Rozwijaj konie

Dni rasy „czarnych”

Jeśli podczas napoleońskich wojen Andaluza byli na skraju zniszczenia z powodu mieszania koni innych ras, wtedy w 1832 r. Większość przedstawicieli zmarła z epidemii. Tylko jedno stado uratowało się, dzięki któremu populacja mogła wznowić.

Nawet przed masą wyginięciem z epidemii rasa ostro straciła popularność, ponieważ angielskie rasowe stały się popularne. Andaluzyjskie konie w tej chwili stały się zbyt drogie, a ich mocne są bezużyteczne.

Na początku XX wieku standard został opisany, a także książka plemienna, która pozwoliła nie tylko zachować część jednostek, ale także podążać za czystością rasy. Odtąd rozpoczęły się prace nad „czyszczeniem” krwi z zanieczyszczeń arabskich, które powstały podczas eksperymentów potrzeb wojskowych.

Hodowla koni analuzyjskich

Konie hiszpańskie są dość uniwersalne i są w stanie wykonywać każdą pracę, którą zwykle powierzane są konie domowe. Ale biorąc pod uwagę fakt, że koszt hodowli zwierząt jest bardzo wysoki (kilka tysięcy euro), hodowanie ich ze względu na mięso i mleko będzie oczywistą głupotę.

Nie ma również sensu angażować się w Andalus, jeśli potrzebujesz konia do wyścigów lub bolesnego konia. Dzisiejsza jazda angielska jest uważana za najlepszego konia, więc lepiej jest wybrać go do wyścigów, podczas gdy można to zrobić i najtańszy wybuch ładunku lub ciężkiej ciężkiej pełnej pasa krwi.

Konie andaluzyjskie są znane ze zrozumienia, wysokiego uczenia się, zręczności i posłuszeństwa. Wszystko to sprawia, że ​​są doskonałą opcją uczestnictwa w takich zawodach jeździeckich, takich jak skok, ujeżdżenie (trening) lub jazda. Także „hiszpański” doskonale objawia się w chodzącym koniu. Oznacza to, że można je hodować za sprzedaż bogatych ludzi lub biur podróży specjalizujących się w turystyce jeździeckiej w stajni domowej.

Biorąc pod uwagę fakt, że rynek koni w Rosji są wyjątkowo słabe, a koszty hodowli koni rasowych są bardzo wysokie, nazywanie takiej firmy będą bardzo opłacalne. Nawet w dziedzinie zwierząt gospodarskich można znaleźć wiele o wiele bardziej opłacalnych i obiecujących kierunków niż hodowla hodowli koni.

Konie mają sens tylko wtedy, gdy sam jesteś niezwykle pasjonatem tych zwierząt. Ale nawet w tym przypadku stabilny nie powinien być głównym źródłem dochodów. Przez pierwsze kilka lat wygeneruje tylko straty i dość znaczące. Tak, aw przyszłości możliwe będzie dobre wskaźniki zysków tylko wtedy, gdy istnieje bardzo duży talent przedsiębiorczy i szczęście.

http: // fermhelp.RU / Andaluzskaya-Porada-Loshadej / http: // www.Syl.Ru/Artykuł/381578/Andaluzskaya-loshhad-opisanie-harakter-aristoriya-i-interesnye-faktyihttp: // xn--80ajgpcpbhkds4a4g.XN-P1AI/Artykuły/Andaluzskaya-Poroda-Loshadej/

Nowoczesne wykorzystanie lipijczyków

Stworzone na potrzeby kawalerii skoków, więc nigdy i nie były używane w bitwach wojskowych. Ich główna aplikacja - przemówienia w hiszpańskiej szkole jazdy. Znajduje się w centrum stolicy Austrii - Wiednia, w luksusowym pałacu Hofburg. Treningi koni odbywają się każdego dnia. Tam wdzięczne konie ćwiczą złożone sztuczki. W weekend każdy ma okazję cieszyć się demonstracjami LIPICICA.

Program zawiera liczby:

1. "Capriole". Jest to bardzo trudna sztuczka, podczas której koń konia z miejsca. Będąc w najwyższym punkcie, koń prostuje tylne kończyny, rozciągając je z powrotem i utrzymuje je równolegle do ziemi.
2. „Praca w rękach”. Numer ten umożliwia wykazanie nienagannego posłuszeństwa zwierząt dla jeźdźca, który stoi obok konia i kontroluje go za pomocą wodze.
3. "Graduate School". W tym programie konie lipitów wykazują piękne i złożone elementy ujeżdżenia.
4. „School Quadrille” - występ grupy 8 jeźdźców na koniach.

Konie lipniciowe są używane do innych celów. Udowodnili się w napięciu, więc uczestniczą w konkursach lokalnych i międzynarodowych. Te piękne zwierzęta są używane do jazdy konnej i wiązce światła.

