Orangutan

Wszyscy przedstawiciele małp antropoidalnych mają wysokie zdolności intelektualne, ale naukowcy uważają, że najbardziej inteligentni spośród nich są precyzyjnie orangutany.Zwierzęta te są naprawdę zaskoczone swoimi, prawie ludzkimi targami, łatwo przyswoili nową wiedzę i zawsze chętnie uczą się interesujących i przydatnych umiejętności.

Nazwa łacińska: Pongo

Status bezpieczeństwa
Na skraju wyginięcia

Zakres
Kalimantan (Borneo) i Sumatra

Waga

30 do 100 kg

Klasa

Ssaki

Długość

Do 1.5 m

Drużyna

Naczelne ssaki

Prędkość

Do 20 km / h

Rodzina

Gominidowie

Długość życia

Na wolności do 25-40 lat w niewoli - 50-60 lat

Rodzaj

Orangutany

Odżywianie
Liście, kora, owoce, rzadziej - jajka ptaków, owady

Wrogowie
W ich siedliskach nie ma wrogów. W poprzednich warunkach - tygrysy, a nawet rzadko

Orangang: Ogólne cechy

Te zwierzęta wchodzą na drużynę naczelnych i należą do rodzaju małp antropoidalnych. Orangutanie są jedynymi przedstawicielami Ponginova - podrodziny hominidów, w których są też Gigantopiteki i Sivapiteca.

Orangutangi Największe naczelne naczelne, a wśród innych krewnych w rozmiarze, są one na drugim miejscu, ustawiając wymiary tylko do afrykańskich goryli. Dorosły mężczyźni osiąga wzrost 1,5 m, a ich waga waha się od 60 do 100 kg. Samice są znacznie mniejsze niż osoby płci męskiej, mają około 1 m wysokości, a masa ciała nie przekracza 30-50 kg.

Te naczelnie mają przysiad, ale potężne ciało ze dobrze rozwiniętymi mięśniami. Kończyny dolne są krótkie, ale przód są bardzo długie i komórkowe, a zakres rąk Orangutanów może osiągnąć 2 m. Jak wszystkie małpy podobne do człowieka, ich ogon jest krótki lub nie ma nieobecności.

Struktura palm i stóp tych zwierząt jest bardzo przypominająca ludzkich rąk. A takie podobieństwo jest wzmocnione faktem, że na palcach orangutanów nie pazurów, ale miękkich płyt do paznokci.

Całe ciało Orangutanów, oprócz przodu twarzy pokryte długą miękką wełną. Kolor u zwierząt czerwonawo, a u młodych osób, kolor futra jest jaśniejszy, a dojrzała wełna naczelni nabywa ciemny, prawie brązowy odcień.

Szef drzewnych małp jest duży, ale w przeciwieństwie do gorylów i szympansów, bez jasno wymawianych nieprawidłowych łuków. Mężczyźni mają bujne wąsy i brodę, większość kobiet ma roślinność na twarzy, chociaż niektóre mają również krótką brodę i cienkie anteny. Przedstawiciele męskiej połowy mają skórzaste wzrosty na policzkach i torbie gardła, które rosną całe życie, a im starszy mężczyzna, tym potężniejsze wybrzuszone. Naukowcy nie byli jeszcze w stanie ustalić celu takich wzrostów, ale większość ekspertów uważa, że ​​służą jako wzrost głosu w sprawie wezwania kobiet, a także odeprzeć nieznajomych.

Orangutang są bardzo sprytnie wspinać się na drzewa i łatwo przezwyciężyć długie odległości między koronami z drewna. Ale na ziemi zwierzęta te są powolne i niezdarne, nie są zdolne do szybkiego biegania i poruszają okiennicami jak niedźwiedzie. Co ciekawe, młode małpy wolą chodzić po ziemi, opierając się na wszystkich 4 kończynach, a dorośli chodzą na tylnych nogach, podczas gdy przeszkadza z przednimi rękami, jak kije narciarskie.

Ciekawy fakt: Orangutanes nie wiedzą, jak w ogóle pływać, i tak boją się wody, że nie są nawet blisko zbiorników.

Na wolności, średnia długość życia Orangutan wynosi 25-40 lat. W warunkach niewoli, ich okresy życia znacznie wzrasta i osiągają szanowalny 50-60 lat.

