Japoński khin - opis rasy i charakteru

W Azji, skąd pochodzi japoński khin, jest uważany za najlepszy ze wszystkich słynnych towarzyszy. Według elegancji wyglądu, według zabawnej, wesołej, dobrodusznej świątyni.

Historia rasy

Khin to pies, który jest pierwszą rasą nierynowaną w Japonii, która otrzymała uznanie klasy międzynarodowej. Jej przodkowie byli tybetańskimi spanielami, więc może słusznie zadzwonić do jej japońskiego spaniela.

Współczesny Hin przeszedł duże zmiany. W wyniku wyboru krew Bereles i Little Spaniele Cavalier-Charles był mieszany. W odległym czasie psa chińskiej rasy Khina była specjalnie wychowana dla sądu cesarskiego. Doskonale pasuje do drogiego blasku pałacowych, cudownie harmonizujących z ich dekoracji, podnosząc nastrój swoich mieszkańców.

Uwaga! W jednej z wersji te małe psy Kyny dostały się do Japonii wraz z misjonarzami Chin i Indii w XII Century.

Przywieźli swoich mnichów buddyjskich jako symbol strażnika lwa, który chroni rządowe i rządowe agencje, kultowe obiekty, grobowiec dynastii imperialnej.

Starożytne Chiny tak doceniały jego święte psy, że wiele ścian świątyń tego okresu zostały narysowane przez ich obrazy. Byli intonowani w bajkach i legendach, przedstawionych w figurkach z brązu, wycinane z kości słoniowej. Osobiste słudzy zostały naciśnięte przeciwko nich. Miał tylko prawo do posiadania Khinowa tylko najwyższej szlachty. Za uprowadzenie psa zapewniono karę śmierci.

Pierwsze plemienne książki o hodowli psów japońskie Hin sięga XIV Century. Ich metoda wyboru była pod ścisłym sekretem. Ich miniaturowe kopie zostały uznane za szczególnie cenne, które mogłyby być noszone na rękawach narodowej odzieży Japończyków - Kimono.

W Anglii japoński hin uderzył w 1613 roku. Pierwszym właścicielem była portugalska księżniczka, żona króla Szkocji i Anglii Ekaterina Bralancas. Dzięki nią drzewa stały się popularne wśród nazwiska Royal Yards. Jednocześnie zostali przywieźni do Hiszpanii.

Opis rasy

Pierwszy opis rasy pochodzi z XII wieku, kiedy w tym czasie przyniesiono prezent od Chin dla cesarza Japonii. Pierwsza wystawa Hinova odbyła się w brytyjskim mieście Birmingham w 1873 roku, rasa została zaprezentowana jako japoński spaniel. Uznanie amerykańskiego klubu hodowców psów, którą dostała w 1888 roku.

Poważna praca nad poprawą rasy została przeprowadzona w latach dwudziestych. Po długim, żmudnym wyborze rasę podzielono na 3 podgatunki:

• Kobe - duży pies;
• Yamato - średnie rozmiary psa;
• Edo jest najbardziej miniaturową z nich.

Pojawienie się współczesnego Hin zachowało się w swoich cechach wszystkie rodzaje tych gatunków, które zostały zachowane pod koniec największej wojny na świecie, która domagała się życia milionów ludzi i dużej liczby psów różnych ras. Zaktualizowana rasa japońskiej Hina rozpoznała Międzynarodową Federację Filmową w 1957 roku.

Charakterystyczne dla rasy

Japoński Hin jest nieskończenie zadowolony z przybycia właściciela, ma przyjemność uczęszczać do kręgu swojej rodziny. Pies nie zajmuje dużo miejsca w mieszkaniu, wystarczy, aby mieć trochę swojego kąta, w którym czasami może przejść na emeryturę na relaksujące wakacje.

Khina jest przyjazny nie tylko z członkami rodziny, dogadują się bardzo dobrze z innymi przedstawicielami kotów i psów, bawić się z dziećmi z przyjemnością. Na widok nieznajomego pies będzie próbował ukryć się w zacisznym kącie, a po spotkaniu z przyjemnością będzie grać i dobrze się bawić.

