Antylopa

Piękne, długonogi i eleganckie antylopy od dawna była integralną częścią sawanna sawann i pustyni. Te niesamowite zwierzęta były w stanie dostosować się do gorącego afrykańskiego słońca i nauczyły się przetrwać wśród strasznych drapieżników.Wyrafinowanie i łaska antylopów w czasach starożytnych zainspirowało artystów i pisarzy, którzy wykorzystali swój wizerunek w swoich dziełach. W niektórych plemionach afrykańskich te stworzenia były czczone jako święte totemy i opiekunowie z rodzaju.

Antylopa: ogólne cechy

Nazwa „Antelope” nie charakteryzuje osobnego rodzaju zwierzęcia, jest to ogólna nazwa dzikich przedstawicieli rodziny. Grupa Antelope obejmuje ponad 100 odmian ungulatów i łączy miniaturowe stworzenia, rozmiary z zając.

Ale jest antylopa i jedna wspólna cecha: wszystkie mają długie, cienkie i bardzo mocne nogi. I oczywiście te stworzenia są szybkie i niesamowite skoki, zasługują na reputację czterech sprinterów i akrobatów. Antylopy mają reakcję błyskawiczną, rozwijają dużą prędkość z miejsca i są w stanie osiągnąć długość 10 m i na wysokości 3 m.

Zwierzęta te słyną również z pięknych rogów, mając różnorodne kształt i rozmiar. Niektóre osoby mają długie, lekko zakrzywione rogi, przypominające ostrza samurajskie. Szef innej korony wzrostu w postaci korony. A na trzecim biżuterię kostną jest skręcona spiralą lub wygląda na to, że składały się z pierścieni w kształcie śrub.

Nie wszystkie antylopy mogą pochwalić się luksusowymi rogami. Większość kobiet wcale ich nie ma, a niektóre podgatunki są całkowicie pozbawione takiej dekoracji. A w miniaturowych ungulatach są cienkie krótkie procesy, do 10 cm długości.

Antylopa kolorów odzwierciedla ich naturalne siedlisko. Kolor futra tych jednostek ma wszelkiego rodzaju odcienie piaszczyste, obsługując je doskonałym przebraniem na pustyniach i stepach. Niektóre zwierzęta mają wzór czarnych lub lekkich pasków na ciele.

Oczekiwana długość życia antylopy wynika z ich podgatunków. Przedstawiciele miniaturowej rodziny antyrelarnej mieszka od 6 do 10 lat, ich okresy długich okresów dużych krewnych rozwinął w ciągu 15-20 lat.

Dlaczego Antofa GnU popełnia wielką migrację?

W przeciwieństwie do wielu krewnych, którzy są zadowoleni z rzadkiej pustynnej roślinności, GNU karmi tylko świeżą trawę. A kiedy nadejdzie sezon suszy, te antylopy pełne niebezpieczeństwa i pozbawienia przejścia, aby dostać się do miejsc nawadnianych deszczami i odtwarzaniem młodej zieleni.

Siedlisko

Z geograficznego punktu widzenia zasięg tych zwierząt jest obszerny i obejmuje 4 kontynenty. Ale większość antylopów (80% całkowitej populacji) mieszka w Afryce, dlatego istniało nieporozumienie, że stworzenia te są wyłącznie afrykańskimi mieszkańcami.

Antylopy są doskonale przystosowane do wysokich temperatur i gorącego klimatu. Znajdują się w sawannie i pustyniach południowo-wschodniej części czarnego kontynentu. Ale nie wszystkie gerulty na suche równiny suche, niektóre podgatunki zostały wybrane przez resztki mokre lasy i stopę wzgórz z grubymi zaroślami.

Jeśli chodzi o azjatyckie antylopy, można je znaleźć w Indiach, w Azji Środkowej i na suchych pustyniach Półwyspu Arabskiego. W Rosji żyje tylko jeden przedstawiciel rodziny antyglacjalnej - Saigak, których małe stada wędrują po stepach Kalmii i terytorium kaspijskiego. I Vilorogues, oryginalni mieszkańcy kontynentu północnoamerykańskich zamieszkują obszerne regiony stepowe z południowo-zachodniej części Kanady na północ od Meksyku, w tym stopę skalistymi górami.