Jak: Orangutang lub Orangutan?

Właściwie, aby używać słowa "Orangutan" poprawnie, które w tłumaczeniu z języka malajskiego oznacza "Forest Man". Koniec "G" został przyklejony do nazwy tych naczelnych w wymowie, a najbardziej ciekawe, z tego samego języka malajskiego "Orangutang" tłumaczy jako "dłużnik".

Siedlisko

Miliony lat temu Naturalne siedlisko orangutanów przedłużyło całe terytorium Azji Południowo -Wschodniej, w tym Półwysep Industan. Te naczelne spotkały się również w Chinach i były szeroko rozpowszechnione na archipelagu malajskim. Ale około 10 lat temu Wood Monkeys zaczęły przenosić się z kontynentu do odległych odcinków ziemi, a teraz ich zasięg jest ograniczony tylko przez dwie wyspy: Kalimantan (Borneo) i Sumatra.

Naukowcy uważają, że głównym powodem masowej migracji orangutanów były działania starożytnych ludzi, którzy nie tylko zabili naczelne ze względu na ich skórę, ale także wycinają lasy, wypierając zwierzęta do izolowanych części wysp. Istnieje również wersja, którą orangutany wybierają twardą dżunglę z rezydencją, uciekając z dużych drapieżników: niedźwiedzi, lamparty i lwów.

Te małpy prowadzą drzewny styl życia, więc wolą osiedlić się w gęstych lasach deszczowych. Zasadniczo orangutanie żyją w zwykłych obszarach bogatych w bujną roślinność i drzewa owocowe. Znaleziono naczelne i bagienne lokalizacje, a także w regionach górskich pokrytych nieprzejezdną dżunglą, gdzie ręka ręka jeszcze nie dotarła.

Widoki orangutanu

Do lat 90. wśród ostatniego stulecia było 2 odmiany w klasyfikacji tych naczelnych: Sumatransky i Kalimantan. Ale w 1997 r. Zoologowie znaleźli się w lasach Sumatry, populacji Orangutanów, którzy później dwie dekady przywłaszczyły status odrębnego typu. W tej chwili rodzina drewnianych małp jest oficjalnie podzielona na 3 podgatunki:

• Pongo Abelii (Sumatransky Orangutan). Naczelne te zostały uzyskane na cześć brytyjskiego przyrodnika Charles Abel, którzy podróżowali w Indonezji na początku XIX wieku i starała się ogromny wkład w opis mieszka tam zwierząt, w tym Orangutans.
• Pongo pygmaeus (kalimantan orangutan). W tej chwili są to najliczniejsze podgatunki żyjące w północnej części Kalimantan.
• Pongo tapanuliensis (tapanul orangutang). Podgatunki były otwarte stosunkowo niedawno i najpierw zaliczone do grupy sumatranowych orangutanów. Ale z bardziej szczegółowym badaniem ich szkieletu i DNA, naukowcy w 2017 roku sklasyfikowali je jako oddzielną odmianę.

Sumatran Orangutang

Mieszka na Sumatrze, zamieszkując głównie mokrą tropikalną wyspę dżungli na północną wyspę. Są to duże, ale pokojowe zwierzęta, rzadko wchodzą w konflikty, a nawet lubią spędzać czas w towarzystwie swoich krewnych. Sytuacja z populacją sumatranowych orangutanów jest dość krytyczna i otrzymali status gatunku, który zagraża wyginięciu.

Kaliman orangutang

Orangang z Kalimantan na zewnątrz, bardzo różni się od swoich sumatranowych plemion. Ale ich charakter nie jest tak przyjazny, te naczelnie nie są skłonni do zaprzyjaźnienia, a gwałtownie chronią własne terytoria. Liczba Kalimana Orangutanów nie jest tak mała jak Sumatran, ale także ich podgatunki są zbliżone do niebezpieczeństwa.

Tapanul Orangutan

Te naczelne drewniane różnią się od reszty krewnych mniejszych rozmiarów i lekko wspinających się wełny. Ten typ znajduje się tylko w lesie Batang Torh, położony w dystrykcie sumatranowym w południowym tapanuli, stąd i nazwa zwierząt. Populacja Tapanul Orangutan jest najbardziej małą, w naturze jest nie więcej niż 800 osób, więc naukowcy obawiają się, że w najbliższej przyszłości grożą pełnym wyginięciem.

