Sipuhi

Sipukhi - jeden z najstarszych (nadal z epokmosen) i niezwykłych przedstawicieli poznania. Zewnętrznie ptaki te są mnożone z prawdziwych sów i są tak wyjątkowe jak całość, że współczesne przydzielają je do oddzielnej rodziny Sipukhov. W ludziach wiele ciekawych nickierników połączonymi przez Sopuch Sypuch i obudowy.

Ptak z wielo-alonowym

Dla jasnego kolorowania upierzenia i niemal cichego lotu Siphuh nazywa się „widmowymi sowami”. Niezwykły dysk twarzy spowodował pojawienie się pseudonimu „Bird with Monkey Face”. Dla rodzaju głosu Sipukha nazywana jest również „ścisłą sową”. Wokalizacja podobna do SIP lub Świszczącego, ten ptak otrzymał również główne oznaczenie gatunków naukowych.

Ponadto pseudonim „Featrered Cats” był zakorzeniony w Sipukhi, ponieważ różnorodność ich wokalizacji jest również mruczenie, mogą być obezwładnione niemal w milczeniu i nie boją się osiedlić się w pobliżu ludzi. Ze względu na bliższe łyk do budynków mieszkalnych tych ptaków, nadal są one określane jako „sowy stodoły” (w szczególności przetłumaczono nazwę ich angielskiego gatunku).

Cechy zewnętrzne `

Sipuhi zdalnie przypomina zwykłe sowy, chociaż mają znacznie więcej różnic zewnętrznych niż wspólne cechy. Charakterystyką ich funkcji jest dysk w kształcie serca, nieodłączny wyłącznie przez ptaki tej rodziny. Na widok Sipha pojawia się iluzoryczne wrażenie, jakby wyciągnęła maskę na głowę. Według tej „larwy” ptaka łatwo jest odróżnić od innych ptaków, w tym innych gatunków społecznych.

Szef tego ptaka nie jest zaokrąglony, ale wydłużony, zwężający się, mały i słaby belfer. Pióra uszu przedstawicieli tej rodziny są nieobecne, z wyjątkiem maski SIPHU, które są bardziej jak gałka.

W porównaniu z prawdziwymi sowami, SIPUHS jest bardziej nieznacznie. Z reguły, lekkie odcienie i odcienie są zdominowane w kolorze tych ptaków, ich najbardziej ciemno-brązowy lub piaskowy kolor. Są ciemne plamki z brzuchem i skrzydłami, którego wzór jest możliwy, aby być w różnych podgatunkach SIPHU. Pióra u tych ptaków są białe, z nieistotnymi wtrąceniami.

Kolor dolnej części ciała w dużej mierze zależy od siedliska rodzeństwa. Kobiety mogą różnić się nieco ciemniejszym kolorem w porównaniu do mężczyzn, ale z boku trudno jest wykryć niedoświadczonym okiem. Dysk przedniowy w Sipuch jest zwykle biały i specjalnie na tle dużych ciemnych oczu, skąd pojawił się pseudonim „sowa-ghost”.

Wymiary ptaków tego rodzaju zależą również od pewnej odmiany. Na przykład rzeczywiste łyki znacznie przekraczają maskę. Wiadomo również, że starożytne sipuhas mieszkające na wyspach posiadało po prostu olbrzymi wymiary i znacznie przekroczyły te rodzaje, które są teraz znalezione w tych miejscach (w szczególności na Madagaskaru).

Zasadniczo wymiary nowoczesnych odmian SIPHU różnią się w zakresie 30-39 cm o masie 300-350 g. Ale ich skrzydełk jest dość imponujący - 90 cm.

Obszar dystrybucyjny

Sipuhi znajdują się na całym świecie, z wyjątkiem Antarktydy, na Daleki Północ i Nowej Zelandii. Największą różnorodność ich gatunków obserwuje się w ojczyźnie Kangaroo, a najmniejsze populacje - w azjatyckich obszarach (na większym terytorium Azji, Sipuha nie żyje).

Na kontynentach amerykańskich nie znajdują się tylko w regionach północnych. Oprócz kontynentów, wyspy Pacyfiku, Sulawesi, Madagaskaru i New Gwinea. W przypadku kanarów, Seszeli i Hawajów gatunek ten został przyniesiony przez ludzi i całkiem dobrze się tam zakorzenił.

W Europie ptaki te żyją głównie w państwach bałtyckich i Białorusi. W naturze można je wykonać wyłącznie w regionie Kaliningradu.

