Pciennik

Fox Arktyczny nazywany jest również polarnym lub arktycznym lisem, który nie jest zaskakujący, ponieważ pojawienie się te stworzenia są bardzo podobne do czerwonych pierścieni. A niektóre nawyki śnieżnobiałe zwierzęta przypominają ich leśne krewnych. Lisy, podobnie jak lisy, mają przebiegłość i głupią ciekawość, a dokładnie tak samo polują na gryzonie, „nurkując” w śnieg i wyciągając senne zwierzę na zewnątrz.A jednak łucznicy nie mają zdrady Foxa, wiedzą, czym jest lojalność i zawsze są gotowi przyjść z pomocą plemienia w kłopoty. Ci małe drapieżniki przyjmują nieznajomych młodych, dzielą żywność z głodnymi sąsiadami i pod żadnym pozorem nie tracą życzliwości.

Nazwa łacińska: Vulpes Lagopus

Status bezpieczeństwa
Najniższe obawy

Zakres
Regiony półkuli północnej

Waga

3,5-7 kg

Klasa

Ssaki

Długość

20-30 cm

Drużyna

Drapieżny

Prędkość

Do 45 km/h, prędkość w wodzie 2-3 km/h.

Rodzina

Pińczyk

Długość życia

6-10 lat

Rodzaj

Lisitsy

Odżywianie
Ryby, gryzonie, ptaki, grzyby, jagody

Wrogowie
Wilki, Wolverine, Ptaki

Fox: Charakterystyka ogólna

Puszyste zwierzęta należą do klasy drapieżnych ssaków, należą do rodziny psów i są zawarte w dużym rodzaju lisów. Lisy i wilki, a niektórzy naukowcy uważają je pośrednie spojrzenie między tymi drapieżnikami.

Piosenki są bardzo piękne i eleganckie, ich wyjątkowy urok daje luksusowy futra i jasne oczy, które są niebieskie lub bursztynowe kolor. Są one dość miniaturowe drapieżniki, ich wysokość ich ciała waha się od 20-30 cm, a oni ważą nie więcej niż 3,5-7 kg.

Zwierzęta są doskonale przystosowane do życia w arktycznych ekspansjach i mogą przenosić mróz do -60 stopni. Gruby futro chroni ich ciało z zimna, skróconą twarz i małe uszy - od odmrożenia, a wewnętrzna podeszwa łap jest pokryta wełną, co pozwala na zęcia poruszania się na śliskim lodzie. Nawet błona śluzowa oka jest pokryta specjalnym pigmentem odblaskowym, dzięki czemu zwierzęta nie tracą wizji na olśniewającym słońcu.

Kolor lisów jest podzielony na 2 typy: biały i niebieski. Pierwsze futro w śnieżnym kolorze, a wełniana okładka tego ostatniego ma brązowy lub szary odcień z srebrnymi przelewami. Nawiasem mówiąc, w zimiejskim płaszczu tylko w czasie zimowym, a przez lata mają molting, wełna staje się bardziej sztywna i zmienia swój kolor do brązu.

Lampy Arktyczne nie różnią się w ostrym wzroku, ale mają doskonałe słuchanie i zapach. Są w stanie złapać ruch gryzoni w dziurze znajdującym się na głębokości kilku metrach i zapach zapachu rozkładających się tusz z odległości 10 km.

W środowisku naturalnym puszyste gryzonie żyją nie więcej niż 6-8 lat, w niewoli ich termin życia wzrasta do 12 lat.

Czy piaski mogą wiedzieć, jak pływać?

Tak, te puszyste drapieżniki czują się bardzo pewni się w wodzie, a nawet głębokie rzeki łatwo pływać. Dzięki jego zdolności do pływania, piaski są nie tylko wykwalifikowanymi rybakami, ale także łatwo przezwyciężają przeszkody wodne podczas zimowych migracji.