Co jedzą orangutany na wolności

Korony drewniane służą jako naczelne nie tylko z niezawodnym schronieniem, ale także zapewniają je żywnością. W końcu główna dieta orangutanów składa się z tego, co rośnie na drzewach: liście, kora, owoce. Nawiasem mówiąc, zwierzęta te nie można nazwać przekonani wegetarianami, nigdy nie przegapią okazji do uzupełnienia diety warzywnej z naturalnym białkiem, a z przyjemnością jedząc różne owady, jaja ptaków i pennatu siebie.

Niesamowite, ale sumatranowe orangutany nawet celowo polują na miniaturową puszystą Laurie, należącą również do rodziny naczelnych i są zasadniczo ich krewnymi.

Dieta Orangutanov obejmuje:

• Liście, kwiaty, nerki drzew;
• Gałęzie, młode pędy winorośli;
• Kora drewniana;
• Słodkie owoce: banany, figi, papaja, mango;
• Owoce egzotyczne, takie jak Rambutan i Durian;
• Orzechy;
• Jagody;
• Larwy owadów, gąsienice, chrząszcze, termity;
• Jajka ptaków.

Orangutang po prostu uwielbiają miód, a jeśli znajdą się ula dzikich pszczół, na pewno martwią się ulubionym deserem, chociaż ryzykują przynosząc gniew zaniepokojonych owadów.

Te naczelne mają powolny metabolizm, spożywają niewielką ilość energii, dzięki czemu mogą się obejść bez jedzenia przez kilka dni. Tak, i piją małą wodę, aby ugasić pragnienie, nawet nie potrzebują zbiornika, po prostu znajdź puste wypełnione wodą deszczową. I często Orangutanie są zadowoleni z faktu, że lizanie kropelek wilgotności z liści lub ich własnego ciała.

Styl życia Orangutan)

W przeciwieństwie do większości pierwotnych, którzy żyją rodzinami, nie jest typowy dla Orangutanów żyć w grupie siebie i prowadzą zaciszny styl życia. Ale istnieją wyjątki od zasad. Tak więc kobiety w okresie rosnących młodych mogą przez pewien czas tworzyć rodzinę, która obejmuje 2-3 matki o długim uzbrojeniu z dziećmi w różnym wieku. Młodzi mężczyźni są również trafieni przez krótki czas na podobieństwie grupy licencjackiej, aż każdy z nich dostanie własne terytorium.

Dorośli przedstawiciele mężczyzny preferują dumną samotność i spokojny egzystencję, nie obciążone przez przyjazne stosunki i opiekę nad potomstwem.

Życie orangutanów

Prawie całe swoje życie, orangutanie spędzają na drzewach, w tym samym miejscu, karmią się, odpoczywają i śpią. Jeśli na drzewie jest wiele dojrzałych owoców i soczystych młodych liści, prymat może pozostać na nim przez kilka dni. Jak tylko kończy się dostawy jadalne, zwierzę porusza się do nowej korony drzewa.

Orangutanie dostosowali się do ich życia drewna tak bardzo, że zastępując scenę ujawnienia, nawet nie przeszkadzają sobie z ziemią, ale zręcznie poruszają się między koronami, przylegając do ich długich kończyn za grubymi gałęziami. Jeśli przed zamierzonym celem zbyt daleko, małpa używa Liany, umiejętnie robiąc na nich, jako cyrkowy akrobat.

Orangutani rzadko schodzi na ziemię, dzieje się tak, jeśli odkryli coś interesującego poniżej, na przykład dojrzałego owocu spadającego z drzewa. Z drugiej strony dorośli czasami lubią chodzić przez las lub siedzieć na upadłym bagażniku, podziwiając wieczorny zachód słońca.

Naczelne naczelne prowadzą dzień stylu życia, ich największą działalność spada na wczesne poranne i popołudniowe godziny. Rano, Orangutan w poszukiwaniu jedzenia, a następnie odpoczywa jego odpoczynek, po czym znów karmi się aż do wieczora. Śpij te małpy są zawsze w koronach drzew, a na nocny sen budują przytulne gniazdo, łącząc gałęzie i liście. To, co niesamowite, takie nocne mieszkania to jednorazowe naczelne, Orangutan nigdy nie śpi w tym samym schronisku, a na następny odpoczynek buduje nowe gniazdo.