Uwaga! Pies jest raczej kruche i miniaturowe. Dlatego nie zaleca się założenia jej rodzin z małymi dziećmi.

Pies jest bardzo przywiązany do właściciela i członków swojej rodziny i nie można go pozostawić przez długi czas. Penter może poważnie cierpieć psychika. Jest to rodzaj psa, który jest Pankik, boi się traci właściciela i nie reprezentuje jego życia bez niego.

Zalety i wady

Zalety japońskiego Hin, przede wszystkim, obejmują jego umysł i zamiar. Są najbardziej posłuszni ze wszystkich przedstawicieli ras małych psów. Są łatwo nauczyć iść na tacę lub pieluchę. Jeśli chcesz, zwierzę może być nauczane różnych sztuczek.

Białe włosy samego psa można łatwo oczyścić brudu i kurzu. Pies jest dobrze wstrząśnięty po zanikaniu pyłu i znów stanie się biały i jedwabisty. Kąpielanie zwierzęcia więcej niż 1 raz w miesiącu nie jest warte.

Miłość miłości Hynova odgrywa wielkie znaczenie dla wszystkich zwierząt, w tym kotów. Zabawne, wesołe stworzenia chętnie bawią się z dziećmi i dorosłymi, nie zawracaj sobie głowy histerycznym szczekaniem, w przeciwieństwie do Toy Terrier.

Przez minusy Hina możliwe jest, aby wziąć fakt, że są słabo tolerowani. W gorym sezonie zaleca się przycięte lub zwilżone wodą. Nie powinieneś iść z nimi na ulicy w ciężkich przymrozkach, ponieważ mają lekko rozwinięte podkładkę, a zwierzę może być octool.

Najbardziej wrażliwym miejscem Hinova jest ich wypukłe oczy, należy upewnić się, że zwierzak. Wada Hin przypisuje również fakt, że musi on codziennie czesać wełnę, aby nie była zdezorientowana i nie tworzy sztywnych.

Standardowa rasa

Międzynarodowa Federacja Cynologiczna (ICF) w kwietniu 1998 r. Została ustalona przez japońskie standard Hina na numer 206.

Według standardu rasy Hin powinien mieć takie oznaki wyglądu:

• Głowa - z szerokim pudełkiem czaszkowym, zaokrąglonym kształtem z tłoczonym mostkiem nosowym;
• Szczęki i zęby - śnieżny kolor, mocny, z bezpośrednim ugryzieniem;
• Nos jest szeroki, z krótkim nosem nos zbiega się z poziomem oczu, jego kolor zależy od koloru plam na pokrywie wełnianej, może być czarny lub brązowy;
• Oczy - duże rozmiary, czarne, okrągłe, dość dalekie;
• Uszy są długie, w postaci trójkąta wisi po bokach głowy, wełna na nich jest wydłużona;
• szyja - ma wysokie, proste lądowanie, krótkie.

Rama

Wysokość w więzieniu powinna być proporcjonalnie równa długości sprawy. Pies powinien mieć silny, prosty, krótki tył z szerokim, zaokrąglonym dolnym tyłem, szeroką, głęboką pierś z żebrami rozwiązania. Dolny brzuch musi być dokręcony.

Kończyna

Przednie łapy mają cienką kość, ich dolna część jest pięknie zarośnięta wełną. Tylne łapy są silniejsze, wydłużone, w postaci owalnego, w Japonii są porównywane z osobą, która idzie na sandały krajowe.

Ogon

Duma psa jest ogonem, który jest obficie pokryty długą, elegancką wełnianą okładką, leży na plecach.

Wełna, kolor

Całe ciało japońskiego psa, w tym uszy, łapy, ogon pokrowca długie, jedwabistą wełnę. Rośnie nawet między palcami na nogach. Mają biały kolor, na którym są czarne lub czerwone plamy. Ta sama wełna koloru na uszach i wokół oczu.

Uwaga! Biały pasek idzie wzdłuż nosa nosa, oddzielając kolorowe kadrowanie.

Dyskwalifikujące wady

Hin nie powinien być tchórzliwy, agresywny wobec ludzi i zwierząt. To zachowanie nie jest nieodłączne w psie towarzyszącym.

