Kanadyjski sfinks

Jeśli mówimy o niezwykłych kotach, to Kanadyjski Sfinks Z pewnością wpada w tę kategorię. Naprawdę ma wiele funkcji pod względem wyglądu, charakteru i opieki. Ogólnie rzecz biorąc, zwierzak nie jest dla wszystkich.

Historia pochodzenia

Z imienia tych kotów może być czymś starożytnym i legendarnym, ale w rzeczywistości kanadyjskie sfinksuje wystarczająco dużo młodej rasy. Zaczął go hodować pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, a nie w Egipcie, który nazywa się „Sfinks”, aw Kanadzie w Toronto. Znajdując nagie kocięta, zaczęły być skrzyżowane z krótkimi kotami. W rezultacie pojawiła się ta niezwykła rasa. W 1966 roku Elizabeth pojawiła się na świetle kociąt w Kanadzie od kota domowego. Jedno dziecko było całkowicie łysie z ściółki, nazywał się Prun. Kotek z matką nabył kilka szacunków, a Jania Bava, która widziała w nich perspektywę i postanowił hodować nową rasę. Druga para Kiz i Rita Tenkhov wkrótce do nich dołączyli.

Początkowo kanadyjski Sphynx zwany „Cats of Moon Stone”, nieco później „łysy Kanadyjczycy”, a dopiero niedawno ich nazwisko zdefiniowano jako kanadyjskie sfinks (kanadyjski Sphynx). Dane dotyczące pracy pary małżeńskiej w ramach programu hodowlanego zostały nieco zachowane. Liczba kotów w tym czasie była również niewielka i umierała częściej niż ich puszysty facet. W rezultacie wycofano status „rasy eksperymentalnej”, która wcześniej przypisała Tica. Ale ręce entuzjastów nie zatonęły.

Na początku lat 70. z Kanady przedstawiciele nowej rasy przeprowadzili. W 1978 r. Kilka sfinksów została nabyta przez lekarza z Holland Hugo Hernenezes. A nagi kot trafiły na kolejny kontynent. W 1980 roku w Toronto odkryto jeszcze dwa łyse kotka. Najwyraźniej były to potomkowie prowa. Te, zostali wysłani do Holandii do dr Fernandeza, aby wziąć udział w hodowli. W 1975 r. Dzieci zdobyły przedszkole "Stardust" w Oregonie. Wszystkie sfinksów niezbadanych genów były recesywne, a najwyraźniej wszedł do pewnych patologii w rozwoju. Po nieudanym dziewiarstwie dwóch łysich kotów hodowca zaczął krzyżować je z Devon Rexes.

Tak więc kanadyjskie sfinkses były jednocześnie wycofane w USA i Holandii z zaangażowaniem rasy rzeki Devon. W 1998 r. Canadian Sphynx oficjalnie rozpoznaje CFA, a po 4 latach otwiera dla nich klasę mistrza. Dziś raporty często pojawiają się na temat pojawienia się nędznych kocięta od zwykłych kotów. Takie osoby często używają słynnych żłobków w swoich programach, aby rozszerzyć gnogodniowy Canadian Sphynx.

Przegląd wideo kotów kanadyjskich Sfinks:

Wygląd i standardy

Zacznijmy od faktu, że Kanadyjski Sphinx jest łysą kotką. Tak, dokładnie. To tak, że wełniana wełna składa się z bardzo krótkiej wełny, tworząc efekt zamszu. A jeśli uważasz, że temperatura w kotach jest wyższa niż osoby (37,5-39 ° C), możesz sobie wyobrazić, jakie niezwykłe doznachy, doświadczysz podczas głoszenia tego gorącego zamszowego zwierzęcia. Dodaj do ogólnego wrażenia, no cóż, bardzo niezwykłą twarz, z wielkimi uszami i szkliwa. To jest kota sfinks z własną osobą.

Głowa i kaganiec

Głowa jest mała, kształty zmodyfikowanego klina z zaokrąglonymi narożnikami. Długo więcej niż szerokość. Kości policzkowe wyraźnie wystają, a przejście z nosa na czoło jest zauważalne. Uszy są bardzo duże, szerokie w bazie i są ustawione na znaczną odległość. Oczy są duże i ekspresyjne, umieszczone pod niewielkim kątem. Odległość między nimi jest nieco większa niż szerokość oczu. Kolor powinien być harmonią z kolorem skóry i może być dowolne.