Odmiany

Dla wielu, ze słowem antylopą, obraz smukła wdzięcznego zwierzęcia z śliczną twarzą i ostrymi rogami pojawiają się w głowie. Ale nie wszyscy przedstawiciele rodziny antylopy wyglądają wyrafinowanych stworzeń, niektóre z nich są zazwyczaj przypomniane przez krewnych krowy lub osła. W końcu grupa kostek jest bardzo zróżnicowana, obejmuje eleganckie gazele, duże origaks, cienkie impasy, miniaturowe dicdiks i dziwne w wyglądzie GNU i Saigaki.

Zgodnie z klasyfikacją naukową 7 podokresowych jest wliczona w antops:

• Prawdziwa antylopa. Ta rodzina obejmuje duży rodzaj Gazelles, Springbocks, Udary, Saigas i Gerencks. Te antylopy należą również do zaburzeń żyjących w Mongolii i Tybetańskich górach. A w podfamily są Dibatagi - najrzadsze podgatunki antylopy, szczególnej osobliwości w łuku, zamknięte rogi.
• Sublowe (konia) antylopy. Oddział, oprócz antylopów konnych, obejmuje 2 więcej rodzajów: początki i dodatki. Przedstawiciele tej podrodziny różnią się dużymi rozmiarami, potężne ciało i długie rogi zakrzywione.
• Kosyly antylopa. Reprezentowany przez jeden rodzaj, który obejmuje jedyny przedstawiciel-antylopa-cosula lub Pelea. Są to małe eleganckie zwierzęta, malowane w niepozornym szarawym kolorze. Róg cienki i prosty i istnieje tylko u mężczyzn.
• Karfy Krasnoluda. Grupa obejmuje 6 narodzin: Dicdiks, Karfy, brody ścienne, Ori, beyra i Antellops. Wszyscy przedstawiciele tej podrodziny różnią się miniaturowymi rozmiarami, z wysokością ciała do 70 cm i waży od 4 do 20 kg.
• Bubali (antylopa krowa). Składa się z 4 porodu: Congoni, Hirola, Liarrodie Bubals i słynny Antophamist. Są to duże ungulaty, które są ciężką strukturą ciała i wydłużonej kufy zdalnie przypominają krowy, więc ich podfamily otrzymała nazwę.
• Duckers (Hooked Antelope). Ta grupa łączy 3 miniaturowa antylopa antylopa, mieszkańcy przeważnie w lasach i gęstych krzewów równikowych afryki. Dukers mają małe, dorośli osiągają wysokość około 1 metra i waga 25-30 kg.
• Imphala. Jedyny rodzaj antylopy, który obejmuje 6 odmian. Są to piękne smukłe zwierzęta z cienkimi nogami i długimi rogami w kształcie liry. Ze względu na podobieństwo do Gazeli, Impuls znalazł się z rodziną tego ostatniego, a dopiero niedawno zostali przydzielonym w oddzielnym podrodzinie.

Oprócz powyższych rad, te roślinożerne są również uszeregowane z kozami wodnymi, amerykańskimi vilores, a także oddzielną antykształtną przeciwwebołką, która obejmuje rodzaj Cannes i leśne antylopy.

Opisać wszystkie antylopy musieliby stworzyć całą pracę naukową, ponieważ istnieje ponad 100 odmian tych. Dlatego przedstawy Ci najciekawszych i niezwykłych przedstawicieli rodziny antylopy.

Gazelle Thompson

Piękne szybkie -footed Gazelle Thompson są najczęstszymi przedstawicielami rodzaju na kontynencie afrykańskim. Są to małe eleganckie zwierzęta o cienkich nogach i długie, lekko zakrzywione na wskazówkach rogów. Gazelle znajdują się w Tanzanii, Etiopii, Kenii i Sudanie Południowym, woląc osiedlić się w trawiastej sawannie i stepach o niskiej trawie.

