Szmaragdowe karaluchy osa

Siedlisko szmaragdowej osy (lat. Ampulex Compressa) - tropiki Azji Południowej, Afryka. Można go również znaleźć na wielu wyspach Pacyfiku. Ale w XX wieku tego rodzaju owada spotkała się na wyspach hawajskich.

Opis

Wygląd jest bardzo atrakcyjny, a długość rośnie do 2 centymetrów, kolor jest jasny - szmaragd, ale czasami może spotkać osoby o głębokim niebieskim cieniu z przyjemnym metalowym połyskiem.

Z reguły tropikalne karaluchy stają się ofiarą os. Kiedy widzi ofiarę, niefortunny karaluch nabywa rodzaj prawdziwego zombie, który ślepo idzie do ujścia jego niszczyciela. Zwłoki karalucha zamienia się w jaskinię, w której osy trzyma swoje na zawsze głodne liczne potomstwo.

Teraz zacznijmy najpierw ..

Cały horror sytuacji karalucha zaczyna się od przypadkowego spotkania z jednostką. Nawet biorąc pod uwagę małe rozmiary, jest bardzo elastyczny i inteligentny, więc dość szybko radzi sobie z ofiarą, czyli 3 razy więcej.

Jeśli porównujesz system operacyjny z pająkami, które sparaliżuje ofiarę, a tylko następnie jeść, OSA przeciąga karaluch do jaskini na starcie. Owad stosuje kilka śmiertelnych ukąszeń, których przede wszystkim spada na dowolną część martwego ciała. Głównym zadaniem jest pozbawienie ofiary możliwości, aby się oprzeć. Ale drugi kęs musi być przeprowadzony w głowach - staje się śmiertelny.

Jest w takim momencie, aby osa zaczyna wprowadzać substancję czynną zwaną ośmiołą. Odgrywa rolę bloku ważnych sygnałów chemicznych występujących w mózgu. W tym przypadku karaluch traci zdolność do poruszania się znacząco.

Niestety, ze względu na niewielki rozmiar OSA, nie jest w stanie dać ofiarom jego logow. Ale natura to przewidział. Trucizna, że ​​OSA hojnie endarowana karaakan, nie pozbawia swojej okazji do przeniesienia się zasadniczo. W tym przypadku osa zabiera ofiarę dla wąsów i głowy i prowadzi go tak, jakby na smyczy. Nieszczęśliwy owad i nie uważa oporu.

Tajemnica Tarakanya Oska

Izraelscy naukowcy byli w stanie rozwikłać tajemnicę tego owada. W tych celach potrzebowali, aby obserwować nawyki owady, a nawet zastrzelił wideo, które otwierają przynętę polowania na karaluch. Naukowcy widzieli, że osa wykonał zaledwie 2 strzały, a we wszystkich przypadkach „kontrola” była w głowie.

W trakcie badań naukowcy musieli wpływać na mózg z ich zastrzykami, zmuszając niefortunną ofiarę, aby poruszać się w kierunku siebie.

Co zaskakujące, naukowcy byli nawet w stanie skompilować formułę tego elementu chemicznego, który zamienia karaluchy w włosowate stworzenie.