Australijski hieler (pasterski australijski, australijski pies kettl)

Australijski uzdrowiciel - rakieta rockowa średniej wielkości psów, znana jako pod innymi nazwami: australijski pies czajnikowy lub psa australijskiego. Heller jest silny, hardy, bardzo inteligentny i oddany, zdolny do obrony. Absolutnie bezpretensjonalne pod względem opieki, ale wymaga dobrego wysiłku fizycznego. Może być używany jako pies pasterski, sport lub tylko towarzysz.

Historia pochodzenia

Historia australijskiej Hilera rozpoczyna się od znajomości europejskich imigrantów z Dingo.

Pierwsi koloniści, którzy przybyli na kontynent studiowali dzikie psy, obserwowali je i próbowali oswoić. Czasami okazało się. W młodym wieku matki szczenięta związane z właścicielem, były dobrymi strażnikami i nie kłamali. Pomimo tych zalet drapieżniki pozostały drapieżnikom. Byli nieprzewidywalni i zadawali wiele kłopotów. Potem pierwsze eksperymenty zaczęły przekraczać dingo z innymi rasami.

Na początku XIX wieku rolnicy napotykali trudności w bydle na duże odległości. Dla jednej destylacji straty były do ​​200 głowic. Było oczywiste, że potrzebny był czteroosobowy asystent, który mógł im towarzyszyć na drodze, posiadał wytrzymałość, siłę, może chronić stado przed dzikim zwierzętami i, jeśli to konieczne, zbieram zagubiony w gęsto. Jednocześnie zaczęli przynosić różne psy pasterzy, głównie z rodzaju collie, ale słabo przystosowały się do australijskiego ciepła i poważnie przezwyciężyć odległości. Poza tym były zbyt głośne.

W 20-30 xx rolnik z południowej Walii Thomas Hall za radą jego rodziców przekroczył dingo z krótkowłosym niebieskim Collie, który zaimportował do Australii. W tym czasie byli znani jako Collie Walia. Przez 30 lat nie miał z nikim formuły i sam użył swoich psów, nazywali Halle Hall (Halls Hiller).

Z czasem australijskie hillery zostały podzielone na dwie rasy. Pasterski psa australijskiego i Australijski Krótki pies pasterski. Rasa jest rozpoznawana w 2005 roku, ale pozostaje rzadki i mały nawet w ojczyźnie.

Po śmierci rolnika w 1870 r. Jego gospodarka zaczęła być sprzedawana, a zainteresowali się psami w społeczeństwie psów pasterskich z Australii. Wśród członków Towarzystwa była rodzina Bagust, która w przyszłości przyczyniła się do rozwoju i poprawy rasy. W 1893 r. Harry Bagust zaczął dodawać hale do krwi do Dalmacji, Dingo i Australijskiego Kelpi. Psy zyskały niezwykły kolor, z czego przemianowano je na niebiesko. Aktywny propagandysta rasy był asystentem rolników Bagust Robert Kaleck. Napisał i opublikował pierwszy standard w 1903 roku. Później rasa została oficjalnie rozpoznana przez australijską hillerem przez Międzynarodową Federację Kinologiczną o nazwie Australian Kettle Dog (australijski pies bydła), który dosłownie tłumaczy się jako australijski pies pasterzy.

Australijski uzdrowiciel jest indruktrową wersją Dingo. We współczesnych psach dingo krwi ponad 50%.

Film o rasach psów australijski Chieler (australijski pies owczarka):

Wygląd zewnętrzny

Austriacka australijska hilery to silny, proporcjonalnie złożony, zwarty pies, który powinien powodować wrażenie mobilności, siły i wytrwałości. Nie powinien być ciężki ani leniwy. Obudowa jest lekko rozciągniętym formatem, długość odnosi się do wysokości jako od 10 do 9. Wysokość na uniesienia w pobliżu mężczyzny wynosi 46-51 cm, w sukach-43-48 cm, średnia waga-20 kg.

