Klasztor św. Katarzyny

Klasztor św. Katarzyny - najstarsze klasztor chrześcijański na świecie, znajduje się w Egipcie, na półwyspie Synaj na wysokości 1570 metrów, u stóp góry Synaj.

Nazwany przez nazwę St. Catherine, torturowane na głoszenie wiary chrześcijańskiej.

Klasztor św. Catherine został założony w IV wieku przez greckich mnichów, obok kaplicy non -epalled Bubina, wzniesiony w biblijnym miejscu prezentacji dziesięciu przykazań Mojżesza. W VI wieku klasztor został ponownie zbudowany jako twierdza.

Rak z Catherine

Pod ochroną skał

Pielgrzymi i turyści

Nowa nadbudowy

Klasztor św. Katarzyny Jeden z najbardziej szanowanych świątyń Kościoła prawosławnego. I choć jest daleko poza naszego kraju, prawdziwi chrześcijanie wciąż tam są, kultu i leczą modlitwy i prosi o św. Catherine, z których moc jest w tym świętym miejscu.

Wielu naszych rodaków odpoczywa w Egipt Resorts, w tym urok El Sheikh. Oczywiście ciepłe słońce, niebieska woda zatoki Bay Nayama, czysta piaszczysta plaża i inna rozrywka kurortowa całkowicie poświęcają czas.

Ale niewiele wakacji wie, że nie jest daleko od Sharm El Sheikh, w dolinie, w Oasis Wadi Fian, między górami Mojżesza, Catherine i Safsaf, u podnóża góry Mosesa lub na biblijnej górze Synaj, , na wysokości 1570 metrów, pochodzi sam z najbardziej szanowanych chrześcijańskich świątyń.

W III wieku w pobliżu nie powtórzonej Bubry, w jaskiniach góry Synaj, mnisi. Poprowadzili zaciszny styl życia i tylko w święta zgromadzili. To miejsce było zaszczyceni nie tylko mnichów, ale także wysokimi ludźmi tego czasu.

Matka cesarza Konstantin Holy Elena, na prośbę mnichów, w 324 nakazała zbudować małą kaplicę kaplicy w tym miejscu, wokół której klasztor był wyposażony w czas, który został nazwany „Nealalizowanym klasztorem”. Mieszkańcy klasztoru byli prawosławnymi Grekami. W wielu pismach jest również wymieniony jako "klasztor transformacji". Ponieważ klasztor był często poddawany nalotom z koczowniczych plemion, cesarz bizantyjskiego Justynii I w 537 g przekształcił ten klasztor w prawdziwej fortecy. Wokół klasztoru wzniesiono wysokie ściany fortyficzne z aparatem ortodontyczny. W tej formie klasztor fortecy przetrwał do naszych czasów.

W tamtych czasach, kiedy wystąpiły te wydarzenia, główna religia w Egipcie była pogaństwo. Chrześcijaństwo dopiero zaczynało swoje wejście w świadomość ludzi. Zrobił to z wielkimi trudnościami. Mistrzowie pogaństw, zwłaszcza elity cesarskiej, ich bliscy i pogańscy kapłani byli gorących przeciwników chrześcijaństwa i pod każdym możliwym sposobem prześladowali kaznodzieje wiary chrześcijańskiej. Ale bez względu na wszystko, kto wiedział i zaakceptował wiarę chrześcijańską, czasem nawet kosztem ich życia, przeniósł ją ludziom.

Jednym z ich takich oświeć było Dorothea - córka jednego z najbardziej kompetentnych osób Alexandria, urodzonych pod koniec III wieku. Piękna, sprytna i wykształcona dziewczyna, poznając się mnich pustelnika, nauczył się od niego o Jezusie Chrystusie i istnienie prawdziwej wiary chrześcijańskiej. Wierzyła w Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego i szczęśliwie zaakceptowała tę wiarę, została ochrzczona i nazywana Catherine.

Wiele wierzy na jej życie. Ale wszyscy zbiegają się, że Catherine była zaręczona z Chrystusem i przez całe życie poświęciła głoszenie wiary chrześcijańskiej. Próbowała nawet konwertować na chrześcijaństwo sojownika Maksyma. W celu odmowy zrzeczenia się chrześcijaństwa Catherine została poddana udręceniu i wykonana. Ciało torturowanej Katarzyny zostało pochowane w górach Synaj. Przez trzy wieki mnisi znaleźli swoje szczątki i przenieśli ich do świątyni w klasztorze. Catherine znalazła się z świętymi, a jej relikwie są przechowywane w klasztorze nadal w głównym klasztorze kościołem. Góra, gdzie znaleziono pozostałości św. Katarzyny, od tego czasu nosi jej imię. A w XI wieku, kiedy cała chrześcijańska ludzkość dowiedziała się o miejscu pochówku św. Katarzyny, klasztor nowotopolickiej stał się miejscem pielgrzymek ogromnej liczby wierzących. A potem klasztor nukinalistycznej pryczy na jej honorze został przemianowany klasztorem św. Katarzyny.

