Crocodile nile

Nile Crocodile - Gad, z rodziny krokodyli, drugi co do wielkości, po wiosłowaniu morza.

Życie w rzekach, jeziorach i bagnach środkowej i południowej części Afryki, ten starożytny okrutny drapieżnik, pożera prawie wszystkie żywe istoty, które spada na swój sposób.

W swoim rozmiarze krokodyl Nilu jest tylko gigantem, średnio jego długość wynosi od 5 do 5,5 metra, a waga często osiąga tonę. Jest to największy krokodyl w naszym czasie w Afryce.

Jeden z największych krokodyli

Hippo Defender

Był antylopą

Głupie żarty

Opis i styl życia

Nile Crocodile najstarsza zwierzęta Afryka. Według naukowców istniał na ziemi od dziesiątek milionów lat i jest potomkiem prehistorycznego archozaur. Wygląd tego półwodnego potwora mówi sam za siebie. Ogromne wydłużone ciało, pokryte płytami zamiany, na krótkich krzywych nóg, potężnym pionowo, przejętym ogonie, dużej płaskiej głowie i ogromnej usta z szczękami barwionych zębów w kształcie klina, nadają mu mocne i mocne i bezwzględny drapieżnik, który jest zasadniczo.

Przez długi czas te krokodyle były rozproszone w zbiornikach wodnych prawie całej Afryki na południe od pustyni Sahara. Ułatwiło to korzystny ciepły klimat, dużą ilość wody, dużo roślinności, w wyniku czego bogaty świat zwierząt w obfitości krokodyli z jedzeniem. Przez wiele lat siedlisk w tych żyznych miejscach Krokodyl Nilu stał się największym drapieżnikiem Afryki, którego wszyscy lubią zwierzęta i ludzie zaczęli się bać.

W czasach starożytnych, będąc bezradnym wobec niesamowitej mocy tego okrutnego potwora, ludzie zrównali go z bóstwem lub zdradzając lub ukarali osobę. Został przepisany zdolność do kontrolowania wód Nilu, głównej tętnicy wodnej Egiptu. Więc pojawił się kult Boga, stworzenia ludzkim ciałem i głową krokodyli. Było to korzystne dla władz faraona i przyczyniły się do stworzenia całego systemu sadzenia i utrzymania tego kultu. Ptoleme ii Ptolemeusz zbudował nawet całą świątynię tego bóstwa w mieście łabędź, później przemianowana na Greków w krokodilopolu, która była centrum kultu tego bóstwa. W tej świątyni, w luksusie zawierał krokodyla Nilu jako ziemskiego przykładu wykonania Boga. Trwało to wiele stuleci, a ponieważ żaden krokodyl nie mógł tak bardzo żyć, był okresowo zmieniony, a ciała martwych krokodyli zostały zmumifikowane i trzymane specjalnie dla tego sarkofagi. Wszystko to zakończyło się tylko nadejściem Rzymian w Egipcie.

Bądź tak, jak może w starożytności, zwykłe krokodyle Nile istnieją do dziś i bardzo dobre. Masowe kolonie zamieszkują doliny dużych afrykańskich rzek, w których zachowano stada dzikich zwierząt, które koniecznie przychodzą do wody, że krokodyle. Krokodyle nie mogą gonić antylopów na Savannah, chociaż młode osoby grzeszające na słońcu czasami próbują pokazać skoki, pędząc do zbliżenia się do antylopy, zebry lub młodej fali boi, ale jest to bardzo rzadkie. Taktyka dorosłych krokodyli leży w tym, że spokojnie, ukrywając się w wodzie przez same nozdrza i oczy, poczekaj, aż stado tych nieszkodliwych zwierząt przyjdą do zaopatrzenia w wodę i zacznij pić wodę. Potem prawie cicho krokodyl pływa do zamierzonej ofiary, z ostrym ciosem ogona o dno rzuca jego ciało do przodu i wystarczy, by odbić się od zwierzęcia. Był antylemopem i nie.

