Lhasa apso - opis i historia pochodzenia rasy

Lhasa Apso - pies jest bardzo niezwykły, ale interesujący. W wielu krajach świata jest bardzo popularny. Ale w Rosji nie tylko nie tylko powszechne, ale także trochę znane. Dlatego warto o niej opowiedzieć.

Historia rasy

Nie można dziś powiedzieć, kiedy pojawiła się Lhasa apso - rasa psów, uważana za talizman i amulet mnichów tybetańskich. Tak, został właśnie w Tybecie, ale zyskała popularność po brytyjskim oficerze Frederick Bailey przyniósł kilka psów do swojej ojczyzny, skąd rozprzestrzeniła się w całej Europie, a potem do całego świata.

Fakt! Nazwa rasy składa się z dwóch części: Lhasa jest stolicą Tybetu, a APS jest tłumaczony z języka lokalnego jako „broda”. Oznacza to, że nazwa można przetłumaczyć jako „Lhasa brodaty”.

ICF rozpoznał rasę w 1960 roku i od tego czasu istnieją wystawy psa Lhask w różnych krajach.

Opis rasy

Ogólnie rzecz biorąc, psa Tybetańskiego Apso jest dość kompaktowy. Rosnące samce około 27-28 cm i suki - 25-26. Waga jest również mała-odpowiednio 6-8 i 5-7 kg. Takie cechy tworzą zwierzaka z doskonałym wyborem dla małych apartamentów.

Standardowa rasa

Oczywiście, jeśli czytelnik lubi Lhasa APSO, opis rasy należy nauczyć wybierać zwierzę domowe idealnie odpowiadające wszystkim przyjętym standardom:

• Głowa jest raczej wąska, w górnej części czaszki jest elegancko przesuwa się od czoła do robaka. Nie za płasko, ale jednocześnie nie kopuła. Prosto tył nosa. Długość pyska wynosi około 4 cm - około jednej trzeciej od całej długości głowy.
• Szczęki i zęby. Frezy górnej szczęki przyciśnięte docinarki dolnej i są za nimi. W ten sposób powstaje ugryzienie odwrotnej nożyczki. Linia docinek jest szeroka i prosta. Pozytywnym czynnikiem jest obecność kompletnego zestawu zębów.
• Nos jest dość mięsisty, zawsze czarny.
• Ciemne oczy, owalne, są sadzone bezpośrednio, mają średni rozmiar. Niepożądane wypukłe, a także sadzone zbyt głęboko. Białka nie są widoczne z góry, ani w pobliżu ziemi.
• Uszy wiszą, duże dla tak zwartej czaszki. Gęsto pokryty miękkimi, długimi włosami.
• Szyja jest elegancko zakrzywiona, długa, delikatnie zamienia się w tyłek.
• Rama. Wielu ekspertów zauważa, że ​​Lhasa jest psem o zrównoważonym, zwartym, ale silnym ciele. Dolna część pleców jest silna, a górna linia jest prosta. Żebra odcinają się.
• Kończyna. Przednie kończyny łopatki są pochylone. Prosta wełna o grubości przedramienia. Tylne nogi mogą pochwalić się doskonale rozwiniętymi mięśniami, a także dobrych kątów stawów. To zapewnia psowi niesamowite skoki. Długa, gruba wełna ciasno pokrywa kończyny.
• Ogon ma wysokie lądowanie i wykracza poza plecy, ale jednocześnie nie skręca w ringu. Pamiętaj, aby pokryć wełną. W niektórych przypadkach na końcu ogona obserwuje się osobliwy „haczyk”.
• Wełna. Podkład jest rozwinięty umiarkowanie. Wełna pokrywa jest prosta, długa i ciężka. Ma gęstą konsystencję, a wcale nie jedwabiste ani puszyste, jak może się wydawać na zdjęciach.
• Kolor. Dozwolone są różne opcje kolorów: biały, brązowy, piasek, złoto, miód, dymny, czarny, niebieskawo -szary i ciemnoszary. Nie jest uważany za wadę i kolor dwukolorowy, w którym połączone są dwa z powyższych odcień.

Dyskwalifikujące wady

Pies może zostać zdyskwalifikowany, jeśli wykazuje jakiekolwiek odchylenie od powyższego standardu. Również przyczyną dyskwalifikacji jest tchórzostwa i zwiększona agresywność.

Zalety i wady

Jeśli mówimy o zaletach lhasowskiego apso, rasa może się pochwalić:

• Elastyczny umysł zapewniający doskonałe uczenie się;
• wesoły usposobienie;
• odpowiedni charakter i rozmiar do konserwacji w mieszkaniu;
• oddanie właścicielom.

Ale tutaj nie dzieje się to bez wad. Zacznij od faktu, że nie dogadują się zbyt dobrze z dziećmi. Pies, pomimo małych rozmiarów, nie będzie tolerować nadmiernego wyzwolenia w związku.