Ciało, łapy, ogon

Kanadyjskie sfinkses średniej wielkości. Mają zaokrąglone ciało, silne i muskularne, a kręgosłup jest cienki i elegancki. Szerokie skrzynia. Zaokrąglony żołądkiem. Wydłużone kończyny, smukły silne mięśnie. Ze względu na masywną klatkę piersiową, przednie nogi są szeroko. Owalne łapy z długimi palcami. Ogon jest latany, długi i cienki, pędzel jest dozwolony na końcówce.

Zszyj osłonę, skórę i kolor

Na skórze kanadyjskich sfinksów dozwolone jest minimalna niewidzialna pistolet, ponieważ staje się jak zamsz. Na pysku może być krótkie dojrzewanie, pożądane jest, aby Vibrissas były dostępne. Nieco owłosowane uszy są również dopuszczalne u podstawy od zewnątrz.

Skóra jest elastyczna, na czole, szyi i kończyny leży w fałdach, można pomalować w dowolnym kolorze i wzorce z listy kolorów. Możesz znaleźć sfinksy purpurowe i niebieskie, czerwone i beżowe, favn i pręgowane z sfinksami. To jeszcze bardziej niesamowite, że ich skóra może opalać się na słońcu, wzmacnia pigmentację.

Charakter i portret psychologiczny

Jeśli większość kotów można powiedzieć, że chodzą samodzielnie, nie możesz nic powiedzieć o kanadyjskich sfinksach. Z natury są to urocze, przyjazne i dociekliwe stworzenia. Po prostu uwielbiają być centrum uwagi i są bardzo przywiązani do osoby. Lubią ich pieścić, nie wydostali z jej rąk, zabrali ze sobą do łóżka, zabawy i tak dalej. Będą chodzić po domu, wkładają nos zarówno instrumentów gospodarza, jak i w miskach domowych, a także w zabawkach dzieci. I wszędzie znajdzie co, ich zdaniem, musisz spływać w zacisznym rogu.

Ogólnie rzecz biorąc, kanadyjskie sfinkses są bardzo oczyszczoną rasą i łatwiejsze do trenowania, rozumieją indywidualne słowa i wiele prostych zwrotów, takich jak - „Nie możesz”.

Kanadyjskie sfinkses są wyjątkowo osiągalne i dobroduszne. Często jedna z rodziny jest wybierana w naszych ulubionych, ale przyjaciele ze wszystkimi. Wiesz, jak znaleźć wspólny język nawet z psami. Kolejną cechą kotów jest to, że uwielbiają pływać i nie boją się do końca wody lub przynajmniej kradzież procedur. Są idealne dla rodzin z dziećmi i starszych. Są popularne wobec ludzi z alergią do wełny koci.

Wady w charakterze Kanadyjskiego Sphynx są najczęściej z powodu niewłaściwego kształcenia małego sfinksa, braku należytej uwagi i innych błędów właściciela.

Kanadyjski i Don Sphinx: Różnice

Porozmawiaj o tym rodzaju rasy jest lepszy - Don Sfinks lub Kanadyjczyk, nie ma potrzeby - oba koty są dobre, ale przeszukiwać różnice między nimi. Dla ślepej osoby, która jest niezapomniona z tymi zwierzętami, różnice mogą nie być, ale są. A jeśli przyjrzysz się uważnie, nie trudno jest zobaczyć różnice.

Główna różnica Dona i Canadian Sphynx w obywatelstwie. Jak możesz zrozumieć, miejsce narodzin kanadyjskich Sfinks - Kanada, przedstawiciela rasy Don z Rosji. U naszego kota niezbadany gen jest progresywny, więc nie ma w naturze żadnych przedstawicieli ras puszystej. Jest to kolejne rozróżnienie między Kanadą i Don Sphinx, ponieważ Kanadyjski jest absolutnie Nick, nie zadzwonisz. Koty i koty tego typu rasy łapy, ogon i lufę są pokryte dość grubą płaszczem, ale nie mają wąsów, których nie można powiedzieć o kotach don z kręconymi lub uszkodzonymi antenami.