Gnu

Spośród wszystkich odmian antylopy GNU bez przesady można nazwać najbardziej znanym. Te niesamowite stworzenia wraz z zebryami i lwami stały się rodzajem symbolem afrykańskiego sawanny. Wygląd GNU jest dość dziwny, przypominają byki z sylwetką i wydłużony kształt głowy, mają goor i twarde włosy rozciągające się z szyi do środka pleców stworzyć grzywę jak konia. Antylopy GNU żyją na południowo -wschodnich ziemiach Afryki, znaczna część ich populacji koncentruje się w rezerwacie Serengeti.

Springbok

Tak więc, według większości ludzi powinna wyglądać prawdziwą antylopę, ucieleśniając piękno, łaskę i łatwość ruchów. Springboki mają smukły ciało, długie cienkie nogi i wdzięczne rogi formy biblioteki. I najciekawszą cechą tych kopyt jest to, że popełniają imponujące pionowe skoki. Zwierzęta są w stanie skakać z miejsca na wysokość 2-3 m, dla których Europejczycy i nadali im taką nazwę, ponieważ Springbok jest przetłumaczony z języka holenderskiego jako „kozła skoku”. Znajdują się na południu czarnego kontynentu, w krajach takich jak Angola, Namibia, Botswana i Południowa Afryka.

Cannes

Oto największa antylopa na świecie, której wysokość wynosi 1,5 m, a waga 500-700 kg. Ale te zwierzęta są godne uwagi nie tylko imponującymi wymiarami, ale i długimi tweedowymi rogami z ostrymi końcówkami. Siedlisko Cannes rozciąga się na ziemiach Afryki, położonej na południe od Sahary. Ogromne antylop preferują Mieszkanie, oni osiedlą się w panowie, Meadows Foothill i Savannas Savannas.

Dikdik

Tak, to urocze stworzenie należy również do rodziny Antelope. DICDICS reprezentuje odrębny rodzaj antylopy krasnoludów, dzieci osiągają wzrost o 30-40 cm, a ich waga nie przekracza 6 kg. Miniaturowe seksualne seksualne znajdują się we wschodniej i środkowej części Afryki, wybierając regiony przybrzeżne i odcinki pustynne z zaroślami krzewów z miejscem zamieszkania. Rogi dicdies są grube i krótkie, a tylko mężczyźni mogą pochwalić się ich obecnością.

Oriks

Ten antylika z podrodziny Sablerichikh jest znany jako źródło. Nie, byki nie są w bliskim związku, ale otrzymały drugie imię ze względu na imponującą rozmiar i potężną sylwetkę. Ale główna cecha wyróżniająca siarki - ich długi, róg z powrotem, co naprawdę przypominają szable. Nawiasem mówiąc, nasze naturalne „ostrza” pochodzenia są używane nie tylko w bitwach dla kobiety, ale także z powodzeniem walczyły z taką potężną bronią drapieżników. Gładki na żywo na kontynencie afrykańskim, ich obszar rozciąga się od wschodu na zachód, obejmujące także południowe kraje. Surneys mieszka Tanzania, Kenii, Somalii, Sudanie, Ugandzie i Południowej Afryce. Znajdują się w suchych obszarach Nigerii, Czadu, Mali i Etiopii. A biały orix jest mieszkaniem półwyspu arabskiego.

Impala

Impalas lub czarne antylopy są jednym z najpiękniejszych przedstawicieli oddziału Skorogi. Mają smukłe ciało i subtelne nogi, a głowy mężczyzn są ozdobione długimi rogami formy biblioteki. W większości zwierzęta wolą sawannę krzewów, ale mogą osiedlić się w paelu, a wzdłuż brzegów rzek. Impale są dystrybuowane w krajach Wschodniej Południowej Afryki, znalezione w Kenii, Botswanie, Zairze i Ugandzie. Izolowana czarna populacja antylopy znajduje się również w strefie krawędzi Angoli i Namibii.