Klasztor św. Katarzyny West nie tylko przez chrześcijan, jego świętość uznaje inne religie. Dlatego w całej historii Egiptu, podczas nowej epoki klasztor nigdy nie został uszkodzony ani splądrowany. Kiedy Arabowie zdobyli Półwysep Synaj, prorok Muhammad patronował klasztor. Na terytorium klasztoru wzniesiono muzułmański meczet, który stał się symbolem strażniczym z nalotów muzułmanów i praktycznie uratował go przed zniszczeniem. W czasach krucjat, dla ochrony pielgrzymów, klasztor został stworzony przez Zakon Rycerza Świętego Katarzyny, a sama świątynia katolicka została zbudowana w samym klasztorze. A nawet w XVI wieku Imperium Osmańskie wygrało Egipt, turecki sułtan zachował szczególną pozycję arcybiskupa Synaj i nie przeszkadzały w sprawach klasztoru. W XVIII wieku, kiedy Egipt został podbity przez Francję, Napoleon Bonaparte w 1798 r. Zamówił, aby przywrócić uszkodzoną północną część klasztoru, a on sam zapłacił za wszystkie wydatki.

Ze względu na jego istnienie klasztor św. Katarzyny rozszerzył wiele problemów. Ani razu klasztor był na skraju zakończenia jego istnienia. W jego konserwacji Rosja odegrała dużą rolę. Już w 1375 r. W Moskwie Kremlin, w katedrze Blagoveshchensky od 1390 r. A od tego czasu Rosja silnie wspierała klasztor św. Katarzyny, wysyłając tam duże prezenty. W 1558 r. Rosyjski król Ivan jest straszny, oprócz prezentów, przekazany klasztorem, specjalnie produkowanym przez Catherine pokryte reliktami św. Catherine, która dotychczas przechowywana w klasztorze. W 1559 r. Ambasada Ivan IV straszny odwiedził klasztor Synaj. Tak spotkali się w klasztorze Synaj rosyjskich posłańców.

W 1605 roku, bardzo trudne dla klasztoru, miłosierdzie rosyjskiego króla w Moskwie odwiedziło archimandrite Synaj Joasaf, który zabrał bogaty prezenty z Rosji. Wdzięczność od tego czasu rosyjski król jest uważany za drugi twórca klasztoru Synaj. W 1619 r., Wraz z patriarchą Jeruzalem Feofanem, Joasaf, będąc już arcybiskupem Synaj, uczestniczył w modlitwie w Trinity-Sergius Lavra przed Sergiusem Radonezh.

Potem klasztor Synaj był stale wysłany wielkie darowizny z rosyjskich królów. W 1630 r. Rosyjski król klasztoru Synaja został stale przyznany listowi w prawo, raz na cztery lata, aby przyjechać do Moskwy dla jałmużnę, która okazała się przed rewolucją z 1917 roku.

W 1687 r. Mieszkaniec Synaju zwrócił się do Rosji, aby wziąć klasztor pod jego patronatem. W imieniu Królów Piotra i Jana oraz książętów klasztoru Sofii wydano certyfikat tam, gdzie został napisany: „W wygranej w jego stanie, niekomlealizowanym wzgórzu i klasztorze Matki Bożej, niezalityzowanych pojemników na jedność naszych pobożnych chrześcijańskich wyznań do zaakceptowania. Mnisi Synaj otrzymali bogate prezenty, wśród których na relikwie św. Katarzyny była srebro. Według kroniki rak został stworzony do osobistych pieniędzy księżniczki Sophia.

Prawie wszyscy rosyjscy królowie, poczynając od XVII wieku, nieustannie pomagali klasztorowi św. Katarzyny, wysyłając tam darowizny, często z osobistych oszczędności. Tak więc rosyjski cesarz Aleksander II w 1860 r. Dał klasztorowi złotemu rakowi dla relikwii św. Katarzyny, aw 1871 r., Z jego dekretu, dla nowej dzwonnicy klasztoru, dziewięć dzwonów zostało oddanych w Rosji w Rosji w Rosji.

Przez ponad 14 wieków klasztor św. Katarzyny jest jednym z najbardziej znanych i autorytatywnych centrów edukacyjnych i kulturalnych chrześcijaństwa. Jest to centrum kościoła Synaj, który oprócz samego samego klasztoru, ma kilka tak zwanego ruchu. 3 z nich są w Egipcie, a 14 poza jego ograniczeniami. W XIX - wczesnych wiekach XX, takie farmy były w Rosji, w Kijowie, w Tiflis i Bessarabii.

Abbot klasztoru jest arcybiskup Synaj. Od 1973 roku. Przedstawić to arcybiskup Damian. I chociaż rezydencja arcybiskupa Synaj nie jest w samym klasztorze, ale w klasztorze Juvani w Kairze, woli większość czasu w klasztorze. Podczas jego nieobecności klasztor jest kontrolowany przez jego gubernatora, tak zwanego „Dikey”, którego Monashia jest wybrana, a sam arcybiskup twierdzi.

