Luksor temple amon ra

Luksor - wcześniej miasto Fiva jest jednym z największych historycznych miast Egiptu. Dziś można go nazwać muzeum otwartym - jest tam tak wiele historycznych miejsc, które codziennie odwiedzają setki turystów.

Jedną z największych struktur, które można zobaczyć, to kościoły Luksor i Karnak poświęcone Amon Ra, Mut i Hongs - egipskie bóstwa. Kiedy te dwie majestatyczne świątynie były pojedynczym kompleksem połączonym przez galerię.

Pozostałości posągów w świątyni

Kolumna Hall aminhatepa

Wycieczki na świątynię

Świątynia Amon Ra

Ale obecnie galeria jest zniszczona, a na jej miejscu znajdują się budynki miejskie. Mimo to świątynia Amon Ra nie straciła majestatu i wielkości i nadal wstrząsa podróżnikami z wyjątkową wdziękiem.

Obecnie świątynia Luxor znajduje się na etapie wykopu. Do XIX wieku pomnik historyczny został pochowany pod warstwą piasku. Ostatecznie nad nim zbudowano muzułmański meczet, który pomimo procesu wykopu został zachowany i część kompleksu historycznego. Budynek świątyni jest nie tylko ogromny - na wysokości jego kolumn osiąga 70 metrów, a cała wioska pasuje do środka.

Architekci i naukowcy poświęcają się latom przywracania majestatycznego budynku, a także zaułków łączących dwie świątynie - Luksor i Karnaki. Długość alei sefnox osiąga 2 kilometry, a teraz większość z nich została już przywrócona.

Ponadto zbudowano historyczne muzeum pojawiające się na terytorium Luksora, które obejmuje niektóre posągi należące do wcześniejszych. Znaleziono je już pod koniec XX wieku i przez przypadek - sprzątacz odkrył swój dziedziniec. Archeolodzy potwierdzili, że posągi są niewielkie, o rozwoju osoby - mają najbardziej bezpośrednie podejście do świątyni Luksor. Najwyraźniej zostali wysłani do pamięci podręcznej kapłanów, przerażających najeźdźców ingenic.

Historia świątyni Amonu Ra rozpoczęła się od małego sanktuarium, który został zbudowany na brzegach Nilencji Królowej Hatsepsut i Tutamos III w XVI wieku pne.MI.. Sanktuarium służył jako przystań dla świętych ról, które niósł posągi bóstw. Takie procesje miały miejsce rocznie podczas festiwalu OPET. Majestetyczne formy sanktuarium nabyły zaledwie dwieście lat pod przewodnictwem Amenhotepu trzecim, którego architektem był także Amenhotep, syn Hapu. To on przedstawił mieszkańcom świątyni kolumną wejściową, filary zostały wykonane w postaci więzadeł papirusowych. Przechodząc lobby, odwiedzający wsiedli na przestronny dziedziniec, otoczony portykami, których kolumny przedstawiły spoiwa trzcinowe - roślina ta została rozważana w Egipcie. Przed wejściem do sanktuarium Amenhotep zbudował kilka kultu, zgodnie z wymogami zwyczaju.

W północnej części dworu znajduje się kolejna kolumnada, w której turyści są spełnione przez skamieniałe łodygi papirusu, na samym szczycie, z których kwitnie kwitnie. Wysokość kolumn ponad dwadzieścia metrów. Niestety, ściany wspaniałej kolumnady zostały zachowane tylko przez jedną trzecią, ale nadal mogą rozważyć ulgi opisujące festiwal Opet poświęcony Amon Ra. W centrum obrazów znajdują się świętych wieżców bogów, w towarzystwie kapłanów, bawią. Jako największy mędrzec i utalentowany architekta, Amenhotep, Son Hapu, został zniekształcony podczas życia i cieszył się rozpoznawaniem i sławą. W jego trzech posągach, zachowanych do dziś, opowieści o jego życiu są wyrzeźbione.

Nowy faraon, Ramses II dodał do kompleksu świątynnego jeszcze jednego pylonu z dużym dziedziną, wokół którego znajdują się 74 kolumny. Pylon został ozdobiony płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny kampanii faraona przeciwko Hetytom. Kolumny faraona nakazało umieścić majestatyczne posągi przedstawiające najwięcej ramsów, a także jego małżonka. Ponadto, przed pylonem zainstalowano cztery kolejki Ramzes II i dwie majestatyczne rzeźby, z których jeden jest obecnie w Paryżu w Paryżu. To z pylonu Ramsesa II zaczęła się aleja, zwana „aleją sfinkses”, która, rozwidlanie, poprowadziła podróżnika do świątyni mut, a także do świątyni honso. W rezultacie wszystkie trzy świątynie wyglądały jak wspólny kompleks, uderzający w Jego majestatowość. Wszystkie z nich łączą alejki z kamiennymi sfinksami, produkowane i nadal produkują niezapomniane wrażenie na turystów i podróżnych.

Nawet Aleksander Macedonssky opuścił swój znak w historii świątyni Luksorskiej - na cześć go do tyłu budynku, w której się dołączyła granitowa świątynia. Era chrześcijańska dokonała własnych korekt - w tym czasie Hall Hall of the Temple służyła jako kościół chrześcijański i pozostał ją przez pewien czas. Niekompletnie podobny dzisiaj został zachowany tylko w klasztorze św. Katarzyny na półwyspie Synaj.

W sąsiedztwie z nowoczesną infrastrukturą miejską otaczają świątynię Luxor, nie staje się mniej atrakcyjnym dla zwiedzających. Wieczorem świątynia jest spektakularnie wyróżniona, co tylko dodaje ją do mistycznej tajemnicy.

Kompleks świątynny w Luksorze jest jednym z najstarszych dziedzictwa Egiptu i całego cywilizowanego społeczeństwa. Po długim czasie odwiedzając to miejsce, aby zapamiętać wszystko tutaj, aby zobaczyć i poczuć tę wyjątkową aurę, która istnieje w tym tajemniczym, zaznaczonym miejscu.