Pigeon vykhir

Tak zwany największym przedstawicielem tej rodziny gołębi na temat rosyjskich. Na zewnątrz ptak jest bardzo uroczy, ale ma przerażający głos w swojej chrytnicy. Forest Wild Dove wie, jak rozerwać jagody i liście do jedzenia, co nie jest w stanie przeciwdziałać.

Często można zobaczyć duże stada tych pierzastych na polach, w których zbiory zostały już oczyszczone. Ptak jest szalony, aktywnie poluje, a jego mięso jest używane do tworzenia kulinarnych arcydzieł.

Historia pochodzenia poglądu

Rodzina gołębia, nazwa łacińska - Columba Palumbus. Uważa się, że „Palumbus” jest tłumaczony jako „gołębica”, ale słowo „solumba” nazywało się tymi pierzastymi starożytnymi Greków. Oznacza to „nurka” - w locie ptaki czasami nagle zrzucają głowy, stąd pseudonim. W Rosji długo byli znani jako Vyakhir lub Vituten.

Całkowite liczby około 35 gatunków. Dziś jest zwyczajowo przypisać głównie gołębie starego światła. Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy wątpią dokładnie tam, gdzie ogólny przodek tych ptaków był zamieszkany - w nowym, a jednak, w starym świecie. I nic dziwnego, ponieważ było to około 7-8 milionów. Lata temu.

W nowoczesnej klasyfikacji jest zwyczajowo dzielić przedstawicielami rodziny dla kilku subspektycznych (nazywane są wyścigami geograficznymi). Wpływa to przede wszystkim charakterystyka kolorów. Na przykład na terytoriach europejskich i syberyjskich, a także w obszarach północnych Afryki, najczęstszych, typowych podgatunków są najzdolniejsze słynne - Irańskie - najzdolniejsze i ciemne ze wszystkich - azorów.

Prawie żadne różnice w stosunku do gatunku europejskiego Afryki Północnej, a najbardziej oryginalny jest uważany za azjatycką gołębicę, która nie ma białej na szyi, jak wszyscy inni, oraz żółtawe i wąskie plamy.

Charakterystyka wyglądu

Od innych gołębi Vigolika rozróżnia wartość i malarstwo, jest to największa kopia ojczyzny gołębi. W długości samca może osiągnąć 46 cm, a samica - 44 cm. Waga osób mężczyzn - około 600 gr, żeńska niewiele mniej. Skrzydła są krótkie, ale jest długi ogon, ciało jest wydłużone i dobrze usprawnione.

Barwiąc się, nie możesz natychmiast odróżnić mężczyzny od kobiety. Ogólne odcienie są szaro-niebieskie, indywidualne miejsca mają delikatny niebieski odcień. W latającym Vyakhir widać, że pod ciałem i wnętrzem skrzydeł jest pomalowane jasnoniebieskimi tonami.

Bardzo ładna, ponieważ dekoracja pomalowana w skrzydłach powietrza wstrząsa białym opaską, maksymalny efekt daje połączenie z czarno -ciemnobrązowymi kwiatami, które są przenoszone przez inne pióra, a także z ciemnymi końcami sterowania ogonem.

Kolor głowy jest kombinacją ciemnego szarości z niebieskawo-białymi, fioletowymi kolorami przyrodą dodaną do koloru piersi, dzieląc go i wizja z wyraźnie widocznym białym śladami-u mężczyzn są bardziej ekspresyjne i więcej niż kochanie.

Są obchodzone po obu stronach na szyi. Żółta końcówka pomarańczowego dzioba, różowe łapy i jasnożółte oczy uzupełniają ogólny obraz. Jeśli chodzi o kobiety, w całkowitych kolorach ich koloru są takie same, ale zawierają mniej połysku i jasność. Natura zapewniła mechanizm ochronny, dzięki którym gołębica nie przyciąga uwagi drapieżnika na gniazdo i pisklęta.

Jak wszystkie gołębie, markowy znak jest uważany za tęczową przelew piór, delikatnie chodzący od głowy do klatki piersiowej, szczególnie u mężczyzn. Ale nie ma młodych gołębi, ich kolor jest bardziej rude, bez plamek na szyi, brązowy dziób, a jego wskazówka jest biała.

Zdolność do robienia głębokich nurkowań w locie pomaga Vyakhicie w położenie chłodnych zakrętów w powietrzu i pozostawienie łowców. W przeciwnym razie nie różni się on od zwykłych miejskich sizusów: małe komory, z charakterystyczną głową drgnącą. Jest idealnie zdolny do trzymania przewodów i gałęzi, startuje z głośnymi skrzydłami klaszczącymi. Może żyć około 16 lat.

