Dirhaund (scottish deer greyhound)

Dirhaound jest dużym psem, który odnosi się do grupy Greyhounds, innej nazwy rasy - Scottish Borzai Reinteer wskazuje na jego pochodzenie i cel historyczny. Dziś Dirhaunds rzadko są rzadko używane do polowania, ale stały się sławne, jak piękne psy rodzinne z miękkim dobrym usposobieniem.

Historia pochodzenia

Najczęstszą wersją pochodzenia sugeruje, że Viking miał ogromny pies, który nazywali Ku. Była uniwersalnym zwierzęciem, strzeżona mieszkanie, polowała, prowadziła kampanie, w wyniku czego zwiększyła agresywność. W przyszłości psy zostały podzielone na dwie gałęzie. Większe i ciężkie były używane do łowienia wilka i dzika, nazywano je irlandzkim Wolfhoundami. Warto zauważyć, że nigdy nie pasowali bydła. Łatwiej i szybkie psy były trzymane na północ, z nimi polowały na jelenie, stąd nazwa Dirhaound lub Szkocka Borzaja. Również psy zabrano do zających i lisów.

We współczesnym społeczeństwie użycie chartów do zamierzonego celu jest bardzo trudne, szczególnie w Anglii i Europie, gdzie polowanie nie jest mile widziane. Trudna sytuacja w zakresie zachowania cech pracy jest oszczędzana dzięki możliwości wykorzystania Borzoya w konkursach ubiegania się o mechaniczny zając.

Na całym świecie jest bardzo mało dirhantów. Na przykład na Craft, The World Show, co roku wystawiane jest nieco ponad sto psów. W Rosji ich jednostki, hodowcy i miłośnicy szkockich chartów znają wszystkich przedstawicieli rasy. Z tego powodu niemożliwe jest zarejestrowanie Klubu Narodowego Rasy i bardzo trudno jest kupić szczeniak.

Film o DiRhaound Dogs (Scottish Borzaya Scottish):

Wygląd zewnętrzny

Dirhaund - duży, elegancki pies o długich szorstkich włosach, twardy w dotyku. Dimorfizm płciowy jest dobrze wyraźny. Wysokość męska - 76 cm., SUK - 71 cm., i waga 45,5 i 36,5 kg odpowiednio.

Głowa jest sucha, stosunkowo duża, długa, szeroka między uszami. Kufa zwęża się do nosa. Usta pasują mocno. Stop wyrażony słabo. Tył nosa może być małym humbakiem, czarnym płatem. Twarz musi ozdobić grube wąsy, brwi i małą brodę. Oczy średniego rozmiaru, ciemny kolor. Uszy są ustawione wysoko, zwykle skomplikowane. Podczas wzbudzenia wznoszą się z fałd, miękki do dotyku. Szczęka jest silna z prawym nożyczką.

Szyja jest bardzo długa i mocna, ale ukryta pod wełną. Tył głowy jest godny uwagi, nie ma. Ramiona są dobrze przypisane, umieszczone nie za daleko od siebie. Przednie nogi są proste. Tylne nogi z potężnymi biodrami, dobrze wygiętym na stawach kolanowych. Łapy są dobrze zebrane, zwarte, zmniejszone. Klatka piersiowa jest głęboka. Linia Niza jest zauważalna. Długi ogon trzyma w dół lub między nogami, dolna kwarta jest lekko zakrzywiona.

Płaszcz jest długi, kudłaty, gruby, na zewnątrz wydaje się bardzo nierówny, trudny do dotyku. Trochę delikatniejsze włosy na brzuchu, klatce piersiowej i głowy. Wewnątrz przednie i tylne nogi są małe honory. Kolory są rozpoznawane przez kilka: szary, niebieski, tygrys, żółty, żółtawo brązowy, czerwono.

Różnica

Zewnętrznie te dwie rasy są naprawdę bardzo podobne, ale w rzeczywistości są one łączone przez nieco: przynależność do grupy sztywnych chartów i brody. W przeciwieństwie do Wolfhound, Dirhaound jest prawdziwym rozkwitem z szalonym temperamentem, możesz polować i angażować się w kuzyści. Te psy są czuli, kochający, bardzo czuli członkowie rodziny, a jednocześnie są hazardowymi łowcami, mogą być niebezpieczne dla małych psów i kotów. W temperamencie są bardziej jak rosyjski pies Greyhound niż Wolfhound. W irlandzkim, ptaki, króliki i myszy nawet nie obudzą łowcy, a Dirhanta nie pozwoli im zasnąć.

