Kvezal. Niesamowity przedstawiciel świata zwierząt

Słysząc nazwę „Kvezal”, rzadko, kto zrozumie, co jest wydawane. Ale to jest ptak, który prawie wszyscy widziało w książkach lub artykułach. Ci, którzy zdarzyli się odwiedzić lasy Ameryki Północnej lub Wysp Panamskiej, prawdopodobnie spotkali się i żyją.

Ten pierzasty, pojawia się na różnych ilustracji do legend, obrazy skalne i starożytne obrazy. Fotografia tego ptaka przekazuje "cześć" od wspomnień dla dzieci i pozostaw entuzjastyczne wygląd.

Charakterystyczne cechy i siedlisko

Był to quezal, który był prawdziwym prototypem fantastycznego i ukochanego przez dzieci "Firebird", znacznie wzrosły w rozmiarze - nie przekroczyły 36 centymetrów, a to również daje rozmiar ogona, który jest znacznie dłuższy niż reszta ciała. Ale także ptak jest największym przedstawicielem oddziału podobnego do trogonu.

Mężczyźni i kobiety

Mężczyźni z Cvezleya, ze złotym wynikiem na głowie, przypominając koronę, której spokój jest pomalowany w zielonych odcieniach z lekką nutą niebieski na piór, mają czerwony, rozerwany do malinowego koloru piersi i wybielanie, płynnie przepełnione wzdłuż piór ogonowych, z powrotem do zielonych odcieni.

Ogon samców zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jest ozdobiony kilkoma ogromnymi, w porównaniu z wielkością ptaka, piór - daje specjalny urok Queses. Kobieta, chociaż nie mają piór ogonowych i khokholka, nie tracą swoich krewnych w elegancji - ich kolorystyka jest również nieopisana przepełniona niebiesko -zielonymi kwiatami.

Uważa się, że taki mnóstwo upierzenia jest to konieczne dla ptaka ze względu na fakt, że jej skóra jest niezwykle cienka i delikatna - jest bardzo łatwa do uszkodzenia. Pióra odgrywają rodzaj powłoki ochronnej.

Legendy i wiara

Długie i piękne pióra samców, używali plemion starożytnej Mayi dla ich okultystycznych rytuałów i wstawili piór ptaków w ceremonialne kapelusze. Biorąc pod uwagę święte zwierzęta, biorąc jego pióra, Indianie wyprodukowali ptaka do wolności - nikt nie mógł podnieść ręki ani broni na tym pięknym Ptahu. To, zgodnie z legendą, obiecał zniszczenie i kłopoty, ponieważ Quezal personifikował Boga powietrza.

Według legendy, kolorowanie jej upierzenia, Quesal otrzymany podczas wojny Maia przeciwko Hiszpanom: w jednej z bitew, wielu bojowników z obrony i ogromnej liczby quizal Zielony bez odcieni, zatonął na ziemię i upadł na ziemię i zakrył ciała zmarłych i rannych wojowników. Z ich krwi, śruba ptaków namalowanych we krwi.

Istnieje również kolejna legenda, zgodnie z którym w XVI wieku, w południowej części Gwatemali, gdzie najechali Consistadorzy, przeżył plemię o nazwie "Kiche". Ich przywódcą był USman Tekun, który nie drżał w obliczu niebezpieczeństwa i wyzwania, próbując bronić swoich ziem.

Idąc do bitwy z przywódcą Hiszpanów - Pedro de Alvarado, siedząc na koniu bojowym w pełnym mundurze, lider założył sprzęt ozdobiony zielonymi piórami ptaka. W pobliżu z wojownikiem Kiche, Quesal poleciał, grając rolę opiekuna Ducha. Nie widząc wcześniejszych białych ludzi i koni, Uman, zdecydowałem się na nieszczęście dla siebie, że koń i człowiek był jednym z całości, a z wściekli się w bitwie, zwierzę uderzyło na śmierć.

