Kangal - rasa psa

Kangal - rasa Aborygenów Watchman i Pasterzy Psy z Central Anatolia. Silne, silne i wytrzymałe kangały są bardzo doceniane w Turcji i są uważane za jeden z najlepszych w ich biznesie. Bez strachu i wątpliwości, w każdej pogodzie są w stanie przenosić swoją usługę, chronią stada przed wilkami i nieruchomościami i właścicielem złych -wishers. Warto zauważyć, że rasa jest kilkoma, rozpoznana tylko przez turecką federację cynologiczną, a jej eksport poza ojczyzną jest zabroniony.

Historia pochodzenia

Rasa psów Kangal pojawiła się stosunkowo niedawno, kiedy globalna społeczność cynologiczna stała się psami owczarka tureckiego. Ale nie można zaprzeczyć, że jest to jeden z najstarszych rodzimych psów Azji Mniejszej, który zaczął tworzyć się w naturalnych warunkach obszaru Kangal, dzielnicy Sivas nie później niż XIII wieku. Mniej więcej w czasie psa typu Azji Środkowej przybył do Sivas, gdzie istniały lokalne populacje i mieszane. Następnie popchnęła je krew tureckich chartów, co zdradziło Kangany bardziej elegancki kształt korpusu, natura wilka, wspaniała reakcja i prędkość biegania. Różnią się od innych psów z pasterzy tureckich.

Na początku lat 70. w Turcji nie było ani jednego pasterza rasy, a także nazwa „Cangal”. Wszystkie psy pasterzy były zjednoczone w jednej nazwie - Coban Kopegi (Pasterski pies) lub jak nazywali się Turkami - oban Köpeğimiz (Nasz pasterz). Oczywiście wszystkie różniły się wyglądem i natury. W tym czasie (przed zakazem eksportu), amerykańskich hodowców Ballard i Nelson zdołali kupić kilka tureckich psów dla siebie.

Wkrótce po oceanie, pasterz Anatolijski Ameryki, założony przez pana Ballard i American Kangal Club, którego założycielem był hodowca Nelson. Należy uznać, że społeczeństwo dowiedział się o tureckich pasterzach dzięki Amerykanom. Ballard zadzwonił do psa z Anatolii i nie wiążą się z pewnym obszarem, podczas gdy Nelson przydzielał kilka typów i nazwano je w regionach, w których były powszechne: Kangal, Akbash i Kars. Pojawienie się tureckich psów w Ameryce nie może opróć podniecenia od Turków, którzy uważali, że ich popularny skarb został skradziony. Następnie tureccy opiekunowie psów zidentyfikowali tylko psy określonego typu z obszaru Kangal i rozpoczęli kontrolowaną hodowlę. Po kilku latach standard został przyjęty.

W Ameryce i Europie wszystkie psy z genealogią owczarka anatolijskiego są uparcie nazywane KangaM, które wprowadza w błąd Townsfolk.

Pasterz anatolijski w pewnym momencie powstał z kilku tureckich psów, z którymi mieszano krew tureckich mastifów. Właśnie dlatego rasa nie jest rozpoznawana w Turcji, a tym bardziej, że nie można jej przypisać tysiącoletniej historii Koban Pokgy.

Kontrola eksportu psów z Turcji

Kangal - Narodowe dziedzictwo kraju i eksport wysokich psów za granicą jest surowo zabronione. Każdy szczeniak podlegający gruntownym culling i, aż do ostatniej wełny musi być zgodna ze standardem przyjętym Kif (Turecka Federacja Kinologiczna). Brak szczeniaka z rodowodem Kif nie może przekroczyć granicy bez właściciela. W związku z tym RKF zamknął plemienną książkę dla rasy, a ścieżka do rodowodu „0” bez dokumentów z historycznej ojczyzny jest bardzo tenistyczna. Tak, aw każdym razie psy z rejestrem rodowodu mają stempel: "Hodowla plemienna nie podlega". Taki mężczyźni są skazani na celibat i suki dla nielegalnego potomstwa, które naturalnie nie mogą pozytywnie wpływać na rasę i ogólnie jej rozwój.

Szkółki Kangalov wspierają właściwości robocze rasy, a pasterze nadal preferują ten konkretny pies. Ale nawet w ojczyźnie rasa to kilka. W czasach zapasów w 2013 r., Tylko 157 celów.

Rozpoznanie rasy

Międzynarodowa Federacja Kinologiczna 25.06.2018. Oficjalnie zatwierdzony i opublikowany standard Breed Kangal çöban Köpeği (angielski. Kangal Pasterski pies) pod nr 331. Z tych ras, tytułów i koncepcji takich jak „Owczarka anatolijska, Karabash” nie istnieją już. Jest tylko pasterz Kangal! Każde odchylenie ze standardu jest obecnie uważane za "małżeństwo" skały! W systematyzacji skał FCI, Kangal "wziął" miejsce owczarki anatolijskiej.

