Ogórkowy tasiemie (difylidia) w kotach: leczenie, objawy

Rozdział ogórka u kotów to robak paskowy, który pasożytuje w jelicie cienkim zwierząt. Jego larwy, które czasami znajdują się w odchodach zwierzaka, wyglądają jak nasiona ogórka, z którymi nazwa tego typu pasożytów jest związana. W medycynie choroba nazywa się dyflidozą z łacińskiej nazwy czatu Diplelidiidae Hymenolepided. Właściciele zwierząt domowych są przydatne, aby wiedzieć, które poważne objawy towarzyszą infekcji i co należy zrobić w celu skutecznego leczenia.

Charakterystyczne dla patogenu

Łańcuch ogórek - różnorodność robaków wstążki o grubości do 3 mm, długości 40-70 cm. Chociaż przypadki zostały zapisane, gdy długość robaka osiągnęła 1,5 m. Jego ciało składa się z segmentów, z których każdy jest całkowicie opłacalny i zawiera do 30 przyszłych robaków. Głównym niebezpieczeństwem taseforma leży w procesie jego rozwoju, gdy potrzeba dużo witalności i energii przewoźnika.

Przez cały cykl życia robak używa dwóch mediów:

• Tymczasowe - pchły, wilgoć, które przełkają larwy i stają się ich nosicielami.
• Caty stałe, psy, a nawet osoba w środku, którą dostaje, jest zamocowana na jelitach i rozwijają się do organizmu dla dorosłych przez około 4 tygodnie. Następnie jego segmenty i larwy wychodzą z odchodów. Niektóre z nich pozostają na wełny, a część rozprzestrzenia się w pobyt zwierzęcia i czeka na następny medium.

Larwy łańcucha ogórka są często połkane przez pchły, które następnie wpadają w ciało kota podczas zamykania wełny i cyklu powtarza się. Dlatego ważnym etapem wyzwolenia z pasożyta jest nie tylko zniszczenie samego robaka, ale także usuwanie jego przewoźników (pchły, Moishedov itp.).

Objawy diflidyozy

Początkowe etapy infekcji są zwykle bezobjawowe, dopóki organizm kot. Mogą również powodować alergie, niedrożność jelit, krwawienie jelitowe i inne zaburzenia zdrowotne. Wśród ogólnych objawów zakażenia łańcuchem ogórka zauważają:

• Naprzemiennie zwiększonego apetytu z całkowitą nieobecnością.
• Utrata masy ciała.
• Naruszenie stołek (zaparcia, biegunka lub ich alternatywna).
• Letarg, senność, zmęczenie.
• Mocowanie i spadające strzępy wełnianej.
• Bladość błon śluzowych.
• Zachowanie nerwowe i niespokojne.

Wierny znak infekcji difinidozy jest wygląd larwy robaka w masach koła, więc zaleca się okresowo badanie tacy kota. Wyglądają jak białe ziarna ryżu i często występują z lepkich grup do 20.

W przypadku jakichkolwiek zmian w zachowaniu zwierzaka, musisz go uważniej obserwować. Okresowe pieczone na podłodze, nieuporządkowane rzut wokół mieszkania, ogniska agresywnego zachowania - wszystko to jest wynikiem dyskomfortu i ciągłego swędzenia spowodowanego przez łańcuch ważną aktywność. Jeśli kot przejawia przynajmniej część powyższych objawów, powinieneś natychmiast skontaktować się z weterynarzem w celu zbadania.

Ważny! W przypadku dorosłych kotów zakażenie łańcuchem ogórka zwykle nie stanowi dużego zagrożenia, w przeciwieństwie do kociąt, dla których niesie śmiertelne niebezpieczeństwo.

Diagnostyka i leczenie

Diagnozę „diflidii” może być postawiona przez weterynarię tylko po zbadaniu kota, który obejmuje badanie wzrokowe i badania krwi, moczu, kału. Aby wykryć tasyorm w organizmach, badanie odchodów zgodnie z metodą Fulleborne jest. Polega na łączeniu odchodów z roztworem soli solnej. Powstała mieszanina jest filtrowana i pozostawiona w spoczynku przez 1,5 godziny, po czym larwy robaków znajdują się na powierzchni. Badanie odbywa się kilka razy w celu wykluczenia wyniku fałszywie negatywnego.

Zintegrowane podejście zapewnia pomyślne leczenie tasiemca ogórka:

• stosowanie leków anoselmintycznych;
• Leczenie zwierząt antyparastycznych (pchły, kleszcze itp.);
• Disinsection of siedliska;
• Przywracanie diety.

Czynnik definiujący jest wybór skutecznych leków, które są podane raz dziennie (najczęściej przed pierwszym porannym karmieniem). Dawki są wybierane z uwzględnieniem ciężaru zwierzęcia, a działanie leków zależy od poszczególnych cech ciała. W leczeniu dipillarozy zwykle przypisuje się koty:

1. Przygotowania z Prazikvantel: Quantum, Cannavtel, Dronal. Dawka jest przepisywana w tempie 1 mg prascanatee na 1 kg masy ciała.
2. Narkotyki z Niclosamidem (zwykle używane do poważnych inwazji):

• Phenasal - proszek, który dodaje się raz na żywność kota w tempie 0,2 g substancji czynnej na 1 kg masy ciała kota.
• Fenagel - makaron, który jest podawany przed karmieniem z prędkością 0,1 g substancji czynnej na 1 kg masy ciała zwierzęcia. W razie potrzeby pasta jest umieszczana bezpośrednio w języku.
• Baminamadyna w dawce 25-35 mg na 1 kg masy. Lek jest podawany raz, 3 godziny po karmieniu.
• Melendazol w tempie 40 mg na 1 kg wagi przez 3 dni.

W przypadku silnego wyczerpania i odwodnienia ciała, w klinice weterynaryjnej, kot zostanie dostarczony do kroploladki z soli fizjologiczną, aby przywrócić równowagę wodną organizmu.

Środki zapobiegawcze

Ponieważ przewoźnicy i źródła zakażenia z difydhiozą są różne pasożyty, zapobieganie powinno być skierowane do leczenia antyparazynowego samego zwierzaka i dezynektor obudowy w ogóle. Ważne jest, aby nie zapominać o kocięta z łańcuchem ogórkowym, często prowadzi do śmierci, dlatego zaleca się przeprowadzenie regularnych przetwarzania w celu zapobiegania inwazji. Do dyshezijowania obudowy i przedmiotów można stosować środki specjalne (ARDEX, PEROL, ACTOL), 1,5% roztwór dichlorofos. To samo środki mogą rozpylać linię włosów kotów i kotów. Dywan, przenoszenie taca jest zalecana do okresowego przetwarzania w wysokich temperaturach (na przykład kiełku z wrzącą wodą) lub do zabrania zimą do mrozu.

Jedno z niezawodnych narzędzi do zapobiegania zakażeniu za pomocą kołnierza ogórek - przeciwblur. Ale jeśli zwierzę ma dużą liczbę pasożytów, powinieneś przedsprzedażyć go za pomocą szamponu anty-przewoźnego.

Kot domowy może nigdy nie otrzymać diflidii, ale wdrożenie środków zapobiegawczych zapewni dodatkowe zaufanie, że choroba ta nie wpłynie na zwierzaka.