Siedlisko

Lisy wybrały regiony półkuli północnej z miejscem zamieszkania. Te drapieżniki zamieszkują strefy polarne w Eurazji i Ameryce Północnej, a także znajdują się na wyspach myte przez wody Oceanu Północnego i Spokojnego. Puszyste zwierzęta są powszechne w Tundrze i Tajdze Rosji, Kanady i Amerykańskiego stanu Alaski. Zwierzęta z kontynentem wchodzą podczas zimowych migracji w Finlandii i południowych regionach Bajkalii. Porsets to mieszkańcy Grenlandii, Islandii i archipelagu dowódcy. Znajdują się również na nowej ziemi, która jest częścią regionu Arkhangelsk.

Najbardziej komfortowe lisy odczuwa się na pustyniach arktycznych i śnieżnych obszarach. Osiedlili się na równinach i na obszarach przybrzeżnych, unikając gęstych lasów i wysoce. Tylko w Rosji zwierzęta czasami żyją w drewnianej tundrze, ale wolą przechowywać miejsca z rzadkimi plantacjami.

Rodzaje

Naukowcy spędzili na klasyfikację tych zwierząt, a nie jeden rok. Zadanie miało być trudne dla ekspertów, ponieważ prawie nie ma istotnych różnic między lisami, ani wyglądem, ani wielkością, ani w stylu życia. Fakt, że zwierzęta nieustannie migrują, pokonanie tysięcy kilometrów skomplikował ich pracę. Więcej niż raz zoologowie opisali nowy rodzaj śnieżnobiałego drapieżnika, który z bardziej szczegółowym badaniem okazał się zwykłym piaskiem, który przeniósł się z Eurazji na Alaskę.

Ogólnie rzecz biorąc, systematyzacja piosenek była złożona i żmudna, w wyniku czego naukowcy poszli ścieżką najmniejszego oporu, dzieląc je w obszarze siedliska. Teraz 10 podgatunków znajduje się w rodzinie Sand:

• Alopex lagopus (zwykły);
• Alopex lagopus beringensis (Beringovsky);
• Alopex Lagopus Fuliginosus (islandzki);
• Alopex lagopus groenlandicus (Grenlandia);
• Alopex Lagopus Hallensis (Lis z wyspy Galla);
• Alopex Lagopus Instruitus (Alaski);
• Alopex Lagopus Pribilofensis (Springfish z wysp zysku);
• Alopex lagopus semenovi (Mednovsky);
• Alopex lagopus sibiricus (Novosibirsk);
• Alopex Lagopus Ungava (Arcted Gudzonov Cieśnina).

Zwykły (biały) arktyczny lis

Najczęstsze i liczne podgatunki, zamieszkujące obszary arktyczne na kontynencie eurazjatyckim.

Bering Fox

Ta odmiana otrzymała swoją nazwę na cześć największej wyspy Bering, która jest częścią archipelagu dowódcy. Lisy Beringa różnią się od swoich krewnych bardziej niż ich krewni, ich średnia waga waha się od 4 do 6 kg. Co jeszcze interesujące, są jedynymi rodzimymi ssakami na wyspie i pojawiły się na niej na długo przed rozwojem tego złomu sushi przez ludzi. Piaski na żywo w całym Beringu, wolą osiedlić się wzdłuż wybrzeża i na skalnych klifach.

Islandzki lis

Lisy islandzkie są naprawdę wyjątkowe! I wszystko, ponieważ są jedynymi przedstawicielami klasy ssaków na tej wyspie. Dla naukowców nadal pozostaje tajemnicą do tego, jak zwierzęta osiedliły się na kontynencie Islandii, a większość z nich jest skłonna do wersji, którą zwierzęta poruszały się tutaj z Grenlandii nawet w epoce lodowcowej. W ich rezydencji piosenki wybrały alpejskie i arktyczne tundry w regionach przybrzeżnych, a oni jedzą głównie ryby, ptaki morskie i ich jaja, i nie rozpuszczają zwłokę uszczelek.

Grenlandia Lesca

A te arkty są mieszkańcami kontynentu północnoamerykańskiego. Zwierzęta żyją na Grenlandii, zamieszkując głównie w północnych i wschodnich regionach wysp, ale mogą podążać za lemmin i na zachodnie wybrzeże. Znajdują się również na wyspach królowej Elżbiety i Elsmir, które są częścią kanadyjskiego archipelagu arktycznego. Jest niewielka populacja piasków i Nunavuta - nowo utworzone terytorium z lodowców, złamane z północno-zachodniej części Kanady.