Struktura społeczna i terytorialna

Większość orangutanów preferuje osiedlone życie i zajmuje określone terytorium, które uważają za swoje rzeczy osobiste. Plantacje drzew u mężczyzn mają powierzchnię od 4000 do 5000 tysięcy hektarów, obszary kobiet bardziej skromnych i rozciągają się na 70-900 hektarów.

Reprezentantowie są bardzo spokojni, a lojalnie należą do swoich plemieniach. Na jednym terytorium kilka kobiet cicho się dogaduje, kiedy spotykają się spokojnie, i mogą nawet zorganizować wspólny posiłek. Ale mężczyźni w sprawach ochrony własnych obszarów nie różnią się szczególną życzliwością. Tylko kobiety mogą osiedlić się na ich dobytek, a inne samce są ściśle zabronione.

Zwykle orangutany są dość taktowne, nie mają tendencji do inwazji sekcji innych ludzi. Jeśli host Redhead zauważy na terytorium osobistym nieuzasadnialnego gościa, będzie próbował go prowadzić, wykazując jego wyższość: Gruny, łamie gałęzie i skali zęby, a to wystarczy, by obcy, aby nieznajomy zdał sobie sprawę z jego błędu, a pospiesznie, aby zostać zachowany. W rzadkich przypadkach sprawa dochodzi do prawdziwej walki, chociaż kiedy walka, orangutanie nie wykazują większego okrucieństwa, a po 1-2 rundach jeden z przeciwników rozpoznaje się pokonany i chowa się w lesie.

Wśród Orangutanów są Mężczyźni-Nomady, którzy są wolnymi, pełną przygodą. Od najmłodszych lat i do głębokiego wieku budzą się po całym lesie, nie trwając przez długi czas w jednym miejscu. Jednocześnie Nomady pamiętają miejsca z pełnym plantacjami owocowymi, a podczas dojrzewania uprawy powracającej tam, aby cieszyć się świeżymi owocami.

Postać i zwyczaje

Wielu przedstawicieli rodziny małp słynie z ich agresywnych zachowań, zwłaszcza okrutnych, kwestionując swoje przywództwo lub prawo do posiadania kobiety. Ale orangutanie mają całkowicie zrównoważony i spokojny temperament. Tak, konflikty na terytorium czasami rozblaskają się między dorosłymi mężczyznami, ale ogólnie, naczelnie drewniane nie charakteryzują się wrogością i niekontrolowaną wściekłością. Nigdy nie próbują krzywdzić swoich plemion, a na przypadkowym spotkaniu różnią się spokojnie w różnych kierunkach.

Pomimo faktu, że orangutany prowadzą jedno, a nie zbiorowe życie, często wchodzą ze sobą, a nawet tworzą tymczasowe sojusze. W większości przypadków samice z młodymi są łączone w rodzinie kilku osób. A takie związki są bardzo ważne dla młodych. Przecież młodzi Orangutani nie tylko okazują się możliwość komunikowania się z rówieśnikami, ale może również oglądać działania dorosłych, chociaż ucząc się nowe umiejętności.

Dorosłe samce czasami gromadzą się w „klubach męskich”, aby dzielić się wiadomościami lub po prostu lunch w przyjemnym zespole. Prawda, takie posiedzenia są charakterystyczne dla Sumatran Orangutans, którzy muszą obawiać się ogromnych tygrysów, aw firmie czują więcej bezpieczeństwa.

Orangutans nie są zbyt rozmowni. Chociaż te naczelne są w stanie wydawać różne dźwięki, zaczynając od okrzyków i jęków, kończąc na potężnym ryku, komunikują się więcej niż siebie z ruchami i falami rąk. Co więcej, w arsenale drewnianych małp znajduje się zestaw ponad 60 gestów. To telewizja i akcenty orangutanów wyrażają swoje uczucia i emocje. Na przykład zwierzęta mają pewne gesty oznaczające wezwanie do gry, prośbę o dzielenie się jedzeniem lub zaproszenie na wspólny spacer.

