Tragedia na manaslo

W 1972 r. Reinehold Messen był członkiem Tyrolean Expedition on Manasla (8163 mln) pod przewodnictwem Wolfgan Nance. Wyprawa miała przejść przez nikogo, kto nie minął południową ścianę służby mężczyzny. Zespół ludzi położył nową trasę. Reinhold Messner sam osiągnął szczyt po tym, jak jego partner Franz Yuger odwrócił się, gdy czuł, że jest mało prawdopodobne, aby mało się powstać, a tylko opóźnia się trzyma.

Po zejściu z góry zaczęło się straszna złej pogody, nadchodziła najsilniejsza burza. Ponieważ widoczność gwałtownie spadła do zera, a róży wiatr huraganu, Reynchold zgubił się na płaskowyżu między 7500 metrów i 8000 metrów. Absolutnie nie miał pojęcia, gdzie był, i nie wiedział, jak znaleźć drogę do namiotu. I nagle z tego szalejącego wokół niego głos jego partnera Franza, który krzyknął jego imię, przyszedł do niego. Musi być, Franz opuścił namiot, aby pomóc Renholdowi znaleźć drogę w tej złej pogodzie. Nadal nie mając możliwości nawigacji w tej czystge, a będąc w stanie bliskim paniki, Messner obliczył, że miałoby to prawo spotkać się z wiatrem, jak pamiętałem nawet wcześniej, gdzie pochodziła zła pogoda. Niewielu może pomyśleć tak wyraźnie w takiej sytuacji jak wyraźnie. Po raz kolejny zdolność do zrozumienia i podejmowania szybkich i właściwych decyzji trzeźwnie, uratowała życie Messnera. Udało mu się znaleźć obóz wysokościowy w tym strasznym ryku i idź do namiotu.

. Zamiast Franz Hurst Frankhauser i Andy Schlick przywitał go. Ale gdzie był Franz? Gdzieś w tej strasznej złej pogodzie! Reinhold był sto procent pewności, że usłyszał do niego Franza, próbując pomóc znaleźć drogę do namiotu. Franz musiał opuścić namiot, aby pomóc Messnerowi zejść w tej burzy. Hurst i Andy wysili z namiotu i poszli w poszukiwaniu Franza. Renhold był nadal słaby po zejścieu i pozostał leżący w namiocie, który odprowadzany wiatr, rzucając się w śnieg. Wkrótce jego śpiwór był poniżej 10-centymetrowej warstwy śniegu. Do tego czasu Messner już całkowicie udało się zamrozić, a on został walił, jak w gorączce.

Hurst i Andy byli gdzieś za ścianą burzy. Wiatr był tylko huraganem, z powodu zbliżającej się ciemności i ciężkich opadów śniegu, widoczność była prawie nieobecna. Uparcie kontynuowali wyszukiwania, ale bezskutecznie. W pewnym momencie zdali sobie sprawę, że sami byli zgubieni. Narysowali jaskinię na śniegu, gdzie mogli trochę ukryć się przed burzą. I nagle Hans i Andy - Mogli w tym przysięgać - usłyszeli krzyki Franza o pomoc z ciemności. Hurst i Andy wysiadli ze schronienia i wznowili poszukiwania Franza, ale nie mogli nikogo znaleźć. Musieli wykopać nową jaskinię, w której wspięli się.

Ale Andy został nawiedzony przez pomysł, że jego przyjaciel Franz został rzucony samotnie w złej pogodzie, potrzebując pomocy i nie znalezienia go. Nagle wydostał się z jaskini i zniknął w ciemności. Hurst podążył za nim, ale stracił z oczu Andy`ego. Wrócił do śnieżnej jaskini i cudownie trwał tam do rana. Z poważnym odmrożeniem następnego ranka Hurst wrócił do namiotu, w którym był Messner. Teraz brakowało dwóch: Franz i Andy. Katastrofa była na twarzy. Z rozpaczy Reynchold i Hearst szukali swoich zaginionych towarzyszy. Upadło ponad 1 metr świeżego śniegu i nie mogli znaleźć śladów.

Po powrocie do domu, wpisano wiele artykułów i osób, które nie mieli pojęcia o osiem tysięcy. Jednogłośnie oskarżyli messerw tragedii. Messner bardzo ciężko wziął wszystkie te oskarżenia, chociaż wszyscy członkowie Expedition wiedzieli, jak to się naprawdę stało, i próbowali bronić Messnera.

Hillary i Messner

Kammerlander i Messner

O Everest w 1980 roku

Nowy Reinehard Messner

To był drugi osiem - Brak wesoła Messarze, a po raz drugi stracił partnera podczas wejścia na górę. Od tego czasu Reinhold zdecydował: nigdy nie uczestniczyć w dużych wypraw.