Galle Spring

Te podgatunki znajduje się na wyspie Gall, która jest częścią archipelagu Franz Joseph Earth. Sama wyspa jest naga, skalista pustynia, gdzie nie ma prawie żadnych oznak życia. Ale śnieżne drapieżniki nie są przyzwyczajone do surowych warunków i były całkiem dobre w regionach przybrzeżnych, jedząc dary morza (ryby, skorupiaki, glony).

Alaskan Fox

Piaski i na terytorium północnych USA. Lisy Alaski nie różnią się od zwykłego, przez długi czas nawet przypisywali jedną różnorodność. Zwierzęta znajdują się w strefach tundry znajdujących się na północy Alaski, aw Cape Barrow, unikając cieplejszych południowych regionów z grubymi lasami.

Lis z wysp Poilov

Łańcuch wysp wulkanicznych, nazwany na cześć honoru rosyjskiego nawigatora Gabriel Pribalov, który ich otworzył, również stał się przodkiem dla puszystego zwierząt. Są tu całkiem dobre lisy, ponieważ na wyspach nie ma dużych drapieżników, ale na wodach przybrzeżnych znajdują się ryby i ptaki morskie, które stały się głównymi przedmiotami polowania na śnieżne zwierzęta.

Mednovsky (niebieski) lis

I może to być może najciekawsza i piękna różnorodność piasków. Zimą ich śnieżnobiała wełna nabywa niezwykły niebieskawo-srezyjny odcień, dlatego futro lisów Mednovsky jest znacznie wyższe niż inne podgatunki. Siedlisko tych zwierząt jest ograniczone przez rosyjską miedzianą wyspę, która jest częścią archipelagu dowódcy. Te drapieżniki są najbardziej miniaturową wśród ich plemion, a ich waga rzadko przekracza 3 kg. A także ich populacja jest najbardziej rzadki i mały, w dzikiej naturze Mednovsky Pestties pozostawił nie więcej niż 100 osób i są pod ochroną państwa.

Novosibirsk Lesca

W rzeczywistości nazwa „Novososibirsk” do tej specyfikacji jest stosowana warunkowo, po prostu do podziału populacji garnków, zamieszkującą wyspę kotłową, która jest częścią archipelagu Novosibirska. Zwierzęta żyjące w dolinach płytkich rzek znajdują się również u podnóża gór i pagórkowatych obszarów ze skalistą glebą.

Zatoka Gudzonova

Ungavi Spring znajduje się w Kanadzie w Lowland Hudson Bay. Mieszka w bagnistych obszarach przybrzeżnych, buduje swoje własne domy i gniazda do uprawy potomstwa tam. Na zewnątrz, nie jest zbyt różny od zwykłego białego lisa, w zimie ich futra jest biała, aw sezonie letnim zmieniają kolor do brązowo-brązowego.

Co zjadają lisy na wolności

Śnieżne drapieżniki są całkowicie niezdatnymi w ich preferencjach gastronomicznych i karmić wszystko, co jest mniej lub bardziej jadalne. A takie wszystkożerne nie tylko pomaga utwory przetrwać w lodowej tundrze, ale także czyni je stołem jadalnym bardzo zróżnicowanym. W diecie zwierząt znajdują się żywność białka i roślin, a także owoce morza. I oczywiście zwierzęta nie pogardzają pady i bez wahania wybierają skrawki innych drapieżników polarnych.

Menu Pestz obejmuje:

• Małe gryzonie (głównie lemangi);
• Młode foki i koty morskie;
• Peathed: kuropatwy, kaczki, gęsi, mewy;
• Jaja ptaków;
• Ryba;
• Mięczak, skorupiaki, jeże morskie;
• Jagody, takie jak chmurwa, jagoda, lingonberry;
• Żarówki i korzenie roślin;
• Glony (zwłaszcza kapusta morska);
• Grzyby;
• Mech, porosty.