A orangutanie są w stanie tworzyć prymitywne narzędzia. Podczas deszczu szukają szerokich liści, zakrywając głowę jak parasole. Używaj naczelnych liści i jako rękawiczek, gdy muszą przyjmować owoce Spoy. Cienkie spiczaste kije małpy drapią swoje plecy. Łączą owady na długich gałęziach i dostać przez nich miód, ponieważ Orangutanes wiedzą bardzo dobrze, że nie powinieneś poke łapy w ule pełnym zły pszczoły.

Orangitanie, zamieszkujące w parkach i rezerwatach, często kontaktują się z ludźmi i przyjmują wiele nawyków ich dwugonkowych przyjaciół. Tak więc naczelne można łatwo szkolić się do otwierania banków napojami gazowanymi, przyjmowania nauki o tkaniu hamaków z lin, a nawet z przyjemnością pali telefon, wypychając go tytoń.

Reprodukcja i uprawa potomstwa

Dorastanie orangutanów występuje w powolnym tempie, kobiety są gotowe kontynuować rodzaj tylko 12 lat życia, a mężczyźni osiągają wiek reprodukcyjny nie wcześniej niż skończą 15 lat.

Nie ma pewnego okresu małżeństwa małp, mogą sparować przez cały rok. A jednak zoologowie mogli ustalić, że w kwestii reprodukcji Orangutanów koncentrują się na wysokości żywności, a szczyt wskaźnika urodzeń spada w ich owocne miesiące, gdy jest mnóstwo świeżych owoców.

Cechy sezonu małżeńskiego

Gry małżeńskie orangutanu są prawie takie same jak całe ich życie - praktyczne, spokojne i spokojne. Osoby mężczyzn nie mają zwyczaju dowiedzieć się ze sobą prawa do krycia w krwawy. Po prostu nazywają potencjalnymi partnerami gundy „śpiewem”, zapalając swoje worki szlifierskie. A kobiety odpowiadają na wezwanie tego chłopaka, którego serenade brzmi głośniej niż ktokolwiek.

Kochająca para spędza razem około tygodnia, codziennie kryje się. Po krótkim „miesiącu miodowym” Orangutanie rozchodzą się w różnych kierunkach, wracając do swojego zwykłego życia. Kobieta zaczyna przygotowywać do przyszłego macierzyństwa, ale ojciec jej kubu uważa, że ​​obowiązek jest spełniony i nie przyjmuje żadnego udziału w wychowaniu potomstwa.

Z reguły, kobiety przychodzą w małżeństwie mężczyzną, z którymi dzielą jedno terytorium, a między nimi wszystko dzieje się przez wzajemną zgodę. Ale czasami damy z czerwonego hai są poddawane przemocy przez koczownicze mężczyzn, którzy zmuszają ich do stosunku seksualnego. I taki los rozumie kobiety żyjące osobno od osób płci męskiej, ponieważ nie mają patronu, który mógłby je chronić.

Czas trwania ciąży i porodu

Samice z drewna małpy niedźwiedź potomstwa przez 8-8,5 miesięcy. Orangutany mają 1 dziecko, w wyjątkowych przypadkach, w jednym ściółce są bliźniaki. Noworodek orangutany rodzą się słabych i dość małych, waży tylko 1,5-2 kg.

Narodziny tych naczelnych występują szybko i łatwe. Nowo utworzona matka natychmiast bierze młode w ramiona, usuwa resztki worku owodniowego z jego ciała, ostrożnie czyści swoje dróg oddechowy z śluzu i ściska pępowinę. Następnie kobieta nakłada długo oczekiwane rodzeństwo do klatki piersiowej, aby dostał swoją pierwszą część mleka matki.

Młode orangutany karmią piersią przez 3-3,5 lat. Ale co ciekawe, naczelnie mają najdłuższy okres laktacji wśród wszystkich ssaków - 6-8 lat. Tak więc z brakiem żywności, mleko jest dodatkowym źródłem odżywiania dla dorosłego kostki.

Opieka nad młodymi

Kobiety orangutanów są wzorowymi matkami, ponieważ od czasu porodu poświęcają cały swój czas opiece i edukacji Cub. Pierwsze 4 miesiące życia dzieci spędzają czułe ramiona matki, chwytając wełnę na brzuchu. Według drzew, żeńskie porusza się wraz z noworodkiem, przywiązanym do gałęzi z jedną ręką, a drugi ostrożnie trzymając jego potomstwo.

