Trikhophysu u psów: przyczyny i leczenie

Trefiefs u psów są tak częste, że każdy hodowca musi znać jego przyczyny i podstawowe zasady leczenia, ponieważ choroba jest niebezpieczna nie tylko dla zwierzęcia, ale także dla osoby.

Co powoduje chorobę

Triudophysu - naukowa nazwa choroby, która jest popularnie znana jako "Stringing Lisha". Powoduje jej mikroskopowy grzyb triofiton. Jego spory mogą być w dowolnym miejscu: na ściółce, na temat higieny osobistej, na trawie, podczas gdy witalność pasożyta jest tak wielka, że ​​może pozostać w owłosionej osłinie przez okres do 10 lat, w kale - 8 miesięcy, w mielony na otwartym powietrzu przez około 140 dni.

Choroba jest wyjątkowo zaraźliwa. Zakażenie występuje podczas bliskiego kontaktu zwierzęcia z już dotkniętym osobami lub niezgodnością z higieną psów. Istnieje więcej szans, aby złapać trichofit więcej między zwierzętami i psami ze słabą odpornością. Ale zdrowy pies nie jest również bezpieczny przed pozbawieniem, ponieważ nawet mały cięcie na skórze staje się korzystnym środowiskiem dla rozliczenia pasożyta.

Według statystyk, ogniska choroby spadają jesienią i zimą, ze względu na naturalny spadek immunitetu psa. Latem trudniej jest zainfekować, ponieważ siły ciała są silniejsze, a środowisko zewnętrzne jest niekorzystne dla grzyba, który umiera pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Najczęściej, bezdomne zwierzęta są chore z powodu cięcia porostu, jednak zwierzęta domowe mają wielką szansę na zarażone grzybem, szczególnie w warunkach stresu.

Rozwój choroby

Nie można twierdzić, że przybycie na skórę zwierzęcia, grzyb z pewnością spowoduje chorobę. Dla zdrowych pietnesów ten kontakt może przekazać bezobjawowy. W przypadku czynników prowokujących pojawią się następujące:

• Grzybnia przenika grubość naskórka i tam kiełków;
• Wpływ na mieszki włosowe, w których zaczyna się zapalenie.

Trudności leczenia obejmują fakt, że choroba nie pokazuje się natychmiast, ale po około 2 tygodniach. Wcześniej jest prawie niemożliwe, by podejrzewać szkody Trichofitonowi, ponieważ we wczesnych etapach choroba może pojawić się tylko w zmianie zachowania psa.

Objawy

W okresie inkubacji zwierzę zaczyna być. Pierwszą rzeczą, podejrzewają właściciele, jest zakażenie pchli. Po zaobserwowaniu zwierzaka możesz natychmiast założyć porost: pies drapie się w jednym miejscu. Pierwszy etap - pojawienie się zaczerwienienia i obrzęku. Z reguły początkowo nie ma wysypki. Tylko czerwone miejsce, które jest często mylone ze zwykłym zapaleniem skóry i spróbuj wykryć alergen.

Wraz z kiełkowaniem gwierzchołka w skórze stężenie toksycznych produktów życiowych działalności pasożyta wzrasta, w wyniku czego górna warstwa naskórka zaczyna się zwijać. I tutaj choroba staje się widoczna dla nagiego oka. Na tym etapie skóra zaczyna się obierać, a świąd wzrasta. Ostatnim etapem jest utrata wełny w miejscu zmiany. Łysy czerwony punkt pojawia się na ciele psa z pamiumami włosów, dla których choroba była nazywana "strigouse Liszą". Z pierwotnym zakażeniem jest mały, zaokrąglony kształt z wyraźnymi krawędziami. Skóra w jego środkowym pomarszczonym i bardzo suchym, kolor jest najczęściej szarawy, co jest bardzo zauważalne na tle jasnoczerwonych obrzeża.

Pojedyncze ogniska obrażeń są zlokalizowane na łapach, głowicy, szyi, u podstawy ogona, gdy grzyb jest rozprzestrzeniany, spoty pojawiają się na pysku, brzuchu, a nawet u podstawy wzrostu pazurów. Wtórne uszkodzenie naskórka jest bardziej niebezpieczne dla zwierzęcia. Im silniejsza choroba manifestuje się sama, tym bardziej swędzenie staje się, w wyniku czego sam pies obraca górną warstwę naskórka - korzystne środowisko do wzrostu grzybni.