Konkistador skorzystał z chwili i zadał przeciwnika śmiertelna rana w klatce piersiowej. Wojownik upadł, a Qvezal usiadł na zakrwawionej klatce piersiowej. Długi żałobny ciało, ptak brzegowy barwił piersi i brzuch we krwi, co dało im podobny kolor upierzenia.

Ale czasy Maia przeszły w przeszłość, a niegdyś ogromna populacja Quesal zaczęła aktywnie eksterminować, a jej siedlisko bezwzględnie ograniczały się z powodu cennych ras tropikalnych drzew. Wreszcie takie podejście doprowadziło do faktu, że ptak został wymieniony w czerwonej książce.

Ale kłusownicy nie powstrzymują faktu wyginięcia ptaka, wręcz przeciwnie, jego rzadkość wypełnia jej cenę i przez wiele stuleci od momentu, gdy Hiszpanie zaatakowali terytorium lasów deszczowych, trwa prawdziwe polowanie na pióra tego ptak.

Nawyki i jedzenie kvezali

CVZALI żyje zgodnie z zasadą "migracji pionowej". W okresach suchej pogody Quesal próbuje osiedlić się tak wysoko nad poziomem morza, ale warto nadejść sezon tropikalnych deszczów, jak ptak zstępuje z 3 tysięcy metrów nad poziomem morza do 1 tysięcy i złam gniazdo.

Ptaki te, osiedlające się na podobnej wysokości, nie mają wilgoci i rosy, które gromadzą się w liściach drzew. Zbadane drzewa pokryte epifitami tworzą baldachim nad zaroślami młodych i krzewów, co tworzy mokre i odpowiednie dla pensjonatowej atmosfery.

Charakter ptaka sprawia, że ​​czeka na jej zdobycz, szukając go przez długi czas w gęstych zaroślach lasów, a sam Qvezal, ze względu na jego kolorystykę, jest prawie niemożliwe do zauważenia - kolor jej upierzenia jest prawie idealny Do przebrania w obszarach tropików i górnictwa.

Po zauważeniu łupu, kwask atakuje go w powietrzu, a jeśli jest to zwierzę zmielone, jak drzewiasty żaba, to ptak nie pogarda się zejść w dół ofiary do ziemi. Ale nie widząc ptaka, słyszysz jego smutne i utrzymujące się śpiewanie mężczyzn, przypominając jęki: "Wi-o-o-o-o oh".

Kto jest quesal polowanie?

W przypadku żywności, jako źródło białka, zużywa:

• różne owady;
• Jaszczurki i małe łuszczące się;
• ślimaki i inne Buchelov;
• Żaby.

Oprócz diety drapieżnika ptak korzysta z owoców. Quezal regularnie bierze również jedzenie owoce opakowań smrodu, które są jego główną dietą, którą przełka je całkowicie.

Co jest niesamowite - toksyczność tych owoców jest nieco gorsza od słynnej „Kurara”, której używali Indianie. Zawsze istnieje wiele podobnych drzew i owoców w lasach tropikalnych, do których ręka osoby nie osiągnęła jeszcze.

Mała populacja tych ptaków, daje mężczyźniom prawo do bardzo dużego terytorium, że ptaki ostrożnie i starannie osłaniać przed obcych. Jeden męski kremów może kontrolować do 700 metrów w promieniu swojego gniazda. Jednak nadmierne cięcie lasów tropikalnych prowadzi do zniszczenia tych terytoriów, a dieta wegetariańska ptaka jest cięta do minimum i tylko pozostaje w nadziei na umiejętności myśliwskie - po prostu nie wystarczą, aby nadrobić niezbędną potrzebę Dla ptaka do odżywiania, w wyniku którego istnieje wyginięcie.

Na przykład w Gwatemali na ogromnym terytorium w stu tysięcy kilometrów kwadratowych, nie dotkniętych na początku tego wieku, pozostało tylko 25 tysięcy metrów kwadratowych.km, a w tej chwili obszar lasów tropikalnych wynosi zaledwie 3 tysiące metrów kwadratowych.KM.