SIPUHI zwykle wyposażył swój klasztor w zagłębienia lub gniazda innych ptaków na różnych wysokościach (ale nie więcej niż 20 m), często w mieszkaniach ludzi i opuszczonych budynków (w szopach, stodoły, na poddaszach i dzwonkach). Osiedlają się również w otwartych przestrzeniach, w pobliżu fieldów lub pustkowie o Heather, gdzie różne gryzonie są obfite.

W sumie istnieje 16 gatunków tych ptaków na świecie, z których najczęstsze są zwykłe, maski, czarne i australijskie. Większość gatunków występuje w regionach gorących i umiarkowanych na obu półkulach. Jeden typ jest powszechny wyłącznie w Azji Południowo-Wschodniej, a drugi w środkowej części Afryki. Jednocześnie naukowcy ze świata zwierząt zauważyli, że początkowo było 6 więcej gatunków tych ptaków, które dawały długie, a 1 starożytne gatunki, które nadal występują w afrykańskich otwartych przestrzeniach.

Ludność Sypuh nie ma zastosowania do gatunków znikających, ale zmniejszenie miejsc do zagnieżdżenia zapewnia pewne zagrożenie. Ptaki te są nawet wymienione w Czerwonej Księdze Europejskich regionów ekstraktu.

Życie Lifestyle Iharactoric Diet

Sipuchas różnią się osadą i bardzo rzadko zostawiają swoje terytorium - wyłącznie w przypadkach niedoborów żywności. Osobiste „polowanie” strzeżają bardzo gwałtownie, atakując i wykopując nie tylko innych pierzastych myśliwych, ale także wszystkich przedstawicieli ich rodziny.

Te ptaki prawie nigdy nie zbiegają się w stadach. Pary poza okresem małżeństwa żyją oddzielnie, ale w pobliżu siebie nawzajem.

Sypuhi są również znane jako rzadkie czyste - poświęcają to oczyszczaniu piór i przywracają porządek w gnieździe. Wyposażony w osobę, które ptaki wykorzystują rodzaj metody ochrony - nadruku i kołysanki na łapach, przedstawiających na hierracyjnych grymasach.

Sipuhi poluj głównie na szczury i myszy, a także łapie różne owady i nietoperze w świetle latarni. W ciągu nocy jeden ptak może złapać 15 myszy i szczurów.

Również Siper może łapać małe płazy, jaszczurki i małe ptaki (głównie wróble). Zwykle wychwytują swoją ofiarę w locie, a następnie przenieśli się do zacisznego miejsca, gdzie spożywają posiłek.

Reprodukcja

Okres małżeństwa Siphu spada w różnych momentach w zależności od siedlisk ptaków. Odmiany tropikalne o jasnych warunkach nie ma w ogóle. W ptakach umiarkowanych szerokości geograficznych, tym razem spada na marca-kwiecień.

Zasadniczo Sypukhi tworzy pary monogamiczne, ale wśród tych ptaków występują częste przypadki, gdy jeden mężczyzna ma kilku partnerów. W latach obfitości gryzoni, te ptaki nawet dwukrotnie wycofują potomstwo.

Wraz z nadejściem sezonu reprodukcyjnego mężczyźni leci wokół swojego terytorium w poszukiwaniu odpowiedniego gniazda do „życia rodzinnego”. Znalezienie odpowiedniego "mieszkania", leci wokół niej, dzięki czemu chrapiły przełączniki, aby przyciągnąć kobietę. Kiedy pojawi się ten ostatni, mężczyzna gonuje ją, dopóki próbka będzie mogła mate.

Kobieta składa się w gnieździe od 4 do 8 jaj z odstępem 1-2 dni. Ich wylęg na miesiąc jest wyłącznie zaangażowany. Sametsv ten okres zapewnia jego karmienie i potomstwo fałszywie, oboje rodzice.

1,5 miesiąca po urodzeniu pisklęta już czołgają się z gniazda, a po 10-12 dniach mogą z niego wylecieć. Idą do ich chleba po 3 miesiącach po pojawieniu się.

Początkowo polują razem z rodzicami, ale stopniowo latają dalej od rodzimego klasztoru, aby znaleźć miejsce gniazdowania. Często można go usunąć z „Why House” o 1000 km. Młode kobiety mogą odtworzyć własne potomstwo już po zakończeniu pierwszego roku życia.

Oczekiwanie życia Sipukhs w przyrodzie może osiągnąć 18 lat, chociaż większość młodych ludzi umiera w ciągu pierwszych dwóch lat życia. W niewoli mogą przetrwać do 11 lat, a rekordowy posiadacz stał się srebrem w Londynie, który żył przez 22 lata.