Siedlisko

Dziś gniazda Vyakhir znajdują się w lasach Europy, Rosji (nawet w pobliżu Arkhangelsk i Syberii, a także na Kaukaz wyjątkowym w swoich cechach klimatycznych i na Krymie), w Kazachstanie Północnym, Azji Środkowej, Himalajach, Chiny, I Bliski Wschód i Bliski Wschód i na północy Afryki.

Vitutena unika zbyt zimnego klimatu (na przykład Skandynawii) i nadmiernie gorąca (bliżej równika, tym mniej prawdopodobne, aby spełnić te ptaki). Nigdy nie opuszcza Europy Południowej i Południowej Turkmenistanu, pozostałe stada migrują, przeniósł się do zimy w Himalajach, na Bliskim Wschodzie iw Górach Afganistanu, a czasem - na Kaukazie lub na Krymie lub na Krymie. Ale w zimie możliwe jest obserwowanie aktywnego wzrostu zwierząt, ponieważ sezonowe imigranci z Europy sąsiadują z mieszkańców osadniczych.

Jeśli chodzi o bezpośrednie miejsca gniazd, są to lasy (nie ma znaczenia - z drzewami liściastymi lub iglaste) na obszarach górskich i na równinach, rzadziej - krzew zarośla. Gołębica preferuje krawędzie i przebiegi, pasy leśne i banki zbiorników. Nie podoba się to zbytnio osad, ale może mieszkać w parkach miejskich lub pod dachami domów, w których ptaki nie dotykają - na przykład w Old Europe.

W Anglii, Vychyr - najczęściej widoku, z których liczba przekroczyła już 5 milionów. Ponieważ nie poluje tutaj, tkane absolutnie ufając, żyje obok ludzi i karmi się rękami, więc jest w pełni trudny dla niego do nazywania "lasu" gołąb.

Odżywianie

Wszystko, co jedzą gołębie, być może jest vychyr, co więcej: w przeciwieństwie do faceta, jest w stanie oderwać jadalne liście i jagody z gałęzi, to obchodzi. Zastanawiam się, co osiągnąć delikatność leśnego gołębi, nawet wisząca głowę.

Ogólnie rzecz biorąc, menu Vigilan nie jest tak monotonne:

• Nasiona zbóż, roślin strączkowych, ukrzyżowany, złożony kolor;
• Wypełnione z powodu dojrzewania ziarna grochu, słonecznika, gryki, marihuany, upraw zbożowych;
• pędy zimowe;
• Soczysta młoda kapusta i liście rzepaku, uprawy dzikie, ogrodowe i polowe;
• Owoce wiciokrzewu i czarny, ptak wiśnia i popiół górski;
• jagodę, jastronowskie, jagodowe, czarny, wiśnia, rowan, porzeczka, morwa, dzianka róży, winogrona;
• Orzechy i żołędzie, świerkowe nasiona, sosna i buka;
• pąki drzew;
• owady;
• Mięczak.

Vyakhiri nie pogardzaj i odpadów żywnościowych, które szuka w wysypiskach śmieci w mieście. Ogólnie rzecz biorąc, wszystko zależy od terenu, w którym żyją ptaki - im więcej ona jest zremnie, tym bardziej różnorodna dieta.

Od razu w gołębie brzucha jest około 100 g pszenicy lub 75 g żołędzi. Aby skutecznie trawić taką liczbę żywności, pióra połknęły kamyki - są jak kamienie młyńskie w ziarnie w żołądku, a ich ciężar osiąga 2 g.

Nie myśl, że Variaz Barbarzyńca niszczy uprawy - wręcz przeciwnie, podnosi pozostałości po zbiorach. Należy zauważyć, że właśnie w tym czasie rosną pisklęta, a stada, które wprowadziły do ​​dziedzin, mogą stać się przedmiotem zainteresowań myśliwskich.

Gołębie nie tracą czujności, wolą jeść wśród upraw karmionych lub w rufie. Aby ich oszukać, łowcy odsłonią strach na wróble Kruka lub Vychyre na polach, podczas gdy pluszowe zwierzęta należy przedstawić zarówno ptaki pielęgniarskie, jak i strażnik lub siedzenie.

Cechy zachowania

Vituteni - czysto leśny ptak, woli cicho ukrywać się w koronach drzew, szczególnie podczas propagacji i uprawy piskląt. Obecność ptaków oddalona jest tylko łagodnie obecne samce i skrobione pisklęta. Ptaki są niezwykle ostrożne - jeśli są zakłócone, żeńska opuści gniazdo, pomimo położonych jaj. Jeśli sytuacja jest spokojna - nic nie zakłóca rozliczenia Vigiryur wśród ludzi.