Saiga (Saigak)

Na pierwszy rzut oka te zwierzęta te są nawet trudne do przypisywania antylopami, więc ich wygląd nie odpowiadał ustalonym stereotypem wdzięku roślinożernego. A dziwne i niezwykłe wygląd Saigi zawdzięcza zawyżonego kształtu nosa, który przypomina proboscis i daje charakterystyczne podbój wylotowe. Różnią się od swoich krewnych, a tym, że nie wiedzą, jak skakać, ale biegać w bardzo przyzwoitej prędkości - do 70 km na godzinę. Saigaki Jedyne antylopy mieszkające w Europie. 3 wieki temu ich zasięg rozciągał się na większość kontynentu eurazjatyckiego, ale do XX wieku naturalne siedliska zwierząt zostały znacznie zmniejszone. Teraz na wolności Saigi znajdują się tylko w niektórych stepowych regionach Federacji Rosyjskiej, Mongolii, Kirgistanu, Kazachstanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu.

Genenuk

Drugą nazwą tego zwierzęcia to Gazelle żyrafy i łatwo zgadnąć, dlaczego. W końcu główna cecha roślinożernych leży w ich długiej cienkiej szyi, co daje im pewne podobieństwo do żyrafy. Te niesamowite stworzenia są powszechne na wschodzie Afryki, zamieszkując Etiopię, Tanzania, Somalia, Kenią i południowe regiony stanu stanu Dżibuti.

Pronghorn

Są to jedyni przedstawiciele rodziny antyglacjalnej mieszkającej na kontynencie północnoamerykańskim. Obszar Vilorogov rozciągający się z południowo-zachodniej Kanady do północnych krajów Meksyku. Nazwiska Honor otrzymały swoje imię z powodu haczykowanych rogów, na których są też napalone uda. Ciekawe antylopy Vilorogue jest również interesujące, ponieważ są drugą prędkością zwierząt, przynosząc dłonie mistrzostw tylko dla Hepardian. Zakładki roślinożerne rozwijają się do 65 km na godzinę, a jeśli to konieczne, mogą przyspieszyć do 88 km na godzinę, jednak takie tempo jest w stanie utrzymać, gdy krótka (nie więcej niż 5-6 km) odległość.

Czym są antylopy jedzą na wolności

Odżywianie antylopowe składa się z żywności roślinnej i bezpośrednio zależy od warunków miejsca zamieszkania. Niektóre seksualne wyróżniają się selektywnością i jedzą tylko pewien rodzaj zieleni, w poszukiwaniu, których ciągle przenoszą się na nowe pastwiska. Inne nie są szczególnie aroganckie, karmiąc wszystkie dostępne zasoby żywności, w tym gałęzie drewna, korzenie, owoce i roślinność wodna.

Menu Antelop obejmuje takie rodzaje roślinności:

• Świeża i sucha trawa;
• Liście i kwiaty krzewów;
• Gałęzie i młode pędy drzew;
• Jadalne uprawy korzeniowe, żarówki, korzenie;
• Posiew;
• Owoce, owoce buszu, jagody;
• Porosty, mchu;
• Rośliny przybrzeżne, w tym niektóre glony.

Nie wszystkie antylopy utrzymują ścisłą dietę wegetariańską. Maleńki Oakers nie przegapią możliwości uzupełnienia swojej diety z naturalnym białkiem, a z przyjemnością jedzą mrówki, larwy owady, żaby i jaszczurki. I lubią też cieszyć się ptakami i nie są niechętne, aby ugryzić najbardziej pierzaste, a nawet małe gryzoni.

Wiele antylopów nie potrzebuje dużo wody pitnej, uzyskanie potrzebnego cieczy potrzebnego do ciała. Niektórzy przedstawiciele Slores, na przykład, adaksy i pochodzenie tak dostosowane do życia na pustyni, które są zdolne do kilku tygodni, aby zrobić bez wody. I wielbłądy mogą zazdrościć Gerenucks (antylopa żyrafa), ponieważ te niesamowite stworzenia w ogóle nie piją wody, treści z wilgocią z zielonych liści i ziół w ogóle.