Jeśli chodzi o rozmiar, różnica między Sfinksem Don i Kanadyjską jest nieznaczna. Mają zarówno w przybliżeniu tego samego rozmiaru i wzrostu. Ale w strukturze głowy obserwuje się różnicę. Głowa kota kota jest klinowo -Shaped, z wystającym nadzorem i kości policzkowymi.

Różnice w Sfinksie Don i Kanadyjskiej są najbardziej wyrażone niezbyt zewnętrznie, ale na poziomie wytrzymałości fizycznej i psychicznej. Na przykład, Don Sphinx ma silniejsze zdrowie i zwiększony próg bólu. Jeśli chodzi o komponent mentalny, jest on również silniejszy - koty i koty są trwałe i dość zrównoważone, czego nie można powiedzieć o ich kanadyjskich towarzyszach.

Mimo to Kanady i Don Sphinx charakteryzują się postacią i podejściem do potomstwa. Rosyjscy przedstawiciele rasy nazywają najbardziej troskliwymi ojcami. Zauważono, że naprawdę doświadczają miotu ogromnych uczuć. Ogólnie rzecz biorąc - jest to inteligentne, czułe, elastyczne i dość przyjazne stworzenia. Kanadyjskie sfinksów na większą część bardziej zamknięte i ostre. Mówią o takich kotach, że mają na myśli. Chociaż, podobnie jak w każdym innym przypadku, każda różnica jest jedynie uogólnionym pomysłem rasy. Wiele zależy od indywidualnych cech zwierząt domowych, warunków jego treści i ogólnej atmosfery w domu.

Jeśli dla ciebie różnice między Don i Kanadyjski Sphynx - są to tylko słowa naukowe, a ty tak lubisz tę rasę, a następnie kupić kotek, niezależnie od jego odmiany. W końcu w każdym razie oboje wyróżniają się pieszczotą, kochającą, zdolnością do poruszania się z ludźmi i innymi zwierzętami.

Recenzje o rasie

Jeśli przeanalizujemy recenzje dotyczące Canadian Sfinxes, że właściciele odchodzą, możemy powiedzieć z pewnością, że ta rasa nie jest dla każdego.

Z natury kanadyjskich sfinksów dobrodusznych, uroczych i zabawnych z rzadkimi wyjątkami. Z powodu braku uwagi, niewłaściwego wychowania i socjalizacji mogą stać się agresywne, nieśmiałe lub nerwowe.

Pojawienie się tych kotów jest miękkie, aby powiedzieć konkretnie i nie wszyscy będą mieli swoje upodobanie. Dla wielu staje się nieprzyjemnym odkryciem, że wyładowanie na skórze sfinksa, zwanego później, pozostaje na ubraniach, łóżkach i meblach.

Niektórzy przedstawiciele rasy są absolutnie nie czyste, a po każdej podróży do toalety muszą dosłownie wytrzeć tyłek.

Najczęściej sfinksy są dobre, aby dogadać się z innymi zwierzętami, z wyjątkiem małych gryzoni, ptaków i podobnych żywych rzeczy.

Często z czułością i miłością odnoszą się do małych dzieci.

Prawie wszystkie wady treści odnoszą się do opieki. Nie wszyscy są gotowi do regularnego higieny oczu, uszu i skóry.

Bez oddzielenia zalet i wad, spróbujmy zrobić prefabrykowany obraz kanadyjskiego sfinksa na najbardziej żywych cechach:

• Dobre -Naturowane i umiarkowanie spokojne koty;

• bardzo przywiązany do właściciela i przyjazny wszystkim członkom rodziny;

• wymagają złożonej regularnej opieki;

• wrażliwe na warunki zatrzymania, nie tolerują projekty;

• egzotyczny wygląd;

• Przedstawiciele rasy inteligentnej i inteligentnej;

• Nie mają wełny, więc większość alergii nie powodują reakcji;

• Sfinkses Szybki metabolizm, więc jedzą naprawdę więcej niż inne koty i potrzebują wysokiej jakości kanałów;

• Latem powinieneś podążać, aby nie spaliły się w słońcu;

• Rasa podlega wielu chorobom, zwłaszcza skórze.