Do tej linii na świecie znajduje się około 3 tys. Osób. Większość z nich koncentruje się w Wiedniu. Hodowla koni lipidów jest również zaangażowany w sąsiednie kraje europejskie - Czechy, Węgry, na zachodzie Ukrainy. Te konie wygrały wielu fanów na całym świecie dzięki eleganckiemu wyglądowi, pokorze i zdolności do demonstrowania złożonych sztuczek.

Ciekawe o andaluzyjczyków

Specyficzność charakteru

Koń andaluzyjski jest niesamowity dobry, pracowity i posłuszny. Jest łatwy do trenowania, pociąg do cyrków, wyników ceremonialnych itp.D. Taki postęp jest idealnie uzupełniony rozwiniętym umysłem i zdolnością zwierzęcia.

Nawiązać kontakt ze zwierzętami, nawet z niedoświadczonym jeźdźcem, więc uwielbia go używać w nauczaniu jazdy konnej.

Ślad w sztuce

Uhonorowany jest uznany za piękno, Andaluzyjczyków inspirowanych artyści do tworzenia arcydzieł, zwłaszcza w wspaniałej ery ożywienia.

Światowej filozofowie wspomnieli o tym w swoich pismach, w t.C. Homer w „Iliadzie”.

Oficjalne uznanie

Trudno uwierzyć, ale taki popularny "Królewski" konia został wymieniony w swojej własnej książce plemiennej tylko na początku XX wieku, a mianowicie w 1912 roku. Takie konie były nazywane pojemnikami czystej krwi. Również w 1960 r. W Portugalii wystąpił własny wpis hodowlany. Tutaj zaczęli nazywać się koni lusitarian lusitarian (starożytna rzymska nazwa Portugalii - Luisitano).

Andaluzyjczycy lub Luzitans?

Konie andaluzyjskie praktycznie nie mają znaczących różnic z Lusitan. W tym drugim wyróżnia się tylko jasny garb na pysku i krótszy tył. Ponadto kolor luzitanów to wyłącznie szary lub zatoka.

Prawodawca mody

Ze względu na fakt, że Andaluzyjczycy rozpowszechniają się szeroko w Europie, hiszpański styl jazdy również mocno stał się modny. Technicznie jest bardziej skomplikowany i wymaga pełnej interakcji jeźdźca z koniem.

Tańczący koń

Wysokie ruchy, które Andaluses mają od urodzenia, pozwala uczynić ich ruchy wyjątkowymi i fascynującymi. Każdy krok konia Andalusowskiego wygląda jak zręczny taniec.

Przód ciała jest zdolny do podniesienia w górę, jak to możliwe, a oprócz faktu, że środek ciężkości jest przesunięty, uzyskuje się, że ruchy baletowe są uzyskiwane, malowane skoki i majestatyczną jazdę.

Takie pomysły są ustanawiane w celu zorganizowania w Wiedniu w wyższej szkole jazdy.

Corrida

Prawdziwa hiszpańska duma po prostu nie mogła ominąć prawdziwie hiszpańskiego typu rozrywki - koryta. Zwinność i inteligencja tej rasy są cudowne dla tak niebezpiecznego i impulsywnego aktu.

Prawda, uczestniczyć w Corrida i wdrażanie demonstracji przed rozpoczęciem, Andaluzyjczyk przygotowuje się do 6-7 lat.

Andaluzy są konie, w których dosłownie wszystko wychwytuje: starożytna i bogata historia rasy koni Andaluzyjskich, ich magiczny wygląd, światowa miłość i prawdziwe zainteresowanie tymi konie.

Rzadkie odmiany Mistrzów

Konie mogą wykazać kilka kilkunastu opcji kolorów wełnianych dla swoich wielbicieli. Z starością kolor konia wykonał tylko funkcję ochronną. Upadek pomógł ukrywać przed drapieżnikami, zamaskowani jako teren siedliska. Proces udawania i hodowli nowych ras obdarzony tym pięknymi zwierzętami z różnymi odcieniami wełny. Nasi przodkowie wierzyli, że rasy z ciemnym kolorem wełny są bardziej wytrzymałe i opłacalne. Biały kolor może wpływać na niepłodność, a zwierzęta z szarą wełną są podatne na niektóre choroby.