Powyższa dieta jest dostępna dla utworów głównie w ciepłych. W zimie muszą być zadowolone z trupów mieszkańców morza rzucony na brzeg, a pozostałości posiłku ich czworotniałych sąsiadów.

Te małe zwierzęta są bardzo przedsiębiorcze i podejrzane. Często niszczą pułapki myśliwskie i dążą na parkingach na parkingach badaczów polarnych lub ludzkich osiedli. Pokoty kradną pokarmy w puszkach i suche racje, karmę z misek dla psów, a nawet ziarna i warzywa stodoły. I puszyste zwierzęta umiejętnie używają swojego uroku i często pochłaniają połów w postaci ryb lub kanapek.

Charakterystyka życia i postaci

Większość drapieżników poluje z początkiem Zmierzchu, ale lisy arktyczne nie są prowadzone przez codzienny rytm, ale w porze roku. A wszystko dlatego, że w naturalnych miejscach ich siedlisk są takie zjawiska jak dzień polarny i noc polarna. Dlatego zwierzęta nie zwracają uwagi na pozycję słońca na niebie i wychodzą w poszukiwaniu jedzenia w dowolnym momencie dla siebie.

W wiosennych i letnich sezonach puszyste zwierzęta aktywnie polują przez całą dobę, magazynując taki podskórny tłuszcz na zimę. A po początku jesieni wolą szukać jedzenia w nocy, przygotowując się do długiego przejścia przez wieczny lód arktyczny. W miesiącach zimowych piosenki prowadzą koczowniczy styl życia, migrując wzdłuż wybrzeży morskiej. A lisy arktyczne podążają za północnymi niedźwiedziami, jedząc resztki posiłku z groznej bestii.

W sezonie migracji zimowej lisy poruszają się z domu przez setki, a nawet tysiące kilometrów. Przezwyciężają nie tylko ogromne odcinki sushi i przekraczają rzeki, ale także przechodzą przez morza za pomocą dryfujących flotów. A co jest najbardziej niesamowite, podczas ich wędrówek małe drapieżniki osiągają nawet ekstremalny punkt bieguna północnego.

Życie lisów

Śnieżne białawe drapieżniki należą do monogamicznych zwierząt, to znaczy tworzą pary, utrzymując wierność partnerowi na całe życie. Ale w przeciwieństwie do wilków, którzy po śmierci małżonka preferują samotność, piosenki nie skręcają dla zmarłego humoru, a już następne odtwarzanie sezonu wchodzi w nowy związek małżeński.

Rodziny żywych zwierząt, w których wliczone są mężczyzna, kobieta i noworodka. Często ich rodzina uzupełnia córki z poprzedniego potomstwa pozostającego obok rodziców. Młode kobiety pomagają dbać o swoich maleńkich braci i sióstr i przechodzą przez doświadczenie własnego nadchodzącego macierzyństwa.

Wiosną i latem lisy arktyczne prowadzą siedzący tryb życia, tapicerowany w norach lub schroniskach w klifach skał. Każda rodzina ma własne mieszkanie, które czasami służy jako dom dla wielu pokoleń. I nie jest to zaskakujące, ponieważ przekierowanie schronienia w skalistej ziemi lub z zamrożoną ziemią nie jest tak proste, a nie jeden tydzień nie może przejść do tego procesu. Co więcej, zwierzęta wyposażyły ​​swoje dziury w wiele pokoi i zapasowych pociągnięć, a ich podziemne domy przypominają przebiegłe labirynty.

Wraz z pojawieniem się jesieni piaski są wysyłane na coroczną podróż przez lód arktyczny i odpoczywają tam, gdzie musisz. Drapieżniki zmęczeni długiego przejścia zasypiają w tymczasowych schronach wśród kamieni, pod śnieżnym gruzem, a najczęściej odbywają się na noc w śniegu.

Postać i zwyczaje

Pestsov można opisać jako przyjazne i spokojne stworzenia. Zmuszeni do istnienia w trudnych warunkach, nie zostali zamknięci i ponure, ale udało się zachować radość i pasję do radosnych przygód. Puszyste zwierzęta wcale nie są nieodłącznym gniewem i agresją, bardzo dobrze dogadują się ze swoimi krewnymi i współistnieją w sąsiednich norach, które często są powiązane przez podziemne fragmenty. Nawet podczas walki o kobietę Lis nie próbuje zadać tyle szkód, jak to możliwe, przeciwnikowi, więc ich walki nigdy nie kończą się śmiertelnym wynikiem.