Drugą opcją jest to, że stado zwierząt zaczyna migrować, zmieniając pastwiska. Potem są po prostu zmuszeni do przeniesienia przez rzekę, gdzie mogą je zapisywać i przyspieszyć. Kto nie miał czasu, oczekuje śmierci z zębów krokodyla. Chociaż krokodyle są bardzo zaciekłe, nigdy nie polują na przyszłość. Jeśli krokodyl złapał antylopę lub zebrę, będzie zaangażować się w posiłek, a on nie dba o innych zwierząt biegających w pobliżu. Tak więc zwierzę krokodyli zmarło w zębach, jego śmierć daje plemionom pozostać przy życiu.

Jeśli chodzi o zwierzęta, krokodyle z Nilu nie boją się ptaków, a żółwie, w zasadzie, wszystko, na co się napotykają, są to małpy, i dżicke, i świnie i wszystko. Istnieją wśród krokodyli i ich własne, że tak powiem „szumowatki”, które są rzucane na zwierzęta, znacznie duże, takie jak hipopotowskie lub słonie.

Atak krokodyli na słonie dość częste zjawisko na rzece Nilu. Poczucie bezkarności krokodyli myślą, że wszystkie są dozwolone. Ale zwykle słonia przez siły, aby poradzić sobie z krokodylem.

Ale jeśli przychodzi to do młodego dziecka, słon

I, dziwnie wystarczająco, czasami oni się udaje, choć radzenie sobie z wielokrotnym słoniowym słoniowym lub hipopotamowym krokodylem jest najczęściej niemożliwe.

Często tam, gdzie znajduje się grupa dużych zwierząt, które przybyły na wodzie, krokodyl rzucił się do kogoś, może być ofiarą gniewnego hipopotamu.

Nie rzadkie przypadki ataku na Krocodile Niel i na osobę, więc w niektórych krajach afrykański. Istnieją jednak osoby przemysłowe krokodyle. Zawód jest z pewnością niebezpieczny, ale jeśli przestrzegasz pewnych zasad pełnych dopuszczalnych. Ale ta osoba wydaje się być na lądzie na lądzie, bardzo ryzyko. Głupi żart i brawura.

Krokodyle Nile są jednym z długich liter czarnego kontynentu. Średnio Nile Crocodile mieszka przez około 40 lat, ale w korzystnych warunkach może żyć do stu lat, chociaż zwykle jest to możliwe tylko dla jednostek. Te duże krokodyle nie mają prawie żadnych wrogów, z wyjątkiem Leva i ludzi. Cóż, jeśli z lwami napotykają głównie jednostkę plemienia krokodyla, ludzie są zagrożeniem dla całego rodzaju krokodyla.

Ze względu na wielkie zapotrzebowanie na skórę krokodyla Nilu, przez wiele lat są one bezwzględnie zabijane, aw niektórych krajach są zagrożone całkowitym zniknięciem. Teraz ich populacja jest mniej lub bardziej stabilna w Egipcie, Somalii, Etiopii, Zambiach, Kenii, Maroku, a na niektórych wyspach: Madagaskar, Mauritius, Cabo-Verde, Zanzibar, głównie ze względu na stworzenie parków narodowych, w których polowanie na nich jest zabronione, a do reprodukcji skóry tworzy specjalne gospodarstwa do uprawy krokodyli.

Liczba krokodyli jest uzupełniana cechą ich hodowli. W sezonie małżeńskim samica Krokodyla Nilu odkłada 50-60 jaj. Spośród nich są one wyklute, oczywiście nie wszystkie.

Ale przynajmniej kilka dziesiątek młodych krokodyla pozostaje do następnego roku. A jeśli nie polować ani nie, mogliby być poważnym zagrożeniem dla ludności Afryki. Wygląda na to, że spadek w jakiś sposób zachowuje również równowagę w przyrodzie, chociaż teraz Krokodyl Niel jest wymieniony w czerwonej książce.