Postać

Specjalny charakter Dirhanty jest niezrozumiał dla wielu hodowców psów i jest jednym z powodów rzadkości tej rasy. Większość ludzi jest pewna, że ​​duży pies powinien być zły strażnik. Dirhaound ten sam delikatny i ranny słonia, nie umieści go na łańcuchu, a dzięki bezpłatnej konserwacji strażnika jest nick. Nie wyślesz mu na ulicę z dzieckiem, który po prostu nie będzie mógł trzymać psa i nie pochwalić się gościami osiągnięciami w dziedzinie posłuszeństwa. Nienaganna spełnienie wymagań, a nie hobby dla chartów.

Dirhaund to delikatny i czuły gigant z rozczochanym wyglądem, niezwykłym umysłem i pragnieniem szybkiego biegu.

Z natury, Dirhaound jest charakterystycznym i niezależnym stworzeniem. Jeśli chodzi o jakieś Greyhound, dla niego biegania - sens życia. Z innymi zwierzętami, niezbyt dobra. Z dużymi psami są kochanie, wszystkie mniejsze rozmiary postrzegają jako potencjalną ofiarę. Wczesną socjalizacją możliwe jest spokojne istnienie z kotem domowym, ale tolerancja nie ma zastosowania do kotów ulicznych.

Dirhaound jest bardzo przywiązany do właściciela, wymaga dużej uwagi i opieki, słabo toleruje samotność. Jest raczej pies towarzyszący niż myśliwy, pomimo jasnych instynktów łowieckich, gniewu do bestii, prędkości i zwrotności. Pacjent, uwielbia dzieci, jeśli jest znany z nimi od dzieciństwa, a niegodziwy ogon wita gości. Do nieznanych ludzi, którzy nie pokazują agresji, odnosi się do przyjaznych. Bardzo wrażliwy z natury, w tym głośne dźwięki i dezaprobata ze strony właściciela. Bardzo przywiązany do członków właściciela i rodziny. Umiarkowanie długoterminowe samotność toleruje stosunkowo łatwo. Jeśli pies nieustannie wychodzi sama sama sama, cierpi na separacja, może. W życiu codziennym nie jest podatne na nadmierne szczekanie.

Edukacja i trening

Budynek i szkolenie przez Greyhound jest trudnym zawodem, zwłaszcza dla początkujących, osobę, która wcześniej nie radziła tym rodzajem psa. Idealne posłuszeństwo z Greyhound, aby nie osiągnąć, ale Dirhaound zawsze stara się spotkać właściciela. Najprawdopodobniej spełnia prośby, a nie zespół.

Warunkiem jest wczesna socjalizacja, nauczanie Dirhanty na różnych zwierzętach, ludzi, sytuacjach.

Wychowanie dirhound powinno być zbudowane na prawidłowej motywacji. Jest to zwykle pochwała i uczta. Niektóre psy mogą być dość uparte, zignoruj ​​zasady, ale nawet takie niegrzeczne osoby są mniej destrukcyjne i wygodne w treści niż wiele innych ras. Kategorycznie niemożliwe jest stosowanie siły fizycznej, nawet jeśli dirhaound nie spełnia znacząco wymagań. Rozwój właściwego zachowania psa jest dość skomplikowanym procesem, który będzie wymagał właściciela dużo cierpliwości i regularnej pracy.

Funkcje treści

Dirhaound czuje się dobrze nawet w mieszkaniu pod warunkiem dobrego spaceru. W wieku szczeniaka, skłonny do zniszczenia, rosnących, staje się zauważalnie spokojniejszy, ogólnie schludny i czysty. Oczywiście życie w prywatnym domu z możliwością spędzenia dużo czasu spędza bardziej odpowiednią opcję dla chartów na podwórku. Nie wyklucza potrzeby swobodnego biegu. Absolutnie nie nadaje się do treści ulicy i woliery.Opcja życia na wiązaniu nie należy nawet brać pod uwagę. W domu, Drhaound to dużo miejsca, uwielbia rozciągnąć się na kanapie Mistrza.

Dirhaounds są znane z faktu, że leniwy i chętnie zamieni się w domy, jeśli właściciel pozwoli na to.

Scottish Dirhaound w mieście, musisz iść na smyczy. Nie dlatego, że pies może ugryźć kogoś, ale dlatego, że może się spieszyć dla małych braci, kotów, wyskoczyć z dużą prędkością na jezdni, a nawet w rzeczywistości w ciągu kilku minut, aby spieszyć się na inny obszar. Niemożliwe jest pozbawienie psa radości lotu na placu. Przynajmniej raz w tygodniu musisz wyjść z miasta i dać możliwość dużej ilości. Alternatywnie możesz zaoferować psa biegającemu na ogrodzonym stadionie, a także pręty rowerowe lub jogging z właścicielem na smyczy lub za samochodem.

Opieka

Zapisz zdrowie i wełnę skóry mogą być regularnie utrzymywane tylko, co obejmuje pełne odżywianie, ćwiczenia i kompetentne pielęgnację. Wełna jest czesana pędzlem i grzebieniem 2-3 razy w tygodniu. Dirhaound nie jest akceptowany, ale podczas sezonowego Moling można przycinać, przyspieszając zmianę wełny. Kąpie się pies 1-2 razy w miesiącu. Pamiętaj, aby podążać za czystością oczu i uszu.

Odżywianie

Możesz karmić dirhanta zarówno naturalne, jak i gotowe -. W pierwszym przypadku dieta składa się zgodnie ze standardowymi zasadami. W drugim, jedzenie jest wybrane z uwzględnieniem rozmiaru, wieku, preferencji smakowych i poziom aktywności fizycznej. Jeśli pies nie prowadzi aktywnego stylu życia, a poza tym, zostało sterylizowane lub wykastrowane, bardzo ważne jest, aby podążać za kaloriem żywności i zapobiegania zestawowi nadmiaru wagi. Niektóre Dirhaunds cierpią na alergie, które również należy pamiętać przy wyborze żywności i żywności. Biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo wirującego żołądka, w żadnym przypadku psa należy karmiony zbyt zimną lub gorącą żywnością, bezpośrednio po lub bezpośrednio przed aktywnością fizyczną, produkty, które wzmacniają procesy feridowe w jelitach, powinny być wykluczone z diety.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Dirhands rzadko narzekają na zdrowie, są to silne hardy psy, które aż do starego wieku zachowują doskonały kształt i pozazdroszczenia. W rasie wyróżnia się kilka chorób dziedzicznych. W Europie i Anglii psy muszą przeanalizować bocznik portosystemu i test przesiewowy do oceny hemostazy. Liczba innych, mniej często patologii, obejmują:

• Hipoteryoza;
• Predyspozycja do żołądka;
• Alergia;
• Cystinuria;
• Choroba Von Villebranda;
• Osteopatia Craneiomandibular;
• Kostniakomięsak;
• Choroba urolitozy.

Oczekiwana długość życia to zwykle 9-10 lat. Biorąc pod uwagę małą bazę genów rasy, bardzo ważne jest, aby hodowcy pokazują szczególną ostrożność podczas wybierania par plemiennych i utrzymywać współczynnik inbreredingowy jak najniższy. Obowiązkowe dla wężu są standardowymi środkami weterynaryjnymi i prewencyjnymi: Planowane szczepienie, regularne przetwarzanie z pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych.

Wybór szczeniaka

W Rosji i krajach CIS, zwierzęta gospodarskie Dirhaounds jest bardzo małe. Kup szczeniaka będzie bardzo trudne. Prawdziwi kochancy rasy, lepiej myśleć o zakupie psa za granicą, w Anglii lub Szkocji, gdzie koncentruje się największa liczba psów i szkółek. Hodowla ma głównie do utrzymania właściwości roboczych.

Wybór hodowcy ważne jest, aby postrzegać się oszustwa. Nie powinien od razu spieszyć się z ogłoszeniem sprzedaży szczeniąt Dirhaound po atrakcyjnej cenie. Szczenięta często muszą rezerwować z góry. Zanim ich narodziny wskazane jest określenie temperamentu, podłogi, koloru psa. Dzieci są bardziej spokojne lub aktywne, z mniej lub bardziej wyraźnymi instynktami polowań. Czasami w miocie znajdują się szczenięta z miękką wełną. Psy nie są nieodpowiednie na wystawy i dalszą hodowlę, ale pozostałe cechy "wadliwej" wełny nie wpływają.

Cena £

Cena szczeniaka dirhanta zwykle waha się od 40 000-70 000 rubli. W przybliżeniu tego samego małego jelenia Bożya stoi za granicą, ale kwota ta musi dodać koszt papierkowej roboty i transportu. Najtańsze są szczeniaki z różnymi niedociągnięciami: miękka wełna, nieprawidłowy ugryzienie, kryptorchidyzm i inne trybery. Jest bardzo, bardzo rzadki, aby sprostać reklamom na sprzedaż dirhound bez genealogii.

Zdjęcie

Galeria przedstawia zdjęcia szczeniąt i dorosłych psów rasy Dirhaound (szkocka borzia).