Uwaga! Konie nie mogą wpływać na jej charakter, uczenie się i wydajność. Najrzadsze i piękne rasy koni często mają jasny i niezwykły kolor. Zwykle, gdy hodowla nowe rasy, lekkie odcienie są tłumione ciemniejsze, więc białe i jasne konie są uważane za rzadkie

Niezwykłe kolory koni uzyskano sztucznie z czterech podstawowych kolorów:

Zwykle, gdy hodowla nowe rasy, lekkie odcienie są tłumione ciemniejsze, więc białe i jasne konie są uważane za rzadkie. Niezwykłe kolory koni uzyskano sztucznie z czterech podstawowych kolorów:

Najrzadsze i piękne rasy koni często mają jasny i niezwykły kolor. Zwykle, gdy hodowla nowe rasy, lekkie odcienie są tłumione ciemniejsze, więc białe i jasne konie są uważane za rzadkie. Niezwykłe kolory koni uzyskano sztucznie z czterech podstawowych kolorów:

• Voronea;
• rudowłosy;
• kura
• Szary.

Teraz warto opisać najpopularniejsze i piękne paski rzadkich ras koni:

• Redhead z zaciemnieniem. Grzywa lub ogon czerwonych osób może być znacznie ciemniejsze lub jaśniejsze. Oczy u takich zwierząt Karelo Kolor. Temperament i charakter nie zależą od koloru, ale są określone przez cechy skały i układu nerwowego.

• Voroino. W brązowym kolorze konia, z wyjątkiem głowy i nóg, istnieje przeplatane białymi włosami, które tworzą niezwykły kolorystykę. Jeśli spojrzysz na konia z daleka, może wydawać się szary lub niebieski. W przeciwieństwie do ich krewnych, ogrzane brązowe okazy mają czarny ogon i grzywę, a także kończyny dolne nóg. Różnica tego garnituru można uznać za szelest na uszkodzonych obszarach skóry mieszanych włosów.

• Lampart. Cechą takich osób jest biała wełna, na której rozmieszczone są plamy drugiego, ciemniejszego odcienia. Zazwyczaj plamy mają kształt owalnego i losowo rozproszony na ciele.
• Silver-Bulana. Przedstawiciele tego garnituru mają szary kolor, a tylko z wełną wiekową zaczynają nabywać srebrny odcień. W określaniu mistrzów takich źrebaków często pojawiają trudności.
• Klasyczny szampan. Osoby mistrzów szampana wyróżniają się obecnością skóry z różowawym odcieniem i pięknymi niebieskimi oczami. Kolor wełny ma odcień oliwek lub czekolady. Pozew jest uważany za jeden z najnowszych.
• Złoty Szampan. Różni się od klasycznej, masty Złotej Wełny potu. Jest uważane za najcięższe wśród rampy. Grzywa i ogon koloru słomy, który wygląda bardzo imponująco ze złotą jedwabistą wełną.
• Tiger Grey. Przedstawiciele tego koloru są obecne ciemne paski na głównym, lżejszym tle. Taki „zebroid” obserwuje się na kończynach dolnych. Ciemny pasek biegnie wzdłuż grzbietu jednostki.

• Tiger Gnove. Ciemnobrązowy kolor konia w połączeniu z ciemniejszymi paskami w całym ciele zaczynając od grzbietu, demonstruje majestat i potężne piękno progu.

• czerwonowłosy. Garnitur ma główny czerwony kolor i przez całe obudowę występuje przeplatane białe włosy. Niektóre z ostrych koni z wiekiem są ciemniejsze. W takich próbek często pojawiają się jabłka ciemnego cienia.
• Pegaya. Tak zwane rasą koni, których charakterystyczna cecha jest uważana za obecność białych plam na głównym tle. Plamy mają inny kształt i rozmiar.
• Šrenva. Ci przedstawiciele koni charakteryzują się czerwonym lub ciemnoczerwonym kolorem. Ogon i grzywę łączą plamy śnieżnobiałe włosy. Taki kontrast tworzy spektakularny wygląd jednostki.

Rzadkie masty koni przyciągają koneserów tych szlachetnych zwierząt. Nowożytni zabezpieczone ludzie spędzają szalone pieniądze na zakup rzadkich kopii, aby ich stajnie podkreślić ich status. Wiele uczestniczy w wystawach i imprezach sportowych. Zwykli mieszkańcy wiejskich używają koni jako dobrych asystentów dla ciężkiej pracy. Wszystkie rasy koni mają indywidualne piękno i łaskę.

Gdzie i dlaczego wyhodowane koni Andaluzyjskie

Dziś rasa zdecydowanie zajmuje swoje miejsce w europejskiej hodowli koni. Podczas gdy angielskie konie dominują na wyścigach, Andaluzyjczycy nie mają równych w tych rodzajach sportu jeździeckiego, gdzie szybkość odległości jest ważna, ale dokładność ćwiczeń - konkurencja, wyjście (szkolenie), odzyskiwanie. Ponadto, jak czterysta lat temu andaluses pokazują się doskonale na paradach i przemówieniach cyrkowych. Oto jasny przykład, w jaki sposób konie Andaluzyjskiej rasy na wideo pokazują cuda artystycznego ujeżdżenia:

Bardzo życzliwe usposobienie, posłuszeństwo i zrozumienie sprawiły, że te konie bardzo poszukiwane w turystyce jeździeckiej. Z tych samych powodów Hiszpan jest hodowany przez prywatne twarze dla prywatnej jazdy konnej.