Co do Anatoliczyków, mogą odgrywać pozytywną rolę w poszerzeniu puli genów. Psy, które mają genealogię i nazywane są owczarek Anatolijski, może być re -registered jako pasterz Kangal (Kangal çöban Köpeği (angielski. Kangal Shepherd Dog)) pod warunkiem, że w pełni przestrzegają nowego standardu rockowego. Anatolianie, którzy mogą uzyskać dokumenty, że mają teraz prawo kontynuować działania plemienne i wystawowe pod nową nazwą. Pozostałe są uważane za psów kundel.

Wideo o tureckich psach Kangal Rasa:

https: // youtu.Be / _wf0-rqljvy

Wygląd zewnętrzny

Kangal - duży potężny pies, z silnym szkieletem i dobrze rozwiniętymi mięśniami. Jednocześnie pies jest prawidłowo zrównoważony, a nawet wdzięczny wdzięczny. Wysokość w Withers - 65-78 cm. Możesz ocenić zewnętrzne dane Kangala na zdjęciu.

Ważne proporcje:

• Długość głowy wynosi 40% wysokości na wzgórze;
• Długość czaszki-56-60% długości głowy;
• Długość ciała jest o 10-12% więcej niż wysokość na ulanie.

Głowa jest dość duża. Czaszka nie powinna być płaska, zaokrąglona ze wszystkich stron. Widoczna jest bruzda na czole, ale nie głęboka. Stop jest umiarkowanie wyrażony. Kufa jest szeroka, lekko zwężająca się do nosa, tworząc głupi klin. Oczy w kształcie migdałów, średniej wielkości, brązowy. Powieki nie są luźne. Uszy są sadzone niskie, szerokie, wiszące, na końcu zaokrąglone. Wszystkie widoczne błony śluzowe muszą być pigmentowane, intensywność i kolor zależy od koloru.

Szyja trochę zakrzywiona, silna, muskularna, średnia długość z małym zawieszeniem. Ogólnie rzecz biorąc, ciało jest bardzo dobrze składane. Klatka piersiowa jest głęboka. Brzuch jest zauważalnie wybrany. Ogon długo. W spokojnym stanie może być lekko wygięte, podekscytowany jest wyrównany i podniesiony do tyłu. Merch Linia z zagięciem. Za nogą płynnie spada, wznosi się na krup, a następnie spada na ogon. Kończyny są stosunkowo długie, proste. Owalne kształty łapy z dobrze wygiętymi palcami. Mogą być aroganckie palce, które są pożądane, aby usunąć.

Płaszcz o krótkiej lub średniej długości, umiarkowanie gruby. Podkład jest bardzo krótki, gruby. Kolory są prawie dowolne. Preferencje daje Palevoy. Może, ale czarna maska ​​na twarzy i czarnych uszach nie jest wymagana. W przeciwieństwie do wielu innych ras pasterskich, Kangal nigdy nie zdarza się biały kolor.

Charakter i cechy pracy

W jego przypadku kanał jest jednym z najlepszych. Turcy kochają i doceniają asystenta, który jest łatwo wspierany w dyscyplinie w stadzie i chroni go przed drapieżnikami. Stado jest zwykle chronione o 5-6 psów. Dwa z przodu iz tyłu, jeden lub dwa są w środku. Dzięki charakterystyce charakteru kangali między wszystkimi zwierzętami panują harmonijne relacje. Głównym zagrożeniem dla owiec było i pozostaje wilki. Ciekawe jest, że szary często używają różnych sztuczek, aby rozpraszać potężny zegarmistrz. Z zewnątrz wygląda jak wojna strategiczna, która z reguły wygrywa psy. Cangals są silne i wytrzymałe, mogą niestrudzenie pracować cały dzień, pomimo warunków pogodowych, głodu i pragnienia.

Kangala prawie nie nazywana zwierzęciem. Oczywiście, kocha swojego mistrza, bardzo docenia, gdy zwraca się mu uwagę i, jeśli to możliwe, stara się być blisko. Zażowywy pies z członkami rodziny zachowuje się jak delikatny kotek. Z ostrożnymi ostrożnymi. W obecności właściciela może pozwolić sobie na uderzenie, ale kiedy pozostaje sam na farmie, nie będzie nikogo tęsknić. Cechy bezpieczeństwa Kangalova są ustanowione na poziomie genetycznym, jak pasterze. JElagia do pracy, pracować stale i pilnie sprawia, że ​​Kangala przede wszystkim psa pracy i tylko w drugim partnerze.

Kangalia jest spokojna, a nie agresywna. Z pewnością pokażą całą swoją siłę i moc, ale tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne. Kangalia jest zrównoważona, niezależna i uparta. W każdym wieku dążą do dominacji, zwłaszcza mężczyzn.