Charakterystyka życia i postaci

Życie w sawanach i gorących stepach są podporządkowane ich okrutnym prawom. Noc tutaj należy do drapieżników, więc mieszkańcy herbivore idą do karmienia w jasnym dniu. A antylopa w tym względzie nie wyjątała, ponadto, doskonale dostosowali się do wyczerpującego ciepła i palczliwego afrykańskiego słońca. Te ungulaty są pasowane przez cały dzień, ale ich szczyt aktywności spada na rano i wieczorem.

Antylopy bardzo mało, pozwalając sobie spędzić nie więcej niż 3-4 godziny dziennie na wakacjach. Ich marzenie jest wrażliwe i niepokojące, a przy każdym podejrzanym szelestu zwierzęta są błyskawic.

Struktura społeczna i terytorialna antylika

Duże antylopy żyjące na otwartych równinach są utracone w stadach, których wymiary zależą od pory roku i obecności żywności. Zwykle tworzą grupy 25-40 osób, chociaż w sprzyjających okresach liczba prętów seksualnych w stadzie może wzrosnąć do 1000 osób. Ale tak ogromne grupy antylopów są tymczasowe, a w ich powiązaniach nie ma przyjaznych ani rodzinnych więzi. Często w licznych stadach zwierzęta zbierają się podczas przechodzenia na nowe pastwiska lub z migracją sezonowymi, a następnie ponownie rozpadają się na mniejsze grupy.

Jeśli chodzi o strukturę społeczną antylopów, społeczeństwa większości odmian tych ungulatów są rozmieszczone tak samo. Ich klany powstają z kilku dojrzałych kobiet i młodych, a silny mężczyzna dominuje w „haremie”. Młodzi kawalerowie są w posiadaniu oddzielnej drużyny, starzy mężczyźni są również wrzucani do oddzielnych grup. Semey jako duże antylopy nie mają własnego terytorium, nie są związane z jednym miejscem i nieustannie wędrują w poszukiwaniu świeżej roślinności.

Afrykańskie i azjatyckie zgromadzenia patriarchalne, ale w amerykańskiej społeczności Vilorogova panuje częściowy matriarchia. W czasach zwykłych, samice z młodymi ludźmi i dorosłymi mężczyznami mieszkają w małych oddzielnych klanach. Jesienią, Viloenes gromadzą się w ogromnym stadzie i migrują na południu, a doświadczona dojrzała kobieta prowadzi zwierzęta. Co jest interesujące, w ich grupie nie ma miejsca dla osób starszych, a rogaty „emeryci” są zmuszeni podróżować samotnie, ryzykując jednocześnie modne dla drapieżników.

Nawiasem mówiąc, nie wszystkie antylopy jak stado stada. Miniaturowa seksowna, w przeciwieństwie do swoich dużych krewnych, wolą samotność lub tworzyć silne związki małżeńskie. Na przykład, antylopy z podrodziny Dukers żyją jeden po drugim i znajdują się tylko w sezonie reprodukcyjnym. I Dicdiks tworzą rodziny składające się z kobiet, mężczyzn i młodych. Każda para małych antylopów posiada własną działkę, granice, których zostaną wykonane przez grupę obornika i agresywnie odjeżdżają z dala od ich terytorium wszystkich nierozsądnych gości.

Postać i zwyczaje

Antelope można opisać jako zwierzęta kochające pokój z spokojnym i łagodnym temperamentem. Te stworzenia nie są podatne na agresję, a konflikty rzadko pojawiają się w ich społeczności. Oczywiście, w okresie krycia między rogatymi mężczyznami, spektakularne walki mają miejsce na prawo do posiadania kobiet, ale w pozostałej części czasu antylopa jest dość spokojna ze swoimi krewnymi i nie jest inicjowana na jedzenie i terytorium. Z innymi roślinożerami, Antellopes utrzymują również dobre stosunki sąsiedzkie i często pasą się w towarzystwie zeb, żyraf i słoni.

Ogólnie rzecz biorąc, antylopy są nieśmiałymi i przerażającymi stworzeniami, które zawsze muszą być czujne. Z boku wydaje się, że powoli szczypią zioła i nie są szczególnie zainteresowani światem, ale ich trudność w zwodniczych. Te chwała nieustannie skanują otoczenie za pomocą stereoskopowego widzenia, ostrego słuchu i cienkiego zmysłu zapachu. W końcu głodne drapieżniki wędrują wokół antylopów, tylko czekają na okazję do rzucania się na zagubionego czujności kopyta.