Głowa proporcjonalnie. Czaszka szeroka, lekko wypukła między uszami. Stop jest wyraźnie wyrażony. Kufa jest szeroka, średnia długość, głęboka, stopniowo zwęża się do czarnego płata nosa. Linie kufy i czołów są równoległe. Usta suche, gęste. Muskularne kości policzkowe nie mówią. Muski są silne, szczególnie dobrze rozwinięte niższe. Zdrowe zęby, mocne, ugryzienie nożycowe. Średniej wielkości oczy, owalne, ciemne skupione. Średniej wielkości uszy, podstawa jest szeroka, stojąca, z umiarkowanie spiczastymi końcówkami, są szeroko rozłożone i rozmieszczone na stronach. Wewnętrzna część ucha jest pokryta wełną.

Szyja jest bardzo silna, średnia długość. Linia góry jest płaska. Plecy są silne, silne. Lesnik szeroki. Krucyfiksowanie jest długie, przechylone. Mięśni klatki piersiowej, głębokie, umiarkowanie szerokie. Żebra są zaokrąglone, ale nie rób lufy klatki piersiowej. Boki są głębokie. Ogon jest sadzony bardzo niski, osiąga staw skokowy, pomijany lub lekko wygięty. Ogon kończy się pędzlem. Przedwierzmi, jeśli spojrzysz na przód, proste i równoległe, bardzo silne. Tył, jeśli spojrzysz na plecy, proste i równoległe, szerokie, muskularne, silne. Łapy są zaokrąglone, palce są krótkie, dobrze zmontowane w grudce. Krótkie podkładki pazurowe.

Płaszcz jest gładki, podwójny, utworzony przez krótkie, grube podłoża i proste sztywne włosy Ishing, które mocno pasują do ciała i chroni psa przed wilgocią. Na biodrach tworzy małe produkty. Na głowie przód kończyn jest bardzo krótki. Średnia długość włosów według ciała wynosi 2-4 cm.

Możliwe kolory:

• Niebieski z bzdurami, z innymi znakami lub bez nich. Czarne, niebieskie, blade ślady na głowie są dozwolone. Plamy na ciele są niepożądane. Przednie nogi są pokryte opalenizną, są również na szczękach, wewnętrznej części bioder.
• Czerwony lub rude z jednolitymi czerwonymi kranami wokół ciała, w tym podkładka. Mieszane na głowie są pożądane, na obudowie są dozwolone, ale niepożądane.

Charakter i zachowanie

Australijski Chieler ma wszystkie cechy niezbędne dla dobrego pasterza, jest szybki, odporny, ruchomy, zdolny do ostrożnego i celowego gryzienia zwierząt, prowadząc stado. Ale przede wszystkim jest towarzyszem, przyjaznym, wielbicielem, wyjątkowo inteligentnym i posłusznym. Może być krnąbrna i uparta, szczególnie w młodym wieku, ma swoją własną opinię na temat wszystkiego. Dobrze się dogaduje z dziećmi w różnych wieku. Jednak problemy mogą pojawić się w stosunkach z bardzo małymi dziećmi. Pies jest niebezpieczny, ale nadmierna energia. W Azart może powalić lub złapać dziecko ręcznie.

Inscent Palaiba u różnych psów jest wyrażany na różne sposoby. W wieku szczeniaka HIler naprawdę mogą lekko ugryźć kostkę członków rodziny, ale to zachowanie jest łatwe do regulowania. Są ostrożni wobec nieznajomych, ale bez nadmiernej agresji. Dalej, Laya i Straszny Grody zwykle nie. Jeśli pies czuje niebezpieczeństwo od nieznajomego, może ugryźć. W stanie chronić członków rodziny i własność, co umożliwia użycie przyjaciela jako stróża i ochroniarza.