Dzieciństwo Orangutans trwa 4 lata, a cały czas Cub jest niegrzeczny w pobliżu matki. Kobieta uczy dziecko ze wszystkimi niezbędnymi umiejętnościami przetrwania, które będą mu przydatne w niezależnym życiu. Młody orangutan musi zrozumieć subtelności budowy gniazda, poruszając się po koronach drewnianych i maskując naukę wśród zielonych liści. Cubs uczy się szukać najsłodszych owoców i wydobywać soczyste mięso z owoców.

Pomimo niezmierzonej opieki i opieki, a nie wszystkie kobiety udaje się rozwijać swoje potomstwo do dorosłości. Wiele dzieci umiera z malarii lub płuc, a także stać się ofiarami kłusów.

Cubs tych naczelnych pozostaje obok matek do 7-8 lat. Kobieta z dzieckiem żywią się i śpi w jednym gnieździe, a między nimi bardzo ciepłe, pełne relacje. Mama pod każdym względem pokazuje swoją potomkę i przywiązanie łagodnych ramion i dotyku, a dziecko odpowiada jej tak samo. Kiedy młody Orangutan nadaje się do części ze swoją matką, będzie w sąsiedztwie jej przez jakiś czas, a tylko kilka tygodni później idziemy do zbadania nieznanej dżungli. Nawiasem mówiąc, chłopcy są znacznie łatwiejsze, aby doświadczyć separacji od kobiet, przyciągają nieznaną odległość i nowe wrażenia. Ale dziewczyny są silniejsze niż matka, a nawet rozpoczynając niezależne życie, spróbuj znaleźć działkę w pobliżu miejsca, w którym minęło ich szczęśliwe dzieciństwo.

Dlaczego Orangutan jest wymieniony w czerwonej książce?

Oczywiście, Orangutany są wymienione w czerwonej książce ze względu na winy człowieka. Ludzie masowo wycinają lasy, które są oryginalnymi siedliskami tych naczelnych, a zmniejszenie dżungli prowadzi do wyginięcia zwierząt. Znaczne zagrożenie dla populacji Orangutanów jest stwarzane przez kłusów. Żywe małpy humanoidalne są bardzo doceniane na czarnych rynkach, a aby złapać młode, łowcy bezwzględnie zabijają swoje matki, które chronią swoje potomstwo kosztem własnego życia. Teraz orangutani są pod ochroną państwową Indonezji, strefy chronione są dla nich tworzone, ale jak dotąd nie ma znaczącego wzrostu populacji naczelnych i pozostają w stanie groźnym zniknięciu.

Naturalni wrogowie orangutanów

Wśród przedstawicieli królestwa zwierząt, naczelnie te praktycznie nie ma wrogów. Orangutanie, którzy mieszkają na wyspie Borneo, ogólnie czują się w pełnym bezpieczeństwie, ponieważ w okolicy nie ma poważnych drapieżników. Ich krewni z Sumatrą mieli szczęście trochę mniej, ponieważ muszą dzielić terytorium z potężnym i niebezpiecznym kotem - Tiger Sumatran.

W koronach małp nie ma się czego bać, ale na ziemi spotkanie z bestią w paski ma śmiertelne skutki dla małp. To prawda, że ​​orangutany niezwykle rzadko upadają na stół jadalny tygrysów. Drapieżne koty wolą polować na łatwiejszą i najtańszą ofiarę, a nie siedzieć przez wiele godzin w zasadzce, mając nadzieję, że jakiś Primat zdecyduje się na zorganizowanie lądowego spaceru.

Orangutans trzymaj się z dala od naturalnych zbiorników nie tylko ze względu na strach przed wodą, ale także dlatego, że mogą być ofiarą krokodyla. W wyjątkowych przypadkach młode i młode osoby stają się uzasadnioną ofiarą ogromnych drzewnych pytonów.

Orangutany zawsze były nieszkodliwe i zbyt ufne zwierzęta, za które teraz płacą. Teraz naczelne drewno próbują osiedlić się od ludzi, którzy nie nadają się do niej, używali ich zakochanego temperamentu, i wziął młode osoby do egzotycznych ogrodów zoologicznych, zabijając tysiące dorosłych zwierząt. A kto wie, czy osoba będzie w stanie poprawić swój błąd i ożywić populację tych niesamowitych i niezwykle inteligentnych małp.