Pirenean shepherda

Pyrenean Shepherd - francuska rasa małych psów pasterskich, wywodzących się w trudno dostępnych obszarach górskich do pastowatych owiec. Pirenean Pasterski pies energiczny, zabawny, bardzo inteligentny i trudny, jest utalentowanym pasterzem i alarmem Strażnika, który jest zawsze w stanie gotowości walki. Dzisiaj, jak wcześniej, jest używany do pracy w gospodarstwie, ale także jest wspaniałym sportowcem i oddanym towarzyszem.

Historia pochodzenia

Początki rasy są tracone w głębokości wieków. Wiadomo, że owczarka pyreńska spotkała się w górach południowej Francji od niepamiętnych czasów. W średniowiecznych opowieściach o życiu ludzi w Pireneesach wspomniane są również stałe satelity pasterzy, a ich obrazy można znaleźć na rycinach, litografach i obrazach od XVI wieku.

Izolacja odegrała znaczącą rolę w rozwoju i utrzymaniu rodowodu. Cattlers w francuskich Pirenejach był używany głównie w dwóch rodzajach psów: duże białe psy były strzeżone przez stado z niedźwiedzi, wilków i sztuczek oraz małych bili "na żywo ogrodzenia" dla zwierząt gospodarskich i "alarmu", dzwoniąca kulawa ostrzegła o inwazji terytorium lub obcy. Przez wieki zwierzę hodowlane pasterzy Pirenejskiej był konsekwentnie wysoki. Natura wybrała najsilniejszy w zdrowiu i człowieku pod względem wydajności. Psy były różne w fenotypie, w przyszłości możliwe było dostosowanie ich wyglądu i przeznaczyć dwa typy: długowłosy i zadowolony. Po pierwszej wojnie światowej powstał francuski klub Pasteree Pasteree, aby zachować rasę. Pierwszy standard został napisany w 1926 roku.

Niektóre pasterze Pyrenean w XIX wieku dostały się do Ameryki Północnej wraz z importowanymi owiec. Chwalili swoje umiejętności i obejmowali rasę - pasterz australijski (Australijski).

Wizyta, umówione spotkanie

Pataree Shepherd został wycofany do zarządzania stadami owiec pod kierownictwem pasterza i zegara. Jest prawie uniwersalny w gospodarstwie i zawsze jest w pobliżu, aby pomóc w codziennych sprawach. W nowoczesnym świecie, gdzie tradycyjne użycie nie jest tak twierdzi, funkcje pasterza znacznie się rozszerzyły.

Długie pasterze Pyrenee wyróżniały się podczas pierwszej wojny światowej. Pracowali jako kuriery, ogrody, zamówienia Czerwonego Krzyża, uczestniczyli w operacjach ratowniczych. Francuscy żołnierze powiedzieli, że to najmądrzejsze, trudne, zdolne i szybkie wśród wszystkich psów używanych na wojnie. Nowoczesne pasterze Pirenejskie uczestniczą w różnych sportach. Wiele dyscyplin jest odpowiednie dla nich: adiliti, rajd, kanikross, flyball, obrażone, a nawet psów dokujących (skoków do wody). Psy Pirenean uczą pracy na szlaku. We Francji były one wielokrotnie używane w operacjach ratunkowych. W Ameryce kilku pirenejczyków jest certyfikowanymi psami-terapeutami.

Film z owczarka iberyjskiego (występ w Freestyle Championship):

Wygląd zewnętrzny

Pyrenee Shepherd - mały pies, dość wysoki, lekko rozciągnięty format. Wysokość w więzieniu w pobliżu mężczyzny-42-48 cm., Suka-40-46 cm.

Pasterzy Pyrenee są podzielone na dwa typy: długie i półdollanowe lub jak nazywa się to również gładki. Dla każdej z odmian jest własny standard. Psy są praktycznie identyczne, z wyjątkiem kilku parametrów.

Długość i szerokość czaszki prawie taka sama. Zatrzymaj się ledwo zauważalne. Kieprz należy do czaszki w proporcji 2: 3. Głowa w kształcie klina, ale nie wskazana. Backrest nos. Środek czarnego koloru. Czarne usta lub silnie zakopane, całkowicie zamknęły dolną szczękę. Nożyczki gryzie, proste dozwolone. Oczy są w kształcie migdałów, ciemnobrązowe, ekspresyjne. Niebiesko-marmurowe psy pozwoliły oczy lżejszego koloru. Uszy są krótkie, umiarkowanie szerokie u podstawy, trójkątne, cienkie, wiszące lub obowiązkowe, bardzo ruchome. Wcześniejsze uszy zatrzymane.