Jest to opinia, że ​​kanadyjskie sfinkses muszą być przechowywane w warunkach „szklarni”, ale są one lekko przesadzone. Te koty są naprawdę gorące, ale w normalnych temperaturach pokoju czują się dobrze. Jeśli będzie coraz zimniej, można je ubrać „zgodnie z pogodą”. To, czego Sfinkses nie lubią, to szkice. Aby zapewnić ich aktywne zabawki rozrywkowe, a instalacja kompleksu gry pomoże.

Steplies wolą spać w zacisznym miejscu, więc różne koty często smakują.

Wieszanie po ulicy jest możliwe, ale tylko w ciepłym sezonie w bezwartościowej pogodzie i oczywiście po wszystkich niezbędnych szczepień. Zwykle uczy się sfinksów chodzić po uprzęży. Bezpłatne spacery jest niebezpieczne w świetle braku niezbędnych umiejętności na życie uliczne i odpowiedniej odporności.

Opieka

Kanadyjskie sfinkses są bardzo wymagające. Mają jeden duży plus - brak wełny, ale jednocześnie jest to minus, ponieważ skóra tych gołego kotów jest bardzo wrażliwa i wymaga szczególnej uwagi. Ponadto koty są sfinksami, w przeciwieństwie do większości innych ras, „pot”.

Ochrona skóry

Sfinkses często muszą się kąpać, co jest związane z obecnością w nich specjalnych gruczołów, które rozróżniają brązowy sekret w większym lub mniejszym stopniu. Wskazane jest kąpiel sfinksów za pomocą specjalnych szamponów, po tym, jak skóra jest smarowana kremem ostrogowym, który nawilża i zapobiega dobrze obierającym się. Po procedurach wody skóra musi być wytarta sucha sucha ręcznikiem.

Pomiędzy kąpielami, aby oczyścić skórę wyładowania, jest on wytarte mokrymi chusteczkami dla dzieci lub miękkim mokrym ręcznikiem. Szczególną uwagę zwraca się na fałdy, ogon i skórę między palcami. Średnio sfinkses kąpią się co trzy tygodnie. Jeśli tak się nie skończy, skóra jest pokryta brązową tajemnicą, która pozostaje na rzeczach i powierzchniach, gdziekolwiek się dzieje.

Oko higieniczne, uszy i jama jamy ustnej

Rzęsy u kanadyjskich sfinksów nie, więc oczy są podatne na zanieczyszczenie. Są regularnie wytarte przy użyciu słabego wywaru rumianku lub specjalnych płynów. W przypadku procedury nie można użyć bawełny, jej kosmki mogą pozostać na rogówce i powodować podrażnienie.

Duże uszy są również zanieczyszczone znacznie szybciej niż inne rasy, muszą być czyszczone co 2 tygodnie. Jednocześnie używanie bawełnianych patyków jest niepożądane, nie pozwalają one głęboko wyczyścić kanału i mogą przyczynić się do jego zablokowania. Istnieją specjalne płyny czyszczące, które są wstrzykiwane do przejścia. Te balsamy zmiękcz siarkę i emeryturę z nią po tym, jak zwierzę potrząsnęła głową.

Jama ustna nie jest słabym punktem tej rasy, ale jest dobrze, jeśli możesz przyzwyczaić się do kotka do szczoteczki do zębów z pierwszego wieku. Czyszczenie przyczynia się do miękkiego usuwania płytki nazębnej i zapobiega tworzeniu się kamienia zębów. Jest to szczególnie ważne dla kotów, które żywią się „naturalnymi”, a nie suche pasze. Dla dobrego zachowania podczas zabiegów higieny możesz nagrodzić zwierzaka smakołykiem. Pazury są zalecane do regularnej koordynowania, wycinanie tylko wskazówek. Ale nie eliminuje właściciela z potrzeby nauczania kota dla posiadacza. Nawet krótki zwierzak manicure może poprawić nową sofę.

Cechy odżywiania

Karmienie Kanadyjskie sfinksuje lepsze zrównoważone pasze z holistycznego super składki lub klasy. Cóż, jeśli są przeznaczone specjalnie dla skał nieporozumień. Nadaje się również diety aktywnych kotów krajowych.