Antylopy nie mają nic do przeciwstawienia się zębom i pazurom wrogów, więc na widok drapieżnej bestii polegają na szybkich nogach i próbują uciec. Tak, większość antylop ma długie ostre rogi, ale roślinożers po prostu nie mają czasu na ich używanie. W końcu ich czterech przeciwników są świadomi tak potężnej broni swoich ofiar i atakują ich odgrupy od tyłu, próbując powiązać zdobycz jednym skokiem.

Jednak antylopa ma kilka tajemnic przetrwania i nie może złapać takiego szybkiego zwierzęcia. Podczas karmienia lub nocnej odpoczynku w stadach istnieje kilka Sentinas, których zadaniem jest ściśle monitorować otoczenie i powiadamiać o podejściu wroga. Widząc szterling gepard lub paczkę hieny, strażnik stanowi specjalny sygnał, a cała grupa rzuca rój. Nawiasem mówiąc, podczas ucieczki, manewr antelopes, skaczą z boku na bok i zmieniają trajektorię na ruchu, zrzucając ich prześladowców.

Wśród wszystkich antylopów tylko GNU różnią się nieprzewidywalnym i gwałtownym usposobieniem. Zwierzęta mogą cicho pochłaniać soczystą trawę, a w następnej chwili stado pęka i pędza wzdłuż sawanki, nie zdemaskując się. Po kilkudziesięciu kilometrów, GNU również nagle się uspokoi i, jakby nic się nie wydarzyło, wróć na posiłek. Nieuzasadnione ataki wściekłości są w nich nieodłączne. Oto grupa antelopów je rośliny i nagle jeden z nich zaczyna się podskakiwać i zaciekle atakować innych plemion i sąsiadów na pastwisku. Takie wybuchy gniewu trwają kilka minut, po czym ponowne z pokrudzeniem w stadzie zajmuje ponownie i kontynuuje przerwany lunch.

Czy antopy płyną?

Tak, antylopy są w stanie pływać i zdolne do noszenia głęboko na wodzie. Ale te zwierzęta starają się nie wchodzić do rzek, ponieważ boją się krokodyli mieszkających w nich. Antylopy pokonują zbiorniki wodne tylko podczas migracji, a jeśli nie ma innej ścieżki.

Reprodukcja i uprawa potomstwa

Wiek reprodukcyjny antylopy wynika z ich wymiarów: im większe zwierzęta, tym później osiągają się na pół. Tak duże seksowne, jak Cannes, Orixs i GNU są gotowe kontynuować rodzaj w ciągu 2-3 lat życia. U przedstawicieli rodzaju Gazelles, dojrzewanie występuje po około 1-1,5 lat. A antylopy karłowate mogą spaść, gdy biegają 6-9 miesięcy.

Okres małżeństwa

Większość gatunków ma okres hodowli, jest poświęcona tak ważnym wydarzeniu w ich życiu, jak opady deszczu. Gry małżeńskie antylopy zaczynają się w lutym i ostatnim kwietniu. A Cubs rodzą się w miesiącach jesiennych, tylko w porze deszczowej, kiedy Savannahs i Steppes są wypełnione wilgocią z życia, a dla niewidomej świeżej zieleni.

Parowanie antylopów poprzedzają rytualne walki mężczyzn o kobiecą połowę stada. W końcu ojciec przyszłego potomstwa powinno być silne i zdrowe, udowodniając swoją wyższość do rywali. Po pierwsze, mężczyźni aktywnie sprawiają, że ich terytorium jest tajemnicą gruczołów oczu, a wszystkie kobiety znajdujące się w tym obszarze stają się częścią ich osobistego „haremu”. Ale zanim przejdziemy do głównego procesu, to znaczy poczęcie spadkobierców, „panowie” do walki ze wszystkimi konkurentami, którzy próbują zranić innych.