W sezonie lęgowym zwierzęta często tworzą całe kolonie i między mieszkaniami rodzin zaledwie kilku metrów. Oczywiście małżeństwo chroni twoje schronienie przed nieznajomymi, ale zwierzęta te nie mają roszczeń terytorialnych. Znane lisom i poczucie współczucia. Kiedy mama pielęgniarska umiera, kolejna kobieta z pewnością przyjmuje jej młode, i były przypadki, gdy rodzina wzięła pod opiekunem do 30 osieroconych dzieci. A jeśli kobieta pozostanie bez partnera, sąsiedzi nie pozwoli jej umrzeć głodu i podzielić się z nią swoją ofiarą.

Lokwiając szczeniaki grają nie tylko z ich rodzimymi braciami i siostrami, ale także z rówieśnikami z sąsiednich. A puszyste rodzice nie utrudniają wspólnej rozrywki ich potomstwa, a nawet jednoczą wysiłki, aby kontrolować nie z umiarem zabawnych dzieci.

Lisy arktyczne wolą polować i karmić samotnie i nie witają innych plemion z posiłkami. Ale jeśli zwierzę wpadnie na tusze wieloryba lub pieczęć, wówczas inne zwierzęta są z nim połączone i będą śpiewać razem w pobliżu carcas. Tymczasowe związki puszyste drapieżniki zakończyły się, gdy polują na główną zdobycz. Zoolodzy wielokrotnie obserwowali zdjęcie tego, jak kilka dorosłych lisów na zmianę zaatakowało kobietę z lwa morskiego, który chroni ich młode. Matka rozpaczliwie walczyła za życie dziecka, ale nie miał czasu na odzwierciedlenie setek ugryzień, po drugim, a ostatecznie noworodek stał się ofiarą głodnych piasków.

Niemożliwe jest nie wspominając o takim fakcie, jak niesamowity związek między piaskami a białym niedźwiedziem. Śnieżne stworzenia są zawsze następujące główne drapieżniki, te same wilki i rosomaki w celu wzmocnienia pozostałości ich lunchu. Ale zwierzęta trzymają się ich w bezpiecznej odległości i nadają się do niedozwolonego tylko po nasyceniu czterech łowców.

Ale dołączają do niedźwiedzi bez lęków i policzek łzy z jego ofiary. I ogromny drapieżnik po cichu odnosi się do tak niezakażonych gości, a wszystko dlatego, że piosenki nie reprezentują dla niego zainteresowania żywności. W końcu niedźwiedzie pasują głównie z tłuszczem i małym, zarośniętym wełną stworzenia jest zdecydowanie nie jego smak. Nawiasem mówiąc, w zimie, wiele lisów przetrwa tylko ze względu na fakt, że karmić się na mięso uszczelek i uszczelek produkowanych przez właściciela Arktyki Clubfoot.

Reprodukcja i uprawa potomstwa

Szybko dojrzały piaski i może pomnożyć przez 1 rok życia. Ale zwierzęta nie spieszą się, by zdobyć potomstwo i po raz pierwszy stają się rodzicami tylko w wieku 1,5-2 lat. W końcu muszą dokładnie przygotować się na tak odpowiedzialny krok: wybierz partnera dla siebie, znaleźć odpowiednie miejsce na uprawę Cubs i wyposażają się w rodzinne gniazdo, dzięki czemu jest wygodne i bezpieczne.

Sezon małżeński

W lisach gry małżeńskie rozpoczynają się w marcu i kończą w połowie kwietnia. Jest w pierwszym miesiącu wiosennym, które pary i samotne zwierzęta powracają do ich rodzimych miejsc, aby kontynuować rodzaj. Okres u kobiet trwa tylko 2 tygodnie, a za taki krótki czas przedstawiciele męscy muszą podbić swoje panie serca i, oczywiście, aby podjąć najbardziej bezpośredni udział w koncepcji przyszłych potomków.

