Pelonontoza u psów: objawy i leczenie

Protental nazywa się kompleksem tkanin, które zapewniają mocowanie zęba w szczęce. Obejmuje gumy, więzadła przyzębia i tkankę kostną pokrywającą korzeń szyi i zęba. Choroba przyzębia - choroba, która powoduje zmianę dystrofii tych tkanek. U psów choroba przyzębia jest częściej diagnozowana w starym wieku, genetyczna predyspozycja do tej patologii ma rasy chihuahua, buldogi i mopsy.

Przyczyny rozwoju

Choroba przyzębia u psów rozwija się w wyniku procesu zapalnego i naruszenia dopływu krwi do dziąseł. Ich tkanki nie są prawidłowo aktualizowane, są częściowo atrofią, co prowadzi do „wysyłania” partycji międzywolicznych i zmian dystroficznych w tkance kostnej. Związek zębów z tkankami dziąseł zginęło, zęby zaczynają złapać i mogą wypadnąć.

Najczęściej przyczyny przyzębia:

• Brak właściwej opieki nad zębami psa.
• Zęby lub obrażenia gumy.
• Obecność kamieni tatarskich. Ten proces rozpoczyna się, gdy na zębach powstaje miękki nalot, w którym kolumny mikroorganizmów patogennych. Z mineralizacją (utwardzanie) takich bakterii bakterie przenikają gumę, powodując zniszczenie płuc zębów (wgłębienia w kości szczęki).
• Karmienie psów tylko miękkie jedzenie.
• Niedobór w diecie witamin i pierwiastków śladowych.
• Przedłużone zapalenie dziąseł (zapalenie gumy).
• Choroby przewodu pokarmowego i choroby innych narządów wewnętrznych, które towarzyszą zakłóceniu metabolizmu.

Objawy

• Oznaki choroby przyzębia u psów mogą być:
• Zapach wypasu;
• Zapalone lub zbyt blade dziąsła;
• Ślina, ślina czasami różnorazowy kolor z powodu zanieczyszczeń krwi;
• Żucie rani psa, więc unika twardego jedzenia;
• Pies drapie mu usta łapą, jakby coś tam przeszkadzało.
• W zaawansowanych przypadkach, obniżając poziom gumy, szyja zęba jest odsłonięta, strumień lub przetoki mogą tworzyć się na dziąsłach, zęby zaczynają się zatkać.

U małych ras psów choroba przyzębia przebiega cięższa: stosunek objętości zębów do objętości szczęki jest większy niż u psów dużych ras, więc zniszczenie nawet niewielkiej ilości tkanki kostnej jest obarczone szczegółowymi konsekwencjami.

Diagnostyka

Diagnoza przyzębia jest postawiona na podstawie objawów klinicznych zidentyfikowanych podczas badania psa przez dentystę weterynaryjną. Bada twarz zwierzęcia, niezależnie od tego, czy są na niej obrzęk, czy asymetria, dotyka górnych i dolnych szczęk, przyusznych gruczołów ślinowych, pobliskich węzłów chłonnych. Następnie lekarz analizuje zęby i dziąsła z dolnych i górnych szczęk z zewnętrznego i wewnątrz, czy nie ma racji, przetoki, "zrealizowane" dziąsła, zęby namiotowe. Aby dowiedzieć się o stanie pęcherzyków i kości szczęki, można wyznaczyć badanie radiograficzne.

Ważny! Takie starannie badanie pozornie dość typowe objawy, konieczne jest diagnoza różnicowa. Znaki podobne do choroby przyzębia są również charakterystyczne dla innej choroby dentystycznej - zapalenie przyzębia. Jest to stan zapalny gumy, wymagający zasadniczo odmiennego leczenia (w terminologii medycznej nazwy chorób dystroficznych, jest to nadmierna depozyt, charakter zapalny-.

Leczenie

Terapia choroby przyzębia u psów zależy od stadium choroby. Jeśli patologia zostanie wykryta na początkowym etapie, a PSA zdiagnozowano lekką formę formacji przyzębia, w której tkanki kostne nie są jeszcze uszkodzone, aby wyleczyć chorobę, jest łatwe. Często wystarczy usunąć wgniecony kamień (czyszczenie ultradźwiękowe jest uważane za najbardziej atraumatyczne metodę) i przetworzyć dziąsła z lekami przeciwbakteryjnymi i przeciwzapalnymi. Aby to zrobić, zastosowano roztwór chlorheksydyny, nitrofuralnej (furatsiliny) lub miramistiny (jest to roztwór gazylodymetil i chlorku amonu).

Jeśli choroba trwa, wymagane będzie dłuższe leczenie. Pies jest przepisywany leki przeciwbakteryjne w postaci zastrzyków w dziąsłach i kanałach korzeniowych: enroxyl lub baytril (substancja czynna w nich jest obciążeniem), zoetyki sileuków (aktywność amoksycylin) ¸ kell amoksycel (aktywny składnik benzylostylraftiny).

W razie potrzeby, osady są usuwane z zębów, a z mierników. Częściowo dotknięte wypełnienie zębów, a te, które są już niemożliwe do zapisania, są usuwane. Nieżywe części dziąseł są wycięte. Procedury te są zwykle przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym, wówczas pies przeprowadza się na X -najem.

Program do obróbki programu u psów jest obowiązkowe obejmujące recepcję immunomodulatorów (Anfluron, Gamavitfort, Gamaprene, Roncolekin) i Witaminowe kompleksy mineralne (precyzyjne wyżywienie Senior, Beahar Top 10, Canina Caniletten i Dr.). Fundusze te są wybierane przez lekarza weterynarii indywidualnie.

Pomocna informacja. Zwiększenie skuteczności terapii leków pomoże stosować w domu z działaniem bakteriobójczym i przeciwzapalnym. Spośród tych leków weterynarzy zalecają wywar z mędrca, kalendarza lub rozwiązania propolis. Muszą przetwarzać ujście zwierzęcia kilka razy dziennie. Możesz zastosować te narzędzia za pomocą tamponu lub spryskać dziąsła za pomocą pistoletu natryskowego. Uderzenie w określoną ilość roztworu w krzywdzie żołądkowo -jelitowej nie przyniesie.

Środki zapobiegania

Zapobiegaj rozwojowi periodalizmu w psie, postępując zgodnie z następującymi zasadami:

• Systematycznie, przynajmniej raz w tygodniu, szczotkuj zęby psa specjalnym makaronem. Użyj past dla osób niepożądanych, ponieważ niektóre substancje zawarte w ich składzie (na przykład mentol) mogą mieć negatywny wpływ na zwierzęta.
• Kiedy pojawiasz się na zwierzakach zwierzaka lub kamienia, zaleca się okresowe czyszczenie zębów kwasem mlekowym i przetwarzanie odżywiania sprayów bakteriobójczych, które zapobiegają rozmnażaniu bakterii patogennych.
• Duża rola w zapobieganiu chorobom przyzębia jest rozgrywana przez odpowiednie odżywianie. Nie można nakarmić psa tylko z miękką żywnością w puszkach. Psal - drapieżniki, potrzebują twardego jedzenia, co pomaga oczyścić zęby i wzmocnić dziąsła. Dlatego w diecie psa musisz obejmować kości, żyły lub specjalne pliki cookie z takich żył (jest sprzedawany w sklepach zoologicznych).

Ponieważ w chorobie przyzębia choroba paleniska jest zlokalizowana na głębokości dziąseł, właściciel może zauważyć rozwój choroby już na ostatnich etapach. Dlatego psa dla lekarza weterynarii dla badania prewencyjnego powinno zostać przywilone co sześć miesięcy.