Turnieje Mężczyźni Knight postępują na różne sposoby. Najciekawsze i spektakularne bitwy występują w dużych antylopach. Przed walką mężczyźni dokładnie zbadają się nawzajem, oceniając rozmiar i siłę wroga. Niektóre antylopy przedstawiają nawet obojętność na nadchodzącą bitwę, demonstracyjnie ziewając i nadzorując język. Jeśli żadna z rywali nie zamierza przyznać, w końcu zbiegają się w otwartej konfrontacji, bramkowania z rogami. Celem bitwy jest popchnięcie konkurenta, zmuszając go do wycofania się z czyjegoś terytorium. Z reguły bitwy antylopów kończą się spokojnie, bez znaczących szkód dla obu stron, tylko zraniona duma pokonanego mężczyzny cierpi.

Ale nie wszyscy Atrifules z bitwy o kobietę, robią się bez rozlewu krwi. Na przykład Saigaks w okresie ślubu stają się niezwykle agresywni i zaczynają brutalne bitwy, w których obaj rywali otrzymują poważne obrażenia, co czasami prowadzi do śmierci. Największe antylopy - Cannes również nie pokazują miłosierdzia wroga, a ich ostre rogi przynoszą znaczące obrażenia.

Ciąża i poród

Czas łożyska młodych i liczby cieląt w jednym miocie antylopów zależy również od ich odmiany. U kobiet dużych typów czas trwania ciąży wynosi 8-9 miesięcy, przynoszą tylko 1 dziecko (w GNU w rzadkich przypadkach są bliźniaki).

Przedstawiciele rodziny Gazelle tolerują spadkobiercom około 6 miesięcy, w jednym potomstwa 1-2 młodych. U kobiet ciąża Saiga trwa 5 miesięcy, młode osoby rodzą 1 cielę, a dojrzałe kobiety są w stanie zrobić 2 dzieci na raz.

Maleńkie błędy są zajęte po 4 miesiącach po koncepcji, w miocie 1, rzadziej 2 młodych. Miniaturowa antylopa z rodzaju DICDICS okres ciąży wynosi nieco ponad 5 miesięcy, stają się rodzicami tylko 1 dziecko. Co ciekawe, Oakers i Dicdics rozmnażają się dwa razy w roku, kobiety są gotowe do kojarzenia.

Natychmiast przed porodem, antylopy opuszczają stado i szukają ukrytego schronienia wśród gęstych zarośli, w których produkują potomek. Nowonarodzone cielęta niemal natychmiast wstają i zdobywają pierwszą część mleka matki. Niektóre gatunki dzieci bezpośrednio podążają za matką, inne odmiany młodych spędzają jeszcze kilka dni w ustronnym gnieździe.

Opieka nad młodymi

Wszystkie problemy związane z opieką nad potomkami w Antelops sprowadza się do karmienia i względnej ochrony przed drapieżnikami. Samice około 3-4 tygodni pozostają z dziećmi pod okładką grubej roślinności, czekając na krótko, aby wzmocnić świeżą trawę.

Kiedy noworodek zajmuje miesiąc, Antelopes-Moms dołączają do ich młodości z rodzimym stadem. Małe cielęta są najbardziej podatne na drapieżne bestie, więc kobiety trzymają je w grupie, a wraz z ogólnymi wysiłkami walczą z wrogami. Ale w konfrontacji z groźnymi lwami i stadami hienasów, antylopy mają niewielką szansę, tak że jedna trzecia młodych zwierząt staje się uzasadnioną zdobycz rzeźbiących mieszkańców sawanny.

Młoda antylopa po raz pierwszy Wypróbuj dorosłe roślinność w drugim tygodniu życia, ale nadal karmił mleko matki przez kolejne 4-5 miesięcy.

W wieku -w wieku, antylopy już osiągają rozmiar swoich rodziców i są całkiem gotowe na niezależne życie. Młode kobiety pozostają w grupie rodzicielskiej lub uzupełniają szeregi innych stad. Cóż, młodzi mężczyźni żyją samotnie przez pewien czas, dopóki nie dołączą do klanu tych samych kawalerów.