Dla młodych samców bezczynnych, okres małżeństwa jest oznaczony turniejami rycerskimi, ponieważ wielu dżentelmenów dotyczy jednej kobiety. Puszyste puszyste chłopaki nieco przypominają bitwy bez zasad. Samce stają się przeciwko sobie, wziąć groźny stojak, po czym pędzi do przeciwnika. Podczas bitwy piosenki publikują wycie i tankowania i bez objawienia sumienia jest dozwolone w trakcie pazurów i zębów. Walka trwa, dopóki jedna z mężczyzn rozpozna się, że pokonała się, próbując natychmiast wycofać się z pola bitwy.

Zwycięzca Dekency dąży do swojego konkurenta, po czym wraca do kobiety. Nawiasem mówiąc, śnieżne panie, których ręka i serce są prowadzone, są w pobliżu i w pełni cieszyć się ekscytującym widokiem. A odnoszący sukcesy puszysty pojedynek musi jeszcze zdobyć przychylność kobiety. Występuje przed nią ślub ze skomplikowanym PA, a jako „prezent ślubny” trzyma w zębach kij, kość lub rybę. W społeczeństwie śniegu pojawia się nowa komórka rodzinna, a para będzie nierozłączna ze śmiercią jednego z małżonków.

Jeśli chodzi o długich par małżeństwa, ich sezon hodowlany wpływa na już ustalonym schemacie. Mate, wracają do ich rodzimych krawędzi, oczyszczały starego nura ze śmieci, a przed narodzinami potomstwa, cały jego wolny czas poświęcił wspólne polowanie i odpoczynek.

Czas trwania ciąży i porodu

Twarz kobiety do noszenia szczeniąt w ciągu 48-56 dni. Przez cały ten czas przyszli rodzice zajmują się układem gniazda. Długie, uformowane pary małżeństwo wypełniają swoje stare otwory, a lisy, przygotowując się do pierwszego potomstwa, będą musieli kopać nowe schronienie. Czasami młode małżonki za swoje niedoświadczeni nie mają czasu, aby wyposażyć gniazdo, a samice porodowe występują pod krzakiem, a nawet w ogóle w sweet of the pit na śniegu.

Posiadacze rekordów Sands wśród drapieżników w dzielności: w jednym potrawie może wynosić do 20 młodych! To prawda, narodziny takiej liczby dzieci rzadko zdarzają się i tylko w sprzyjających latach, kiedy w tundrze jest wystarczająco dużo jedzenia. Zasadniczo kobieta przynosi od 7 do 12 szczeniąt, co jest również dużo. I tak liczne wskaźniki urodzeń wynika z wysokiej śmiertelności wśród młodych ludzi, ponieważ większa połowa z nich nie jest przeznaczona do przetrwania pierwszej zimy.

Są ślepy, głuchy i całkowicie bezradny, a ich waga nie przekracza 90 g. Od tego momentu nowa mama poświęca się wszystkim, by dbać o małe szczenięta, a w ciągu miesiąca nawet nie opuszcza gniazd. A wierny małżonek powinien zająć się jej ochroną i żywnością. Puszysty ojciec jest zmuszony ciągle polować, zapewniając jedzenie nie tylko z siebie, ale także przez pielęgniarską kobietę.

Szczenięta pojawiają się na świetle pokrytym grubą miękką wełną. Co ciekawe, kolor dzieci z białych piasków ma szaro-płaski odcień i kolor płaszcza niebieskiej odmiany brązowo-brązowo-brązowy.

Opieka nad młodymi

Rozwój noworodków występuje w szybkim tempie, zaczynają widzieć i słyszeć po 3 tygodniach życia, a już w wieku. Młody żywią się mlekiem matki przez około 2 miesiące, po czym stopniowo uczy się ich dorosłych rufy.

