Sigorata i sigoatoksin

Siguatry - Jest to zjawisko, które implikuje zatrucie spowodowane jedzeniem wtórnych zwierząt morskich. Koncepcja pojawiła się z lokalnej nazwy jednej z burcerelogów mięczaków ("Sigua"), których mięso w 1787 roku. Duża liczba osób zatrutych na Kubie. Później termin ten zaczął wywoływać zatrucie uzyskane podczas korzystania z niektórych ryb koralowych.

Siguather - Zatrucie pokarmowe, w większości przypadków nie prowadzi do śmierci. Wydaje się, że zatrucie to podczas jedzenia naczyń rybnych, od absolutnie jadalnych przedstawicieli królestwa rybnego. Naukowcy zauważają, że ponad 300 gatunków jadalnych ryb, w których narządy nie zawierają substancji toksycznych, nagle z jakiegoś powodu stają się trujące. Wszystkie są łowią.

Często takie zatrucia występują podczas jedzenia ryb mieszkań wśród formacji rafowych, a także ryb przybrzeżnych. Dzieje się tak na terytoriach położonych w środkowych i południowych regionach Oceanu Spokojnego, na Morzu Karaibskim. Tak więc w Azji Południowo-Wschodniej, Indonezja i inne obszary Siguattera są poważnym problemem. Ludzie, którzy używali na przykład naczynia okonia morskiego, są często okonią rafową, która wolą polować wśród zarośli rafy, mogą cierpieć na siguaters. Są zatrucia i podczas jedzenia Ryba chirurgowa, Barracud, Popugaev Fish, Muren. Trująca substancja powodująca sigatę, nazywali naukowcy Siguokoxin.

Trucizna powodująca, że ​​sigata spada na ryby podczas jedzenia trujących glonów. Trudno powiedzieć, czy tam ponownie spadnie z powodu możliwego zanieczyszczenia medium, czy też jest w nich wytwarzane, ale ryby, wchodzące w takie glony, najwyraźniej nabierają trucizności, a z kolei ryby jedzą innych i t.D. Możliwe, że pojawienie się toksycznych związków w glonach jest ułatwiony przez wysoce zanieczyszczone deszcze i powodzie, które zajmują dużo ziemskich odprowadzeń do morza i oceanów.

Ustalono, że toksyny zawarte w odpadach przemysłowych wrzucone do oceanu sprawiają, że ryby, które żyją w tych regionach nieodpowiednich do jedzenia. Były przypadki masowego zatrucia ludzi w Japonii.

Siguatrzy mogą się nieoczekać nieoczekiwanie: w przeddzień dania z ryb było dość jadalne, a danie tej samej ryby złapało trochę później, spowodowało ostre zatrucie. Tak więc pojawienie się siguaterów jest nieprzewidywalny. W roku zatrucia sigoochesin jest ponad 800 przypadków. Siguokoksyna została po raz pierwszy wyizolowana b 1967. Hawajski profesor Shoyer. Toksyczność segutoksyny, badanej na myszy, uzyskanej z wątroby, wynosiła 10 μg na 1 kg masy, t. MI. Ta trucizna nie jest gorsza siłą działania Tetrodotoksyna. Te tłuste substancje z masą cząsteczkową 1500 zawierają azot. Siguatoxin, jak tetrodotoksyna, wpływa na błony komórkowe i przede wszystkim membrany komórek nerwowych, zwiększając ich przepuszczalność i bardziej narażone.