Naturalni wrogowie antylop

Antylopy dzielą siedlisko z wieloma drapieżnikami, a dla każdego z nich są mile widziane ofiary. Tak więc lista naturalnych wrogów tych firm artystyczny. W większości osób chorych i starszych stają się ofiarami, a także młodymi, ale także dorosłe antylopy są atakowane przez drapieżne zwierzęta.

A pierwsze na liście wrogów Antelloses są przedstawiciele rodziny kotów, które są powszechne we wszystkich kontynentach. W ciągu dnia, gepardy i Karakaly polują na rogate zwierzęta. Gdy tylko afrykańskie sawanny owinięły zmierzch, lwy wkradły się do stad antylop. Pod okładką noce kopyt podkrauly w zasadzce lampartej i servals. Tygrysy i Lynx nigdy nie przegapią okazji, aby ugasić głód złowionego antylopy. A American Wilorogs rzadko udaje się uciec od takiego deft Huntera jak Puma.

Nie tylko dzikie koty uwielbiają cieszyć się delikatnym przeciwblokowaniem mięsa. Wilki i psy hieskierne są śledzone w przypadku roślinożerców, spróbuj oddzielić jedną osobę od stada, a następnie jest wrzucona do zamierzonego celu ze wszystkimi. Antylopy z pazurów okrutnych Wolverines umierają i czasami spadają na stół jadalny niedźwiedzi. I oczywiście rogatne stworzenia bezbronne przed koszmarem spokojnych mieszkańców Afryki - na zawsze głodne hieny otaczające ofiarę i towarzyszą ich krwawej uczcie okropnym śmiechem.

Każda wizyta w podlewania lub przekraczaniu rzeki włącza antylopy do gry przetrwania. Rzeczywiście, w zbiornikach ich ofiar, krokodyle są czekać na krokodyle, które dokręcają ich połowów pod wodą i wyrwać się z potężnych szczęk gadów w niefortunnym niefortunnym nieszczęśliwym niefortunnym.

Małe typy antylopów muszą wystrzegać się nie tylko czterech, ale także ptaków drapieżników. Orły i Berkity nie są przeciwni dodawaniu diety do tych roślinożerców i polują nie tylko na młode, ale także na dorosłe zwierzęta. Ogromne ptaki krążą na niebie, uważaj na potencjalną ofiarę, a potem nurkują na ofiarę z cichym cieniem i rozrywając jej gardło ostrym dziobem.

Często Zadawane Pytania

Dlaczego rogi antylopowe?

Patrząc na długie ostre rogi niektórych antylopów, byłoby logiczne, aby założyć, że potrzebują ich do ochrony przed drapieżnikami. Tak, niefortunnie czasami możliwe jest pokonanie rogów od wrogów, ale możliwe jest zadzwonić do broni broni kości, z wyjątkiem wielkiego rozciągnięcia. Ponieważ antylopy wolą uciekać, a nie zwracać się do niebezpieczeństwa twarzy. Więc rogi służą jako zwierzęta do drugiego, bardziej prozaiczny cel: rytualne bitwy dla kobiet w okresie ślubu. Taka biżuteria staje się ostatnim, decydującym argumentem w walkach samców, które podczas walki są adherentne do rogów, próbując odrzucić przeciwnika poza "pierścieniem".

Dlaczego antylopa nazywa się antylopą?

Objaśnienie tutaj jest proste: słowo "antilope" jest tłumaczone z starożytnego greckiego, jako "rogate zwierzę". Grecy wymyślili tę nazwę w czasach starożytnych, po raz pierwszy widząc afrykańskie antylopy, i bardzo dokładnie odzwierciedlało wygląd tych dziwnych stworzeń.

Dlaczego antylopa porusza skoki?

Cóż, w przeważającej części, antylopy biegną, a nie skakać. I robią zapierające dech w piersiach skoki, uciekają od drapieżników, co daje im dodatkową przewagę nad wrogami. W końcu skakanie, te unguluje nie tylko przezwyciężają na duże odległości, ale także zmieniają swoją trajektorię w ruchu, pukając prześladowców.