Istnieje aktywny wzrost ich liczb nie tylko w miejscach rozwiniętych gruntów rolnych i bogatych lasów, ale także w cichej, przytulnych miastach Old World. Nawet w dużych osiedlach europejskich można dziś zobaczyć VyAchirei, spokojnie dziobać nasiona z rąk obywateli.

Żyj parami, idą do małych zespołów w ciągu dnia, a jesienią można znaleźć dość duże stada. We wrześniu-października odlatują na zimę z północy, przesuwając się na południe. Ptaki są zwracane do znanych siedlisk od marca do maja, a niż na północ od okolicy, później pojawienie się VyAakhrey.

W locie stado porusza się rano, spędza noc, zwykle na wysokich drzewach, gdzie jest dobra recenzja. Dopiero zwołanie tylko nad wybranym obszarem, ptaki są wyczyszczone na gałęziach.

Trasy lotów są zawsze takie same, ale tutaj zachowanie ptaków jest inne: na wiosnę mogą spieszyć się ze wszystkimi ich może, bez przerwy, obejmującą dość przyzwoite odległości na raz, ale jesienią, które robią małe zatrzymania zamówienie do fuzji w niektórych produktach. Vykhiri, który nigdzie nie lecą i pozostają zimującym, są zapukane w stada i usuwają pozostałości w polach.

Relacje w parku

Nie tylko łabędzie są prawdziwe dla siebie. Trwałość par - Bez wyjątku dla Viliare. Każda dominująca para ma swój własny stały zakątek w gałęziach dowolnego drzewa, młodzi ludzie szukają miejsca na gniazdo przy przybyciu z zimy.

Bezczynny mężczyzna wystarczający, aby zdobyć fabułę i zacząć wepchnąć, stwierdzając swoje prawa. Znane „gu-gu-gu” i jest piosenka miłosna gołębica. Śpiewa, siedząc na szczycie drzewa, startuje od czasu do czasu, a następnie wisi i delikatnie planuje, powtarzając tę ​​fascynującą procedurę kilka razy.

Jeśli kobieta pojawi się w zasięgu wzroku, zaczyna planować między nią a jej fabułą, zapraszając ją do przyłączenia się. W tym samym czasie gołębi się głośno i kłania się bez końca, puchając ogonem. Aby wyrazić swoją zgodę, wystarczy podać znak do krycia.

Ceremonia zalotów nie oznacza długich pocałunków - Vyakhiri są wobec nich obojętne. Ale delikatnie dotykają się dziobami i pozbawiają się.

Para gniazd może być wyposażona zarówno na 2 metry od ziemi, jak iw 20. Najważniejsze jest to, że istnieje widelca gałęzi lub gałęzi poziomej. Gniazdo, które buduje kobietę, przyniesioną przez mężczyznę, wygląda bardzo jak Rororone. Więcej przypomina stos o średnicy od 25 do 45 cm, w której środek jest pogłębiony. Jednocześnie mężczyzna bardzo ostrożnie podnosi gałązki, skrupulatnie badanie każdej laski i słomy.

Dwa jajka przez 17 dni oboje rodzice są oparte. Pierwsze potomstwo jest zwykle pod koniec kwietnia - na początku maja, drugi jest gdzieś w lipcu. Konieczne jest nakarmić pisklęta przez prawie miesiąc - po raz pierwszy kilka razy dziennie, pisklęta otrzymują mleko wolę, później - go rano i wieczorem, ale już z dodatkiem ziarna. Warto zauważyć, że produkcja mleka nie jest prerogatywą matczyną: powstaje ono w boiter dorosłych, a mężczyzna i kobieta karmią pisklęta w ten sam sposób.

Około trzech tygodni po urodzeniu dzieci próbują opuścić gniazdo, wracając do niego tylko wieczorem. Ale nawet uprawiane pisklęta rodzice nadal karmią kilka dni. Wreszcie niezależne ptaki stają się tylko za miesiąc.

Wrogowie

Wittyuen to raczej kompatybilny ptak i oczywiście wielu drapieżników marzy o tak ciasnym kawałku. Hawks i oversvatShnicki i obudowy - Rewtaże są łatwo powalone przez ptaki i w powietrzu, a od gałęzi. Nie gorsze od nich i silne, zręczne sapsan. Osłabiony Vyakhiri, ich pisklęta i jajka są łatwą zdobyczą dla "Peathed Wolf" - szare kruki i białka, sroki i sojry nie są również nie sprzeczne z delikatnością jaj.