Dzięki bardzo popularności na całym świecie rasa ta można uznać za całkiem liczbę według współczesnych standardów - około 200 tysięcy. Głowy na całym świecie. Jednocześnie główna liczba czystej krwi koncentruje się w Andaluzji. Najlepsze ogiery na świecie są wyhodowane na dużych związkach i małych stajniach plemiennych. Hiszpanów zawierają swoje konie w bardzo trudnych warunkach, zachowując tym samym doskonałe ceny wytrzymałości. Jednocześnie zwierzętami na każdym etapie rozwoju starannie ocenia Komisję Specjalną, co określa następców rodzaju. Wszystkie inne zwierzęta są sprzedawane do praktycznego użycia.

Warto zauważyć, że Hiszpanie klaczy prawie nie krążą i po prostu zawierają wspólne stada. Do jazdy tylko na ogiera, a nawet nie kastrują, ponieważ uważa się, że jeździ merine w Hiszpanii przez niegodne.

Konie rasy andaluzyjskiej Hiszpanie są wykorzystywane nie tylko w już wspomnianych celach, ale są również wyposażone w wojska policji jeździeckich. I raczej te konie są zaangażowane w Corrida, ponieważ na początku walki tradycyjnie konie powinny wykazać zręczność i umiejętność odważenia od gniewnych rogów byków.

Kolejna największa populacja koni tej rasy znajduje się w Portugalii. Chociaż w niektórych kręgach wśród hodowców koni uważa się, że Andaluzyjczycy i luzitany są dwiema różnymi rasami, na całym świecie nadal panuje opinia, że ​​jest to ta sama rasa. Cm. Photo Andaluzian Horse i Lusitan Horse.

Poza Półwyspem Iberyjskim rasa andaluzyjska jest bardziej aktywnie hodowana w USA, Meksyku, Brazylii, Włoch, Holandii i Wielkiej Brytanii. W Rosji są konie hiszpańskie, ale ze względu na dość słaby poziom rozwoju hodowli koni w naszym kraju, ich liczba jest stosunkowo niewielka.

To interesujące: karłowate ficus załamania - jak prawidłowo dbać o roślinę w domu

Opis rasy

Korzenie hiszpańskich koni wyjeżdżają do dwóch tuzin tysiącleci. Ich przodkowie można było znaleźć na łąkach półwyspu Pyrenee podczas paleolitu. To jest dowód na to, że można zobaczyć profile humpbow -oatne. Istnieją również potwierdzenia, że ​​kolejne 4 tysiące lat BC były używane przez przodków tej rasy na jazdę. Grecy i Rzymianie używali koni andaluzji jako koni bojowych. W greckiej historii ksenofonu znajdują się odniesienia do niesamowitej zwrotności kadłubów andaluzyjskiej. W erze średniowiecza popularność tej rasy spadła, ponieważ potrzebna była odporne i silne konie.

Jednak w erze ożywienia wraz z nadejściem broni palnej powstała potrzeba szybkich i zwrotnych koni. W tych cechach hiszpańskiego oczyszczenia nie ma równych. Osoby królewskie i szlachetne do uczestnictwa w kampaniach lub procesjach triumfalnych wykorzystywały koni analuzińskie.

W XVI wieku utworzenie rasy zakończyło się. Król Philip II polecił przywrócić idealną rasę koni opisanych w starożytnej literaturze. W tym celu w Cordov zbudowano kilka stajni. Więc rodzi się hiszpańska szkoła jeździecka, w której środek ciężkości został przeniesiony na tylne nogi. Z tego powodu hiszpański koń mógł łatwo przeprowadzić skoki i niektóre elementy choreograficzne. A Allyur o wysokim podejściu przednich nóg był naprawdę uroczysty i piękny spektakl.

Drugą ożywienie Rasy Andaluz w Hiszpanii było panowanie Alfonso XIII. Oficjalnie zarejestrował tę rasę w 1912 roku jako hiszpański koń rasowy.

Sugerujemy, abyś zapoznać się z: ᐉ rasy angielskiej koni zaprzęgłych: Hakne, Shair, jazda konna, opis i charakterystyka

Reszta świata nazywa tę rasę andaluzyjską, ponieważ w Andalusii skoncentrowana jest główna masa ośrodków dla hodowli tych koni. Od 1972 r. Odbyły się krajowe stowarzyszenie hodowców, a od 1990 r. Odbyły się międzynarodowe wystawy czystej krwi hiszpańskich koni. W 1960 r. Dozwolone było wywóz koni andaluzyjnych i zaczęli hodować na całym świecie. W Hiszpanii ich zwierzęta gospodarskie przekracza 30 000 osób.