Cóż, sam klasztor to całe małe miasteczko, które obejmuje ponad sto budowy. Ale podstawą klasztoru jest świątynia transfiguracji. Świątynia jest zbudowana z granitu w postaci bazyliki z 12 kolumnami, przez liczbę miesięcy w roku. Pozostałości świętych są przechowywane między kolumnami w specjalnych niszach, a powyżej każdej kolumny ikona z ich obrazem. Ściany i kolumny, a także dachy, a nawet inskrypcje przetrwały od Justyniana. Ikonostas i wszystkie dekoracje wnętrz zostały zachowane ze stuleci XVII - XVIII.

W apsydzie świątyni znajduje się starożytna mozaika, przedstawiająca transformację Jezusa otoczonego przez studentów, wszystko to jest zbawione niezmienione od czasu budowy świątyni.

Drzwi wejściowe do świątyni zostały wykonane z libańskiego cedru z wykwalifikowanymi bizantyjskimi mistrzami ponad 1400 lat temu. Nad wejściem, grecki napis "Bramy Pana wejdą do nich". A drzwi rzeki są zachowane od czasów krzyżowca, od XI wieku. W ołtarzu świątyni są dwie arki z relikwiami św. Katarzyny. Ołtarz świątyni jest kaplica nieporadowanej koi. W kaplicy tron ​​znajduje się nad korzeniem guzków, a sam krzak został przeszczepiony kilka metrów od kaplicy, gdzie rośnie i tak rośnie. Ołtarz kaplicy nie jest ukryty przez ikonostas i wszyscy pielgrzymi mogą zobaczyć miejsce, w którym rosnął burżuazyjne, jest to dziura w marmurowej płycie, zamknięta przez srebrną tarczę. Pielgrzymi mogą wejść do kaplicy, ale tylko bez butów.

W klasztorze jest 12 kolejnych kaplic, ale zostały otwarte tylko w dniach święta Kościoła. W pobliżu kościoła przemienienia, studnia proroka Mojżesza została zachowana, z której wciąż jest podjęta woda, chociaż w klasztorze jest kilka kolejnych studni z wodą świętą.

Przyciąganie klasztoru jest również galerią starożytnych ikon, z których dwanaście jest uważane za najcięższe. Są one napisane w VI Century. Ponadto w klasztorze znajduje się ogromna biblioteka, która zawiera kilka tysięcy starożytnych zwojów, rękopisów, rękopisów i książek w językach koptyjskich, greckich, arabskich i słowiańskich. Większa kwota jest przechowywana tylko w Watykanie.

Za ścianami klasztoru znajduje się ogród i ogród, w którym warzywa i różne drzewa owocowe rosną dla mnichów żyjących w klasztorze. Ogród ma również drzewa oliwne, z których znajduje się również oliwa z oliwek na potrzeby klasztoru. Dbaj o wszystkie te mnisi. Możesz dostać się do ogrodu z klasztoru wzdłuż starożytnego podziemnego przejścia.

Klasztor Saint Catherine weź udział w codziennie setki pielgrzymów i turystów z całego świata. W klasztorze znajduje się mały hotel dla pielgrzymów. Istnieje również kilka sklepów kościelnych, w których można kupić przedmioty kościelne, książki, świece i pamiątki. Turyści wolą zatrzymać się w hotelach w małym miasteczku Saint Catherine w pobliżu klasztoru, istnieje kilka małych restauracji i sklepów i centrum handlowego.

Możesz tu przyjechać i samodzielnie na taksówce lub autobusem. Możesz przyjść z wycieczką oferującą w wielu hotelach zarówno w uroku El Sheikh, jak iw jakimkolwiek innym mieście. Czas odwiedzić klasztor każdego dnia od 9 do 12 godzin. Należy pamiętać, że ubrania, aby odwiedzić klasztor, powinny być skromne, bez szortów i t -shirts. Kobiety zdecydowanie potrzebują szalika głowy i najlepiej ubrania z długimi rękawami.

Po służbie wierzących przyznać się do relikwii św. Catherine, a na wyjściu do każdego odpowiedniego srebrnych pierścieni z wizerunkiem serca i napis "Święta Katarzyna".

Turyści zazwyczaj pokazują tylko przednią część katedry i nieszczęśliwego pakietu. Jednak mnisi odnoszą się z wielką uwagą do prawosławnych. Niektórzy ludzie pozwalają oglądać kaplicę nieotwartych Bubrans, galerii i biblioteki klasztornej. Ale w każdym przypadku, jeśli nawet nie widzisz wszystkiego, sama wizyta w klasztorze Saint Catherine zapamięta do ciebie na całe życie. Niech cię Bóg błogosławi.