Tervurer - opis rasy i jej charakteru

Idealny towarzysz, poświęcony przyjaciel i godny towarzysze będzie belgijski pasterz Trivyuren. Ten uroczy pies z dobrymi oczami, charakterystyczne cechy zachowania i dobranej dyspozycji jest mało prawdopodobne, aby ktoś nie obojętny.

Historia rasy

Pasterze belgijskie pojawiły się w dniach średniowiecza, wtedy ich główne pokolenie było w ochronie nieruchomości i mieszkań. Później były używane jako owce oswerze.

W Europie psy pojawiły się dopiero pod koniec XVIII wieku, było to, że prawie każde państwo zaczęło deklarować własną rasę, więc stało się z Belgią.

Opis rasy

Termoryna ma suchą i harmonijną sylwetkę, jest potężny, ale jednocześnie eleganckie psy o silnych i pomieszczonych mięśniach.

Belgijski średniej wielkości pasterz, wzrost dorosłego mężczyzny wynosi około 60-65 cm, dziewczęta są nieco mniejsze-do 60 cm. Waga jest zwykle zmienna w ciągu 20-30 kg.

Charakterystyczne dla rasy

Pasterze belgijskie należą do brzegów i psów wyścigowych. Są bardzo odporne, energiczne, więc zawsze są gotowi do działania. Nie mają się strachu, agresję.

Pomimo aktywnego temperamentu psy słyną z zrównoważonego i spokojnego usposobienia.

Zalety i wady

Zanim zdobędziesz Belgijski Pasterz, powinieneś dowiedzieć się o jego zaletach i wadach. Jeśli chodzi o plusy, są następujące:

• różnorodność wyglądu;
• Doskonałe zdrowie;
• Łatwość opieki;
• Absolutne oddanie.

Spośród minusów można podkreślić fakt, że rasa ta wymaga większej uwagi, a także intensywnych klas. Nie każda osoba będzie mogła dać im tyle czasu, ile to konieczne.

Standardowa rasa

Istnieją cztery odmiany Belgów, ale tylko jeden standard jest zadeklarowany w FCI.

Opis rasy toTVYUREN:

• Głowa pasterska średniej wielkości z lekko wydłużonym pyskiem, płynnie przesuwając się do nosa. Gładkie przejście od czoła.
• Belgijskie szczęki i zęby są silne i dobrze rozwinięte.
• Nos średniej wielkości. Może mieć małą opakowanie.
• Średniej wielkości oczy mają owalny lub migdałowy kształt. Najczęściej czarny lub ciemnobrązowy.
• Uszy trójkątnego kształtu małego rozmiaru. Erendressing, mobilne i oczekujące.
• Szyja jest dość muskularna z lekkim rozszerzeniem ciała. Nie ma znaczące zawieszenie.
• Obudowa jest duża, potężna i lekko wydłużona, ale nie ma oczywistej nasilenia. Rasa słynie z szerokiego pleców z mocnymi mięśniami.
• Kończyny mięśniowe z lekko zaokrąglonymi łapami. Poduszki mają pieczęć, ale zachowują swoją elastyczność.
• Ogon średniej długości z silną bazą. W stanie odpoczynku wisi w dół, aw ruchu wzrasta do linii poziomej.
• Wełna tych zwierząt jest zaskakująco gruba i długa. Te psy nie boją się mrozów z powodu gęstego podkładu.
• Kolor - czarny i ruda w standardowym przedstawicielu. Również pies powinien być obowiązkową ciemną maską na twarzy.

Dyskwalizacyjne wady są wyrażane charakterem, psy nie powinny być zbyt agresywne lub, odwrotnie, nieśmiałe. Wady zewnętrzne nie są wartościowe uszu, krótkiego ogona i braku podkładu. Ponadto belgijski torzew z dentystą, prądem lub brakiem trzech lub więcej zębów podlega dyskwalifikacji.

Charakter psa

Terburn - rasa psów ze szczególnym charakterem, te zwierzęta są wyróżniające umysł, szybki dowcip i szybkość decyzji. Doskonała ochrona przed zwierzętami, wyszukiwarka.

Są przyjaźni, pacjentów i nie agresywnych, więc łatwo się dogadać z dziećmi. Te psy są bardzo doceniane przez osobę, starają się chronić swojego właściciela w dowolnym koszt.