Koń Iberyjski to duży, duży, ale jednocześnie eleganckie i szlachetne zwierzę. Osoby męskie mogą osiągnąć 160 cm w więzieniu, żeński - 155 cm. Rasa ta może być rozpoznawana przez kluczowe funkcje:

• Średnia wielkość głowy, szerokie czoło i uszy z wysokim poziomem. Duże, migdałowe oczy na żywo. Prosty lub z małym nosem.
• Silny, wysoki, charakteryzujący się doskonałymi proporcjami szyi o eleganckiej zginaniu.
• Duży, ale kompaktowy bagażnik. Szerokie zwlerze z wyraźnymi zarysami.
• Bezpośredni i silny z powrotem z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
• Potężna i szeroka klatka piersiowa.
• Szeroki, skrócony, lekko podniesiony.
• Ogon jest opuszczany, ale odróżnia go duża długa i grubość często z kręconymi włosami.
• Grzyj z gęstymi i obszernymi włosami, która jest główną dekoracją tej rasy.
• Suche i potężne nogi o wyraźnym kształcie stawów. Tylne nogi są lekko podstawione i mają dobrze rozwinięte mięśnie.
• Wysokie kopyto, charakteryzujące się specjalną siłą i zwartością.

Pochodzenie koni andaluzyjskich koni rasowych

Rasa ta otrzymała swoją nazwę na cześć najbardziej wysuniętego na południe hiszpańskich regionów historycznych - Andalusia. Rasa rozwinąła się na podstawie lokalnego materiału genetycznego w całym, co najmniej dwóch do trzech tysiącleci. Przez cały ten czas różni ludy mieszkające na terytorium półwyspu Iberyjskiego stopniowo poprawiły charakterystykę lokalnych koni.

Oprócz ukierunkowanej hodowli i selekcji najsilniejszych, inteligentnych i zdolnych zwierząt, rozwój koni hiszpańskich z konami arabskimi, francuskimi i niemieckimi wpłynął również na rozwój rasy.

Andaluzyjskie konie rasy wreszcie utworzone na końcu Europy Zachodnich średniowiecza. Wybitne cechy "hiszpańskiego" przez XV wieku uczyniły ich najsłynniejszą rasą europejską. Od tego czasu moda Andalugova szybko rozprzestrzeniła się na całym kontynencie.

Konie Iberyjskie nie tylko aktywnie wyhodowane poza półwyspem, ale także używane do tworzenia innych ras. W stajni każdego europejskiego monarchy XVI-XVIII stali te konie. Jednocześnie Andaluzyjczyk był również uważany za najlepszą rasę dla kawalerii. Nawiasem mówiąc, cała Ameryka Południowa została wygrana przez konia na koniach andaluzyjskich.

Zapotrzebowanie i popularność rasy można osądzić przez ówczesne powiedzenie, które twierdziło, że nie ma lepszego konia zarówno na paradę, jak i na wojnę. Charakterystyka fizyczna i psychologiczna koni rasy Andaluz sprawiły, że są idealne do jazdy. Taktyka wojskowa w tym czasie była dużym zakładem na kawalerię, a kawalerowie potrzebowali inteligentnych, posłusznych i pomocy koni, zdolnych do dokładnego i szybkiego wykonywania drużyn podczas bitwy jeździeckiej.

Na początku XIX wieku popularność rasy spadła ostro. Było to kilka powodów:

• Postęp techniczny, który wpłynął na taktykę bitwy, poczyniły niepotrzebne główne zalety koni andaluzyjskich;
• W Europie pojawiły się inne rasy, bardziej przystosowane do nowych wojen typu - angielskiego konia i arabskiej Skakovaya;
• Podczas napoleońskiej okupacji Hiszpanii Francuzi ukradli prawie wszystkie konie, gwałtownie zmniejszając liczbę rasowych andaluzyjczyków;
• Epidemia na dużą skalę 1830, która umieściła rasę na krawędzi wyginięcia.

Od tego czasu do połowy XX wieku hiszpańska hodowla konia była w głębokim spadku, a przetrwanie rasy Andaluza pozostała dana. Dopiero po II wojnie światowej sprawa poszła się poprawić, a od 1962 r. Władze hiszpańskie pozwoliły nawet sprzedać koni analuzyjskie za granicą.

Pochodzenie rasy i funkcji pracy hodowlanej

Tylko angielski czystej krwi może porównać ze wspaniałą historią konia Andaluz z European Rase. Ale jeśli te ostatnie ze względu na cechy hodowlane zostały jak dotąd zachowane w jego wspaniałości, konie hiszpańskie poważnie straciły swoją pozycję w ostatnim stuleciu. Duża chwała zaczęła się ostatnio zwracać, kiedy piękno zaczęło żądać więcej niż produktywnych cech z koni, a konie andaluzyjskie doskonale spełniają ten wymóg.

Dzięki swojej ujeżdżeniu, andaluzyjskie konie wygrały całą Europę i Amerykę, gdzie w każdej nowej rasie znajduje się kropla krwi hiszpańskich.

Nawet w epoce przedochrzedziankiej na terytorium współczesnej Hiszpanii plemiona żyli, ci, którzy wiedzieli, jak uczyć koni jeździć. Lokalne konie słynęły z wielu ziem - podstawy kawalerii Hannibala, gdy zwierzęta pobierały kampanię zaczerpnięte z tych plemion. Niemożliwe jest dowiedzieć się o dokładnym pochodzeniu koni iberyjskich, ale ich bliskie połączenie jest odnotowane (zarówno według dokumentów historycznych, jak i prowadzony przez nowoczesną analizę genetyczną) z Berberią.

Drugi etap poprawy skały wystąpił po VII wieku, kiedy hordy Arabów, którzy wygrali Pirenejczyk Półwysep pośredniczący przez Gibraltar. Część historyków zaprzecza wpływowi arabskiej rasy nad stworzeniem Andaluz - wierzą, że hiszpańskie konie opracowane "w sami". Ale zewnętrzne podobieństwo między tymi rasami mówi o przeciwnym, co potwierdzają zapisy mnichów opowiadające o krzyżach wprowadzających.

The Heyday of the Rasy wystąpiło z wydaleniem Maurów i nabycia niezależności Hiszpanii. Już w wieku 12-13 wieku istniała duża gama koni jeździeckich, które zajmowały wartość pośredniego między Europą i Wschodnią. W XVI wieku otwarte są największe wzmocnienia:

• Lippitsan;
• Frederiksburg;
• Kladrubsky.

Jednocześnie tworzone są szkoły jeździeckie, w których powstaje przyszłe charakterystyczne wyjście wraz ze wzrostem kończyn przednich do klatki piersiowej. Konie w siodle poruszyły się na półpieczonych kończynach miednicy, uwalniając front. Umożliwiło to nie tylko skomplikowane wdzięczne ruchy, ale przede wszystkim być przydatne w bitwie - ostra zmiana w kierunku ruchu, stojak na nogach umożliwił skuteczne manewrowanie jeźdźca w pojedynku.

Do XVII wieku konia andaluzyjskiego i hiszpański styl jazdy zajmują wiodącą pozycję w Europie - ciężkie konie rycerskie są rzeczą z przeszłości, a bardziej energiczne zwierzęta są potrzebne przez kawalerię. Hiszpańska krew wylewała się podczas tworzenia się ras Traceenaan, Holstein, Fisian i innych. Aby poprawić czystej krwi, ogiery z Hiszpanii były również używane. W Rosji koni analuzyjskie zostały zastosowane w usuwaniu tekstów zwierząt (Orlovskaya, Rosjan) i kierunku rządzącego.

Historia rasy

Hodowany w jednym z prowincji Hiszpanii - Andaluzja. Uważa się, że we krwi Andaluzy są geny rasy iberyjskiej, Hiszpanów i portugalskich.

Korzenie tej rasy przechodzą głęboko w wieki. Na południu Hiszpanii jaskinie znalazły skały malowane obrazy koni, które były podobne do Andaluzyjczyków, a najprawdopodobniej byli ich przodkami. Według ekspertów pochodzenie konia Andaluz został utworzony przez kilka stuleci przez różne kultury i narody zamieszkujące terytorium Hiszpanii.

Niektórzy twórcy koni rasy to mniscy kartezumjanie. W Sewilli, Casal i Jerez pod koniec XV wieku rośliny jeździeckie zostały utworzone pod klasztami. Mnisi ściśle przestrzegali czystości rasy, byli doskonałych hodowców i trenerów. Wkrótce Koń Andaluz otrzymał niewypowiedziany tytuł "Royal Horse of Europe" i był trzymany w każdym Sądu Królewskim. Później wszędzie w Europie zaczęła być tworzona Akademia High Drive. Dzięki łasce, bardzo pięknymi ruchami i impulsami, konie hiszpańskie miały ogromną popularność w akademiach.

Współczesne życie rasy

We współczesnym świecie andalusy są uważane za rasę uniwersalną. Są pełne wyjątkowych możliwości, które wciąż przynoszą hodowcom i hodowcom koni z zachwytem. Są to potężne, silne i energetyczne konie, które jednocześnie mają wielką wrażliwość i reagowanie. Są łatwe do kontaktu z osobą, dobrze uczyć i łatwe do zarządzania. Szczególna uwaga zasługuje na to, jak poruszają się te konie - ich ruchy są takie proste, że wydają się rosnąć w powietrzu.

Za popularyzację Andaluzyńczyków, Międzynarodowe Stowarzyszenie Ras Andaluzyjskich i Lusitan. W rozładowaniu tak zwanych ras barokowych koni hiszpańskie są najbardziej poszukiwanym na całym świecie. Liczba jest niewielka - około dwudziestu tysięcy osób, ale perspektywy są dość duże. Hodowanie tej rasy jest powszechne w wielu krajach wszystkich kontynentu.

Korzystanie z Andalusów w sporcie jest bardzo popularne, ponieważ te konie doskonale pokazują się w prawie wszystkich rodzajach sportów jeździeckich, jazdy różnymi stylami. Bardzo często przyciągają je święta, pokazy i Carnavles. I oczywiście najpopularniejsza rozrywka Hiszpanów - Corrida nie mogła ich obejść. Dzięki odwagi i zręczności tych koni trudno jest im znaleźć równe w Corrida, kiedy zderzenie się z gniewnym bykiem - to, co inny koń jest w stanie pokazać taką ekspozycję i odwagę. Aby prawidłowo przygotować konia do korytacji, zajmuje około 6-7 lat ciężkiej pracy.

Oprócz sportów konnych istnieją takie rodzaje sztuki jak tańce koni. Na przykład Wiedeń ma wyższą szkołę jazdy, która pokazuje najwyższe umiejętności tych zwierząt. Ta sztuka jest już podobna do baletu i zawiera wiele złożonych elementów i liczb.

Główna populacja hiszpańskich koni koncentruje się w Andaluzji, choć Hiszpania jest bogata w prywatnych hodowcach. W Andaluzji można zobaczyć przeżywać proces obracania małego źrebaka do dorosłego wdzięku konia. Gdy konie są gotowe, są one oceniane przez jury wszystkich wymaganych parametrów, aby sprawdzić zgodność ze standardami hodowlanymi.

Ponieważ konie te są zaprojektowane przede wszystkim do jazdy, nie kastrują ich. Ponadto Hiszpanie uważają jazdę niegodną dla siebie. Jednak pomimo ich temperamentu andaluzanie są elastyczni i mili dla ludzi. Obecnie Andaluzyjczycy są jednym z najpopularniejszych koni na świecie, co nie jest zaskakujące - w końcu powinieneś przynajmniej raz spojrzeć na nich na żywo, a na zawsze pozostaną w sercu.

Gdzie kupić rasowy przedstawiciel rasy

Możesz kupić konia andaluzyjskiego w Rosji przez pośredników. Ale częściej chodzą do Hiszpanii na profesjonalnych roślinach jeździeckich. To najbezpieczniejsza opcja.

Tam możesz kupić hiszpański ogier hiszpański

Hodowla konia Zwróć uwagę na rodowód, cechy basenu genowego. Tutaj konie są monitorowane, dobrze karmione, prowadzą trening

Wielu jest zwycięzcami konkursu, zwycięzców nagród. Sprzedawcy znają swoje zwierzęta i będą mogli doradzić pożądanej opcji. Możliwość oszustwa jest wykluczona, ponieważ reputacja zakładu jest na stawce.

Inną opcją jest kluby sportowe koni. Zakres ich działań nie jest na sprzedaż koni, ale organizowanie wydarzeń i konkursów. Tutaj możesz uzyskać kompleksowe odpowiedzi na pytania, zapytać trenerów i członków klubu, aby skontaktować się z niezawodnymi dostawcami i sprzedawcami.

Pośrednicy są lekarze weterynarii.

Opcja z pewnym niebezpieczeństwem - zakup od prywatnych właścicieli. Aby uniknąć możliwych problemów i oszustwa, musisz przeprowadzić dokładne badanie weterynaryjne konia i prawidłowo wykonać umowę sprzedaży.

Ogólne cechy

Koń Andaluz ma szereg charakterystycznych cech, które pomagają dokładnie podkreślić wśród wielu innych ras.