Australijski Chieler jest bardzo mądry i inteligentny, ale jednocześnie wadliwy, a nawet rustykalny. Wszystkie jego sztuczki są odpędzone w białe wątki. Pies łatwo oszukał. Ponadto wielu właścicieli zauważa, że ​​Chielalin jest bardzo nieśmiały. Iść do toalety wzdłuż małego psa, wspina się daleko, często ukrywa w krzakach w dosłownym znaczeniu słowa. I bardzo czyste. Może wyrwać się w brudu lub wyniku w czyimś dziurze, ale potem bardzo martwi się, że łapy. Uwielbia być w centrum uwagi. Gotowy zawsze i wszędzie towarzyszy właścicielowi, wesoły, zabawnym i zabawnym.

Australijska Hurery jest odpowiednia dla aktywnych osób, sportowców jako towarzysza, a także rodziny z dziećmi, gdzie są gotowi zapłacić wystarczająco dużo uwagi dla psa. Rolnicy można uznać za pasterzowy kompanion dla psów.

Bardzo dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami w domu. Psom na ulicy jest często obojętne. Rzadko prowokuje konflikty, ale zawsze odpowiada na agresję na agresję. Jeśli w domu mieszka drobne zwierzę lub ptak, nie możesz się martwić. Hieler jest prawie całkowicie pozbawiony instynktu łowieckiego.

Edukacja i trening

Hiller jest stosunkowo łatwy do trenowania, ale ma żarliwy upór i jego opinię, która czasami przeszkadza w pracy. Nawet początkujący będzie mógł dobrze edukować psa, jeśli nie pójdzie na tę okazję, ale wyraźnie określi zasad postępowania i będzie monitorować ich wdrożenie. Jeśli chodzi o szkolenie, zaleca się szkolenie hilli w zabawny sposób z dodatnim wzmocnieniem, które może być traktem lub zabawką.

Australian Hilery uwielbia właściciela bezinteresownie, ale nie patrzy w jego usta w oczekiwaniu na zamówienie. Początkowo myśli przez każdy zespół i nie jest skłonny do niekwestionowania podporządkowania.

W klasie pies będzie bardzo rozproszony, zwłaszcza w młodym wieku. Czasami potrzebuje lekkiego kopnięcia. Niedoświadczeni hodowcy psów zachęca się do rozpoczęcia szkolenia Australijczyka ze wspólnego szkolenia pod kierunkiem doświadczonego instruktora. W przyszłości możesz wybrać dowolny kierunek: usługa pasterska, obrażona, dostosowana, do usługi ochronnej.

Funkcje treści

Australijski Hileler absolutnie nie wymaga warunków zatrzymania. Rasa ta była odporna na pies pracujący, który nie wymaga złożonej opieki. Właściwie to jest. Psy tolerują ciepło stosunkowo łatwo, a zimą rosną ciepło, gruby podkład. Ponadto wełna chroni je dobrze z wilgoci i samoprzylepny z brudu. Australijskie Hilers szybko dostosowują się do życia w mieszkaniu, pod warunkiem, że dobry dobry spacer. Mogą mieszkać w domu lub na podwórku. Z reguły w gospodarstwach żyją swobodnie. Najgorsze dla nich jest życie na smyczy lub w małym wolierze.

Australijskie psy pasterzy energiczne. Trudno im żyć bez pracy. Dobrą alternatywą dla usługi pasterza może być sportem, na przykład, Adzhiliti, obrażona. Bardzo ważne jest, aby pies wdrożył potrzebę ruchów i nie powinien chodzić po smyczy. Hilery musi skakać i biegać wystarczająco, aktywność fizyczna jest konieczna, aby utrzymać psa w dobrej formie i utrzymać zdrowie.

Opieka

Australijski pies pasterski nie wymaga wiele opieki, co jest niewątpliwym plusem. Obficie mileje się raz w roku, wiosna. W tym okresie należy go nieco czekać, aby przyspieszyć zmianę wełny. W suki może być również powiązany z okresem Estrusa. Przez resztę czasu wystarczy czesać chilera dwa do trzech razy w miesiącu. Jeśli chodzi o instrument, którego tu nie ma. Jeden jak grzebień z obracającymi się zębami, inni wolą furminator, trzeci odpędzony. Pełny pływanie pokazany rzadko. Hilers są dość czyste, a ich wełna praktycznie nie pachnie. Jeśli pies jest rozmazany w błocie, może po prostu go spłukać bez detergentów. Uszy muszą być wyczyszczone zgromadzonej siarki bardzo rzadko. Pazury, jeśli nie mieli na własną rękę. Zwykle nie powinni dotykać podłogi.