Edukacja i trening

Zwierzę powinno być szkolone od najmłodszych lat, psy te są dość mądre, więc polecenia szybko chwytują.

Właściciel musi wyraźnie wymawiać polecenia, pokazać zdecydowaną postać, nie poddając się. Szczeniak musi jasno zrozumieć, kto jest głównym domem, tylko wtedy będzie posłuszny.

Treść i opieka

Jeśli chodzi o opiekę, zawiera standardowe procedury w postaci kąpieli, czesania wełny, szczepień. Wszystkie te wydarzenia pomagają zwiększyć żywotność i jej jakość.

Higiena

Jeśli chodzi o procedury wodne, doświadczeni hodowcy nie zalecają nadużycia. Faktem jest, że częste kąpiel nie wpływa na stan wełny i skóry w ogóle.

Ale opieka nad futrem będzie musiała być regularnie, szczególnie podczas trzonowania. Konieczne będzie go codziennie czesać.

Chodzenie, aktywność fizyczna i zasady bezpiecznego zachowania na ulicy

Jeśli chodzi o aktywność fizyczną, psy wymagają regularnego spaceru, ponadto, musisz wybrać takie miejsce, w którym pies może swobodnie uruchamiać, komunikować się z krewnymi.

Spacery powinny odbywać się co najmniej dwa razy dziennie z dorosłym zwierzakiem, do 5 razy dziennie z małym szczeniakiem.

Cechy karmienia i diety

Tervurer to odpowiednio dość duża rasa, a jedzenie wymaga dużo. Pet powinien dodawać co miesiąc. Dieta powinna być zróżnicowana, pełna i zrównoważona.

Ściśnięcie w wystarczających ilościach zawarte są w surowej wołowinie, mięso powinno być obowiązkowe w menu. Przydatne warzywa:

• dynia;
• marchewka;
• ogórki;
• Cukinia.

Dogglery zalecają podanie sfermentowanych produktów mlecznych owczych.

Ci, którzy postanowili użyć suchej żywności, powinny być preferowane przez kompozycje klasy premium, które są zaprojektowane dla psów z dużymi rasami.

Zdrowie i choroba

Tervurena słynie z doskonałego zdrowia, mają dobrą odporność. Ale nawet ten pies ma własne predyspozycje rasy, a mianowicie:

• otyłość;
• Choroby oczu;
• onkologia;
• Problemy z tarczycą.

Średnia długość życia i reprodukcja

Przy odpowiedniej opiece utrzymanie pasterzy żyje do 15 lat. W historii są przypadki, gdy pies osiągnął wiek dwudziestki, ponadto zachowywał swoją działalność.

Korzystny okres propagacji jest w wieku dwóch lat. Dzianinu odbywa się tylko u zdrowych psów. Suki są starannie przygotowane do przyszłej ciąży: nosić analizę bakteryjną, przetwarzane z pasożytów.

Jak wybrać szczeniaka

Zanim będziesz miał tuppy na Tervureny, powinieneś dokładnie ważyć wszystkie "dla" i "przeciw". Faktem jest, że ta rasa wymaga pełnego rozwoju, starannej opieki i właściwej edukacji. Wszystko to wymaga dużo wysiłku, czasu i inwestycji finansowych.

Najlepiej jest kupić psa w sprawdzonym żłobku, a następnie szanse na przejście krzyżu czasami spadną. Pet jest zabrany od matki w wieku 12-14 tygodni, kiedy zaczyna wykazywać niezależność.

Pies powinien mieć następującą dokumentację: genealogia, paszport szczeniaka, informacje o karcie szczepień. Warto przyjrzeć się rodzicom, nauczyć się swoich tytułów niż im, tym więcej, tym wyższa cena szczeniaka.

Interesujące fakty

Niewiele osób wie, że podczas pierwszej wojny światowej Tervynes zmarł w dużej liczbie. Właśnie w tym czasie rasa ta była na skraju zniknięcia, ponieważ nie przedstawiono wymagań dotyczących koloru, w rzeczywistości pojawiły się cztery podgatunki tych psów.

Przedstawiciele tego rasy prowadzą na liście najlepszych psów bezpieczeństwa. Zastanawiam się, ale na samym początku Belgowie zostali postrzegani jako tchórzliwe i słabe zwierzęta, ale kinologie były w stanie wyeliminować ten problem.