Labradudl - opis rasy i historia pochodzenia, standard

Ogólnie rzecz biorąc, Pies Labradel nie jest wliczony w listę najbardziej popularnych na świecie. Jednocześnie ma pewne zalety, które czynią taki zwierzak na najlepszy wybór dla wielu osób. Dlatego wiedzieć o tej rasie będzie przydatne dla wielu miłośników psów.

Historia wyglądu rasy

Ogólnie rzecz biorąc, rasa powstała w Australii w 1955 roku. Lokalny hodowca Wally Cornor postanowił przekroczyć dwie rasy - Australijski Labrador i Pudel (dali nazwę Labradel). Jednak bardzo niezwykła kombinacja doprowadziła jednak do bardzo interesującego wyniku. Pies odziedziczony z pudla miękkiego futra, hipoalergiczności i braku miłości do polowania. I z Labrador hybryd otrzymał pomysłowość, opanowanie i znak.

Głównym celem, z którym australijski psa Labradel dobrze radzi sobie dobrze, jest to przewodnik. Ponadto są one aktywnie używane do Canisterpia - dzięki miękkim futrzom, życzliwości i pięknie.

Od Labraddle do Kobberdogam

Jednak Labradudl jest nadal mieszaniną pudli i Labradora, a nie stabilną rasą. Wynik metisowania nigdy nie jest stabilny. Dlatego odchylenia w potomku są dość powszechne.

Problem został rozwiązany przez hodowanie kobberdogów - następnej generacji z własnym stabilnym DNA. Cobberdogs są spotykane dość rzadko i zewnętrznie odróżniają je od dobrych labradoodles jest bardzo trudne. Ale rozpoczynając takiego psa, właściciel może być pewien, że potomstwo odziedziczy wszystkie pożądane znaki.

Standardy ogólne i rasy

Ponieważ metusy są bardzo różne. Następnie standardy różnią się znacznie. Na przykład wzrost w withers może wynosić od 35 do 65 cm, a waga - od 12 do 42. Tak więc mówienie o jednym standardzie i cechach tutaj jest dość trudne - istnieją zarówno bardzo miniaturowe, jak i bardzo duże osoby.

Schemat kolorów nie jest zbyt bogaty - zazwyczaj wszystkie odcienie brązu (od beżowego do ciemnobrązowego). Czasami jednak czyste czarne psy. Jednocześnie wełna wszystkich jest bardzo miękka - przyjemne dziedzictwo po pudle.

Cechy charakteru i zachowania

Oczywiście, jeśli hodowca jest zainteresowany Labradudl, opis rasy, aby wiedzieć jest bardzo ważna.

Ich dyspozycja jest miękka i miła - to poszli do połowy Podelin. Całkowicie nie agresywny, co czyni ich wspaniałymi towarzyszami.

Jednocześnie jako ochroniarz nie jest najlepszą opcją. Problem polega na nadmiernej życzliwości i ludzi.

Zalety i wady

Oczywiście warto poznać pewne zalety i wady rasy, zanim będziesz miał psa.

Zalety są zwyczajowe, aby sklasyfikować:

• Hipoalergerowość,
• Wysoka inteligencja,
• Całkowity brak agresji,
• Łatwy do troski,
• Łatwo dogadać się z dziećmi i innymi zwierzętami.

Ale ma też wady, na przykład:

• Brak umiejętności bezpieczeństwa,
• Nadpobudliwość,
• potrzeba fryzury.

Stosunek do dzieci i zwierząt domowych

Wszystko jest proste - dusty - pies, gotowy zostać przyjacielem dla każdego. Uwielbiają dzieci i chętnie bawią się z nimi zegar, nie wiedząc. Jednocześnie nawet bardzo irytująca uwaga nie doprowadzi do agresji.

Tak, i z zwierzętami domowymi (od wilków po chomiki) Labradel znajdzie wspólny język - najważniejsze jest to, że sami nie wykazują agresji dla tej kudłej bryły całej miłości, która jest konsumowana.