Wybór suchej żywności bierze pod uwagę wiek zwierzęcia, płeć, zdrowie i stan fizjologiczny (ciąża, kastracja, laktacja). Sfinches mają doskonały apetyt, który jest spowodowany wzmocnionym metabolizmem. Powinny być często karmione, trzy lub cztery razy dziennie, w małych porcjach i upewnić się, że zwierzak nigdy się nie poruszył. Nagie są podatne na otyłość.

Kanadyjskie sfinkses mają bardzo wrażliwy układ trawienny, więc jedzenie jest „z stołu”, a także paszę o wątpliwej jakości, są przez nich kategorycznie przeciwwskazane. Koniecznie w swobodnym dostępie musi pić wodę. Zaleca się również uprawę trawy dla kotów, źródła witamin i minerałów. Okresowo, możesz podać surową mrożoną wołowinę lub królika.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Dla zdrowia możemy powiedzieć, że Sfinks ma swoje słabości. Na przykład są łatwe do poślizgu. Dlatego należy unikać przeciągów. Ich układ odpornościowy jest znacznie słabszy niż wiele innych ras, a jeszcze bardziej koty na dziedzińcu. Ponadto rasy towarzyszy cała lista chorób dziedzicznych, z których hodowcy próbują pozbyć się całej swojej siły, unikając chorych zwierząt lub nosicieli „niezdrowych genów” podczas hodowli:

• Skrócenie dolnej szczęki prowadzi do przekąski. Często towarzyszy mu krzywizna lub niedorozwój kręgów ogona, karła, niedoczynności tarczycy i opóźnień w wzroście;
• Microftalmos - Ten wspólny termin wywołuje przypadki niewłaściwego rozwoju oczu, które prowadzą do utraty ostrości wzroku:
• Wrodzona witalność - patologia, w której zewnętrzna krawędź stulecia obraca się w gałce ocznej i ciągle denerwująca rogówkę. Bardzo rzadko przechodzi z wiekiem, zwykle ustalonym przez operację.
• Nipple Hiperplazja obserwuje się głównie w samicach starszych niż roku. Sutki rosną, tworzone są torbiele. Koty te często obserwują słabe działania ogólne, a brak mleka, a kocięta często rodzi się niewiąż.
• Cyst i nowotwory gruczołów sutkowych. Zasadniczo zarejestruj się w kotach żółwia.
• Różne choroby skóry występują bardzo często. Może objawiać się spontanicznie, sezonowo lub towarzyszyć Estrusowi.
• Zapalenie naczyń skóry lub zapalenie naczyń krwionośnych jest zwykle leczone, ale nawroty są możliwe.
• Wrodzony niedorozwój zespołu grasującego lub bicia. Dzieci z Vice na żywo kilka dni.
• Działki na rozrost. Często spowodowane niską odpowiedzią immunologiczną i łączy się z obecnością zapalenia spojówek.
• Kardiomiopatia przerostowa - kolejna nieprzyjemna choroba prowadząca do śmierci kocięta.

Oprócz dolegliwości wrodzonych i tendencji do pewnych chorób, sfinksami mogą cierpieć na choroby spowodowane niewłaściwą treścią, karmieniem lub opieką. Mają wewnętrzne i zewnętrzne pasożyty. Pchły na sfinkses naprawdę nie są opóźnione, ale w przypadku wielu rodzajów kleszczy żyjących w skórze, bez futra. Aby chronić przed niebezpiecznymi chorobami zakaźnymi, niekoniecznie przeprowadzane jest planowane szczepienie.

Na pytanie - ile kanadyjskich sfinksów na żywo można odpowiedzieć przez dane statystyczne - zPrawdziwa długość życia 13 lat. Warto jednak zrozumieć, że oczekiwana długość życia Kanadyjskiego Sphynxa zależy w dużej mierze od indywidualnych cech zwierzęcia i warunków jego treści.

Bitów

Jeśli zdecydujesz, że twój kot musi rodzić, nadszedł czas, aby myśleć o dziewiarstwie Canadian Sfinksa i wszystko, co wiąże się z tym wydarzeniem. Sfinkses rosną wcześnie. Nie bądź zaskoczony, jeśli pierwsza mowa w kciuce rozpocznie się zaledwie sześć miesięcy po urodzeniu. Początek rui można łatwo zauważyć po zmienionym zachowaniu Pitomitsa. Kot może stać się bardziej czuły lub, przeciwnie, pokazać bezprecedensową agresję.