Domyślnie standardu obejmują:

• niedopasowanie koloru nosa z kolorem plam;
• brak miejsc na głównym kolorze;
• Brak białego paska oddzielającej ramy oczu;
• brak czarnego lub czerwonego koloru uszu;
• Kolor kolorów.

Japoński Khin z odchyleniami fizycznymi z normy podlega dyskwalifikacji.

Charakter japońskiej hina

Zgodnie z naturą Khiny, życzliwe zwierzęta, kochankowie tak bardzo, że jego długa nieobecność powoduje jej panikę i utratę duchowej równowagi. Ogólnie rzecz biorąc, jest to zrównoważony, spokojny pies. Nigdy nie zawracam sobie bezdomnych szczekania hałaśliwych. Pies powiadamia przybycie gości, dzwonka lub pukanie do drzwi.

Dalej do podbródka, każdy odpoczywa i uspokaja się, kontemplując to słodkie, czułe zwierzę patrzące na ciebie z dużym, zakochanym w moich oczach. Nic dziwnego, że japoński uważali go za talizman, pomagając duszowi, aby uzyskać spokój ducha i równowagi.

Edukacja i trening

Japońskie hin jest łatwo wyszkolony. Ale musimy wziąć pod uwagę drogowy, kapryczny charakter PET. Jeśli podczas zajęć ps będzie nudny, nic nie będzie w stanie osiągnąć nic. Wzbudzić zainteresowanie zwierzakami, zajęcia odbywają się codziennie, wprowadzając różnorodność do ćwiczeń. Hin powinien uczyć cierpliwie i sekwencyjnie, wykorzystując metody gry i zachęty.

Ważny! Przełamać i karać Hin za niespełnieniem zespołu kategorycznie zabronione. Manifestacja agresji ze strony właściciela doprowadzi do odmowy wykonywania poleceń i posłuszeństwa.

Treść, opieka, higiena

Długa, piękna wełna japońskiego hin jest jego główną zaletą i wymaga stałej uwagi. Aby zawsze wyglądała na reprezentacyjną, była dekoracją zwierzaka, nie była zdezorientowana, trzeba ją przeczesać każdego dnia.

Gdy hyiny są ułożone za pomocą specjalnych szamponów dla psów. Zamiast kąpieli do czyszczenia wełny często używane są suche szampony. Uszy psa muszą być regularnie sprawdzane na temat chorób zapalnych, składników w nich brud i infekcje. Są oczyszczone bawełnianą wacikiem ze specjalnymi środkami.

Fryzura dla tych psów nie są świadczone. Ale niektórzy właściciele cięcie w lecie, tak że zwierzę nie jest gorące.

Musisz także regularnie pokazywać Dentystę PET, aby zidentyfikować obecność tataru, zapalenie gumy. Nieprzyjemny zapach jest usuwany z ust dziennych zębów szczotkowanych. Pazury na łapach cięcie, gdy rosną.

Chodzenie, aktywność fizyczna i zasady bezpiecznego zachowania na ulicy

Pies nie potrzebuje wielkiego wysiłku fizycznego, jednak potrzebuje codziennych spacerów w świeżym powietrzu, gry z właścicielem. Jeśli tak się nie skończy, charakter zwierzaka zaczyna gwałtownie się pogorszyć.

Na ulicy, musisz przestrzegać nieumyślnie japońskiego Hin uszkodzone jego oczy kijem, nie odebrał go z ziemi. Nie powinieneś opuścić go od smyczy, w której idą duże psy.

Cechy karmienia i diety

Japońskie jedzenie Hina może składać się z pasz przemysłowej lub naturalnej żywności. Od jakości żywności jego nasycenie witamin i mikroelekcji zależy od zdrowia zwierzaka i oczekiwanej długości życia.

Jeśli preferencje jest udzielane do ukończenia kanałów, muszą nie być niższe niż klasa premium. Jeśli wybrano naturalną żywność, dieta używa:

• niskotłuszczowe odmiany mięsa drobiu, królika, wołowiny;
• Wątroba, komory, serce, nerki, płuca;
• Produkty kwaśne, twaroże;
• Gotowane jajka alkoholowe;
• ryż, płatki owsiane, owsianka gryki;
• gotowane ryby morskie bez kości (1 raz w tygodniu);
• Świeże owoce, gotowane lub zmiażdżone świeże warzywa.