Piaski są wyjątkowo drżące i ostrożnie należą do ich spadkobierców. Zarówno matka, jak i ojciec, którzy nie zostawiają ich bez nadzoru na minutę, biorą udział w wychowaniu. Czasami ich córki z poprzedniego Brood pomagają dbać o młode zwierzęta, które z jakiegoś powodu nie udało się zdobyć własnej rodziny. Chociaż szczenięta nie spełniają 1 miesiąca, cała opieka nad dorosłymi jest redukowana do karmienia. Ale po tym okresie dzieci zaczynają opuścić gniazdo, a czasami kłopotów w dorosłych.

W końcu rodzice nie jest łatwo śledzić ciekawskie potomstwo, które badają świat w pobliżu. Aktywne i mobilne młode stają się ściśle w podziemnym mieszkaniu, pragną przygody i nowe emocje. Młode lisy spędzają cały wolny czas w zabawnych grach na powierzchni i powrócić do dziury tylko do spania. Cóż, zadaniem członków rodziny dorosłych jest zapewnienie ich bezpieczeństwa. Lisy arktyczne układają wędrownego kochanka w miejscu, z którego mogą obserwować rozrywkę potomków, a jednocześnie skanować otoczenie, aby uzyskać możliwe zagrożenie. Z najmniejszym podejrzanym szelestą rodzice alarmują, a puszysta rodzina natychmiast ukrywa się w głębinach.

Młodsze pokolenie potrzebuje dużo jedzenia, a dorośli na zmianę poluje na polowanie, uzyskując małe gryzonie i ptaki. Gdy tylko breadwinner podejdzie do dziury, szczenięta witają go z burzliwym piszczą i natychmiast rzucając się na smakołyki. Podczas święta między młodymi są zaciekłe walki, a rodzice muszą przywrócić sprawiedliwość, obserwując, jak wszyscy pobierają swoją część prawną.

Dzieciństwo ma krótkie, po 3-4 miesiącach, zabawne gry pozostają w tyle, a dzieci muszą nauczyć się przetrwania przetrwania w trudnej tundrze. Jedną z najważniejszych umiejętności w ich życiu jest polowanie. Początkowo dorośli przynoszą ofiarę i zakopali ją w pobliżu schroniska. Młodzi okax będą musiały wykryć pamięć podręczną z jedzeniem, otrzymując pożądaną delikatność jako nagrodę. Od około 5 miesięcy Puppie już towarzyszy rodzicom na polowaniu, obserwując ich działania, a nawet próbować złapać inteligentne lemowanie lub szybką kuropatwę. Cubs są również wyświetlane na wybrzeżu, gdzie uczą się łowić ryby i mięczaki.

W wieku 7-8 miesięcy lisy arktyczne stają się dość dorosłe i gotowe do niezależnego życia. Młodzi mężczyźni opuszczają rodzinę i poszukują swojej fabuły, a kobiety są zaangażowane na terytorium rodziców, osiedlone w sąsiednim Norah. Przed piaskami jest ciężkim testem w postaci surowej zimy i migracji do nieznanej ziemi. Nie wszyscy będą mogli przetrwać w takim okresie, wiele zwierząt umrze z powodu głodu i w pułapkach łowców. Ale z początkiem wiosny najsilniejsze i udane drapieżniki powrócą do natywnych krawędzi, aby dać życie nową generację piasków.

Czy można zawierać Foxa jak zwierzak?

Tak, lisy arktyczne szybko przyzwyczajają się do ludzi, łatwo oswojone i różnią się w czułym elastycznym charakterze. Ponadto nawet dorosły dziki lis, a nie tylko młody szczeniak, może być udomowiony. Te zwierzęta są bardzo przywiązane do właściciela, bawią się przyjemnością i spokojnie leczą spacery po smyczy.

Naturalni wrogowie lisa

Lód, dmuchany zimnymi wiatrami pustyni na półkuli północnej, nie najbardziej gościnnym miejscem na naszej planecie, a niewielu zwierząt udało się dostosować do tak trudnych warunków. U zwierząt żyjących na odizolowanych wyspach życie jest na ogół spokojne i pogodne, ponieważ obok nich nie ma drapieżników. Cóż, chociaż kontynenty, chociaż dzielą terytorium z niektórymi przedstawicielami królestwa drapieżnego, żaden z nich celowo poluje na swoich puszystych sąsiadów.