Warto wiedzieć, że Urus nie jest powodem do dzianiny kanadyjskiej sfinksu. W końcu w płaszczyźnie fizycznym zwierzęciem pół -lata wciąż jest dzieckiem. Technicznie kot może rodzić, ale ryzyko uzyskania niespieszej potomstwa jest dość duże. Ponadto młoda matka może mieć problemy zdrowotne. Z tych powodów dziewiarstwo podczas pierwszego Estrusa nie jest oficjalnie dozwolone.

Koty kanadyjskich sfinksów dojrzewają seksualnie trochę dłużej niż koty. Pierwsze oznaki polowania seksualnego pojawiają się w ósmym miesiącu życia. Dla kotów jest to również zbyt mały wiek do krycia, ponieważ jest również fizycznie nie, ale dorosłe zwierzęta. Można zauważyć oznaki dojrzewania kota w zachowaniu, zwierzę zaczyna zachowywać się naleganie i bardziej agresywne. Ponadto zwierzę może zacząć oznaczać terytorium.

W fizycznych warunkach, kot może być uznany za gotowy do dziania po 2-3 wycieków. Idealny wiek - 1.5-2 lata. W tym momencie koty i koty kanadyjskie sfinksów są tworzone całkowicie.

Nie zapominaj o tym przed lepkim, musisz zaszczepić i utrzymać zwierzę. Ponadto należy to zrobić z góry - co najmniej 14 dni przed szacowanym dzianiem.

Do etapów przygotowania kanadyjskiego kota do dziania, obejmują one zgodność z niektórymi aspektami higienicznymi, takimi jak fryzury paznokci. Ale lepiej nie myć zwierzaka. Koty są wielkim zapachem i naturalnym zapachem partnera - jest to jeden z czynników przyciągających zwierząt o różnych płci.

Idealny czas krycia to trzeci dzień po rozpoczęciu rui. Zazwyczaj wybrana para pozostaje razem na kilka dni, ponieważ pojedyncze kojacenie nie daje 100% gwarancji zapłodnienia jaj kota.

Ciąża kanadyjskiego Sphynx trwa 63 dni. Pierwsze objawy ciąży można zobaczyć w trzecim tygodniu po kryciu. Przede wszystkim jest to zmiana zachowania. Znaki fizyczne rozpoczną się nieco później:

• obrzęk sutków;
• wzrost brzucha;
• Podwyższony apetyt.

Koty kanadyjskich sfinksów są dość płodne, żeńska może przynieść do 12 szków.

Ogólnie rzecz biorąc, dzianie Kanadyjskiego Sfinksa jest podobne do metod korycji stosowanych w odniesieniu do kotów innych ras.

Wybór i cena kotka

Po podjęciu ostatecznej decyzji o zakupie kanadyjskiego Sfinxu musisz wybrać wykwalifikowanego hodowcy. Możesz oczywiście kupić kocięta bez dokumentów, „od ręki”, ale takie zwierzęta często rodzą się z przypadkowego krycia. Oznacza to, że nikt nie daje dalszych gwarancji zdrowotnych, a także dalsze wsparcie. Ponadto istnieje szansa, że ​​dzieci nie są rasowe i pojawiają się w wyniku losowego na drutach z inną rasą. Wybór kotka jest ważny, aby spojrzeć na jego rodziców, ich zalety i warunki zatrzymania.

Biorąc pod uwagę wyjątkowość rasy, cena kociąt kanadyjskich sfinksów jest dość wysoka. Jeśli weźmiesz kotek z przedszkola, klasa Baby Pat będzie kosztować średnio 500 USD. Zwierzęta z perspektywami wystawowymi, a także do hodowli, mogą kosztować znacznie droższe.

Kocięta „z rękami” bez dokumentów kosztują średnio 3-5 tysięcy. pocierać.

Możesz wziąć dziecko w nowy dom tylko po zaplanowanym szczepieniu i referencji w wieku 3 miesięcy. Takie dzieci są już uspołecznione, przyzwyczajone do tacy, pazurów i pewnego rufy. Mają one mniej często problemy z zachowaniem.

Zdjęcie

Zdjęcia kotów hodują kanadyjskie sfinks: