Belgijski pasterz (grünendal, tervuren, malinaua, braken)

Shepherd belgijski - silny, nie duży pies o uniwersalnych cechach pracy. Kiedyś była tylko pasterzem, ale dziś jest używana głównie jako pies służby i rodzinny, towarzysz i ochroniarz.

Belgijskie pasterze obejmują cztery odmiany, które różnią się jakością i długością wełny: Malinau, Tervuren, Grünendal i Braken. Zgodnie z klasyfikacją ICF (FCI), wszystkie są uważane za przedstawicieli jednej rasy - belgijskiego pasterza. Na zdjęciu poniżej możesz zobaczyć, jak wygląda pies Malinois, najbardziej popularna odmiana, a reszta. W innych organizacjach typy są przydzielane oddzielnie lub w ogóle rozpoznawane. Na przykład w Stanach Zjednoczonych, Gushendal-Tervyuren i Malinois są zarejestrowane oddzielnie i są uważane za różne rasy, a Lakquenoa w ogóle nie jest rozpoznawana.

Historia pochodzenia

W XIX wieku na terytorium Belgii koncentrują się na psach pasterskich hodowlanych. Było wiele grup ras, wszystkie z nich miały bardzo różne wygląd.

W 1891 roku grupa entuzjastów na czele. Przekaźnik, profesor Instytutu Weterynaryjnego Kugerham, postanowił przynieść rasę, która zjednoczyłaby najlepsze cechy. Można je nazwać odkryciami owczarka belgijskiego i pierwszych hodowców ras. To oni zorganizowali klub miłośników ras Belgijskiego Pasterza i pierwsza wystawa, która odbyła się jesienią tego samego roku. Dogshow przedstawiono ponad 100 psów, a najlepsi przedstawiciele zostały wybrane do dalszej hodowli. Checologowie zadbali program wyboru i ciężko pracował przez 6 lat.

W 1901 r. Pierwsi owczarki belgijscy zostali wprowadzeni do krajowego „Księgi hodowców”. Dalsze prace miały na celu ujednolicenie rodzaju i eliminację niechcianych wad. W 1910 r. Zatwierdzono rodzaj i temperament, co jest wspólne dla czterech odmian. Jednak w różnych krajach ich popularność nie jest taka sama. W Rosji i krajach WNP najbardziej popularną maliną, dlatego wielu uważa go za osobną rasę psów. Po drugim miejscu rywalizacja Grünendal i Tervuren i brak, nawet w jego ojczyźnie pozostaje najbardziej małe.

Przez lata istnienia pasterzy belgijskiej, gorące spory i dyskusje nie były subskrybowane oczywiste różnice w wyglądzie, ale właściwości robocze i temperament nie powodowały nieporozumień.

Przegląd wideo rasy psów Belgijski Pasterz (Malinua):

Wygląd i standardy

Zewnętrzny pasterz belgijski daje wrażenie silnej rasy pracy. Jest to harmonijnie złożone, poprawne proporcje z dumną postawą. Średnia normalna wysokość 58-62 cm i wagi do 30 kg. Bez ruchu, prosto. Pasterze mogą poruszać się dobrym galopem, na bardziej charakterystycznej jest spokojny krok lub rysia, przy którym kończyny są zmieniane równolegle, górna linia pozostaje gładka.

Głowa i kaganiec

Czaszka jest równa długości lufy. Głowa jest dobrze zakazana, sucha. Backrest nos. Kieprz jest jednolity do w pełni pigmentowanego występu z szerokimi nozdrzami. Usta suche, pigmentowane. Silne, białe zęby w pełni z prawym kęsem. Stop jest dobrze wyrażony. Oczy średniej wielkości w kształcie migdałów są sadzone głęboko. Kolor jest najlepiej brązowy. Wektor ciemny. Uszy są trójkątne, posadzone wysoko, stojąc.

Typ ciała

Sprawa jest potężna, ale bez ciężkości. Format jest lekko rozciągnięty. Linia top prosta, szeroka. Szyja jest lekko wydłużona, znacznie rozszerza się do ramion. Kończyny mocne, suche mięśnie. Brzuch umiarkowanie dłoni. Płatki są lekko przechylone. Owalne łapy. Pazury są ciemne, duże. Elastyczna skóra, mocno przylegająca do ciała.