Jeśli nieostrożny ptak jest opóźniony na Ziemi, może stać się dość łatwą ofiarą dla Foxa lub Badger - ze względu na jego „kampanię” Viliarity bardzo poważnie unosi się w powietrze z ziemi. Jednak ta sama przyzwoita waga i wymiary pomagają mu łatwo poradzić sobie z aroganckimi brukowani rabusiami, którzy wyblakli gniazdo.

Ludzie do gołębi lasów są niebezpiecznymi wrogami, mogą nie tylko polować na ptaki, ale są również w stanie zatruwać lub zniszczyć siedlisko paczki. Miasta rosną, wioski, zmuszające pióra do zagłębiania się w lasy, których obszary są zmniejszone.

Znacznie przyczynił się do zmniejszenia liczby gołębi pestycydów. Chociaż polowanie na Vyahiri i było ograniczone, ale w miejscach rozwiniętego rolnictwa nie można wykluczyć ich eksterminacji, w przeciwnym razie uprawy zostanie całkowicie zniszczone przez nienasycone ptaki.

Klimat przyczynia się również do własnych dostosowań do liczby gołębi: jeśli wiosna jest zimna, lato jest surowe, drugie potomstwo nie będzie miało czasu na położenie. Również ponad połowa młodych i około jedna trzecia osób dorosłych umiera z braku jedzenia na zimę i ze względu na złych warunków, które były w miejscu pobytu tymczasowego.

Populacja typu

Łącznie w różnych obliczeniach, od 51 do 73 milionów. Vyakhrey. Absolutna większość z nich mieszka w Europie - największa populacja osiedlona w regionie Bałtyckim Wschodniej. Małe gołębie są opanowane przez krajobrazy Skandynawii i Wysp Owczych w Danii, jest dużo jedzenia.

Jednocześnie, w Anglii, Szkocji, Francji i na Węgrzech Hunt of Vyakhrey jest dozwolone. W tych krajach populacja gołębia leśnego jest bardzo obszerna, a zatem przy braku kontroli i regulacji liczby ptaków, mogą powodować poważne uszkodzenia pól i gospodarstw.

W Rosji nie ma wielu stad tych ptaków, ale można znaleźć grupy do 15 osób lub samotników, aw sezonie lotu można obserwować 80-150 ptaków w różnych krajobrazach. To jest teraz trochę Vyakhrey w regionie Moskwy, gdzie w latach 30. XX wieku pojawiły się raczej duże grupy - 40-50 osób. Ale Kuban jest ulubionym miejscem na akumulację gołębi lasów, tysiące tych ptaków zimy w dziedzinie słonecznika.

Warto zauważyć, że w latach 70. ubiegłego wieku w regionie Leningrad było wiele gniazdowania Vyakhir, średnio 10 gniazd na kilometr krawędzi. Ale gdy tylko te atrakcyjne ptaki zostały wymienione na liście obiektów, które polowanie było dozwolone, ponieważ ich liczba natychmiast przestała rosnąć. Szczerze mówiąc, należy zauważyć, że jego gałązka wciąż często występuje w tym obszarze.

Najprawdopodobniej polowanie nie powoduje znacznego uszkodzenia liczby Vyakhrey. Takie strzelanie wymaga konkretnych umiejętności i specjalnego podejścia, więc nie ma tak wielu ludzi, którzy chcą strzelać w leśnym gołębie. Na przykład: spośród 12 000 myśliwych, oficjalnie zarejestrowanych w regionie Kaliningrad, tylko 35 wykazało zainteresowanie Vykhir (dane 2008-2011.). Ale tutaj zwierzęta gospodarskie jest bardzo liczne i oficjalnie jego status (według IUCN) jest „poglądem na rosnące liczby”. W związku z tym jego ochrona w tych miejscach nie jest wymagana.

Jednocześnie istnieją ptaki, które w żadnym wypadku nie zostaną przesunięte: podgatunek Azore (mieszka tylko na wyspach Piku i San Migel) jest wymieniona w Czerwonej Księdze MSOP, a dystrybuci Madeski przestali istnieć całkowicie w początek XX wieku.

Nie prowadzić niekończących się sporów na temat sprawiedliwości polowania, o jego wpływie na otaczającą faunę. Łowcy mają niewątpliwie dobrze, gdy mówią o przeludzieleniu jednego lub innego gatunku, w wyniku czego pojawienie się epidemii i głodu. Polowanie na korzyść ze względu na całą naturę, regulowanie liczb jest konieczne.

Ale zawsze konieczne jest uwzględnienie nie tylko całkowitej liczby utrudnionych piękności, ale także tendencję do zmniejszenia liczby osób lub jej wzrostu, ścieżki migracji, rozliczania obszaru i innych czynników. W przypadku kompetentnego podejścia możesz być pewien, że ten piękny ptak nie zniknie z naszych lasów.