Możesz dołączyć tylko Wilki, zarówno zwykłe, jak i ich polarną, na liście naturalnych wrogów Lisa. Ale te drapieżniki wolą większą ofiarę w postaci jeleni i owców, a małe piaski stają się ich celem tylko w przypadku braku głównego jedzenia. Czasami śnieg -White stworzenia umierają z pazurów okrutnych Wolverines, jednak łowcy dla smakoszy w większości i osób starszych osób. I dla niemowląt, a nie silnych młodych szczeniąt, ptaków drapieżnych: sowy, makaron, shimniks i duże mewy stanowią zagrożenie.

Lis i kilku zawodników, z którymi musiał konkurować o cenne zasoby spożywcze. I mówimy o takich mieszkańcach zamrożonej tundry, jak Sable, pieszczota i górzyste. One, jak arktyczny lis, polowanie na gryzonie i małe ptaki, a także nie przegapią okazji cieszyć się jajkami ptaków. A kiedy ścieżki puszystych zwierząt przecinają się, często między nimi pojawiają się gwałtowne skurcze ofiar.

Oczywiście, wrogami piosenki są ludzie, którzy wieki eksterminują te stworzenia ze względu na cenną skórę. Ale największe uszkodzenie populacji zwierząt nie jest spowodowane przez czterech drapieżników lub nawet osoby, ale poważniejszych przeciwników - głód i choroby. Zwierzęta rzadko żyją do starości, dilding z wyczerpania w głodnych okresach, a także podczas masy migracji. Młodzi ludzie umierają z zakażeń i zakażenia pasożytami, a lisy dorosłe cierpią z powodu strasznych chorób, takich jak zarazy, wściekliznę i arktyczne zapalenie mózgu.

Często Zadawane Pytania

Dlaczego Arktyczny Fox zadzwonił do Fang?

Nazwa naukowa tych zwierząt Alopex lagopus jest tłumaczona z języka greckiego jako „Hare Paw”. I taka nazwa piasków dostała się z szerokich stóp, której wewnętrzna strona jest pokryta twardymi włosami. Nawiasem mówiąc, jest to wełna na podeszwach łapy pozwala zwierzętom nie zsunąć. Jeśli chodzi o rosyjską nazwę „Fox Arctic”, wszystko jest tutaj proste i logiczne: termin ten jest modyfikowany przez starożytne słowo słowia „piję”, oznaczające „pies, pies”. A ponieważ śnieżnobiałe zwierzę wygląda jak pies i faktycznie należy do rodzaju elementów, nazywał się piaskami w Rosji, to znaczy „małym psem”.

Dlaczego arktyczny lis wpisał się w czerwonej książce?

Piękny futro zwierząt stał się przekleństwem dla nich, ponieważ z powodu luksusowych futra aktywnie polowali lisy, począwszy od czasów starożytnych. Niestety, produkty ze skórki piasku w trendie i dziś oraz zachwycające stworzenia nadal zabijają ze względu na bezduszne fashionistki. Teraz populacja tych zwierząt jest dość liczna, a ich połowy jest ściśle kontrolowane, więc lisy, jako forma, nie zagraża jeszcze zniknięciu. A jednak jedno podgatunki - Blue Mednovsky Arctic Fox jest zagrożony wyginięciem i jest wymieniony w czerwonej księdze Rosji. Niebieskie futro piaskowe zawsze było cennym produktem, a to doprowadziło do masowej eksterminacji pięknych zwierząt. Nie więcej niż 100 osób pozostało, wszystkie są chronione przez prawo i mieszkają na terytorium zastrzeżonej strefy.

Arktyka jest piękna, ale okrutna, a fakt, że piosenki stuleci przetrwały w tak surowym kraju, już zasługuje na szacunek. Te niesamowite zwierzęta sumiednie przyjęły wszystkie ciosy losu, opierały się zimno, głód i wieczną pasję osoby dla łagodnego zysku. Pozostaje mienić nadzieję, że moda na naturalne futro nadal będzie pozostałością przeszłości, a te piękne stworzenia będą mogły żyć spokojnie na ich oryginalnej ziemi, a nie służą dekoracji dla bezwzględnych ludzi.