Wełna i kolor

Wszystkie Belgowie mają dość grube, gęste, z dobrą strukturą i miękkim podmokiem, który zapewnia ochronę przed niekorzystnymi warunkami.

• Długowłose psy są reprezentowane przez Grundal i Tranvure. Wyróżniają się pięknymi prostymi dyszami. Na głowie i na dole jest krótkie. Na szyi ogon jest dłuższy, tworzy produkty.
• gładki hair (malina) - na całym korpusie okładki jest krótki. Tylko nieznacznie długość włosów wzrasta na szyi, tworząc kołnierz, a także plecy na biodrach.
• Hardłowłosa (brak) charakteryzuje się ciasną, suchą, szorstką wełną, średnią długością - 6 cm. Na twarzy wełna zamyka kształt głowy. Ogon jest lekko owłosiony.

Kolory belgijskich owczarków:
• Malinua-balakowany maską- może istnieć czarny wzór-
• Bruntalny - czarny ciągły kolor-
• Tervurer - Fawn, Attack Grey Mask. Może czarny rysunek. Kolor powinien być nasycony, nie rozmazany-
• LACKO - LILL z lekkim śladami czarnego rysunku i masek.

Wszystkie odmiany palców i klatki piersiowej mogą być małymi białymi znakami Malino i maska ​​drewniana muszą być zauważalne. "Czarny rysunek" oznacza, że ​​końce włosów mogą być czarne. To potrząsa głównym kolorem.

Przekraczanie przedstawicieli różnych typów jest zabronione.

Zdjęcia psów rasy belgijskiej pasterza(Malinaua, Tervuren, Grünendal i Braken):

Charakter i portret psychologiczny

Belgijscy owczarki zrównoważone, spokojne, pewni siebie i w swoich akcjach dla psów, są eleganckie, z godnością, a nawet poważnie podkreślają. W komunikacji z członkami rodziny zawsze są czuły i są gotowi do kontaktu. Bardzo oddany, posłuszny, energiczny i mają doskonałe cechy bezpieczeństwa. Dobrze się dogadać z dziećmi. Starszy pójdzie niestrudzenie ze starszym dzieckiem, jest traktowany ostrożnie, a ich psikus ze zrozumieniem.

Belgowie nie są agresywni, ale będą uważnie obserwować obcych, a wszyscy są ostrożni. Nawet bez odpowiedniego szkolenia owczarka belgijska będzie obronić rodzinę i własność w razie potrzeby.

Pasterz belgijski - To jest inteligencja i niezależność pasterza, czujność i nieustraszoność, wiarygodność i wierność strażnika.

Suszenie z psami zależy od natury sąsiadów. Belgowie z reguły nie są przeciwne społeczeństwu i pokojowe wspólne mieszkanie. Koty domowe z prawym wychowaniem nie dotykają, rozumieją, że są także członkami rodziny, ale sąsiedzi chętnie jeźdzą.

Szkolenie

Shepherd belgijski różni się wysoką inteligencją. Tytuł jest uniwersalną rasą usług, oznacza, że ​​doskonale wychodzą na trening, chwyć wszystkie zespoły „na taśmie”, przez długi czas je pamiętają i bezzwłocznie występują. Oczywiście wszystko to jest regularne. Lepiej jest przejść ochronę i ochronę z doświadczonym trenerem.

Belgowie łatwo opanowują OKD lub ZKS. Można też je trenować do dostosowywania i innych sportów. Można je znaleźć w służbie w organach, w zwyczajach i w serwisie wyszukiwania ratunkowego.

Szczenięta z pasterzy belgijskiej są zainteresowane i dociekliwe od natury, ale podstawowe zasady i zespoły są bardzo szybko wchłaniane, zwłaszcza jeśli rozwinęły się dobre relacje między właścicielem a zwierzętami. Wczesna jest wczesna socjalizacja, dziecko musi być zapoznanie z innymi zwierzętami, ludźmi, dźwiękami i warunkami. Pozwoli to na wyrównanie zrównoważonego, pewnego siebie psa.