Szyja jest dość długa, dobry post. Kręgosłup jest silny, ale nie niegrzeczny. Suche mięśnie. Długość ciała jest większa niż wysokość w Withers. Długość przedniej nogi do łokcia jest ponad pół wysokości w więzieniu. Długo. Dobrze wyrażone wyrażone. Lekko wypukły, krótki. Kryu jest krótki, przechylony. Klatka piersiowa jest umiarkowanie rozwinięta, dociera do łokci. Ogon nie jest satiwny, sadzony nisko, z szydełkiem na końcu. Może zostać zatrzymany w krajach, w których nie jest zabronione. Dozwolony jest również wrodzony kutsuvost. Stopy trwałe, suche, z testerami z tyłu. Nie ma psów na tylnej części bioder.

U niektórych psów pyrenee wełna z tyłu kadłuba i biodra zaplątana jest w dredy, przypominające sznurki lub ciasta bergamasco lub bergamasco.

Skóra jest często zauważyła bez względu na kolor. Długa lub bez serca wełna, gruba, prosta lub lekko zakrzywiona. Z przodu obudowy suchy tył jest bardziej gęsty i puszysty. W strukturze coś przeciętnego między owcami a kozami. Mieszanina twardej i miękkiej wełny jest przyczyną wyglądu sztywności, które nazywane są warkoczem lub warstwami, w zależności od ich długości i kształtu. Przez całą twarz, jak również na kościach policzkowych, a po bokach wełny głowy spadają w przeciwnym kierunku. Oczy są zawsze otwarte. Kolekcje:

• Płowy z domieszaniem czarnych imprakcji lub bez nich;
• Szary różne odcienie z białą lub bez białą;
• Niebieski lub niebieski marmur (arlekin);
• Czarny lub czarny z białymi znakami;
• Tygrys.

Charakter i zachowanie

W standardzie rasy dotyczącej natury pasterza pyreńskiego mówi się, że jest to bardzo temperamentny, trudny i ruchomy pies. Właściciele zwracają się również o odwagę, zaradność, inicjatywę i oddanie właścicielowi. Wszystko, co robi, jest dobrowolne.Tylko bliskie relacje z człowiekiem pozwalają kierować energią do odpowiedniego kanału i wychować psa dawcy. Nieznajomi są podejrzani. Ma wyraźny instynkt nadzorujący, ale nie agresywny. Podatny na nadmierne la s. Wrażliwy i uparty, zwłaszcza w młodym wieku. Należy to wziąć pod uwagę podczas edukacji.

Pasterz Pirenejski nie jest zły dla dzieci, ale nie czuje się im szczególnie delikatne uczucia, postrzegają jako nieszczelne, towarzysze gry, a zatem nie będą słuchać zespołów dla dzieci. Z dobrą socjalizacją i rozwiniętym pasterzem, instynkt jest w stanie monitorować dzieci i chronić, nie wypuszczając ich na ustalone terytorium. Jest bardzo przywiązany do wszystkich członków rodziny, ale widzi właściciela tylko w jednej osobie. Dobrze się dogaduje z innymi zwierzętami. W stanie pracować w zespole z dużymi psami. Konflikty są możliwe z kolekcjami jednej płci.

Edukacja i trening

Pirenee Shepherd jest bardzo inteligentnym psem, który jest stosunkowo przeszkolony. Najlepsze wyniki będą w stanie osiągnąć, jeśli zaczniesz uczyć się bardzo wcześnie, regularnie płacą dużo czasu, aby długi czas i zainstalować z nim bliskie połączenie. Z reguły Pireneje pracują tylko jedną osobą, która jest uważana za mistrza. Polecenia innych mogą zignorować. Okazywać tendencję do niezależności, może być uparta i krnąbrna, szczególnie w młodym wieku.

Im więcej czasu Pyrenean Shepherd spędza z właścicielem w pracy, a nie tylko, chodząc po smyczy, tym bardziej posłuszni to będzie. Wczesna socjalizacja i szkolenia dla głównych zespołów posłuszeństwa jest bardzo ważna, która wraz z zasadami postępowania powinna stać się integralną częścią życia psa. Pirenean Shepherd, polecam zajęcia w każdym sporcie: Pastiba, wyszukiwanie, dostosowanie lub przynajmniej dobre trening dla głównych zespołów.

Funkcje treści

Pirenean Shepherd więcej wiejskiej niż mieszkaniec miasta. Ale jednocześnie jest to pies jego właściciela, co oznacza, że ​​będzie szczęśliwy nawet w metropolii, jeśli właściciel zabierze go ze sobą wszędzie i może zapewnić wystarczający poziom stresu fizycznego i psychicznego. Przez długi czas nie ma znaczenia w samotności: na mieszkaniu lub na dziedzińcu pasterz Pyrenee nabiera złe nawyki lub staje się destrukcyjne.