Taki zwierzę jest bardzo drogi ze względu na rzadkość rasy. Wreszcie będziesz musiał regularnie iść do fryzury do specjalistów - wełna rośnie zaskakująco szybko.

Postać

Ogólnie rzecz biorąc, Lhasa to rasa psów o raczej samolubnym charakterze. Nie lubi innych zwierząt domowych, a nawet dzieci. Brakuje sam, mogą nawet zachorować. Stanie się wspaniałym partnerem dla osób starszych, dzięki wesołemu sposób, wyjątkowej wierności i odwagi.

Ciekawe! Średni koszt rasy psów klubowej lhasa apso wynosi od 40 do 120 tysięcy rubli.

Edukacja i trening

Szkolenie takiego psa - solidna przyjemność, ponieważ dosłownie chwyta raid. Ale jednocześnie lekcje nie powinny być zbyt długie - zwierzak szybko się zmęczy i zaczyna szczerze się bawić.

Ale edukacja powinna być trudna. Jak już wspomniano, Lhasa Apso ma tendencję do egoizmu, więc na pewno spróbuje usiąść na właścicielu na szyi. Ważne jest, aby monitorować PESK przestrzeganie reguł ustalonych przez właściciela i zatrzymanie wszelkich prób zmiany równowagi sił.

Higiena

Aby pies był dobrze i wyróżniony, konieczne jest zapewnienie mu odpowiedniej opieki:

• czesanie - 2-3 razy w tygodniu;
• Kąpiel - co tydzień za pomocą specjalnego szamponu;
• Czyszczenie zębów - raz w tygodniu (istnieje tendencja do tworzenia tablicy stomatologicznej i zniszczenia zębów);
• Czyszczenie ucha - dwa razy w tygodniu;
• Czyszczenie oczu - każdego dnia.

W tym podejściu niepotrzebne problemy z treścią Lhasa APSO nie powstanie.

Chodzenie, aktywność fizyczna i zasady bezpiecznego zachowania na ulicy

Wskazane jest, aby chodzić dwa razy dziennie, przynajmniej przez pół godziny. Pamiętaj, aby zabrać ze sobą zabawki, z którymi PESF będzie w stanie uruchomić, grać, aby wydać nadmiar energii.

Ważny! Próbując nie pozwolić innym psom i ludziom - istnieje wysokie ryzyko konfliktu, zwłaszcza jeśli nieznajomy próbował uderzyć tego pochodzącego z Tybetu.

Cechy karmienia i diety

Zrównoważenie odpowiedniej diety dla tych psów jest dość trudne. Dlatego najlepiej kupić suchą paszę zaprojektowaną dla małych psów, z małymi granulkami, które są łatwe do pośpiechu.

Zdrowie i choroba

Ogólnie rzecz biorąc, rasa jest dość zdrowa, ale nadal znaleziono pewne choroby. Najczęściej jest to:

• choroba oka (zanik siatkówki, zapalenie spojówek, oko wiśni);
• alergia;
• przemieszczenie połączenia preparatu;
• Ogród Atranditis.

Dziedziczenie chorób to dysplazja nerek.

Średnia długość życia i reprodukcja

Średnie życie życia wynosi 12-14 lat, które dla psów jest bardzo dobrym wskaźnikiem.

Do hodowli zwykle zabierają mężczyzn w wieku od 1 roku, a suka od 1,5 roku. Zmniejsza to ryzyko patologii i obrażeń podczas ciąży i porodu.

Jak wybrać szczeniaka

Chodzenie do hodowli za szczeniakiem, nie będzie to zbędne do zapamiętania pewnych zasad. Przede wszystkim należy spojrzeć na weterynaryjne księgi rodziców, aby wiedzieć, czy istnieją choroby genetyczne.

ciekawski! W przeciwieństwie do wielu małych psów, przedstawiciele tej rasy rosną powoli - psychicznie stają się dorośli tylko 3 lata.

Ponadto musisz ocenić stan psychiczny szczeniaka. Jeśli jest to zbyt agresywne lub tchórzliwe, lepiej go nie kupować - w przyszłości te cechy charakteru mogą się pogorszyć.

Interesujące fakty:

• Amerykańska linia rasy otrzymała prefiks Hamiltona na cześć człowieka, który przyniósł Lhasę Apsco w USA.
• Początkowo psy Lhasy apso były często mylone z tybetańskim terierem, ale w 1970 r. Były podzielone na dwie oddzielne rasy.
• W Rosji przedstawiciele rasy pojawili się w latach trzydziestych, ale powszechne tylko 60 lat później.

Oczywiście Lhasa Apso nie jest najprostszym psem w treści. Ale nie kocham jej tylko nie może. Z pewnością stanie się świetnym przyjacielem dla każdego hodowcy.