Jeśli zwierzę nie jest leczone, to małe ogniska pozbawania scalania, pokrywając obszerne części ciała. W miejscu pierwotnych miejsc powstaje strup, które po otwarciu degenerują się w wrzód. Dalsze ignorowanie problemów prowadzi do pyodermii, do ocennego zapalenia skóry. Pies staje się powolny, jej apetyt zniknie, temperatura ciała wzrasta, a gdy poddawano badań we krwi, wykryto zwiększoną liczbę leukocytów.

Diagnostyka i leczenie

Podejrzewając chorobę, powinieneś skontaktować się z weterynarzem. Trichofitoza u psów zdiagnozowano na kilka sposobów:

• badanie próbek naskórka i włosów pod mikroskopem;
• Przejście zmiany uszkodzenia "czarne światło" pod lampą drewna;
• Rozkład biomateriału do pożywki. Zwykle ta metoda daje 100% wynik.

Po diagnozie leczenie należy natychmiast uruchomić. Ten proces jest długi. Co dokładnie nie można zrobić - spróbuj pozbyć się czerwonych plam. Na początek konieczne jest przecięcie wełny w strefie uszkodzeń, nawet jeśli zacznie się proces utraty włosów. Im bardziej ostrożnie rana zostanie oczyszczona, tym łatwiej jest ją przetworzyć. Zamknięte włosy są spalane, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.

Do zmiękczania skorupy używają nadtlenku wodoru. Drugim krokiem jest przetwarzanie antyseptyczne, dla których możesz wziąć zwykłą chlorheksydynę. Ale są to tylko pierwsze środki, które ułatwiają stan na dotkniętych obszarach. Trikhophysu - choroba grzybicza, więc nie robią bez specjalnych leków.

Aby zwalczać grzyb, użyj narkotyków w postaci maści, tabletów i szczepionek. Również w terapii koniecznie stosuje leki oparte na jodzie, których grzyby po prostu nie tolerują. Dwaj najczęstsze środki przeciwgrzybicze - wewnątrztonazol i Griseofulvin, również z powodzeniem stosowano Nystatynę i ketokonazol.

Z niewielką zmianą skóry i braku uogólnione sekcje przygotowania stosuje się w postaci maści, z powikłaniami, są one podawane doustnie, a także kąpiel zwierzęcy ze specjalnym szamponem zawierającym ketokonazol.

Giefullvin - antybiotyk, który niszczy grzyb membrany komórkowej. Podczas używania go w środku konieczne jest zapewnienie psa z pełnym odżywianiem. W diecie musi istnieć tłuste pokarmy, ponieważ lek wpływa na błonę śluzową żołądka. Minus Grisoofulvin - niezdolność do leczenia ich z suki w ciąży, a także zwierząt z uroczystości z zaburzeniami czynności nerek. Warunek wstępny - zgodnie z zaleceniami lekarza, w przeciwnym razie podczas terapii mogą pojawić się nudności i biegunka.

Przesunięcie intrum jest bezpieczniejsze, co nie niszczy, i blokuje rozprzestrzenianie się grzybni, co w złożonej terapii daje dobry efekt. Ten lek jest mniej toksyczny i powoduje mniej skutków ubocznych.

Często lekarz weterynarii do leczenia trichofitozy stosują maści siarki. Przechodzą dotknięte obszary skóry, ostrożnie podążanie za psem nie liżuje się. Plus radzą zwiększyć ilość pływania. Wygoda maści siarkowej objawia się faktem, że leczone obszary skóry są zawsze widoczne, ponieważ leki zawierające siarkę mają żółtawy odcień.

Szczepionki przeciwko trichofitozii są z powodzeniem stosowane. Można je wprowadzić zarówno do zapobiegania, jak i bezpośrednio podczas leczenia. Najpopularniejsze preparaty to Wakerma, Micoderma i Polivak. Ich minus jest niemożność stosowania podczas powikłań uzyskanych w ramach tej choroby. Należy również pamiętać, że często po wprowadzeniu leku objawy tricoephy są wzmacniane, ale po chwili przechodzą: wskazuje na prawidłową reakcję organizmu zwierzęcego do leczenia.

Aby zabezpieczyć zwierzaka przed zakażeniem grzybem wypróbkowanym, należy zwrócić szczególną uwagę na poprawę odporności na zwierzęta, a także monitorowanie psa higieny i ograniczenie jego kontaktu z psami bezdomnych.