Biorąc pod uwagę cel rasy, jej wytrzymałości i zręczności, staje się jasne, że zwykłe dwumiesięczne spacery przez 15-20 minut Pirenean Pasterza nie wystarczy. Aktywny pies powinien przeprowadzić dużo czasu w świeżym powietrzu, rozpryskują zgromadzoną energię. Oczywiście wiele zależy od przygotowania. Pies, który dorastał na farmie, gotowy na cały dzień do ucieczki, towarzysząc stadem, Urban będzie szybszy.

Opieka

Pies Pyrenean nie wymaga złożonej opieki. Fryzury nie są zwyczajowe. Jej wygląd powinien pozostać "rustykalny" lekko kudłaty i rozczochrany. Chociaż niektórzy właściciele, którzy nie uczestniczą w psach na wystawach, wolą skręcić wełnę na krótko na lato. Standardowe procedury higieny obejmują:

• Cotygodniowe czesanie;
• Kąpiel w razie potrzeby (zwykle co dwa do trzech miesięcy);
• Cotygodniowe szczotkowanie uszu i zębów;
• Zachowanie suchości i czystości. Jeśli pojedyncze włosy na kufie spadają na rogówkę i irytują to, muszą być starannie zdezorientowane.
• Pazury są cięte na optymalną długość, gdy rośnie. Ponadto pasterze pyreew na łapach często mają pojedyncze lub podwójne, rentowne palce, ważne jest, aby właściciel monitorował wzrost pazurów na nich.

Minimum pielęgnacji wystawy. Pasterz powinien mieć czystą wełnę, a nie tłustą, bez sztywności i burdoków, obecność dredów z tyłu skrzynki i tylnych nóg jest dozwolona, ​​jeśli zobaczysz, że są one poprawnie oddzielone i dobrze zmęczone. Pazury powinny być starannie wycięte, a zęby są czyste.

Odżywianie

W żywieniu Pyrenean Shepherd, postępuj zgodnie z standardowymi zaleceniami. Zjednoczone jedzenie psów, rzadko cierpią na alergie pokarmowe i problemy z trawieniem. Optymalna opcja, wielu hodowców uważa przemysłową suchą wysokiej klasy paszę, które są wybierane na podstawie wielkości i wieku psa, a także na podstawie jego preferencji smakowych. W przeciwieństwie do domu domowej roboty, nie wymagają dodatkowego wprowadzenia dodatków witaminowo-mineralnych i kompilacji diety. W razie potrzeby pies można przygotować niezależnie. 1/3 codziennej diety powinno musieć na mięso i produkty mięsne. Dla dorosłego psa jest to około 2-3% jego wagi. Reszta: owsianka, warzywa i owoce. W dziedzinie publicznej zawsze powinna być picie wody.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Pasterz Pireneski odnosi się do zdrowych ras. Większość psów pochwalić się dobrą odpornością, wytrzymałość i wysoką zdolność adaptacyjną do różnych warunków klimatycznych. Rzadko, którzy mają dziedziczne choroby genetyczne:

• Dysplazja stawu biodrowego;
• Przemieszczenie patelli;
• Padaczka;
• Choroby oczu;
• Wrodzona choroba serca zwana przewodu tętniczego na zewnątrz.

Średnia długość życia pasterzy Pirenejskiej wynosi zwykle 13-14 lat, Ale dla wielu przedstawicieli rasy jest to daleko od limitu.

Wybór szczeniaka Pasteree Shepherd

Ci, którzy poważnie myśleli o zakupie Pasterza Pireneskiego, najprawdopodobniej, będą musieli kupić szczeniaka we Francji lub w żłobku innych krajów europejskich: Szwecja, Szwajcaria, Włochy. W krajach CIS liczba pasterzy Pyrenee jest ograniczona i nie wszyscy właściciele są hodowcami, więc ogłoszenia sprzedaży szczeniaka są bardzo rzadkie. Ponadto pasterz Pirenejski w Rosji jest często nazywany Pirenean Mountain Dog, co utrudnia wyszukiwanie małych pasterzy.

W Europie znajdź szczeniaka odpowiedniego zgodnie z wymaganiami (do wypasu, wystaw, hodowli, sportów itp.P.), pożądana płeć i kolor są najłatwiej za pośrednictwem krajowych klubów rodowskich, gdzie mogą one powiedzieć kontakty dobrych hodowców i dać wszystkie niezbędne informacje o wyborze szczeniaka.

Cena £

Cena szczeniaka pasterza Pyrenee w Europie wynosi zwykle 800-1200 euro. Szczenięta od rodziców, którzy osiągnęli sukces w pierścieniu lub młodzież z dobrą socjalizacją i wstępnym przygotowaniem do służby pasterskiej, mogą być znacznie droższe. W krajach danych CIS na temat cen nie ma niewielkiej liczby zwierząt gospodarskich.

Zdjęcie

Galeria zebrana zdjęcia dorosłych psów i szczeniąt rozmnażają się z Pasterem Pireneski.