Utrata lasów tropikalnych jako procent przez terytorium Ameryki Środkowej:

• Costa rica-46%
• Panama - 45%
• Belize - 63%
• Gwatemala - 37%
• El Salvador-21%

Rozmnażanie, długość życia

Od około marca i połowy czerwca, kiedy pora deszczowa pojawia się w tropikach, okres małżeństwa rozpoczyna się w kwakach. W swoim kursie mężczyźni z konwoju wykonują piękne piruetki powietrzne, przyciągając w ten sposób kobiety, pokazując ich gotowość do kontynuowania rodzaju i głośno śpiewu, a raczej przypominając płacz.

Zakryte - monogamiczne ptaki, a zatem zauważyłem mężczyznę, żeńska kobieta nie ma się spieszyć, aby natychmiast kontynuować rodzinę, a po raz pierwszy ocenia wysiłki mężczyzn, który leży obowiązek stworzyć wygodne gniazdo. Po zbudowaniu przytulnego i bezpiecznego miejsca do składania jaj, w opuszczonym pustym drzewie, mężczyzna szuka swojego towarzysza.

Masonry Mały: Kobieta leżący od dwóch do czterech jaj z niebieskim, błyszczącym i pięknym, jak sam ptak, który po "ceremonii małżeńskiej" zaczyna bladego koloru dla najlepszego maskowania w gęstej zaroślach drzew. Jeśli opuszczony Vapla nie stwierdzono, że mężczyzna niezależnie zbuduje gniazdo.

Para naprzemiennie podnosi jaja - mężczyzna również bierze udział i zastępuje się kilka razy dziennie przez 18 dni. Po tym czasie pisklęta Quesale są absolutnie bezbronne przed niebezpieczeństwem świata zewnętrznego. Nage, już w dwóch tuzinach, te pisklęta dorosną, podczas gdy rodzice będą karmić swoje potomstwo owady, a z czasami - właścicielami, ślimakami lub jaszczurkami.

Ledwo przechodzi miesiąc z małymi i pisklętami, gotowych spotkać się ze światem na własną rękę, zostaw gniazdo rodzicielskie. Minie kolejne trzy lata, aż do momentu, gdy same pisklęta zostaną rodzicami, ponieważ dojrzałość seksu. Ale po pierwszym roku życia i pierwszej molt, mężczyźni z Cvezley otrzymują godne pozazdroszczenia upierzenie i khokholok - czekają na około 20 lat życia, jeśli nie złamie ręki kłusownika.

Jednak populacja zwierząt stara się wspierać w rezerwach, w których utworzono wszystkie warunki wygodnego życia dla tych ptaków. Takie rezerwy znajdują się w Meksyku i Gwatemali, gdzie to zwierzę jest tak szanowane, że nie tylko przedstawiało na państwowym herbie, ale także nazwali walutę narodową na cześć tego ptaka - jest uważane za symbol wolności.

I jest podstawa tego - do niedawna naukowcy wierzyli, że to było niemożliwe. Według legendy, znajdując się w zamkniętej przestrzeni, serce pęka w ptaku. Ale pomimo trudności, w jednym z meksykańskich ogrodów zoologicznych, możliwe było nie tylko zachowanie populacji od 1992 roku, ale także zdobyć potomstwo w 2004 roku, co dowodzi, że istnieje nadzieja na pokusę tych ptaków.

Biosfera rezerw, gdzie mieszka KVEZAL:

1. El Trunfo, w czyje apas.
2. Biotopo de ketzlez (Gwatemala).

Wiele krajów dzisiaj dokonuje działań w celu zachowania populacji tego wyjątkowego ptaka - Panama i Kostaryka aktywnie rozwijają ekoturystykę, opracowywanie rezerw i wprowadzenie środków ograniczających, ponieważ nie do tej pory niż zagrożenie całkowitym zniknięciem przekonania lub, jak to jest zwany także "ketzal".