Treść i opieka

Psy pasterskie są dobrze przystosowane do życia w prywatnym dziedzińcu. Oczywiście pies powinien mieć swój własny dom, ogrzane stoisko na zimny sezon i możliwość ukrywania się w cieniu w gorącej pogodzie. Wolters można uznać za tymczasowe schronienie. Życie w mieszkaniu nie jest najlepszą opcją, nawet jeśli regularne chodzenie. Ale jeśli na 9. piętrze chcę rozpocząć belgijski, najbardziej odpowiednią opcją będzie Malinaua. Jednym z warunków jest dobry fizyczny i regularny stres psychiczny.

Opieka nad Belgami implikuje przede wszystkim opiekę nad wełną, regularne czesanie i usuwanie martwych, szczególnie w okresie trzciny. Częste kąpiel nie jest zalecana. Każdy z rodzajów wełny wymaga szczególnego podejścia, zajmie różne częstotliwości procedur i odpowiedniego narzędzia typu. Najbardziej manipulowanie pod względem odejścia Malinois, na zdjęciu pod grushendal, wraz z Trivyurenem sprawi, że właściciel będzie walczył grzebieniem, zwłaszcza w okresie molowania. Inne obowiązkowe punkty: regularna kontrola oczu, uszu i zębów w celu obecności zanieczyszczenia. Czyszczenie odbywa się z konieczności.

Dieta

Do karmienia belgijskiego pasterza można wybrać dowolne z dwóch rodzajów żywności: suchy paszy przemysłowy lub naturalny. Suszenie jest wybierane według wieku i stanu fizjologicznego (aktywni, dorośli, w ciąży, pielęgniarstwa). Z reguły gotowe racje są w pełni wyważone i nie wymagają wprowadzenia witamin ani dodatków mineralnych. W przypadku naturalnego odżywiania podstawą menu powinna być owsianka, mięso i podroby z pewną liczbą warzyw i owoców. Okresowo pies daje jaja i sfermentowane produkty. Naturalne karmienie implikuje dodatkowe wprowadzenie do diety witamin i kompleksów mineralnych.

Zdrowie, choroby i oczekiwana długość życia

Owczarki belgijskie silne, wytrzymałe psy z silną odpornością i doskonałą zdolnością adaptacyjną do różnych warunków pogodowych. Oczywiście nie oznacza to, że przedstawiciele rasy nie potrzebują środków zapobiegawczych, kompetentnej opieki i zdrowej diety.
Oprócz chorób spowodowanych niewłaściwą treścią, w rasie wyróżnia się kilka chorób dziedzicznych i predyspozycji do niektórych dolegliwości:
• Alergie-
• Błogowanie żołądka i jelit (z prawdopodobieństwem kolejnej inwersji)
• Wyświetlacze bioder, stawów łokciowych-
• Zaćma-
• Otyłość-
• Padaczka.

Średnia długość życia Belgów wynosi 10-12 lat.

Wybór szczeniaka i cenę belgijskiej pasterza

Lepiej kupić szczeniaka z owczarka belgijskiego od hodowcy, który specjalizuje się w określonej rasie i udało się udowodnić, że od pozytywnej strony. Oczywiście pies musi spełniać wymagania, które zostaną przedstawione w wieku dorosłym, mieć niezbędne cechy pracy i temperament. Aby nie rozczarowani postaci i talentom dziecka, powinieneś ocenić zalety rodziców. Większość klubów może pomóc w specjalnym testowaniu zachowań i charakteru szczeniąt w celu wstępnej oceny.

W Rosji i na terytorium krajów CIS najczęstszymi są odmiany Malinau i Grünendal, inne mniej popularne i spotykają je, a tym bardziej kupuj, jest to bardzo trudne.Belgijscy owczarki różnych typów są w przybliżeniu takie same. Cena belgijskiego pasterza Malinaui, Grünendal lub Tranvurer z dobrym rodowodami z 500-1000 dolarów. Na cenę wpływa głównie geografia żłobka, jakość i zasługa rodziców, zapotrzebowanie na rasę. Jeśli dzieci rodzą się w wyniku przypadkowego lub amatorskiego dziania, ich cena zwykle nie przekracza 10-15 tys. pocierać.

Zdjęcie

Stock Foto Szczenięta i psy rasy belgijskiej pasterza. Zdjęcia są wyraźnie widoczne, jak wyglądają i jakie różne odmiany Belgów są różne: Grünendal, Tervurer, Malinaua i Lacten.