samodzielnie lub podczas planowanych egzaminów w weterynarze.
2. Monitorować odżywianie zwierzęcia i jego jelit (zapobiegaj zaparciom i przejadaniu).
3. Graj ze zwierzętami w aktywnych grach, aby zwiększyć jego mobilność.

W przewlekłym przebiegu patologii lekarz może zalecić usunięcie gruczołów paraanalnych. Nie wpłynie to na stan zdrowia zwierzęcia w dużym stopniu, ponieważ nie mają istotnych funkcji.