Szczenięta wymagają karmienia pięciu objętości. Stopniowo częstotliwość żywienia jest zmniejszona, a w wieku 8 miesięcy hynovowie są przenoszone do 2 ukończenia. Zawsze musi mieć dostęp do czystej wody, która podlega codziennej wymianie świeżymi. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku zwierząt żywiących się suchą paszą.

Ważny! Nie możesz nakarmić psa, mieszając naturalne pokarmy z fabrycznymi kanałami. Z ich trawieniem zaangażowane są różne enzymy żołądka, które negatywnie wpływa na pracę przewodu pokarmowego i zdrowia zwierząt.

Zdrowie i choroba

Głównymi chorobami hynova są zwichnięcie i podlingi kubków kolanowych, alergia na jedzenie, wśród mistrzostw chorób oczu jest przekazywana zaćm. Mogą również mieć cios termiczny, więc w upalnej pogodzie lepiej zostawić zwierzaka w mieszkaniu lub w zacienionym miejscu.

Dodatkowe informacje. Japońskie khains, podobnie jak inni przedstawiciele z skróconymi śladami oddechowymi, często warczy. To nie jest choroba, to ich fizjologia.

Średnia długość życia i reprodukcja

Średnio psy tej rasy żyją w wieku 12-14 lat, ale wiele z nich żyje do 15 lat. Ich długość życia w dużej mierze zależy od prawidłowej zawartości i odżywiania.

Knitowanie japońskich hinów jest możliwe tylko w wieku 1,5 lat. Po trzech latach, na drutach i nie zalecane. Psy należą do rasy, która mocno goje się i rodzi szczeniaki. Dlatego przed wyborem partnera należy skonsultować się z specjalistą.

Jak wybrać szczeniaka

Przed zakupem szczeniaka musisz zdecydować, jakie cele jest kupowane. Jeśli zwierzę zostaje psa towarzyszącym, możesz wziąć je z rąk przez ogłoszenie w gazecie. Jeśli pies zostanie zakupiony do hodowli, aby wziąć udział w wystawach, tutaj musisz już szukać sprawdzonego hodowcy lub dobrego szkółki.

Wybierając szczeniaka, uwaga jest wypłacana swoim rodzicom, warunki zatrzymania, do zdrowia oczu i uszu. Oczy nie powinny być spodeniowe, a uszy są brudne. Ile wynosi tę rasę, zależy od wielu czynników. Szczenięta z tytułu rodziców są droższe niż te, które są sprzedawane przez reklamę. Dzieciak z klasy PET może kosztować do 20 tysięcy rubli i pokazuje zajęcia już do 60 tysięcy. I na takich szczeniętach jest kolejka.

Interesujące fakty

Japoński Hin - elegancki pies z nawykami zapożyczonymi od kotów. On, jako przedstawiciele kotów, uwielbia wspinać się na wysokie meble, wspina się na drzewa podczas spaceru, dobrze skacze, nieustannie myje łapę, a nawet mirem, jak kot.

Na notatce! Khains są raczej delikatnymi stworzeniami, traktują ich niezwykle ostrożnie, aby nie zaszkodzić.

Nie mogą być trzymane na ulicy w wolierze lub hodowli. Nie tolerują ciepła i błysnęli na zimno. Pierwsze trzciny Hinova pokrywa się z ich dojrzewaniem, występuje w wieku 1 roku i 6 miesięcy, a następnie ustanowiony końcowy kolor.

Japoński Hin jest odpowiedni zarówno dla aktywnych ludzi, jak i tych, którzy kochają pokój i ciszę. Co więcej, psa przyjmuje charakter właściciela. Z spokojnym właścicielem będzie się zachowywać cicho, a dzięki aktywnym towarzyszem - biegać i bez zmęczenia grania. Pokocha każdego właściciela i wszędzie mu towarzyszyć.