Wyjechać

Oczywiście, aby Labradudl mini był zdrowy i piękny, potrzebuje odpowiedniej opieki. To pytanie należy bardziej przeanalizować bardziej szczegółowo.

Higiena nie jest zbyt skomplikowana i zmniejsza się do następujących zasad:

• Rozszerzenie zwierzaka jest pożądane ostrożnie i co najmniej dwa razy w tygodniu.
• Fryzura - co dwa miesiące. Przy tej samej częstotliwości musisz zorganizować procedury wodne.
• Oczy badają codziennie - w razie potrzeby, spłukiwanie słabym roztworem herbaty.
• Uszy czyste co tydzień za pomocą wacików i nadtlenku wodoru.
• W razie potrzeby wyciąć pazury - zwykle aktywne psy mielą je podczas biegania.
• Zęby czyste raz w tygodniu lub dają psa gryźć zabawki, kije i kości, aby ona spędziła procedurę.

Pieszy

Ogólnie Labradudl - szczenięta i dorosłe psy - bardzo aktywne. Dlatego musisz dużo z nimi chodzić. Z dorosłymi zwierzętami - minimum dwa razy dziennie, a jeden ze spacerów powinien trwać co najmniej 30-50 minut.

Trening i edukacja

W szkoleniach musisz być miękki - pies i chwyta wszystko. Ale w wychowaniu - ścisłe i konsekwentne. Dość kilka razy, aby pozwolić Labradowelowi jakiejś wolności, jak go od niej, będzie bardzo problematyczne.

Miękka natura pozwala zaufać szkolenia dla hodowców dla początkujących, a nawet młodzieży.

Średnia długość życia i choroby podstawowe

Niestety, takie jak każda mieszanka, Labraddel odziedziczył choroby dziedziczne osobliwe dla obu rodziców rodziców.

Od Labradorów odziedziczył problemy z nadwagą i chorobami układu mięśniowo -szkieletowego. Z pudełów przyjęła tendencję do głuchoty i zaćm.

Ale jeśli zapewnisz drobną opiekę i regularną ankietę w weterynarzu, może on żyć w wieku 12-14 lat, a czasem dłużej.

Cechy odżywiania

Nie ma specjalnych problemów z odżywianiem. Labradededededendel z przyjemnością je suche jedzenie, jak i posiłki domowe. Oczywiście powinien być zrównoważony, a mianowicie obejmować: niskie mięso tłuszczowe, kwaśne produkty mleczne, surowe warzywa, owsianka.

Szczenięta należy karmić 6 razy dziennie, dorosłe psy - 2 razy. Bardzo ważne jest, aby nie przepełniać psów - dość szybko zyskują nadwagę, pomimo aktywności, a pozbyć się jej jest bardzo problematyczne.

Jak wybrać szczeniaka

Wybór szczeniaka jest często związany z poważnymi trudnościami. Sprawa jest w przypadku braku twardych standardów. Więc tutaj najważniejsze, aby zwrócić uwagę na stan psychiczny.

Szczeniak powinien być spokojny, wesoły, z umiarem zaufania - tchórzostwa i zwiększona agresywność są negatywne czynniki i od zakupu takiego zwierzaka lepiej odmówić.

Nie można zwrócić szczególnej uwagi na wygląd - główną rzeczą jest jak szczeniak i wyglądał na zdrowe, silne. Wystawy Labradodeli nie są odbywające się (przynajmniej dzisiaj, ponieważ nie otrzymały odrębnego statusu rasy), a wybredne jury nie oceni długości wełny ani zewnętrznej części.

Jedną rzeczą, którą można dokładnie powiedzieć - głowa takiego zwierzaka, każdy miłośnik psów podzieli swoje życie „do” i „po”. W końcu te wspaniałe zwierzęta będą najlepszymi przyjaciółmi dla życia.