Odżywianie

W Australii większość hodowców przylega do systemu jedzenia opracowanego przez Australian Focus. Na całym świecie znany jest w skrócie BARF. W rzeczywistości to naturalne odżywianie jest tak bliskie, jak to możliwe. W Ameryce i Europie psy są głównie karmione suchym jedzeniem. Z tego wynika z tego, że Hiller w zasadzie każdy rodzaj jedzenia jest odpowiedni, jeśli spełnia wszystkie potrzeby psa. Australijczycy rzadko cierpią na alergie, ale są podatne na przejadanie się i otyłość.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

W angielskiej wersji standardu rasy słowo silne - „silne”, „silne” znajduje się ponad 10 razy. Australijski Chieler powinien być silny, wytrzymały, zdrowy. Idealnie dostosuj się do różnych warunków życia i klimatu. Hodowcy próbują zachować te cechy, ale jak dotąd nie było jeszcze możliwe całkowicie wyeliminowanie niektórych chorób dziedzicznych:

• Postępowa ślepota;
• Wrodzona głuchota;
• Dysplazja HIP (w większym stopniu występuje u psów rozwoju europejskiego);
• Brak jednego lub więcej zębów;
• Wad wadliwy;
• W gorącej pogodzie niektóre psy cierpią na wyprysk.

Średnia długość życia australijskiej Hilera 12-13 lat. Wiele psów, aż starość zachowuje kategorię aktywności i wagi. Rzadko cierpią z powodu problemów z widzeniem, słuchem i utratą zębów.

Wybór rasy szczeniaka australijskiego hieler

Australijska hilee, choć rzadka dla Rosji i krajów CIS, nie jest tak bardzo, że niemożliwe było zakup szczeniaka. Kolejne pytanie, jaka jakość będzie ten pies i ile to będzie kosztować. Większość rzadkich hodowców ras jest odpowiedzialna za ich działalność. Nie ma jeszcze narodowego klubu rasy, ale jest forum miłośników australijskiej hilry, na której przyszłość i prawdziwi właściciele odpowie na wszystkie pytania.

Oddzielnie wystawa i psy pracujące nie są hodowane. W jednym z miotu dzieci mogą mieć różne talenty, więc trudno jest przewidzieć, kto będzie odpowiedni dla pasterza służby i kto na wystawy lub sport.

Szczenięta australijskiego wzajemnego broni białe i po kilku tygodniach zaczynają zdobywać swój kolor. W wieku 2-3 miesięcy, kiedy dzieci są zabierane do nowego domu, muszą już pod wieloma względami, aby sprostać standardowym dla dorosłego psa. Oszacowanie uszu i oczu, proporcje obudowy, ugryzienie, kolor, kolor oczu, nos i powieki. Szczenięta powinny mieć zdrową psychikę i nie wykazywać oznak chorób. Około kilku tygodni możesz zrozumieć głuchy szczeniak lub nie. 14% chilnerów rodzi głuchych w jednym uchu i 2% w obu uchu. Rasa jest rozpoznawana przez FCI, więc pojedynczym dowodem rasy będzie metryka (karta szczeniąt), która jest następnie wymieniana na rodowód. Ponadto szczenięta muszą być zaszczepione według wieku.

Cena £

Cena australijskiej wzburzenia jest bardzo zróżnicowana. Psy dla zwierząt domowych stoi na powierzchni 35 000-40 000 rubli. Cena obiecujących australijskich chilurów na wystawy i hodowlę może osiągnąć 100 000 rubli. Średnio waha się od 75 000-80 000 rubli..

Zdjęcie

Galeria zebrana jasne zdjęcia szczeniąt i dorosłych psów rasy australijskiej chieler (australijski pies pasterza).