Żuraw wenecki

Koronowany dźwig to pierzasty endemiczny endemiczny afrykańskich przestrzeni, słusznie uważany za jedną z najpiękniejszych odmian ptaków w rodzinie dźwigu. Królewski arystokratyczny wygląd daje mu złotym grzebieniem na głowie, podobny do królewskiej korony. Taka kolorowa cecha wyglądu dała te dźwigi ich nazwę gatunków, a to jest to, że służy jako ich charakterystyczna różnica na tle innych krewnych z bardziej skromnym czerwonym "kapeluszem" na łysej koronie.

Opis typu

Bezpośredni przodkowie zatłoczonych dźwigów mieszkają na Ziemi kolejne 50 milionów. Lata temu. To oni są uważani za jednego z najstarszych, znanych nauce o ptakach.

Włoski - ptaki są bardzo piękne, ale wyróżniają się dość skromnymi wymiarami na tle karawiny „bez korony”. W swojej rodzinie są uważani za jednego z najmniejszych przedstawicieli pod względem wysokości ciała, ponieważ ich wzrost osiąga zaledwie 90-104 cm o wadze 3,9 do 5,2 kg. Te żurawie są jeszcze mniejsze niż bocian biały.

W tym przypadku mają raczej imponujące skrzydła, osiągając 1,85-1,98 m, co daje tym dźwigom w szczególności majestatyczne gatunki. Ptaki te mogą latać na znacznej wysokości do 10 tysięcy metrów.

Kolor ciała w denforących dźwigach jest czarny lub ciemnoszary, ale niektóre z piór są śnieżnobiałe. Żuraw można odróżnić upierzeniem lżejszym, brązowym tyłem szyi, żółtawy twarz i czerwonawe krawędzie piór.

Rozpoznawalnym spojrzeniem na te dźwigi będzie czerwony „Seryozha” pod brodą, jak ten, który jest dostępny dla indyków. Dodaje atrakcyjność i obecność na policzkach dwóch plam (czerwonych i białych) - sparowane z każdej strony.

Dają nie tylko jasność twarzy tych dźwigów, ale także służą jako różnica dla ich dwóch odmian. Wschodnie podgatunki tych ptaków jest czerwonym miejscem położonym nad białym, a w zachodniej - z dokładnością. Przedstawiciele tych ostatnich różnią się również nieco większymi wymiarami.

Ale nadal główną dekoracją koronowanego dźwigu jest jego Złota Korona. Wśród narodów Afryki jest ciekawa legenda o pojawieniem się tych ptaków taka charakterystyczna cecha wyglądu.

Według tej legendy utracony przywódca poprosił o różne zwierzęta, aby pomogły mu znaleźć drogę do domu. Ale wszystko, czego mu odmówiono, z wyjątkiem zatłoczonych dźwigów. Jako nagroda, wszystkie te ptaki otrzymały od lidera w złotej koronie.

Ale inne zwierzęta zazdrosnąły asystentom ptaka i ukradli prezentowane przez niego dekoracje. Oprócz skradzionych koron, czarownik plemienia dał ptakom pięknymi koronami ze złotych piór, które od tego czasu ozdabiają głowy. Również te żurawie można zobaczyć na herbu Ugandy - kraje, w których te pióra są uznawane przez krajowy ptak.

Oczy koronowanych żurawi niebieskich, które również zwracają uwagę na te ptaki. Ich dziób w porównaniu z innymi krewnymi jest mały (prawie 1,5 razy krótszy niż inne rodzaje żurawi), lekko spłaszczone na krawędziach i zwykle malowane na czarno. Dokładnie ten sam kolor i stopy tych ptaków.

Podobnie jak czaple, żywe żurawie mogą znajdować się na drzewach. Ze względu na obecność wydłużonego tylnego palca na łapach można je łatwo trzymać na gałęziach.

Siedlisko

Wiele krajów Afryki Wschodniej i Zachodniej obejmuje rozprzestrzenianie się koronowanych dźwigów, w tym Uganda (największa z tych ptaków mieszka tutaj), Sudan, Rwanda i Etiopia, a także Savannah na południe od Sakhara. Ptaki te są zwykle zagnieżdżone w otwartych przestrzeniach. Nie są szczególnie wybredne na wybór miejsca zamieszkania. Może to być zarówno bagnisty, jak i suche terytoria.

Venedous Żurawie często osiadły w pobliżu mieszkań ludzkich, ponieważ bliskość osoby nie przeraża ich szczególnie. Z tego powodu wiele narodów afrykańskich od dawna uważano za święte ptaki, chroniąc rodzinny palenisko. Na północy Namibii te ptaki są nadal czczonymi jak święte stworzenia, ale w niektórych regionach Kenii pojawienie się koronowanych żurawi w pobliżu wioski jest uważany za zły znak.

Ale mimo to jest bliskość wilgoci i zbiornika dla zatłoczonych żurawi odgrywa ważną rolę. Dlatego najczęściej ptaki te osadzają się na bagnach ze słodką wodą, na wybrzeżu innych zbiorników, a także na zalanych łąkach.

Ptaki te mogą być również wybrane na pola ryżowe lub opuszczone produkty rolne. Często wybierają do zagnieżdżenia obszaru, w którym rosną Acacia i Baobabs. To najczęściej te drzewa i służą jako miejsce nocnego pobytu w przypadku bardzo.

Styl życia

Żurawie Venzenosa nieustannie żyją w wyżej wyznaczonych regionach Afryki i nie odlatują na zimowanie. Ale mogą migrować w swoim zasięgu w ciągu dnia lub w niektórych porach roku, kiedy jedzenie staje się wystarczające do jedzenia. Jednocześnie odległości pokonują, mogą być dość znaczne - do kilku dziesiątek kilometrów.

Jak inni przedstawiciele rodziny Caravel, żurawie są aktywne tylko w ciągu dnia. W nocy zwykle śpią na drzewach.

Nie w sezonie reprodukcyjnym dla tych ptaków charakteryzuje się tworzeniem dużych stad (do 200 osób lub więcej). Ale w okresie małżeństwa są one podzielone na osobne pary i bardzo ściśle kontrolują swoje terytoria (około 10-40 hektarów) z ingerencji konkurencyjnych, a nie tylko w obliczu własnych krewnych, jak również z innych pieczy.

Racjonować

Jak każdy z jego krewnych, gniewne dźwigi są wszystkożerne. Mogą jeść różnorodną roślinność (pędy i nasiona), tak i polują na małą żywotę (ryby, kraby, małe gady i owady).

Ale najczęściej te ptaki jedzą ziarno w polach. Niemniej jednak rolnicy nie uważają ich za opiekę, reprezentujących zagrożenie eksterminacją upraw. W sezonie suchym, koronowane żurawie zwykle poruszają się bliżej stadach pastwisk, aby łatwo wyodrębnić stworzenia bezkręgowców z zaburzonej ziemi.

Interesujący fakt! W przypadku obszernych stad szarańczy, zatłoczone żurawie całkowicie poruszają się na takiej żywności, dla których zasługują na dobrą chwałę wśród ludzi afrykańskich.

Reprodukcja

Sezon hodowlany w koronowanych dźwigach trwa od lipca do października. Ich rytuały zalotowe są bardziej zróżnicowane niż inne ptaki z ich rodziny. Jednym z najbardziej charakterystycznych dla gniewych dźwigów (zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet) manifestacji zainteresowania partnerem jest inflacja i uwalnianie powietrza z torby z czerwonego gardła.

W tym samym czasie ptaki kłaniają głowy do przodu, a następnie ostro je odrzucają. W tym procesie mogą również publikować dźwięki rur, absolutnie nie charakterystyczne dla innych typów żurawi. Ich głos jest niższy i ochrypły, który odróżnia te ptaki przed najbliżymi krewnymi.

Wspólne tańce małżeńskie tych dźwigów są również osobliwe. Mogą one wspólnie wyprostować, skrzydła klasowego, wykazują wdzięczne łuki i przeprowadzić wspólne jogging, między wyścigami wykazującymi wirtuoz żonglerka trawy i kiwając głową.

Często jednocześnie ptaki są zbierane w rozległych stadach (do setek osób, a czasem więcej) i pokazują prawdziwy „balet” karawany ”. Ciekawe fakt, że wiele przepustek tanecznych żuraw jest pożyczonych przez plemiona afrykańskie, w których rytualnym tańcu można zauważyć podobne ruchy.

Jeśli kobieta odpowiada na męską wzajemność, ona powtarza wszystkie swoje ruchy. Ostateczne wspólne śpiewanie gardła, podobnie jak inne dźwigi, ten gatunek ptaków nie ma.

Najczęściej, koronowane żurawie budują gniazdo w pobliżu zbiornika, a często nawet bezpośrednio na wodzie otoczonej grubości roślinności wody. Jako materiał budowlany klasztoru, sucha turzyca i inna trawa zwykle działa jako klasztor.

W murach, żurawie mogą wynosić od 2 do 5 jaj. Samice włazów przez większość czasu, ale mężczyzna zajmuje również aktywną rolę w tym procesie, okresowo zastępując "małżonka". Zakryte brązowawe puszyste pisklęta rodzą się po około miesiącu.

Nowonarodzone żurawie na dzień po urodzeniu może cicho opuścić gniazdo. Ale w ciągu pierwszych 2-3 dni znajomych ze światem zewnętrznym zawsze wracają do siedziby rodzicielskiej.

Wtedy cała rodzina przenosi się do wysokich obszarów zielnych, gdzie można uzyskać używane owady i ucieczki. Dowieczą się, jak latać do 2-1 miesiąca swojego życia na własną rękę. W tym samym czasie zmienią swój „dziecinny” kolor na dorosły.

"Młodzież" tworzy własne pary przez 2-3 lata życia. W naturze te ptaki mogą żyć do 20-30 lat.

Ochrona rodzaju i zagrożenie dla życia

Pomimo ograniczonych miejscach dystrybucji na świecie, koronowane żurawie nadal mają dość obszerną populację. Ich łączna liczba wynosi około 40 tysięcy osób. Jednak liczba tych ptaków jest stopniowo zmniejszana, a gatunek należy do wrażliwych.

Drenaż bagien - główne zagrożenie dla życia zatłoczonych dźwigów. Ponadto ptaki te często cierpią na kłusowników, którzy łapią je w celu nielegalnej sprzedaży.

W ogrodach zoologicznych Europy te afrykańskie żurawie zaczęły być przechowywane od połowy -19. Teraz w prywatnych kolekcjach jest około 2500 osób z tych ptaków. Ale w niewoli rzadko dążą do odtwarzania potomstwa.