Wygląd i sylwetka

Andaluses są jedną z najpiękniejszych ras na świecie:

• Nie są to zbyt duże zwierzęta o wysokości do 160 cm w więzieniu;
• Są masywne, ale eleganckie, mają zaokrągloną kompaktową tułowia, głęboką dobrą skrzynię;
• plecy proste, szerokie, loin gładkie i krótkie;
• Withers wyrażone wyraźnie, szerokie i wysokie;
• Kończyny są krótkie, mocne, koślane i lekkie;
• kopyta mocna, szeroka;
• Tylne nogi są nieco podstawione pod zaokrąglonymi zbożami, co decyduje o specyficznym chodzie z tych zwierząt;
• Głowa Andaluzy o średnich rozmiarach, suche, z wysoce umieszczonymi ostrymi uszami. Charakterystyczny profil hubbonu odróżnia je od innych koni;
• Duże oczy, z krojonym migdałowym, mają ciekawy żywy wygląd;
• Szyja jest umieszczona wysoko, ma specjalny elegancki zakręt i charakterystyczny herb, wzdłuż którego rośnie grzywa;
• Mane i bezczelne gęste i długie, powlekanie włosów sztywne i krótkie;
• Zwykle szary, część rasy wynosi 80%. Pozostałe 20% spadków na wrona, żebrak i brązowy garnitur, które są dozwolone według standardów rasy.

Kości i nawyki

Silność i życzliwość tych zwierząt pozwalają im zatrzymać je nawet początkującymi. Chętnie i szybko uczą się, nadają się do szkolenia i przywiązani do właściciela. Od koni arabskich andalucyjczycy odziedziczyli nadużycie, niezależność i temperament.

Pewność i towarzyskość w Andalusach objawia się od najmłodszych lat, więc stają się wiarygodnymi towarzyszami. Na wolności nie przetrwają z powodu zależności od człowieka.

Czy wiedziałeś? Z powodu przeszkody w Andalusach z innymi rasami do końca XIX wieku, ich zwierzęta gospodarskie zostało prawie zniszczone. Hiszpańscy hodowcy poważnie podjęli przywrócenie rasy i osiągnęli przyjęcie ustawy, zgodnie z którym eksport koni tej rasy do innych krajów był zabroniony. Prawo to działało do 1962 r., A dzięki temu liczba zwierząt rasowych zdołała wzrosnąć do ponad 180 tysięcy osób.

Stosowanie

Grace and Revers of the Andaluz Rase sprawiają, że są idealnymi zwierzętami do użytku w zawodach wyjścia i jazdy. Są to piękne zwierzęta, które często biorą udział w kampanii, usuwają reklamę i angażują się w różne festiwale i wystawy.

Zwłaszcza często rasa andaluzyjska jest stosowana w Corrida. Te zręczne i zwinne zwierzęta mogą oprzeć się bykiem iberiana dzięki ich przebiegłym. Oprócz takiego agresywnego sportu jak Corrida, Andaluzyjczycy podlegają zjazdowi artystycznemu.

Szkoła wyższej jazdy uczy zwierząt różnych sojuszników, skakania, złożonych elementów akrobatycznych. Andaluzyjska rasa jest uważana za najbardziej zdolne do uczenia się i spektakularnych w okresie przeglądu.

Sprawdź tuzin najpiękniejszych koni na świecie.

Zalety i wady

Jak każda inna rasa, konia Andaluz ma swoje zalety i negatywne strony treści.

Zalety tej rasy są główną większością:

• Wysoka inteligencja, która pozwala na tworzenie partnerstwa ze zwierzętami, oswoić go i pracować na równych warunkach, a nie podlegnie;
• Naturalna łaska spowodowana strukturą fizjologiczną. Wysokość przednich nóg, która musi trenować inne konie, ma Andaluzyjczyków od urodzenia;
• Określenie i odwaga rasy Andaluz może uratować jeźdźca w nieprzewidzianej sytuacji. Zwierzęta te nigdy nie szkodzą ludziom i są wyłącznie przyjazne;
• Bezprożaczność warunków karmienia i konserwacji poważnie zmniejsza koszty ekonomiczne. Zwierzęta czują się dobrze na bezpłatnym wypasach i normalnie przenoszą temperatury od +28 do -15 stopni;
• Jest to trudne zwierzę: normalna długość życia klaczy wynosi 25 lat, ogier ma 27 lat.

Wady wynikają głównie z fizycznej struktury konia:

• Niektóre osoby są nadmiernie aktywne i nie nadają się do sukienek wychodzących. Temperament wybuchowy jest wrodzoną linią, której nie można zmienić poprzez ponowną edukację;
• Pomimo budowania i wysokiej inteligencji, niskie tylne nogi i wysokie przednie kończyny nie pozwalają na użycie tych zwierząt w załamaniu.

Ważny! Do zwierząt utrzymywał wydajność, musisz usunąć podkowy w nim dwa razy w roku i produkować na długą biegnącą "boso" na miękkiej trawie lub podkładu. Takie ładowanie stymuluje krążenie krwi kopyta i pomaga dopasować podkowy z komfortem dla konia.