Dojrzenie zwyczajne

• Rodzaj: Clavistonogy
• Klasa: Owady
• Oderwanie: Dojenie
• Rodzina: Prawdziwi frajerzy
• Rodzaj: Efemeryda
• Pogląd: Doije zwyczajne

Opis

Zwykłe dojenie - jest to kruchy owad z korpusem o długości 15-22 mm i skrzydłem do 45 mm. Para tylnych skrzydeł mniej niż przód. Na skrzydłach jest wiele miejsc. Przód brzucha po bokach - z trójkątnymi ciemnobrązowymi znakami. Na głowie znajdują się cienkie, krótkotrwałe wąsy i stosunkowo duże oczy. Nogi są cienkie, a przód jest dłuższy niż reszta. Na brzuchu od tyłu znajdują się trzy długie gwinty.

Moc i styl życia

Dokowanie pojawia się od maja do sierpnia, zwykle wieczorami. Ich życie jest bardzo krótkie, tylko kilka godzin, chociaż niektóre osoby żyją dłużej-dziennie lub dwa. Imago nie je, mają słabo rozwinięte ciała, a układ trawienny jest zamknięty. Mężczyźni umierają natychmiast po kryciu, a samice - po ułożeniu jaj.

Merrate służą żywności dla ptaków i nietoperzy, które wieczorami zatrudniają nisko nad wodą. Larwy stanowią ważny element w diecie śmiertelnej.

Różnorodność gatunków

Istnieje ponad 2200 rodzajów podwykonawców, około 250 rodzajów i 20-23 rodzin na świecie. Ponad 300 gatunków 16 rodzin mieszka w Rosji.

Obszar i siedlisko

Zwykłe powszechne miejsce występuje w większości Europy. Zwykle mieszka w pobliżu zbiorników wszystkich typów z mulistym dnem.

Koło życia

Zapłodnione samice odrzucają jaja do wody. Postępuje zgodnie z długi okresem rozwoju larw, czas trwania 2-3 lat. W tym czasie larwa tonie do 20 razy, a jej wygląd zmienia się znacznie przez cały czas, a pod koniec dojrzewania tworzy podstawy skrzydeł. Kończąc swój rozwój, larwa zamienia się w dorosłego owada na krótki czas, od kilku godzin do kilku dni, znajdź parę i opuść potomstwo. Wyścigi larwy mają ściśnięte tułów o wielkości do 20 mm, mocne kończyny cumownicze i głowy z rozwiniętymi szczękami, zwykle wbijają się w glebę zbiorników wodnych. Karmią się roślinami, detrytusem i małymi dna zwierzęta- są dość żarłoczne, spożywają więcej pokarmów niż są wymagane do życia. Ekspresy zjedzonego są zdeponowane w postaci stadium tłuszczu w ciele larwy, co jest ważne, ponieważ imago wcale nie je.