Kangal - pies nie jest dla mieszkania, a nie zabawy. Musi żyć na ulicy, ale nie w ciasnej woliejnicy, a nie na łańcuchu. Idealnie, pies powinien mieć pracę i wolne spacery. Co najmniej kilka razy w tygodniu, Kanta najlepiej wychodzi poza terytorium podwórka, botki do joggingu są mile widziane. Kangal zamknięty na podwórku staje się nieszczęśliwy, cierpiący moralnie i fizycznie. Psy zaczynają problemy ze stawami, apetytem, ​​a następnie w zachowaniu.

Edukacja i trening

Kangal, podobnie jak wiele innych pasterzy, jest zbyt niezależny i niezależny do treningu w pełnym znaczeniu słowa. Niemożliwe jest latanie jako pies serwisowy, należy go wychowywać i skierować jak małe dziecko. Obowiązkowe minimum dla Kanta: "w pobliżu", "dla mnie", "nie" i "miejsce". Niepotrzebnie rozpieszczanie psa jest niemożliwe, ale także rygor powinien być umiarkowanie.

Jeśli podejdziesz do kwestii edukacji i szkolenia, obniżając tuleje, a następnie wkrótce rozpoczną się pierwsze problemy. Kangalu potrzebuje właściciela o silnym charakterze i twardej ręce, lidera, który nie pozwoli psu zająć dominującą pozycję w rodzinie.

Opieka

Opieka nad Kanta Wool poprawi wygląd, stan skóry i zmniejszy jej liczbę na podwórku. Kangly są wystarczająco silne, szczególnie w ciepłym sezonie i podczas sezonowego trzasku. Ale jeśli zdobycie psa przynajmniej raz w tygodniu, zawsze będzie wyglądać porządnie. Okresowo Kangalu musi spojrzeć w uszy, aby upewnić się, że ich czystość. Jeśli w środku jest dużo siarki, a następnie go wyczyść. Nie kąpią się często psa, zazwyczaj trzy do czterech razy w roku.

Odżywianie

W Turcji psy wolą karmić prawdziwe jedzenie. Gotuj zboża, dodaj mięso lub podroby i warzywa. Okresowo można podać produkty kwaśne. Możesz karmić psa gotowego do sucha gigantycznych karm. Nie ma specjalnej potrzeby mądrego z dietą. Szczenięta do 5 miesięcy są karmione 3 razy dziennie. Jeśli nie jest to pasza premium, dieta musi obejmować suplementy diety glukozaminy i chondroityny, wapnia i witaminy D. Od 6 do 8 miesięcy pies jest karmiony 2 razy dziennie, a po 8 miesiącach są przekazywane do jednokrotnego posiłku. Objętość części Kangala reguluje się w zależności od własnej aktywności i temperatury otoczenia. Okresowo same psy organizują dni rozładowywania, odmawiając jedzenia.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Kangals są bardzo silnymi i wytrzymałymi psami, aby wziąć udział w ich hodowli, jaki mężczyzna zaczął się ostatnio, sama natura zajęła najsilniej. Niemniej rasa podlega problemom charakterystycznym dla dużych psów: dysplazji bioder i inwersji żołądka. Predispozycja do tych chorób, pies może nigdy nie zachorować, ponieważ w większym stopniu są wywołane niewłaściwym odżywianiem i treścią.

Wybór ceny szczeniąt kanału dla psów

Kup prawdziwą Kangala szczeniaka jest bardzo problematyczna. Przeważnie szkółki są zaangażowane w hodowli anatolijskich pasterskich, którzy są nazywani i sprzedającymi jako Kanta, mając nadzieję, że zwykli ludzie nie zagłęli się w istotę pytania.

Prawdziwe jednostki na całym świecie. Głównie psy skupione na kochankach zaangażowanych w hodowlę „stosowaną”, to znaczy bez dokumentów.Lepiej jest szukać szczeniaka w specjalistycznych żłobkach. Ważne jest, aby nie spieszyć się z pierwszym, który natknął się na śmieci, ale upewnij się, że rodzice mają niezbędne cechy. Przydatne połączy kompetentnego hodowcy. Szczeniak należy przyjmować nie wcześniej niż 2 miesiące życia, to powinno być zdrowe i zaszczepione. Jeśli potrzebujesz asystenta dla gospodarstwa, szczeniak musi być sprawdzony na obecność instynktu pasterza. Jeśli pies jest tylko strażnikiem, nikt nie potrzebuje instynktów pasterza. Kolejnym krokiem będzie wygląd wyglądu i zgodności ze standardem.

Hodowcy zaangażowani w hodowli Kangals w Rosji trochę i znajdują je tylko przez witryny szkółek lub forów. Średni koszt kangalu wynosi 50 000 rubli. Oddzielni przedstawiciele rasy mogą kosztować znacznie droższe.

Zdjęcie

Galeria zawiera zdjęcia szczeniąt i dorosłych psów tureckiej rasy Pasterzy Psy Kangal.